After a while, the regiment receive

After a while, the regiment receives orders to march back toward the river. As Henry walks, he ponders his experience of war and reproaches himself for his early behavior. His mind undergoes a “subtle change” as he feels elated about his recent success in battle, but is tormented by his cowardice in the first battle and reprehensible abandonment of the tattered man. Milling over both his accomplishments and his failures, Henry is finally able to put his life into proper perspective, to “criticize [these deeds] with some correctness.” At last, he is able to distance himself from the guilt that he feels about his initially selfish behavior. As a pouring rain begins to fall from the sky, Henry smiles, imagining a world of beauty, happiness, and eternal peace. He feels a “quiet manhood” within himself, and over the river a symbolic ray of sun breaks through the clouds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลัง กองทหารนั้นได้รับสั่งที่มีนาคมกลับไปทางแม่น้ำ เป็นเฮนรีเดิน เขา ponders ประสบการณ์ของสงคราม และ reproaches ตัวเองลักษณะการทำงานของเขาก่อน จิตใจของเขาผ่าน "เปลี่ยนแปลงรายละเอียด" ตามที่เขารู้สึกร่าเริงเกี่ยวกับความสำเร็จล่าสุดของเขาในการต่อสู้ แต่ทรมาน โดย cowardice ของเขาในการต่อสู้ครั้งแรกและ abandonment reprehensible คน tattered กัดเขาสำเร็จและความล้มเหลวของเขา เฮนรีคือสุดท้ายต้องใส่ชีวิตของเขาลงในมุมมองที่เหมาะสม วิพากษ์ "[เหล่านี้กระทำ] ด้วยความถูกต้องบางอย่าง" ในที่สุด เขาจะสามารถไปเองจากความผิดที่เขารู้สึกเกี่ยวกับลักษณะการทำงานของเขาเริ่มเห็นแก่ตัว เมื่อฝนเทเริ่มตกจากท้องฟ้า เฮนรี่ยิ้ม imagining โลก ความสุข และความสงบสุขนิรันดร์ รู้สึกเป็น "เงียบกล้าหาญ" ภายในตนเอง และผ่านแม่น้ำ แสงแดดเป็นสัญลักษณ์แบ่งผ่านเมฆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ในขณะที่ทหารได้รับคำสั่งที่จะเดินกลับไปที่แม่น้ำ ขณะที่เฮนรีเดินเขาคิดใคร่ครวญประสบการณ์ของเขาของสงครามและตำหนิตัวเองสำหรับพฤติกรรมของเขาในช่วงต้น ความคิดของเขาผ่าน "การเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้ง" ในขณะที่เขารู้สึกมีความสุขเกี่ยวกับความสำเร็จที่ผ่านมาของเขาในการต่อสู้ แต่ถูกทรมานด้วยความขี้ขลาดของเขาในการต่อสู้ครั้งแรกและละทิ้งเลวทรามของคนขาดรุ่งริ่ง มิลลิ่งมากกว่าความสำเร็จของเขาทั้งสองและความล้มเหลวของเขาเฮนรี่เป็นที่สุดสามารถที่จะนำชีวิตของเขาในมุมมองที่เหมาะสมเพื่อ "วิพากษ์วิจารณ์ [การกระทำเหล่านี้] ด้วยความถูกต้องบาง." ที่ล่าสุดเขาสามารถที่จะทำตัวออกห่างจากความผิดที่เขารู้สึกเกี่ยวกับเขา พฤติกรรมเห็นแก่ตัวครั้งแรก ในฐานะที่เป็นสายฝนเทเริ่มตกมาจากฟากฟ้ายิ้มเฮนรี่จินตนาการโลกของความงามความสุขและความสงบสุขนิรันดร์ เขารู้สึกว่า "ความกล้าหาญที่เงียบสงบ" ที่อยู่ในตัวเองและข้ามแม่น้ำเรย์สัญลักษณ์ของดวงอาทิตย์แบ่งผ่านเมฆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากนั้น ทหารได้รับคำสั่งให้ยกทัพกลับสู่แม่น้ำ ขณะที่เฮนรี่เดิน เขา ponders ประสบการณ์ของเขาของสงครามและการตำหนิตัวเองสำหรับพฤติกรรมแรกของเขา ความคิดของเขาผ่านการ " เปลี่ยน " ที่ลึกซึ้งเช่นเขารู้สึกตื้นตันใจกับความสำเร็จล่าสุดของเขาในการต่อสู้ แต่ถูกทรมานโดยความขี้ขลาดในการต่อสู้ครั้งแรกและการละทิ้งเลวทรามของมนุษย์ที่ขาดรุ่งริ่ง .ทั้งความสำเร็จและความล้มเหลวของเขาไปกัดเขา เฮนรี่ก็สามารถทำให้ชีวิตของเขาในมุมมองที่เหมาะสม เพื่อ " การวิจารณ์ [ ] กับความถูกต้อง " ในที่สุดเขาก็สามารถที่จะห่างตัวเองจากความผิดที่เขารู้สึกกับเขาเริ่มเห็นแก่ตัวพฤติกรรม เป็นสายฝนที่เริ่มตกลงมาจากท้องฟ้า เฮนรี่ยิ้ม จินตนาการโลกของความงาม ความสุขและนิรันดรสันติภาพ เขารู้สึก " ความเป็นชาย " เงียบภายในตัวเอง และข้ามแม่น้ำเรย์ สัญลักษณ์ของดวงอาทิตย์แบ่งผ่านเมฆ