The world is steadily becoming more

The world is steadily becoming more urban, as people move to cities and towns in search of employment, educational opportunities and higher standards of living. Some are driven away from land that, for whatever reason, can no longer support them. By the year 2005, urban areas are expected to be home to more than half of the world’s people.

Already 74 per cent of Latin American and Caribbean populations live in urban areas, as do 73 per cent of people in Europe, and more than 75 per cent of people in Australia, Canada, New Zealand and the United States. In both Africa and Asia, urban dwellers represent about a third of the total populations. However, there are significant variations between individual countries. In Africa, for example, more than 50 per cent of the populations of Algeria, South Africa and Tunisia reside in urban areas.

In addition, there is a continuing trend towards ever-larger urban agglomerations. By the turn of the century, 261 cities in developing countries will have populations over 1 million, compared with 213 in the mid-1990s. In 1994, there were14 so-called "mega-cities," defined as cities with at least 10 million inhabitants. Their number is expected to double by 2015.

Urbanization usually accompanies social and economic development, but rapid urban growth on today’s scale strains the capacity of local and national governments to provide even the most basic of services such as water, electricity and sewerage. Squatter settlements and over-crowded slums are home to tens of millions, like the favelas that cling to the hillsides of Rio de Janeiro and the tombs used as homes by tens of thousands in Cairo’s "City of the Dead". In some developing countries, notably in Africa, this growth reflects rural crisis rather than urban-based development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกอย่างต่อเนื่องเป็นเมืองมากขึ้น เป็นคนไปเมืองค้นหางาน โอกาสทางการศึกษา และสูงกว่ามาตรฐานของที่อยู่อาศัย บางที่ขับออกจากที่ดินที่ สำหรับสิ่งที่เหตุผล สามารถไม่สนับสนุน โดยปี 2548 พื้นที่เมืองคาดว่าจะเป็นบ้านมากกว่าครึ่งหนึ่งของคนในโลก

แล้วร้อยละ 74 ของประชากรเมริกาและคาริเบียนอาศัยอยู่ในพื้นที่เขตเมือง ได้ร้อยละ 73 ของผู้คนในยุโรป และมากกว่า 75 ร้อยละของคนในประเทศออสเตรเลีย แคนาดา นิวซีแลนด์ และสหรัฐอเมริกา ในแอฟริกาและเอเชีย ชาวเมืองแสดงถึงประมาณหนึ่งในสามของประชากรทั้งหมด อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างแต่ละประเทศ ในแอฟริกา ตัวอย่าง มากกว่าร้อยละ 50 ของประชากรของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรีย แอฟริกาใต้ และตูนิเซียอยู่ในพื้นที่เมือง

นอกจากนี้ มีแนวโน้มต่อไปเมือง agglomerations เคยใหญ่ โดยเปิดศตวรรษ 261 เมืองในประเทศกำลังพัฒนาจะมีประชากรมากกว่า 1 ล้าน เทียบกับ 213 ในช่วงกลาง ในปี 1994 มี were14 เรียกว่า "-เมือง"กำหนดเป็นเมือง มีประชากร 10 ล้าน หมายเลขคาดว่าจะคู่ โดย 2015

เป็นมักจะมาพร้อมกับการพัฒนาสังคม และเศรษฐกิจ แต่เจริญเติบโตของเมืองอย่างรวดเร็วในวันนี้ strains กำลังการผลิตของท้องถิ่นและรัฐบาลแห่งชาติให้มากที่สุดขั้นพื้นฐานของบริการเช่นน้ำ ไฟฟ้า และ sewerage จับคู่ squatter และ slums แออัดเกินไปหลายสิบล้าน เช่น favelas ที่แนบเนินเขาของริโอเดอจาเนโรและสุสานที่ใช้ตามบ้านนับหมื่นในไคโรของ "เมืองแห่งความตาย" ในประเทศที่กำลังพัฒนาบาง โดยเฉพาะในแอฟริกา เจริญเติบโตนี้สะท้อนถึงวิกฤตชนบทมากกว่าเมืองการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกอย่างต่อเนื่องกลายเป็นเมืองมากขึ้นเป็นคนย้ายไปยังเมืองและเมืองในการค้นหาของการจ้างงานโอกาสและมาตรฐานการศึกษาที่สูงขึ้นของที่อยู่อาศัย บางคนถูกผลักดันออกไปจากแผ่นดินนั้นด้วยเหตุผลใดไม่สามารถสนับสนุนพวกเขา โดยในปี 2005 พื้นที่ในเมืองที่คาดว่าจะกลับบ้านไปมากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้คนในโลกอยู่แล้วร้อยละ 74 ของประชากรในละตินอเมริกาและแคริบเบียนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เมืองเช่นเดียวกับร้อยละ 73 ของคนในยุโรปและกว่า 75 เปอร์เซ็นต์ของคนในประเทศออสเตรเลีย, แคนาดา, นิวซีแลนด์และสหรัฐอเมริกา ทั้งในแอฟริกาและเอเชียอาศัยอยู่ในเมืองเป็นตัวแทนของหนึ่งในสามของประชากรทั้งหมด แต่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญระหว่างแต่ละประเทศ ในแอฟริกาเช่นมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรียแอฟริกาใต้และตูนิเซียที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มต่อเนื่องไป agglomerations เมืองที่เคยมีขนาดใหญ่ โดยหันของศตวรรษที่ 261 เมืองในประเทศกำลังพัฒนาจะมีประชากรที่มีกว่า 1 ล้านเมื่อเทียบกับ 213 ใน 1990 ในปี 1994 มี were14 เรียกว่า "เมืองล้าน" หมายถึงเมืองที่มีไม่น้อยกว่า 10 ล้านคนที่อาศัยอยู่ จำนวนของพวกเขาที่คาดว่าจะเป็นสองเท่าในปี 2015 เป็นเมืองที่มักจะมาพร้อมกับการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคม แต่การเติบโตของเมืองอย่างรวดเร็วในระดับของวันนี้สายพันธุ์ความจุของรัฐบาลท้องถิ่นและระดับชาติเพื่อให้ได้ขั้นพื้นฐานที่สุดของการบริการเช่นน้ำไฟฟ้าและท่อน้ำทิ้ง การตั้งถิ่นฐานและชุมชนแออัดบุกรุกกว่าแออัดจะกลับบ้านไปหลายสิบล้านเช่นเดียวกับชุมชนแออัดที่ยึดติดกับเนินเขาริโอเดอจาเนโรและสุสานที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยโดยนับหมื่นในไคโร "เมืองแห่งความตาย" ในประเทศกำลังพัฒนาบางอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทวีปแอฟริกาสะท้อนให้เห็นถึงการเจริญเติบโตนี้วิกฤตในชนบทมากกว่าการพัฒนาเมืองตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกยังคงเป็นเมืองมากขึ้น เป็นคนที่ย้ายไปยังเมืองในการค้นหาของการจ้างงาน , โอกาสทางการศึกษา และมาตรฐานที่สูงขึ้นของที่อยู่อาศัย บางจะขับเคลื่อนออกไปจากที่ดินนั้น ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม จะไม่สนับสนุนพวกเขา โดยปี 2005 เขตเมืองคาดว่าจะอยู่บ้านมากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้คนในโลก

แล้วร้อยละ 74 ของประชากรละตินอเมริกาและแคริบเบียนอยู่ในเขตเมือง เช่น ทำ 73 ร้อยละของประชาชนในยุโรป และมากกว่าร้อยละ 75 ของผู้คนในออสเตรเลีย แคนาดา นิวซีแลนด์ และสหรัฐอเมริกา ทั้งในแอฟริกาและเอเชีย ชาวเมืองเป็นตัวแทน 1 ใน 3 ของประชากรทั้งหมด อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างแต่ละประเทศ . ในแอฟริกาตัวอย่างเช่น มากกว่าร้อยละ 50 ของจำนวนประชากรของประเทศแอลจีเรีย , แอฟริกาใต้และตูนิเซีย อาศัยอยู่ในเขตเมือง

นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่ต่อเนื่องกับที่เคยมีขนาดใหญ่ในเมือง agglomerations . โดยหันของศตวรรษที่ , 261 เมืองในประเทศกำลังพัฒนาจะมีประชากรกว่า 1 ล้านบาท เมื่อเทียบกับคุณในช่วง ในปี 1994 มี were14 ที่เรียกว่า " เมก้า เมือง" หมายถึงเมืองที่มีอย่างน้อย 10 ล้านคน หมายเลขของตนเอง คาดว่าจะเป็นสองเท่าโดย 2015 .

เมืองมักจะมาพร้อมกับทางสังคมและการพัฒนาทางเศรษฐกิจ แต่การเติบโตของเมืองอย่างรวดเร็วในวันนี้ สายพันธุ์ ขนาดความจุของท้องถิ่นและรัฐบาลเพื่อให้แม้พื้นฐานที่สุดของการบริการต่างๆ เช่น ค่าน้ำ ค่าไฟ . .ที่อยู่อาศัยและการตั้งถิ่นฐานแออัดกว่าสลัมมีบ้าน 10 ล้าน เหมือน favelas ที่ยึดไหล่เขาของริโอ เดอ จาเนโร และสุสานที่ใช้ตามบ้านโดยนับพันในกรุงไคโรของ " เมืองแห่งความตาย " ในบางประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแอฟริกา การเติบโตนี้สะท้อนให้เห็นถึงวิกฤตชนบทมากกว่าการพัฒนาเมืองตาม