the FE model agrees with earlier an

the FE model agrees with earlier analytical models and the
path of the maximum oscillatory stress follows the path of
the static stress, with a reduction in the mean stress. Once
ultrasonic excitation is discontinued, the stress–strain curve
recovers elastically back to the static curve.
Subsequently, the model was developed to include an
interface friction coefficient of l = 0.25 during static compression,
which was changed to l = 0.001 during ultrasonic
compression. The model essentially changed the boundary
condition from a dry surface to nearly friction free. In this
case, as can be seen in Fig. 6(a) and (b), there is a sudden
reduction in the maximum, minimum and mean oscillatory
stress compared with Fig. 5(a) and (b). The amplitude of
the oscillating stress is the same in Fig. 5(b) and Fig. 6(b).
It is clear, by comparing Fig. 3 with Fig. 6(b), that there
are features of the experimental stress–strain relationship
that are consistent with a temporary significant reduction
in the coefficient of interface friction during the interval
of ultrasonic excitation of the lower platen. In particular,
if comparisons are made between the initial changes in
mean oscillatory stress and oscillatory stress amplitude,
the simulation correlates well with the experimental data.
From the experimental data, for superimposing ultrasonic
excitation at a strain of 0.187, the mean stress is
reduced from the static stress by 26 MPa and the peak–
peak oscillatory stress amplitude is 21 MPa. From the FE
data, for superimposing ultrasonic excitation at a strain
of 0.183, and for simultaneously reducing the friction coef-
ficient to 0.001, the mean stress is reduced by 24 MPa and
the peak–peak oscillatory stress amplitude is 18 MPa. The
oscillatory stress amplitude is also 18 MPa for the FE
model of oscillatory stress superposition with no change
of friction coefficient. The deviations between experimental
and FE data, for mean stress reduction and oscillatory
stress amplitude, can be attributed in part to the slight variations
between the static stress–strain relationship derived
from the two data sets. Ultrasonic excitation was applied
at a specified stress, which corresponded to slightly differ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่น FE ตกลงกับแบบจำลองวิเคราะห์ก่อนหน้าและเส้นทางของความเครียด oscillatory สูงสุดตามเส้นทางของคงความเครียด กับการลดความเครียดหมายถึงการ ครั้งยกเลิกในการกระตุ้นอัลตราโซนิก ความเครียด – ต้องใช้เส้นโค้งกู้คืนกลับไปยังโค้งคงหมายถึงการปิดในเวลาต่อมา ถูกพัฒนาแบบรวมการสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานอินเทอร์เฟซของ l = 0.25 ในระหว่างการบีบอัดแบบคงที่ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงไป l = 0.001 ระหว่างอัลตราโซนิกอัด แบบเปลี่ยนแปลงขอบเขตหลักสภาพผิวแห้งไปเกือบแรงเสียดทานฟรี ในที่นี้กรณี สามารถดูได้ใน Fig. 6(a) และ (b), มีเป็นแบบฉับพลันลดสูงสุด ต่ำสุด และเฉลี่ย oscillatoryความเครียดเปรียบเทียบกับ Fig. 5(a) และ (b) ความกว้างของความเครียดการสั่นได้จะเหมือนกันใน Fig. 5(b) Fig. 6(b)เป็นที่ชัดเจน โดยเปรียบเทียบ Fig. 3 กับ Fig. 6(b) ที่มีมีคุณลักษณะของความสัมพันธ์ความเครียด – ต้องใช้ทดลองซึ่งจะสอดคล้องกับการลดชั่วคราวอย่างมีนัยสำคัญในสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานในการอินเตอร์เฟซระหว่างช่วงเวลาของในการกระตุ้นอัลตราโซนิกของบนแท่นกระจกล่าง โดยเฉพาะถ้าจะเปรียบเทียบระหว่างการเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นในoscillatory ความเครียดและ ความเครียด oscillatory คลื่นการจำลองคู่กับข้อมูลการทดลองจากข้อมูลการทดลอง สำหรับ superimposing อัลตราโซนิกในการกระตุ้นที่ต้องใช้ของ 0.187 ความเครียดหมายถึงเป็นลดลงจากความเครียดคงที่ โดยแรง 26 และพีค –ความกว้างสูงสุด oscillatory ความเครียดเป็นแรง 21 จากเฟข้อมูล superimposing ในการกระตุ้นอัลตราโซนิกที่ต้องใช้0.183 และ การลดพร้อมกัน coef แรงเสียดทาน -ficient กับ 0.001 ความเครียดหมายความว่าจะลดลงตามแรง 24 และความกว้างสูงสุด – สูงสุด oscillatory ความเครียดเป็นแรง 18 ที่ความเครียด oscillatory คลื่นก็แรง 18 สำหรับเฟรูปแบบของความเครียด oscillatory superposition ไม่เปลี่ยนแปลงของสัมประสิทธิ์แรงเสียดทาน ความแตกต่างระหว่างทดลองและ FE ข้อมูล การลดความเครียดหมายถึง และ oscillatoryความเครียดความกว้าง สามารถบันทึกในส่วนการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยระหว่างความสัมพันธ์ของความเครียด – ต้องใช้คงมาจากชุดข้อมูลที่สอง ใช้ในการกระตุ้นอัลตราโซนิกในการระบุความเครียด ที่ corresponded แตกต่างเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่น FE เห็นด้วยกับรุ่นก่อนหน้านี้และการวิเคราะห์
เส้นทางของความเครียดแกว่งสูงสุดตามเส้นทางของ
ความเครียดคงที่มีการลดลงของค่าเฉลี่ยความเครียด เมื่อ
กระตุ้นล้ำถูกยกเลิกโค้งความเครียด
กู้ยืดหยุ่นกลับไปที่เส้นโค้งคง.
ต่อมารูปแบบได้รับการพัฒนาที่จะรวมถึง
ค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานของอินเตอร์เฟซ = 0.25 ลิตรในระหว่างการบีบอัดแบบคงที่
ซึ่งได้เปลี่ยนไปเป็นลิตร = 0.001 ล้ำระหว่าง
การบีบอัด รูปแบบการเปลี่ยนแปลงหลักเขตแดน
จากสภาพพื้นผิวที่แห้งเกือบแรงเสียดทานฟรี ในการนี้
กรณีที่สามารถมองเห็นในรูป 6 (ก) และ (ข) มีอย่างฉับพลัน
ในการลดสูงสุดต่ำสุดและหมายถึงการแกว่ง
ความเครียดเมื่อเทียบกับรูป 5 (ก) และ (ข) ความกว้างของ
ความเครียดสั่นเป็นเหมือนในรูป 5 (ข) และรูป 6 (ข).
เป็นที่ชัดเจนโดยการเปรียบเทียบรูป 3 รูป 6 (ข) ที่มี
คุณสมบัติของความสัมพันธ์ความเครียดการทดลอง
ที่สอดคล้องกับการลดความสำคัญชั่วคราว
ในค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานของอินเตอร์เฟซในระหว่างช่วงเวลา
ของการกระตุ้นล้ำของลูกกลิ้งที่ต่ำกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ถ้ามีการเปรียบเทียบระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่เริ่มต้นในการ
หมายถึงความเครียดและความกว้างแกว่งแกว่งความเครียด,
การจำลองมีความสัมพันธ์ดีกับข้อมูลการทดลอง.
จากข้อมูลการทดลองสำหรับซ้อนอัลตราโซนิก
ที่กระตุ้นความเครียดจาก 0.187, ความเครียดเฉลี่ยจะ
ลดลงจาก ความเครียดคงที่ 26 เมกะปาสคาลและ peak-
กว้างความเครียดสูงสุดแกว่งคือ 21 เมกะปาสคาล จาก FE
ข้อมูลการเพิ่มการกระตุ้นอัลตราโซนิกที่สายพันธุ์
ของ 0.183 และพร้อมกันลดแรงเสียดทาน coef-
ficient 0.001, หมายความว่าความเครียดจะลดลง 24 MPa และ
ยอดเขาที่สูงสุดกว้างความเครียดแกว่งคือ 18 เมกะปาสคาล
ความกว้างแกว่งความเครียดยังเป็น 18 เมกะปาสคาลสำหรับ FE
รูปแบบของการทับซ้อนกับความเครียดแกว่งไม่มีการเปลี่ยนแปลง
ของค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทาน เบี่ยงเบนระหว่างการทดลอง
ข้อมูลและ FE สำหรับหมายถึงการลดความเครียดและแกว่ง
กว้างความเครียดสามารถนำมาประกอบในส่วนของการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
ระหว่างความสัมพันธ์ความเครียดคงมา
จากทั้งสองชุดข้อมูล กระตุ้นอัลตราโซนิกถูกนำมาใช้
ที่ระบุความเครียดซึ่งตรงกับต่างออกไปเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหล็กแบบเห็นด้วยกับรุ่นก่อนหน้านี้ และวิเคราะห์เส้นทางของสูงสุดลังเล

เครียดตามแนวทางของความเครียดคงที่ , กับการลดลงในค่าเฉลี่ยของความเครียด เมื่อ
ultrasonic และถูกยกเลิก , และความเครียดความเครียดเส้นโค้ง
กู้ elastically กลับโค้งคงที่ .
ต่อมาแบบจำลองที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อรวม
แรงเสียดทานสัมประสิทธิ์ของ L = 025 ในแบบการบีบอัด ซึ่งเปลี่ยนเป็น L =

= ในระหว่างการบีบอัด รูปแบบหลักเปลี่ยนแนว
สภาพจากพื้นผิวที่แห้งเกือบแรงเสียดทานฟรี ในกรณีนี้
, ที่สามารถเห็นได้ในรูปที่ 6 ( a ) และ ( b ) , มีการลดลงอย่างฉับพลัน
ในสูงสุด ต่ำสุด และค่าเฉลี่ยลังเล
ความเครียดเมื่อเทียบกับภาพที่ 5 ( ก ) และ ( ข ) แอมพลิจูดของ
ที่สั่นเครียดเหมือนกันในรูปที่ 5 ( B ) และภาพที่ 6 ( B )
มันชัดเจน เปรียบเทียบรูปที่ 3 กับรูปที่ 6 ( B ) , ว่ามี
เป็นคุณลักษณะของทดลอง–ความเครียดความเครียดความสัมพันธ์
ที่สอดคล้องกับชั่วคราวลดลง
ในสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานระหว่าง ช่วงความถี่ของการกระตุ้น
ของลดลง โดย
ถ้าจะให้เปรียบเทียบระหว่างการเปลี่ยนแปลงครั้งแรกใน
หมายถึงความเครียดและความเครียดลังเลลังเลแบบ , การจำลองความสัมพันธ์ดีด้วย

จากข้อมูลการทดลอง ทดลอง สำหรับซ้อน ultrasonic
กระตุ้นในสายพันธุ์ของ 0.187 , หมายถึงความเครียด
ลดลงจากความเครียดคงที่โดย 26 MPa และจุดสูงสุด–
สูงสุด ลังเลความเครียดขนาด 21 MPa ข้อมูลที่ได้จากเหล็ก
,สำหรับการกระตุ้นที่ซ้อนเครียด
ของ 0.183 , และพร้อมกันลดแรงเสียดทาน coef -
ficient ถึง 0.001 , หมายถึงความเครียดลดลง 24 MPa และ
ยอด–ยอดลังเลความเครียดขนาด 18 MPa
ของความเครียดลังเลยัง 18 MPa สำหรับ O
รูปแบบการความเครียดลังเลไม่มีเปลี่ยน
สัมประสิทธิ์แรงเสียดทานการเบี่ยงเบนระหว่างการทดลอง
และข้อมูลเหล็ก เพื่อลดความเครียดและความเครียด หมายถึง ความลังเล
, สามารถประกอบในส่วนการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยระหว่าง–ความเครียดความเครียดคงที่

จากความสัมพันธ์ซึ่งข้อมูล 2 ชุด ใช้เสียงกระตุ้น
ที่ระบุ ความเครียด ซึ่งสอดคล้องกับที่แตกต่างกันเล็กน้อย