Three team members, each familiar w

Three team members, each familiar with one of our three sources,compiled and drew insights from available forms of evidence for their cases. Available forms of evidence included: direct observations based on personal conversations, leadership involvement, general participation,and a host of physical materials such as documents, reports,
websites, data management platforms, photographs, news articles,and more (Yin, 2013). We created a shared spreadsheet including information about how the project self-describes, the project purpose, and any impacts observed in the materials. Team members then coded these materials independently with regard to intent for data to be
used to inform decisions, whether data were used, and the degree to which they leveraged the power of place as evidenced by our five place dimensions (Table 2). For each project, we asked: ‘Does the project intend to inform decision making?’, ‘Does the project generate data used in decision making?’, and ‘To what degree does the project leverage the power of place based on our five place dimensions in their materials?’ We coded materials for these variables based on an ordinal scale of 0 to 2 (0 = no intent/use; 1 = some intent/use; 2 = high degree of intent/use). We then calculated binary ‘intent’ and ‘use’ variables as yes/no where 0 = no intent/use and either a 1 or 2 = intent/use in decision making. We also calculated the total number of dimensions evident by summing the number of dimensions coded as either a 1 or 2 (Table 2) to capture the breadth of place imensions leveraged. To gain consistent interpretations of materials, we triangulated our observations through iterative verbal and written discussions and discussed emergent themes stemming from our analysis (Lindlof and Taylor,2002; Patton, 2002; Yin, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมาชิกทีมที่สาม แต่ละที่คุ้นเคยกับหนึ่งในสามแหล่งของเรา รวบรวม และดึงข้อมูลเชิงลึกจากแบบฟอร์มพร้อมหลักฐานสำหรับกรณีของพวกเขา แบบฟอร์มพร้อมหลักฐานรวม: อิงสนทนาส่วนบุคคล การมีส่วนร่วมเป็นผู้นำ ทั่วไปมีส่วนร่วม และโฮสต์ของวัตถุเช่นเอกสาร รายงาน การสังเกตโดยตรงเว็บไซต์ แพลตฟอร์มการจัดการข้อมูล ภาพถ่าย ข่าว และอื่น ๆ (หยิน 2013) เราสร้างกระดาษคำนวณร่วมกันรวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับวิธีโครงการตนเองอธิบาย วัตถุประสงค์ของโครงการ และผลกระทบใด ๆ ที่สังเกตในวัสดุ สมาชิกในทีมแล้วรหัสวัสดุอย่างอิสระโดยคำนึงถึงเจตนาเพื่อให้ข้อมูลเหล่านี้ใช้เพื่อแจ้งให้ตัดสินใจ ใช้ว่าข้อมูล และระดับที่พวกเขา leveraged พลังของสถานที่ที่เห็นได้จากมิติห้าของเรา (ตาราง 2) สำหรับแต่ละโครงการ เราถาม: 'ไม่โครงการ ตั้งใจเพื่อแจ้งการตัดสินใจได้อย่างไร' 'ไม่โครงการ สร้างข้อมูลที่ใช้ในการตัดสิน ' และ 'ไรไม่โครงการใช้ประโยชน์ จากสถานที่ตามมิติห้าของเราในวัสดุของพวกเขา ' เรารหัสวัสดุสำหรับตัวแปรเหล่านี้อิงขนาดลำดับของ 0-2 (0 =ไม่มีความตั้งใจใช้ 1 =บางเจตนา/ใช้ 2 =ระดับสูงของเจตนา/ใช้) เราคำนวณค่าไบนารี 'สี' และ 'ใช้' ตัวแปรเป็นใช่/ไม่ 0 =ไม่มีเจตนาใช้ และแบบ 1 หรือ 2 =เจตนา/ใช้ในการตัดสินใจ เรายังคำนวณจำนวนของมิติที่เห็นได้ชัด โดยการรวมจำนวนของรหัสเป็น 1 หรือ 2 (ตาราง 2) เพื่อจับภาพความกว้างของสถาน imensions leveraged มิติ จะได้รับการตีความที่สอดคล้องกันของวัสดุ เราระบุข้อสังเกตของเราผ่านสนทนาพูด และการเขียนซ้ำ และกล่าวถึงรูปแบบฉุกเฉินที่เกิดจากการวิเคราะห์ของเรา (Lindlof และเทย์เลอร์ 2002 Patton, 2002 หยิน 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามสมาชิกในทีมแต่ละคนที่คุ้นเคยกับหนึ่งในสามแหล่งที่มาของเรารวบรวมและดึงข้อมูลเชิงลึกจากรูปแบบที่มีอยู่ของหลักฐานกรณีของพวกเขา รูปแบบการรวมหลักฐาน: การสังเกตโดยตรงบนพื้นฐานของการสนทนาส่วนบุคคลมีส่วนร่วมของผู้นำการมีส่วนร่วมโดยทั่วไปและโฮสต์ของวัสดุทางกายภาพเช่นเอกสารรายงานเป็น
เว็บไซต์แพลตฟอร์มการจัดการข้อมูล, รูปถ่าย, บทความข่าวและอื่น ๆ (หยิน 2013) เราได้สร้างสเปรดชีตที่ใช้ร่วมกันรวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการโครงการด้วยตนเองอธิบาย, วัตถุประสงค์โครงการและผลกระทบต่างๆที่สังเกตในวัสดุ สมาชิกในทีมแล้วรหัสวัสดุเหล่านี้เป็นอิสระในเรื่องเกี่ยวกับความตั้งใจที่จะมีข้อมูลที่จะ
ใช้ในการแจ้งการตัดสินใจไม่ว่าจะเป็นข้อมูลที่ถูกนำมาใช้และระดับที่พวกเขาใช้ประโยชน์จากพลังของสถานที่ที่เป็นหลักฐานโดยมิติที่ห้าของเรา (ตารางที่ 2) สำหรับแต่ละโครงการเราถาม: 'ไม่มีโครงการตั้งใจจะแจ้งการตัดสินใจ?', 'ไม่มีโครงการสร้างข้อมูลที่ใช้ในการตัดสินใจ? "และ" สิ่งที่การศึกษาระดับปริญญาไม่ใช้ประโยชน์จากโครงการพลังงานของสถานที่ขึ้นอยู่กับสถานที่ของเราห้า มิติในวัสดุของพวกเขา? เรารหัสวัสดุสำหรับตัวแปรเหล่านี้ขึ้นอยู่กับขนาดของลำดับ 0-2 (0 = ไม่มีเจตนา / การใช้งาน 1 = บางเจตนา / ใช้งาน 2 ปีปริญญา = สูงของเจตนา / การใช้งาน) จากนั้นเราจะคำนวณไบนารี 'เจตนา' และตัวแปร 'ใช้' เป็น Yes / No โดย 0 = ไม่มีเจตนา / การใช้งานและได้ทั้ง 1 หรือ 2 = เจตนา / ใช้ในการตัดสินใจ นอกจากนี้เรายังคำนวณจำนวนรวมของมิติที่เห็นได้ชัดจากข้อสรุปจำนวนมิติรหัสเป็นทั้ง 1 หรือ 2 (ตารางที่ 2) ในการจับภาพความกว้างของ imensions สถานที่ยกระดับ ที่จะได้รับการตีความที่สอดคล้องกันของวัสดุที่เราดักสังเกตของเราผ่านการสนทนาทางวาจาและการเขียนซ้ำและกล่าวถึงรูปแบบฉุกเฉินอันเนื่องมาจากการวิเคราะห์ของเรา (Lindlof และเทย์เลอร์ปี 2002 แพ็ตตัน 2002; หยิน 2013)