Winter was the time of no harvest f

Winter was the time of no harvest for most people of the North, especially near the Hermes Plateau. The Months of the Demons not only brought endless wind and snow but furthermore brought cold, hunger, and death. However, for “False Leg” White, Winter meant something different. Every winter, the Church’s envoy would come to his door to let him drive several turns to the west border of the kingdom. On the way to the border, he would collect suffering orphans with his carriage and bring them to the old Holy City.

For him, this was a good deal since he would almost earn twenty silver royals for each trip to the border. What was even better was that he could also accumulate merits of doing good work. It was almost the end of this year’s Months of the Demons, so this turn should be the last run of this season.

“Your honor, please go back to the carriage and stay inside. Outside, it will still snow for a long time, so you don’t need to eat the wind and drink the snow every day like I do you aren’t allowed to freeze.”

“This is nothing,” the Church’s messenger contradicted White and took a big gulp out of his jug before continuing, “In the new Holy City it can be much colder than it is here. At the plateau, leather clothes and armor aren’t able to stop the cold. If you are there, the cold will come through every opening and drill into every part of your body. Without the usage of cold pills, no ordinary people can survive at that place.

“What you said should be right,” White nodded, he hadn’t been to the new Holy City, and he also didn’t plan to go there. Since only the cold and the demonic beasts existed there, why should I go there? However, as an experienced coachman, it was easy for him to find another topic to speak about, a subject that would be preferred by the envoy. “Your gloves should be made from the leather of the wolves native to the west border of the Kingdom of Graycastle, right?”

“Oh? You can see that?”

“Hey, my lord, I’ve been doing this work for thirty years,” White proudly said, “first for the baron, then for the countess, and later even for the Wolfsheart Kingdom’s little princess. If it were not for the accident when I broke my legs, maybe I would still be working for the count’s house. They had nothing besides plenty of gold royals and paid excellently for Graycastles’s fur and silverware, jewelry from the Kingdom of Eternal Winter, and the fjord’s handicrafts. They demanded so much that I could never deliver enough.”

“So,” the Ambassador nodded, “this is the origin of your nickname? In what kind of accident were you involved in?”

“Well, it was a refugee riot. The group of thugs didn’t stop for anything as long as they could get something to eat from it,” White disdainfully answered. He spat on the ground, “When they surrounded the carriage, I had no other choice than to urge the horse to run if I wanted to save the countess. But, it got frightened, threw me down, and turned over the carriage.

“So you broke your leg?” the Ambassador curiously asked, “but what happened to the countess?”

“She got away since there were many cushions and thick quilts inside the carriage, so she got some light bruises,” White barked, “She just crawled out of the carriage and left me on the road to die. On my broken leg, I dragged my body home.” He slapped his hand against the brass stick that showed from under his cut-off trousers.” However, the count’s house threw me out on the pretext that I could not drive anymore, those damn aristocrats!”

“What a pity,” the Ambassador paused, “but God did not abandon you, now you are driving for the Church.”

“Yes sir.” Answered White, but inside, he thought, No. If God were merciful, he wouldn’t let me do this. Instead, he would have saved me when I needed him the most.

At this moment, the cry of a young girl could be heard. “We need a little pause.”

Hearing this, White pulled at the reins so that the two horses gradually stopped. At the moment the carriage had stopped, the ambassador jumped down and went to its back. Soon, a whip crack could be heard from behind the carriage.

Poor child, thought White as he sighed, you have to endure it, this is your savior. If it weren’t for the Church’s envoy who always supported me through the winter, I would only be an unattended corpse at the side of the road.

Soon, the ambassador came back, climbed up, and sat beside White and only commanded, “Go.”

“Brace yourselves, I am driving!” shouted White as he shook his reins, removing the carriage. “Are they all from the Wolfsheart Kingdom?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฤดูหนาวคือ ช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวสำหรับคนส่วนใหญ่ของภาคเหนือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใกล้ราบสูงของ Hermes เดือนของปีศาจไม่เพียงแต่นำสิ้นลมและหิมะ แต่นอกจากนี้ นำเย็น ความหิว ความตาย อย่างไรก็ตาม สำหรับ "ขาเท็จ" สีขาว ฤดูหนาวหมายถึง สิ่งที่แตกต่าง ทุกฤดูหนาว ราชทูตของโบสถ์จะมาถึงบ้านของเขาเพื่อให้เขาขับรถหลายจะขอบตะวันตกของอาณาจักร ทางไปชายแดน เขาจะรวบรวมเด็กกำพร้าทรมานกับขนของเขา และนำพวกเขาไปเมืองศักดิ์สิทธิ์สำหรับเขา นี้เป็นข้อเสนอดีเนื่องจากเขาจะได้รับเกือบยี่สิบราชวงศ์เงินสำหรับการเดินทางแต่ละเส้นขอบ อะไรคือดีคือ ว่า เขาสามารถสะสมบุญของการทำงานดี ก็เกือบสิ้นเดือนนี้ของปีศาจ ดังนั้นนี้เปิด ควรจะเรียกใช้ล่าสุดในฤดูกาลนี้"คุณเกียรติ กรุณาย้อนกลับไปยังการขนส่ง และอยู่ภายใน นอก มันจะยังคงหิมะเป็นเวลานาน คุณไม่จำเป็นต้องกินลมและหิมะทุกวันเหมือนที่ฉันทำคุณไม่สามารถหยุดดื่ม""นี้คืออะไร messenger ของศาสนจักรขัดกับสีขาว และเอาเป็นอึกใหญ่จากเหยือกของเขาก่อน "ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ใหม่ ได้แดดมากมากกว่าที่เป็นอยู่นี่ ที่ราบสูง เสื้อผ้าเครื่องหนังและเกราะไม่สามารถหยุดความเย็น ถ้าคุณไม่มี ความเย็นจะมาผ่านทุกเปิด และเจาะลึกลงไปทุกส่วนของร่างกาย โดยไม่ใช้ยาเย็น คนธรรมดาไม่สามารถเอาตัวรอดที่"คุณพูดควรเหมาะสม เลยต้องสีขาว เขาไม่ได้เข้าเมืองศักดิ์สิทธิ์ใหม่ และเขายังไม่ได้วางแผนจะไปที่นั่น เนื่องจากความเย็นและสัตว์ปีศาจอยู่มี ทำไมควรไปมี อย่างไรก็ตาม เป็นการประสบการณ์ชแมน มันก็ง่ายสำหรับเขาที่จะค้นหาหัวข้ออื่นการพูดเกี่ยวกับ เรื่องที่จะต้อง โดยราชทูต "ถุงมือของคุณควรจะทำจากหนังของหมาป่าพื้นเมืองชายแดนตะวันตกของราชอาณาจักร Graycastle ขวา""โอ้ คุณสามารถดูที่""เฮ้ เจ้า ฉันได้ทำงานนี้สำหรับสามสิบปี ขาวภูมิใจกล่าว, "ครั้งแรก สำหรับบา รอน แล้ว สำหรับเคาน์เตสแห่งนี้ และแม้ในภายหลัง สำหรับเจ้าหญิงน้อยของราชอาณาจักร Wolfsheart ถ้ามันไม่ได้เกิดอุบัติเหตุเมื่อผมยากจนขาของฉัน บางทีฉันจะยังคงทำบ้านของจำนวนงาน พวกเขาไม่มีอะไรนอกจากราชวงศ์ทองมากมาย และจ่ายทั้งขนของ Graycastles และเครื่องเงิน เครื่องประดับจากราชอาณาจักรหนาวนิรันดร์ และงานหัตถกรรมของฟยอร์ด พวกเขาเรียกร้องมากว่า ฉันอาจไม่ส่งพอ""ดังนั้น เอกอัครราชทูตแล้วพยักหน้าอย่าง คือมาของชื่อเล่นของคุณ ในชนิดของอุบัติเหตุคุณเอี่ยว""ดี มันเป็นศึกผู้ลี้ภัย กลุ่มอันธพาลไม่หยุดสำหรับอะไรตราบใดที่พวกเขาจะได้รับสิ่งที่จะกินจากมัน ขาว disdainfully คำตอบ เขาทะเลาะวิวาทกันบนพื้นดิน เมื่อพวกเขาล้อมรอบการขนส่ง ฉันไม่มีทางเลือกอื่น ๆ มากกว่าเพื่อกระตุ้นให้ม้าเรียกใช้ถ้าอยากบันทึกที่เคาน์เตสแห่งนี้ แต่ มันมีความกลัว โยนฉันลง และหันจากการขนส่ง"ดังนั้นคุณ broke ขา" เอกอัครราชทูตซอกแซกถาม "แต่เกิดอะไรขึ้นกับเคาน์เตสแห่งการ""เธอได้ไปตั้งแต่มีเบาะหลายผ้านวมหนาภายในการขนส่ง เพื่อให้เธอได้รับบางฟกช้ำแสง "ขาวเห่า เธอเพียงตระเวนจากการขนส่ง และทิ้งฉันบนถนนตาย ขาหักของฉัน ฉันลากร่างกายของฉันบ้าน" เขาสามารถตบมือกับแท่งทองเหลืองที่พบอยู่ใต้กางเกงของเขาตัด" อย่างไรก็ตาม การนับบ้านโยนฉันออกมโนธรรมว่า ฉันอาจไม่ขับอีกต่อไป เกลียดไอ้เหล่านั้น"หยุดชั่วคราว "อะไรสงสาร เอกอัครราชทูต "แต่พระเจ้าก็ไม่ละทิ้งคุณ ตอนนี้คุณกำลังขับสำหรับคริสตจักร""ใช่ครับ" ตอบขาว แต่ คิด เลข ถ้าพระเจ้าเมตตา เขาจะไม่ให้ฉันทำเช่นนี้ แทน เขาจะมีบันทึกฉันเมื่อฉันต้องการเขามากสุดขณะนี้ อาจจะได้ยินเสียงร้องของเด็กสาว "เราต้องน้อยหยุดชั่วคราว"ได้ยินนี้ ขาวดึงที่ไตเพื่อให้ค่อย ๆ หยุดม้าสอง ในการขนส่งหยุด เอกอัครราชทูตกระโดดลง และเดินไปที่หลังของมัน เร็ว ๆ นี้ แส้รอยแตกอาจจะได้ยินจากด้านหลังรถเด็กไม่ดี คิดว่า สีขาวเป็นปี่ คุณต้องทนมัน นี้เป็นผู้ช่วยให้รอด หากไม่ราชทูตของศาสนจักรที่สนับสนุนฉันเสมอผ่านฤดูหนาว ฉันเท่านั้นจะมีศพแบบอัตโนมัติที่ด้านข้างของถนนเร็ว ๆ นี้ เอกอัครราชทูตมา ปีนขึ้น และนั่งข้างขาว และ บัญชาเท่านั้น ไป""จงรั้ง ฉันกำลังขับรถ" ตะโกนขาว ตามเขาส่ายบังเหียนเขา เอาการขนส่ง "เป็นพวกเขาทั้งหมดจากอาณาจักร Wolfsheart"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤดูหนาวเป็นช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวสำหรับคนส่วนใหญ่ของภาคเหนือไม่มีโดยเฉพาะอย่างยิ่งใกล้ Hermes ที่ราบสูง เดือนของปีศาจไม่ได้นำมาเพียงลมที่ไม่มีที่สิ้นสุดและหิมะ แต่นำเย็น, ความหิวและความตายนอกจากนี้ อย่างไรก็ตามสำหรับ "ขา false" สีขาว, ฤดูหนาวหมายถึงสิ่งที่แตกต่าง ทุกฤดูหนาวทูตคริสตจักรจะมาถึงประตูของเขาจะปล่อยให้เขาขับรถหลายหันไปทางชายแดนทางทิศตะวันตกของสหราชอาณาจักร ระหว่างทางไปชายแดนเขาจะเก็บความทุกข์ทรมานเด็กกำพร้ากับสายการบินของเขาและนำพวกเขาไปพระเมืองเก่า

สำหรับเขานี่คือการจัดการที่ดีนับตั้งแต่ที่เขาเกือบจะได้รับยี่สิบพระราชวงศ์เงินสำหรับแต่ละการเดินทางไปยังชายแดน อะไรคือสิ่งที่ดียิ่งขึ้นก็คือว่าเขายังสามารถสะสมประโยชน์ของการทำผลงานที่ดี มันเกือบจะเป็นจุดสิ้นสุดของเดือนในปีนี้ของปีศาจเพื่อเปิดการทำงานนี้ควรจะเป็นระยะสุดท้ายของฤดูกาลนี้

"เกียรติของคุณโปรดกลับไปยังสายการบินและอยู่ภายใน นอกก็จะยังคงมีหิมะตกมาเป็นเวลานานเพื่อให้คุณไม่จำเป็นต้องกินลมและเครื่องดื่มหิมะทุกวันเช่นฉันคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้หยุด. "

" นี่คืออะไร "ผู้ส่งสารของโบสถ์แย้งสีขาว และเอาอึกใหญ่ออกจากเหยือกของเขาก่อนที่จะดำเนินการต่อ "ในพระเมืองใหม่ที่จะสามารถที่หนาวเย็นมากเกินกว่าที่จะอยู่ที่นี่ ในที่ราบสูง, เสื้อผ้าเครื่องหนังและเสื้อเกราะไม่สามารถที่จะหยุดความหนาวเย็น หากคุณมีความหนาวเย็นจะมาถึงทุกคนเปิดและเจาะเข้าไปในทุกส่วนของร่างกายของคุณ โดยไม่ต้องใช้ยาเย็นที่ไม่มีคนธรรมดาสามารถอยู่รอดได้ในสถานที่ที่

"สิ่งที่คุณกล่าวว่าควรจะต้อง" ขาวพยักหน้าเขาไม่ได้รับพระเมืองใหม่และเขายังไม่ได้วางแผนที่จะไปที่นั่น ตั้งแต่สัตว์เท่านั้นที่หนาวเย็นและปีศาจตัวตนมีเหตุผลที่ผมควรจะไปที่นั่น? อย่างไรก็ตามในฐานะที่เป็นคนขับรถม้าที่มีประสบการณ์มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะได้พบกับหัวข้ออื่นที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องที่จะได้รับการแนะนำโดยนักการทูตที่ "ถุงมือของคุณควรจะทำจากหนังของหมาป่าพื้นเมืองชายแดนทางทิศตะวันตกของราชอาณาจักร Graycastle ใช่มั้ย?"

"โอ้? คุณจะเห็นว่า? "

" เฮ้เจ้านายของข้าพเจ้าได้รับการทำผลงานชิ้นนี้มานานกว่าสามสิบปีที่ผ่านมา "สีขาวภูมิใจกล่าวว่า" ครั้งแรกสำหรับบารอนแล้วสำหรับคุณหญิงและต่อมาแม้สำหรับเจ้าหญิงน้อย Wolfsheart ราชอาณาจักร ถ้ามันไม่ได้สำหรับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อฉันยากจนขาของฉันบางทีฉันอาจจะยังคงทำงานให้กับบ้านนับเป็น พวกเขาไม่ได้มีอะไรนอกเหนือจากความอุดมสมบูรณ์ของพระราชวงศ์ทองและจ่ายเงินอย่างดีสำหรับขน Graycastles และเครื่องเงินเครื่องประดับจากราชอาณาจักรนิรันดร์ฤดูหนาวและงานหัตถกรรมของฟยอร์ พวกเขาเรียกร้องมากว่าผมไม่เคยส่งพอ. "

" ดังนั้น "เอกอัครราชทูตพยักหน้า" นี่คือที่มาของชื่อเล่นของคุณหรือไม่ ในสิ่งที่ชนิดของการเกิดอุบัติเหตุถูกคุณมีส่วนร่วมใน? "

" อืมมันเป็นผู้ลี้ภัยจลาจล กลุ่มอันธพาลก็ไม่ได้หยุดเพื่ออะไรตราบเท่าที่พวกเขาจะได้รับบางสิ่งบางอย่างที่จะกินจากมัน "สีขาวตอบเหยียดหยัน เขาถ่มน้ำลายลงบนพื้นดิน "เมื่อพวกเขาล้อมรอบสายการบิน, ผมไม่มีทางเลือกอื่นที่ไม่ใช่เพื่อกระตุ้นม้าให้ทำงานถ้าผมต้องการที่จะบันทึกคุณหญิง แต่มันก็กลัวโยนฉันลงและหันไปสายการบิน

"ดังนั้นคุณยากจนขาของคุณ?" เอกอัครราชทูตถามอยากรู้อยากเห็น " แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเคาน์เตสได้หรือไม่"

"เธอได้ออกไปเนื่องจากมีเบาะรองนั่งจำนวนมากและผ้าห่มหนาภายในสายการบินเพื่อให้เธอมีรอยฟกช้ำแสงบางส่วน" สีขาวเห่า " เธอก็คลานออกมาจากสายการบินและทิ้งฉันอยู่บนท้องถนนที่จะตาย บนขาหักของฉันฉันลากบ้านร่างกายของฉัน. "เขาตบมือของเขากับติดทองเหลืองที่แสดงให้เห็นจากใต้กางเกงตัดของเขา." แต่บ้านนับโยนฉันออกไปโดยอ้างว่าฉันไม่สามารถขับรถอีกต่อไปเหล่านั้น ขุนนางประณาม! "

" สิ่งที่น่าเสียดาย "เอกอัครราชทูตหยุดชั่วคราว" แต่พระเจ้าไม่ได้ละทิ้งคุณตอนนี้คุณกำลังขับรถสำหรับคริสตจักร. "

" ใช่ครับ. "มีคำตอบสีขาว แต่ภายในเขาคิดเลขถ้าพระเจ้าเป็น เมตตาเขาจะไม่ยอมให้ผมทำเช่นนี้ แต่เขาจะมีการบันทึกฉันเมื่อฉันต้องการให้เขามากที่สุด

ขณะนี้เสียงร้องของเด็กสาวอาจจะได้ยิน "เราจำเป็นต้องหยุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ."

ได้ยินอย่างนี้แล้วสีขาวดึงบังเหียนเพื่อให้ทั้งสองม้าค่อยๆหยุด ในขณะที่สายการบินได้หยุดทูตกระโดดลงและเดินไปที่หลังของมัน เร็ว ๆ นี้แตกแส้อาจจะได้ยินมาจากด้านหลังสายการบิน

เด็กยากจนคิดว่าสีขาวในขณะที่เขาถอนหายใจคุณต้องทนกับมันนี้เป็นผู้ช่วยให้รอดของคุณ ถ้ามันไม่ได้สำหรับนักการทูตคริสตจักรที่มักจะได้รับการสนับสนุนฉันผ่านฤดูหนาวที่ฉันเท่านั้นที่จะเป็นศพไม่ต้องใส่ที่ด้านข้างของถนน

เร็ว ๆ นี้ทูตกลับมาปีนขึ้นไปนั่งข้างสีขาวและมีเพียงบัญชา "ไป."

"จงรั้งฉันกำลังขับรถ!" ตะโกนสีขาวในขณะที่เขาส่ายบังเหียนของเขาเอาสายการบิน "พวกเขาทั้งหมดจาก Wolfsheart ราชอาณาจักร?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูหนาวเป็นช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวสำหรับคนส่วนใหญ่ของภาคเหนือ , ที่ราบสูงแอร์เมส โดยเฉพาะบริเวณ เดือนของปีศาจไม่เพียง แต่นำลมไม่มีที่สิ้นสุดและหิมะ แต่นอกจากนี้ นำหนาว ความหิว และความตาย อย่างไรก็ตาม สำหรับเท็จ " ขาขาว " ฤดูหนาวหมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน ทุกหน้าหนาว ผู้แทนของคริสตจักรจะมาไปที่ประตูของเขาเพื่อให้เขาขับหลายกลายเป็นตะวันตกชายแดนของอาณาจักร บนเส้นทางสู่ชายแดน เขาจะเก็บทุกข์เกิดกับรถของเขาและนำพวกเขาไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์โบราณสำหรับเขา นี่เป็นข้อตกลงที่ดีตั้งแต่เขาเกือบจะได้รับเงินสำหรับการเดินทางแต่ละครั้ง 20 พระราชวงศ์ชายแดน สิ่งที่ดีกว่าที่เขาได้สะสมบุญทำงานได้เยี่ยม มันเกือบจะจบปีนี้เดือนของปีศาจ ดังนั้นรอบนี้น่าจะเรียกสุดท้ายของฤดูกาลนี้" ข้าแต่ศาลที่เคารพ ได้โปรดกลับไปที่รถม้า และอยู่ข้างใน ข้างนอกหิมะจะยังคงเป็นเวลานาน ดังนั้นคุณไม่ต้องกิน ลมและดื่มหิมะทุกวันเหมือนผม คุณไม่ได้รับอนุญาตให้หยุด "" ไม่มีอะไรหรอก " Messenger ของคริสตจักรแย้งสีขาวและเอาใหญ่อึกจากเหยือกของเขาเสียก่อน " ในเมืองอันใหม่ก็จะหนาวกว่าที่นี่แหละ ในที่ราบสูง เสื้อผ้าหนัง และเกราะไม่สามารถหยุดความหนาว ถ้าคุณมี ความหนาวจะมาผ่านทุกเปิด และเจาะทุกส่วนของร่างกายของคุณ โดยไม่ต้องใช้ยาเย็น ไม่มีคนธรรมดาสามารถอยู่รอดได้ในสถานที่นั้น" ที่คุณพูดจะถูก " ขาวพยักหน้า เขาไม่ได้อยู่ในเมืองอันใหม่ และเขายังไม่ได้วางแผนที่จะไปที่นั่น ตั้งแต่เย็นและสัตว์ปีศาจมีอยู่จริง มีไปทำไม ? อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่เป็นคนขับรถม้าที่มีประสบการณ์ มันง่ายสำหรับเขาที่จะหาหัวข้อที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนั้นจะเป็นที่ต้องการโดยคณะทูต " ถุงมือของคุณควรจะทำจากหนังหมาป่าพื้นเมืองตะวันตกชายแดนของอาณาจักรของ graycastle ใช่ไหม "" โอ้ คุณสามารถดูที่ "" เฮ้ หัวหน้า ผมทำงานนี้มาสามสิบปี ขาว " อย่างภาคภูมิใจว่า " ครั้งแรกของบารอนแล้ว สำหรับท่านหญิงและต่อมาเพื่อ wolfsheart อาณาจักรของเจ้าหญิงน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะอุบัติเหตุเมื่อฉันหักขาฉัน ฉันอาจจะทำงานกับที่บ้านของนับ ไม่มีอะไรนอกจากความอุดมสมบูรณ์ของทองและเงินที่ยอดเยี่ยมสำหรับ graycastles พระราชวงศ์ของขนและเครื่องเงิน เครื่องประดับ จากอาณาจักรนิรันดร์ของฟยอร์ดฤดูหนาว และงานหัตถกรรม พวกเขาเรียกร้องมาก ผมไม่เคยส่งพอ ." ดังนั้น , " ทูตพยักหน้า " นี่คือที่มาของฉายาของคุณ ? ในอุบัติเหตุอะไรคุณมีส่วนเกี่ยวข้อง ? "" อืม มันเป็นจลาจลผู้ลี้ภัย กลุ่มนักเลงก็ไม่ได้หยุดอะไรเลย ตราบเท่าที่พวกเขาจะได้รับบางสิ่งบางอย่างที่จะกินจากมัน " ขาวเหยียดหยัน ตอบ เขาถ่มน้ำลายลงพื้น " เมื่อพวกเขาล้อมรอบรถม้า ผมไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจะกระตุ้นให้ม้าวิ่ง ถ้าอยากจะช่วยท่านหญิง แต่มันตกใจ โยนฉันลงและหันรถม้า" งั้นเธอขาหัก ? " ทูตซอกแซกถามว่า " แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับภรรยา ? "" เธอไปแล้วตั้งแต่มีหมอนและผ้าห่มหนาภายในรถม้า เธอมีแสงของบาดแผลสีขาว " เห่า " เธอเพิ่งคลานออกมาจากรถม้าและทิ้งฉันบนถนนตาย บนขาผมหัก ผมลากร่างของฉันกลับ . " เขาตบมือของเขากับทองเหลืองติดที่พบจากใต้กางเกงตัด อย่างไรก็ตาม บ้านนับโยนฉันออกมาโดยอ้างว่าจะไม่ขับรถอีกแล้ว ไอ้ผู้ดี ! "" น่าเสียดาย " ทูตหยุดชั่วคราว แต่พระเจ้าไม่ได้ทอดทิ้งคุณ ตอนนี้คุณขับรถไปที่โบสถ์ "" ครับ " ตอบสีขาว แต่ภายในนั้น เขาคิดว่า ถ้าพระเจ้ายังเมตตา เขาไม่ต้องการให้ฉันทำแบบนี้ แต่เขาก็ช่วยฉันเมื่อฉันต้องการเขามากที่สุดในช่วงเวลานี้ เสียงร้องของเด็กสาวอาจจะได้ยิน " เราต้องหยุดเล็กน้อย "ได้ยินนี้ , สีขาวดึงสายบังเหียนให้ม้าสองตัวค่อยๆหยุด ในขณะนี้รถม้าก็หยุด ท่านทูตก็กระโดดไปด้านหลังของมัน แล้วแส้แตกอาจจะได้ยินจากหลังม้าเด็กไม่ดี คิดว่าเป็นสีขาว เขาถอนหายใจ เธอต้องอดทนกับมัน นี้เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของคุณ ถ้าไม่ใช่ผู้แทนของคริสตจักรที่สนับสนุนฉันมาตลอด จนถึงฤดูหนาว ผมคงได้แต่ศพเอาไว้ที่ด้านข้างของถนนเร็ว ๆ นี้ เอกอัครราชทูตกลับมาปีนขึ้นและนั่งลงข้างขาว เพียงสั่งให้ " ไป "" รั้งตัวฉันขับรถ " ตะโกนสีขาวสะบัดบังเหียนของเขา เอาม้า " พวกเขาทั้งหมดจาก wolfsheart อาณาจักร "