in the late Miocene, and most speci

in the late Miocene, and most species-level splits within the genus took place in the late
Pliocene, suggesting that the modern diversity in spider monkeys cannot be explained principally by isolation and divergence of populations in forest refugia during the Pleistocene. Based on our new phylogenetic inference and dating analysis, we propose a revised biogeographic scenario for the evolution of this genus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงปลายยุคและแยกสายพันธุ์ในระดับมากที่สุดในประเภทที่เกิดขึ้นในช่วงปลาย
Pliocene บอกว่าความหลากหลายทันสมัยในลิงแมงมุมไม่สามารถอธิบายได้โดยเฉพาะการแยกและแตกต่างของประชากรในป่า refugia ระหว่าง Pleistocene ขึ้นอยู่กับข้อสรุปของเราวิวัฒนาการใหม่และการวิเคราะห์ย้อนเราเสนอสถานการณ์ชีวภูมิศาสตร์ปรับปรุงสำหรับการวิวัฒนาการของประเภทนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงสมัยไมโอซีนล่าช้า และสปีชีส์ส่วนใหญ่ระดับแยกภายในสกุลเอาสถานที่ในสมัยไพลโอซีนดึก
บอกว่าความหลากหลายทันสมัยในแมงมุมลิงไม่สามารถอธิบายหลักโดยแยกความแตกต่างของประชากรใน refugia ป่าในช่วงไพลสโตซีน . บนพื้นฐานของการอนุมานชนิดใหม่ของเราและเดทกับการวิเคราะห์เราเสนอแก้ไข biogeographic สถานการณ์สำหรับวิวัฒนาการของพืชสกุลนี้