commodities mainly rubber, palm oil

commodities mainly rubber, palm oil and petroleum
products (Stecker, 1996). In the 1970’s, the government
began the development of the manufacturing industry to
expand the country’s economy. During the 1980s tourism
became an important industry in Malaysia, especially due
to an increase in international travel (Stecker, 1996). In
the mid 1980’s, the economic recession made the
government to give a high priority to the development of
the tourism industry. Tourism was identified as a potential
industry that could encourage the socio-economic
development of Malaysia as a provider of foreign
exchange earnings, and employment opportunities. The
effort of the government in promoting the tourism industry
was manifested by the establishment of the Ministry of
Culture, Arts and Tourism in 1987. Later on in 2004, this
ministry was restructured into three ministries; the
Ministry of Tourism is one of them which were assigned
to coordinate and implement government policies and
strategies to tourism development. As a results, total
tourist arrivals increased dramatically especially in 1990
and thereafter (Munan, 2002) (Table 1).
As it was mentioned earlier, agriculture has played a
significant part in the development of this country and
continues to make a significant contribution to the
national economy. However structural changes in the
Malaysian economy have brought new issues in the
agricultural sector. Hence, the government encouraged
agri-tourism among rural people as a new tourism
concept. The Malaysian government, through the 9
Malaysian Plan, has opened opportunities for farmers to
expand and diversify agricultural products and their
related industries, such as agri-tourism. The importance
of local participation in tourism was also stressed in the 7
Malaysian Plans 1996 to 2000 (Government of Malaysia,
1996). As a result, agri-tourism is gaining popularity
dramatically in Malaysia, since this country has plenty of

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สินค้าส่วนใหญ่เป็นยางปาล์มน้ำมันปิโตรเลียมและ
ผลิตภัณฑ์ (Stecker, 1996) ในปี 1970 รัฐบาลได้
เริ่มพัฒนาอุตสาหกรรมการผลิตเพื่อ
ขยายเศรษฐกิจของประเทศ ในช่วงทศวรรษที่ 1980 การท่องเที่ยว
กลายเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญในประเทศมาเลเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจาก
การเพิ่มขึ้นในการเดินทางระหว่างประเทศ (Stecker, 1996) ใน
ช่วงกลางปี ​​1980 ภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจทำให้
รัฐบาลที่จะให้ความสำคัญในการพัฒนาของ
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว การท่องเที่ยวที่ถูกระบุว่ามีศักยภาพ
ในอุตสาหกรรมที่สามารถส่งเสริมให้เศรษฐกิจและสังคม
พัฒนาของมาเลเซียเป็นผู้ให้บริการต่างประเทศ
รายได้เงินตราและโอกาสการจ้างงาน
ความพยายามของรัฐบาลในการส่งเสริมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว
ก็เป็นที่ประจักษ์โดยการจัดตั้งกระทรวง
วัฒนธรรม, ศิลปะและการท่องเที่ยวในปี 1987 ต่อมาในปี 2004 นี้
กระทรวงสำเร็จลุล่วงเป็นสามกระทรวง;
กระทรวงการท่องเที่ยวเป็นหนึ่งในนั้นที่ได้รับมอบหมาย
ในการประสานงานและดำเนินการตามนโยบายของรัฐบาลและ
กลยุทธ์ในการพัฒนาการท่องเที่ยว ในฐานะที่เป็นผลรวม
จำนวนนักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปี 1990
และหลังจากนั้น (Munan, 2002) (ตารางที่ 1).
ตามที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ภาคเกษตรมีการเล่น
ส่วนสำคัญในการพัฒนาของประเทศนี้และ
ยังคงให้ความสำคัญในการ
เศรษฐกิจของประเทศ อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างใน
ระบบเศรษฐกิจของมาเลเซียได้นำปัญหาใหม่ใน
ภาคเกษตร ดังนั้นรัฐบาลได้รับการสนับสนุน
เกษตรการท่องเที่ยวในหมู่คนในชนบทเป็นท่องเที่ยวใหม่
แนวคิด รัฐบาลมาเลเซียผ่าน 9
แผนมาเลเซียได้เปิดโอกาสให้กับเกษตรกรที่จะ
ขยายและกระจายสินค้าเกษตรของพวกเขาและ
อุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องเช่นเกษตรการท่องเที่ยว ความสำคัญ
ของการมีส่วนร่วมของท้องถิ่นในการท่องเที่ยวก็ยังเน้นใน 7
แผนมาเลเซีย 1996-2000 (รัฐบาลของมาเลเซีย
1996) เป็นผลให้เกษตรการท่องเที่ยวได้รับความนิยม
อย่างมากในประเทศมาเลเซียตั้งแต่ประเทศนี้มีความอุดมสมบูรณ์ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สินค้าส่วนใหญ่ ยางพารา ปาล์มน้ำมัน และปิโตรเลียมผลิตภัณฑ์ ( สเตเคอร์ , 1996 ) ในปี 1970 , รัฐบาลเริ่มพัฒนาอุตสาหกรรมการผลิตขยายการเศรษฐกิจของประเทศ ในช่วงปี 1980 การท่องเที่ยวกลาย เป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญในมาเลเซีย โดยเฉพาะเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในการเดินทางระหว่างประเทศ ( สเตเคอร์ , 1996 ) ในกลางปี 1980 , ภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจทำรัฐบาลให้ความสำคัญสูงต่อการพัฒนาของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว การท่องเที่ยวที่ถูกระบุว่าเป็นศักยภาพอุตสาหกรรมที่สามารถกระตุ้น เศรษฐกิจ และสังคมการพัฒนาของมาเลเซีย เป็นผู้ให้บริการในต่างประเทศรายได้จากการแลกเปลี่ยนเงินตรา และโอกาสการจ้างงาน ที่ความพยายามของรัฐบาลในการส่งเสริมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นที่ประจักษ์ โดยการจัดตั้งของกระทรวงวัฒนธรรม ศิลปะ และการท่องเที่ยวใน 1987 ต่อมาใน พ.ศ. นี้กระทรวงได้รับการปรับโครงสร้างออกเป็น 3 กระทรวง คือกระทรวง การท่องเที่ยวเป็นหนึ่งในพวกเขาซึ่งได้รับมอบหมายประสานงานและดำเนินการตามนโยบายของรัฐบาล และกลยุทธ์ในการพัฒนาการท่องเที่ยว ผล รวมนักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน 2533และหลังจากนั้น ( munan , 2002 ) ( ตารางที่ 1 )ตามที่ได้กล่าวก่อนหน้านี้ เกษตร ได้เล่นส่วนสําคัญในการพัฒนาของประเทศนี้ยังคงให้ประโยชน์กับเศรษฐกิจแห่งชาติ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง แต่ในเศรษฐกิจมาเลเซียได้นำปัญหาใหม่ในภาคเกษตรกรรม ดังนั้น รัฐบาลสนับสนุนการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของประชาชนในชนบทเป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่แนวคิด รัฐบาลมาเลเซีย ผ่าน 9แผนมาเลเซีย ได้เปิดโอกาสให้เกษตรกรขยายและกระจายผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรและของพวกเขาอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้อง เช่น การท่องเที่ยวเชิงเกษตร . ความสำคัญการมีส่วนร่วมของท้องถิ่นในการท่องเที่ยวก็ยังเน้นใน 7มาเลเซียมีแผนปี 2000 ( รัฐบาลของมาเลเซีย1996 ) ผลคือ การท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่ดึงดูดความนิยมอย่างมากในมาเลเซีย เนื่องจากประเทศนี้มีความอุดมสมบูรณ์ของ