Conclusion Perhaps, therefore, even

Conclusion
Perhaps, therefore, even the more practical approach of Houle is not really a practical one and more research needs to be undertaken in order to demonstrate this, as the research of Martin (1999) illustrates. His study was of art teachers in the United Kingdom who wished to teach creative art but whose learners wanted to learn to copy pictures, and so on. The lecturers recognized that if they taught the type of creative art that they wished to teach, encouraging the learners to be original and creative, they were in danger of their learners leaving their class, whereas if they taught the learners what they wanted, they would. keep them. The market was bound to prevail they could not implement a providers' model of the curriculum but it did create the possibility of role strain and declining job satisfaction for the lecturers. Such studies as this take us beyond the critical theoretical perspective and back to the practicalities of the teach ing and learning situation, and also demonstrate that most curriculum theory and programme planning are in the realms of grand theory and are illustrations of the gap between theory and. practice. Beisgen and Kraitchman (2003: 98) have offered a list of things that programme organizers might do to generate creativity among older learners:
provide the right environment.
provide opportunities to create
encourage ideas provide challenges;
help older adults not to be afraid to fail;

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปบางทีดังนั้นแม้กระทั่งวิธีการปฏิบัติมากขึ้นของ Houle ไม่ได้จริงๆหนึ่งในทางปฏิบัติและการวิจัยมากขึ้นจะต้องมีการดำเนินการเพื่อที่จะแสดงให้เห็นถึงนี้เป็นงานวิจัยของมาร์ติน (1999) แสดงให้เห็นถึง
การศึกษาของเขาเป็นครูศิลปะในสหราชอาณาจักรที่อยากจะสอนศิลปะที่มีความคิดสร้างสรรค์ แต่ผู้เรียนต้องการที่จะเรียนรู้ที่จะคัดลอกรูปภาพและอื่น ๆ อาจารย์ได้รับการยอมรับว่าถ้าพวกเขาสอนประเภทของศิลปะความคิดสร้างสรรค์ที่พวกเขาอยากจะสอนส่งเสริมให้ผู้เรียนเป็นต้นฉบับและความคิดสร้างสรรค์ที่พวกเขาตกอยู่ในอันตรายของผู้เรียนของพวกเขาออกจากชั้นเรียนของตนในขณะที่หากพวกเขาสอนให้ผู้เรียนสิ่งที่พวกเขาต้องการพวกเขาจะ . ให้พวกเขา ตลาดถูกผูกไว้ที่จะชนะพวกเขาไม่สามารถใช้รูปแบบผู้ให้บริการของหลักสูตร แต่มันก็เป็นไปได้ของการสร้างความเครียดในบทบาทและความพึงพอใจในการทำงานลดลงสำหรับอาจารย์ การศึกษาดังกล่าวเช่นนี้พาเรานอกเหนือจากมุมมองทางทฤษฎีที่สำคัญและกลับไปที่ปฏิบัติการของสอนไอเอ็นจีและสถานการณ์การเรียนรู้และยังแสดงให้เห็นว่าทฤษฎีหลักสูตรมากที่สุดและวางแผนโครงการอยู่ในอาณาจักรของทฤษฎีที่ยิ่งใหญ่และมีภาพของช่องว่างระหว่างทฤษฎีและ . การปฏิบัติ Beisgen และ Kraitchman (2003: 98) ได้เสนอรายชื่อของสิ่งที่โปรแกรมการจัดงานอาจจะทำในการสร้างความคิดสร้างสรรค์ของผู้เรียนที่มีอายุมากกว่า:
ให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม. ให้โอกาสในการสร้างส่งเสริมให้ความคิดให้กับความท้าทาย; ช่วยให้ผู้สูงอายุที่จะไม่ต้องกลัวที่จะล้มเหลว;

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
บางที ดังนั้น แม้ในทางปฏิบัติมากขึ้นวิธีการของฮาวล์ไม่ได้จริงๆหนึ่งในทางปฏิบัติและการวิจัยจะต้องดำเนินการเพื่อแสดงให้เห็นนี้ เป็นวิจัยของมาร์ติน ( 1999 ) แสดงให้เห็นถึง . การศึกษาของเขาเป็นครูศิลปะ ใน สหราชอาณาจักร ที่อยากสอนศิลปะสร้างสรรค์แต่ที่ผู้เรียนต้องการเรียนเพื่อคัดลอกรูปภาพ และอื่น ๆอาจารย์ ยอมรับว่าหากพวกเขาได้รับชนิดของการสร้างสรรค์ศิลปะที่พวกเขาต้องการที่จะสอนให้ผู้เรียนมีต้นฉบับและความคิดสร้างสรรค์ พวกเขาอยู่ในอันตรายของผู้เรียนไปเรียน ส่วนถ้าพวกเขาสอนผู้เรียนสิ่งที่พวกเขาต้องการ พวกเขาจะ เก็บมันไว้ตลาดถูกผูกไว้เหนือพวกเขาไม่สามารถใช้ผู้ให้บริการ ' รุ่นของหลักสูตร แต่มันก็สร้างความเป็นไปได้ของความเครียดในบทบาทและความพึงพอใจในงานที่ลดลง สำหรับอาจารย์ เช่นการศึกษานี้ใช้เวลานอกเหนือจากมุมมองทฤษฎีวิพากษ์ และกลับไปสอนไอเอ็นจีและการเรียนรู้หลักของสถานการณ์และยังแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่หลักสูตรทฤษฎีและการวางแผนอยู่ในอาณาจักรของทฤษฎีที่ยิ่งใหญ่และมีภาพประกอบของช่องว่างระหว่างทฤษฎีและ การปฏิบัติ และ beisgen kraitchman ( 2546 : 98 ) ได้เสนอรายการของสิ่งที่ผู้จัดโครงการจะทำเพื่อสร้างสรรค์ของนักเรียนเก่า :
ให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม

ให้โอกาสที่จะสร้างสนับสนุนความคิดที่ให้ความท้าทาย ;
ช่วยให้ผู้สูงอายุที่จะไม่กลัวที่จะล้มเหลว ;