Mime and Living StatuesMime (from t

Mime and Living Statues

Mime (from the Greek word "mimos" meaning "actor") is the art of conveying action, emotion and/or character, solely by using bodily gestures or movements. Dating back to Classical Antiquity, it was also inspired by cultural forms like the Japanese Noh theatre (14th century) and the Italian Commedia dell'arte (16th century). Modern mime, which emerged in Paris during the late 19th century, has been dominated by mime artists such as Jacques Copeau (1879-1949), Etienne Decroux (1898-1991), Jacques Tati (Jacques Tatischeff) (1907-82), and Marcel Marceau (1923-2007).

In contrast, the term "Living statue" is commonly used to describe a street artist who stands completely still - just like a statue or mannequin - typically for hours at a time. The World Championship of Living Statues is held every year at Arnhem in the Netherlands. See also: Gilbert and George, the living sculptures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mime และรูปปั้นอยู่Mime (จากภาษากรีก "mimos" ความหมาย "นักแสดง") เป็นศิลปะของการถ่ายทอดการกระทำ อารมณ์ หรือ อักขระ แต่เพียงผู้เดียวโดยใช้ท่าทางร่างกายหรือการเคลื่อนไหว ย้อนหลังไปถึงสมัยคลาสสิก มันยังแรงบันดาลใจทางวัฒนธรรมรูปแบบเช่นละครโนห์ญี่ปุ่น (๑๔) และอิตาลี Commedia dell'arte (ศตวรรษที่ 16) Mime ทันสมัย ที่ปารีสในช่วงปลายศตวรรษ ได้รับการครอบงำ โดย mime ศิลปินเช่น Jacques Copeau (1879-1949), Etienne Decroux (1898-1991), Jacques Tati (Jacques Tatischeff) (1907-82), และ Marcel มาร์โซ (1923-2007)ตรงกันข้าม ระยะ "ปั้นชีวิต" ถูกใช้เพื่ออธิบายถึงศิลปินถนนที่ยืนยัง - เพียงสมบูรณ์ เช่นรูปปั้นหรือนางแบบ- โดยทั่วไปชั่วโมงละครั้ง โลกแชมป์ของชีวิตรูปปั้นจะจัดขึ้นทุกปีที่ Arnhem ในเนเธอร์แลนด์ ดู: กิลเบิร์ตและจอร์จ ประติมากรรมที่มีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MIME และรูปปั้นนั่งเล่น

Mime (มาจากภาษากรีกคำว่า "Mimos" ความหมาย "นักแสดง") เป็นศิลปะของการถ่ายทอดการกระทำอารมณ์และ / หรือตัวอักษร แต่เพียงผู้เดียวโดยใช้ท่าทางร่างกายหรือการเคลื่อนไหว ย้อนกลับไปในสมัยโบราณคลาสสิกก็ยังได้รับแรงบันดาลใจจากรูปแบบทางวัฒนธรรมเช่นโรงละครญี่ปุ่นโนห์ (ศตวรรษที่ 14) และ dell'Arte Commedia อิตาลี (ศตวรรษที่ 16) MIME ที่ทันสมัยซึ่งเกิดขึ้นในปารีสในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ได้รับการครอบงำโดยศิลปินละครใบ้เช่นฌา Copeau (1879-1949), เอเตียน Decroux (1898-1991), ฌาค Tati (Jacques Tatischeff) (1907-1982) และ . Marcel Marceau (1923-2007)

ในทางตรงกันข้ามคำว่า "ปั้นชีวิต" เป็นที่นิยมใช้เพื่ออธิบายถนนศิลปินที่ยืนนิ่ง - เช่นเดียวกับรูปปั้นหรือนางแบบ - โดยปกติจะเป็นเวลาหลายชั่วโมงในเวลา แชมป์โลกของรูปปั้นนั่งเล่นจะจัดขึ้นทุกปีในช่วง Arnhem ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ดูเพิ่มเติม: กิลเบิร์และจอร์จ, รูปปั้นที่อยู่อาศัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ละครใบ้ และรูปปั้นไมม์ ( จากคำว่า " กรีก mimos " ความหมาย " นักแสดง " ) เป็นศิลปะของการถ่ายทอดการกระทำ อารมณ์ และ / หรือตัวอักษร แต่เพียงผู้เดียวโดยใช้ท่าทางทางร่างกาย หรือการเคลื่อนไหว ย้อนกลับไปในสมัยคลาสสิก มันยังเป็นแรงบันดาลใจจากรูปแบบทางวัฒนธรรม เช่น โรงละครโนญี่ปุ่น ( ศตวรรษที่ 14 ) และอิตาลี commedia dell"arte ( ศตวรรษที่ 16 ) ละครใบ้ที่ทันสมัย ซึ่งเกิดขึ้นในปารีสในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ถูกครอบงำด้วยละครใบ้ศิลปินเช่น แจ๊ค copeau ( 1879-1949 ) , เทียน decroux ( 1898-1991 ) ฌาคส์ ตาตี่ ( Jacques tatischeff ) ( 1907-82 ) และมาร์เซลมาร์โซ ( 1923-2007 )ในทางตรงกันข้าม คำว่า " รูปปั้นมีชีวิต " เป็นที่นิยมใช้เพื่ออธิบายศิลปินข้างถนนที่ยืนนิ่งสนิทเหมือนรูปปั้น หรือตุ๊กตา - โดยทั่วไปสำหรับชั่วโมงในเวลา แชมป์โลกของรูปปั้นที่จัดขึ้นทุกปีใน อาร์นเฮม ในเนเธอร์แลนด์ ดูเพิ่มเติม : กิลเบิร์ตและจอร์จ ใช้ชีวิตประติมากรรม