The main value is that Fortran intr

The main value is that Fortran intrinsically knows
about both Fortran and C types, whereas C knows nothing
about Fortran types. Hence, it is much safer and portable
to use Fortran to write any code that involves a Fortran
type. For most subroutines, one layer of Fortran wrappers
is enough. For subroutines with choice buffers, however, we
have to write another layer of wrappers in C to decode the
C descriptor for the choice buffer before calling the backend
MPI C libraries. Thus, we designed an F08 binding
framework embodied by the following directory tree:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นค่าหลักที่ภาษาฟอร์แทรนทำรู้เกี่ยวกับภาษาฟอร์แทรนและ C ชนิด ในขณะที่ C รู้อะไรเกี่ยวกับชนิดของภาษาฟอร์แทรน ดังนั้น มันจะปลอดภัยมาก และพกพาการใช้ภาษาฟอร์แทรนเขียนรหัสใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับภาษาฟอร์แทรนชนิดของ สำหรับส่วนใหญ่ subroutines ภาษาฟอร์แทรนห่อชั้นหนึ่งก็พอ สำหรับ subroutines กับเลือกบัฟเฟอร์ อย่างไรก็ตาม เราต้องเขียนอีกชั้นหนึ่งของห่อใน C ถอดรหัสบอก C สำหรับบัฟเฟอร์ก่อนเรียก backend เลือกไลบรารี MPI C ดังนั้น เรามาผูกเป็น F08กรอบงานที่รวบรวมไว้ โดยต้นไดเรกทอรีดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าที่สำคัญคือ Fortran ยิ่งรู้
เกี่ยวกับทั้งสอง Fortran และประเภท C, C ในขณะที่รู้อะไร
เกี่ยวกับชนิด Fortran จึงเป็นที่ปลอดภัยมากและแบบพกพา
ที่จะใช้ Fortran เขียนโค้ดที่เกี่ยวข้องกับการ Fortran ใด
ประเภท สำหรับซับรูทีนมากที่สุดชั้นหนึ่งของห่อ Fortran
เป็นพอ สำหรับซับรูทีนที่มีบัฟเฟอร์ทางเลือก แต่เรา
ต้องเขียนอีกชั้นหนึ่งห่อใน C เพื่อถอดรหัส
บ่ง C สำหรับบัฟเฟอร์ทางเลือกก่อนที่จะเรียกแบ็กเอนด์
MPI ห้องสมุด C ดังนั้นเราจึงได้รับการออกแบบที่มีผลผูกพัน F08
กรอบเป็นตัวเป็นตนโดยต้นไม้ไดเรกทอรีต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าหลักคือภาษาฟอร์แทรนภายในรู้
เกี่ยวกับทั้งสองประเภท c และ c และ c ไม่รู้อะไร
เกี่ยวกับชนิดของโปรแกรม ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ปลอดภัยมากและพกพา
ใช้ภาษาฟอร์แทรนเขียนรหัสใด ๆที่เกี่ยวข้องกับประเภทนั่นเอง

สำหรับปลีกย่อยที่สุด หนึ่งชั้นของภาษาฟอร์แทรนห่อ
เป็นพอ สำหรับรูทีนย่อยด้วยบัฟเฟอร์ เลือกแต่เรา
ต้องเขียนชั้นของห่ออีกในการถอดรหัส
c