The score sheets required the judge

The score sheets required the judges to rank their 4 samples from least (=1) to most (=4) pleasant for each attribute (Meilgaard et al., 1999). The rank sum of each sample was used to calculate Friedman value (F). Comparing it with values given in the Friedman test (level of significance = 0.05), it can be concluded whether there is an overall difference among all the Kougelhopf samples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผ่นคะแนนจำเป็นผู้วินิจฉัยการจัดอันดับของตัวอย่างที่ 4 จากน้อยที่สุด (= 1) ให้มากที่สุด (= 4) ดีสำหรับแต่ละแอททริบิวต์ (Meilgaard et al., 1999) ผลอันดับของแต่ละอย่างที่ใช้ในการคำนวณค่าฟรีดแมน (F) เปรียบเทียบกับค่าที่กำหนดในการทดสอบฟรีดแมน (ระดับของนัยสำคัญ = 0.05), สามารถสรุปว่า มีความแตกต่างโดยรวมระหว่างตัวอย่าง Kougelhopf

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผ่นคะแนนที่ต้องการผู้พิพากษาในการจัดอันดับ 4 ตัวอย่างของพวกเขาจากน้อย (= 1) ให้มากที่สุด (= 4) ถูกใจสำหรับแต่ละแอตทริบิวต์ (Meilgaard et al., 1999) ผลรวมอันดับของแต่ละตัวอย่างถูกใช้ในการคำนวณค่าฟรีดแมน (F) เปรียบเทียบกับค่าที่กำหนดในการทดสอบฟรีดแมน (ระดับนัยสำคัญ = 0.05) จึงสามารถสรุปได้ว่ามีความแตกต่างโดยรวมในทุกตัวอย่าง Kougelhopf

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผ่นคะแนน ต้องตัดสินอันดับ 4 ตัวอย่างจากน้อย ( 1 ) สุด ( 1 ) รื่นรมย์สำหรับแต่ละแอตทริบิวต์ ( meilgaard et al . , 1999 ) การจัดอันดับผลรวมของแต่ละตัวอย่างถูกใช้เพื่อคำนวณมูลค่า ฟรีดแมน ( F ) เปรียบเทียบกับค่าที่ระบุในการทดสอบ ฟรีดแมน ( ระดับ = 0.05 ) สรุปได้ว่ามีการรวมแตกต่างกันทั้งหมดตัวอย่าง kougelhopf .