THE CENTRES OF POWER IN THESEVENTEE

THE CENTRES OF POWER IN THE
SEVENTEENTH CENTURY
• the power of a kingdom came to be determined not merely
by commercial wealth but by the ability to marshal large
numbers of people who could be supported by the
resources of the state itself.
• First, wet-rice can support a far higher population than the
lower-yielding hillside and rain-fed varieties, or the sago
and root crops which were a staple diet in most of the
eastern Indonesian islands. Second, because wet-rice
growers are more sedentary, they are much easier to tie to
a central authority.
• For European governors and Southeast Asian rulers alike,
large settled populations supported by abundant amounts
of food were seen as the key to authority and power.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศูนย์กลางของอำนาจในการศตวรรษ SEVENTEENTH•อำนาจของอาณาจักรมากำหนดไม่เพียงแต่ค้าให้เลือกมากมาย แต่ ด้วยความสามารถในการรวบรวมขนาดใหญ่จำนวนคนที่สามารถได้รับการสนับสนุนโดยการทรัพยากรของรัฐเอง•ก่อน ข้าวเปียกสามารถรองรับประชากรสูงกว่าไกลกว่านี้ผลผลิตต่ำกว่าเขา และสายฝนเลี้ยงพันธุ์ หรือสาคูและรากพืชซึ่งตั๋วเย็บกระดาษอาหารส่วนใหญ่หมู่เกาะอินโดนีเซียตะวันออก ที่สอง เนื่องจากข้าวเปียกเกษตรกรจะไม่ค่อยเคลื่อนไหวมากขึ้น จะง่ายมากที่จะผูกให้อำนาจกลาง•ผู้ว่าราชการที่ยุโรปและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไม้ที่เหมือนกันขนาดใหญ่ประชากรชำระโดยจำนวนเงินที่มากมายอาหารที่เห็นเป็นกุญแจสู่สิทธิอำนาจและพลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศูนย์อำนาจในศตวรรษที่สิบเจ็ด•อำนาจของอาณาจักรมาถึงได้รับการพิจารณาไม่เพียงแต่ความมั่งคั่งในเชิงพาณิชย์แต่ความสามารถในการผนึกกำลังที่มีขนาดใหญ่จำนวนของผู้ที่จะได้รับการสนับสนุนจากทรัพยากรของรัฐเอง. •ครั้งแรกที่เปียก ข้าวสามารถรองรับประชากรสูงกว่ากว่าเนินเขาต่ำกว่าผลผลิตและพันธุ์ฝนหรือสาคูและรากพืชซึ่งเป็นอาหารหลักในส่วนของหมู่เกาะอินโดนีเซียตะวันออก ประการที่สองเนื่องจากเปียกข้าวเกษตรกรผู้ปลูกมีอยู่ประจำมากขึ้นพวกเขาเป็นเรื่องง่ายที่จะผูกเพื่ออำนาจส่วนกลาง. •สำหรับผู้ว่ายุโรปและผู้ปกครองในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เหมือนกันประชากรตัดสินที่มีขนาดใหญ่ได้รับการสนับสนุนโดยจำนวนเงินที่มากมายของอาหารที่ถูกมองว่าเป็นกุญแจสำคัญในการมีอำนาจและอำนาจ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศูนย์อำนาจในศตวรรษที่สิบเจ็ด -

พลังของอาณาจักรมาไม่ใช่แค่
โดยความมั่งคั่งเชิงพาณิชย์ แต่โดยความสามารถในจอมพลใหญ่
ตัวเลขของคนที่อาจได้รับการสนับสนุนจากทรัพยากรของรัฐเอง
.
- แรก ข้าวเปียก สามารถรองรับจำนวนประชากรที่สูงกว่า
ลดยอมเนินเขาและฝนเลี้ยงพันธุ์หรือสาคู
และรากพืช ซึ่งเป็นอาหารหลักในส่วนของ
ภาคตะวันออกอินโดนีเซียเกาะ ประการที่สอง เนื่องจากเกษตรกรผู้ปลูกข้าว
เปียก sedentary เพิ่มเติม พวกเขาจะง่ายมากที่จะผูกเป็นหน่วยงานส่วนกลาง

.
- สำหรับข้าหลวงยุโรปและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ผู้ปกครองเหมือนกัน
ขนาดใหญ่ตัดสินประชากรสนับสนุนโดยชุกชุมยอด
อาหารได้เห็นเป็นกุญแจของอำนาจและพลัง