CONCLUSIONThe isolation of sustaina

CONCLUSION
The isolation of sustainable tourism research from the continuing
debate on the meaning and implications of sustainable development more generally has resulted in the emergence of a dominant paradigm
of the former which is shallowly defined. However attractive it is to
view and describe sustainable tourism as a destination area tourism/
environment system which balances often competing aspects, such
rigidity offers little in the way of guidance which is sensitive to
location-specific factors, such as environmental characteristics and
the extent and nature of existing tourism development. Sustainable
tourism research would benefit from a closer inspection of the broader
sustainable development literature which frequently demonstrates
greater flexibility in charting potential development pathways. It
could also benefit from a more penetrating appreciation of the complexities
involved in human/environment interactions allowing for
more detailed analyses of the interactions between economic sectors,
the degree of precaution to be adopted in environmental management,
potential environmental management techniques, and the
extent to which these should be employed according to the degree of
efficiency sought in the utilization of natural resources. A conceptual
reconnection with general sustainable development research offers
greater maturity for the formulation of policies of sustainable tourism.
Based upon redefining the concept of sustainable tourism according
to the current spectrum of sustainable development interpretations,
at least four interpretations or models of sustainable tourism can
be advanced as conceptual vehicles for tourism development policy
formulation. Although described in abstract terms, it is suggested that
these constitute more meaningful guidance for tourism development
given the variety of antecedent conditions at actual or potential destination
areas. The sustainable tourism approaches can be labeled
as tourism imperative, product-led, environment-led, and neotenous
tourism. In the most simplistic terms, one can consider these in terms
of how tourism might contribute to distinctive positions within the
sustainable development spectrum, ranging from very weak to very
strong interpretations.
This paper has been written, however, not so much as a means for
the postulation of concrete prescriptions for sustainable tourism, but
more as an attempt to open up much needed debate on how sustainable
tourism should be considered under different circumstances.
The key point to emerge from the preceding analyses is that sustainable
tourism must be regarded as an adaptive paradigm capable of
addressing widely different situations, and articulating different goals
in terms of the utilization of natural resources. Clearly, much more
clarification is still required, not least, who should decide on the
most appropriate pathway of sustainable tourism development? It is
extremely difficult to imagine the formulation and implementation
of any approach to sustainable tourism in the absence of strong local
(including regional) authority planning and development control, and
without the involvement of local communities in the planning process
to some degree. This latter point may, however, be particularly problematic
given that ecological conservation objectives may not be compatible
with the desires of local communities (Stocking and Perkin
1992) and the various levels of public participation possible (Pretty
and Pimbert 1995). It may well be that different levels of community involvement in tourism development decision-making are appropriate
for different pathways of sustainable tourism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป
แยกของการวิจัยจากการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนอย่างต่อเนื่อง
อภิปรายในความหมายและผลกระทบของการพัฒนาที่ยั่งยืนมากขึ้นโดยทั่วไปมีผลในการเกิดของกระบวนทัศน์ที่โดดเด่น
ของอดีตซึ่งถูกกำหนดให้ตื้น แต่ที่น่าสนใจก็คือการ
มุมมองและอธิบายการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเป็นพื้นที่ปลายทางท่องเที่ยว /
ระบบสภาพแวดล้อมที่ยอดด้านมักจะแข่งขันดังกล่าวมีความแข็งแกร่ง
น้อยในทางของคำแนะนำที่มีความไวต่อ
เฉพาะสถานที่ปัจจัยต่างๆเช่นลักษณะทางสิ่งแวดล้อมและ
ขอบเขตและลักษณะของการพัฒนาการท่องเที่ยวที่มีอยู่
ยั่งยืนการวิจัยการท่องเที่ยวจะได้รับประโยชน์จากการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดของกว้าง
วรรณกรรมการพัฒนาที่ยั่งยืนซึ่งบ่อยครั้งแสดงให้เห็นถึง
ความยืดหยุ่นในแผนภูมิเส้นทางการพัฒนาที่มีศักยภาพ
มันยังจะได้ประโยชน์จากการแข็งค่าขึ้นของการเจาะซับซ้อน
ส่วนร่วมในการปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ / สภาพแวดล้อมที่ช่วยให้การวิเคราะห์
รายละเอียดเพิ่มเติมของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างภาคเศรษฐกิจ
ระดับของการป้องกันไว้ก่อนที่จะถูกนำมาใช้ในการบริหารจัดการด้านสิ่งแวดล้อม
เทคนิคการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้นและ
ขอบเขตที่เหล่านี้ควรจะใช้ตามระดับของประสิทธิภาพ
ขอในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ
แนวคิดการเชื่อมต่อใหม่กับการวิจัยพัฒนาอย่างยั่งยืนทั่วไปมี
วุฒิภาวะมากขึ้นสำหรับการกำหนดนโยบายของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน.
ตามกําหนดแนวคิดของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตาม
จะสเปกตรัมปัจจุบันของการตีความพัฒนาอย่างยั่งยืน
อย่างน้อยสี่หรือการตีความรูปแบบของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนสามารถ
จะสูงเป็นยานพาหนะความคิดสำหรับการท่องเที่ยว นโยบายการพัฒนาสูตร
แม้ว่าจะอธิบายในแง่นามธรรมมันชี้ให้เห็นว่า
เหล่านี้เป็นคำแนะนำที่มีความหมายมากขึ้นสำหรับการพัฒนาการท่องเที่ยว
ไม่ระบุความหลากหลายของเงื่อนไขก่อนที่ปลายทาง
พื้นที่ที่เกิดขึ้นจริงหรือมีศักยภาพ แนวทางการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนสามารถระบุว่าเป็นความจำเป็น
ท่องเที่ยวผลิตภัณฑ์นำสภาพแวดล้อมที่นำและ neotenous
ท่องเที่ยว ในแง่ที่ง่ายที่สุดที่หนึ่งสามารถพิจารณาเหล่านี้ในแง่
ว่าการท่องเที่ยวอาจจะนำไปสู่​​ตำแหน่งที่โดดเด่นภายใน
สเปกตรัมการพัฒนาอย่างยั่งยืนตั้งแต่อ่อนแอมากที่จะตีความมากที่แข็งแกร่ง
.
บทความนี้ได้รับการเขียน แต่ไม่มากจึงเป็นความหมายสำหรับ
อ้างของใบสั่งยาที่เป็นรูปธรรมเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน แต่
มากขึ้นเป็นความพยายามที่จะเปิดการอภิปรายมากจำเป็นต้องมีวิธีที่ยั่งยืน
การท่องเที่ยวควรจะได้รับการพิจารณาภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกัน.
จุดสำคัญที่จะโผล่ออกมาจากการวิเคราะห์ก่อนหน้านี้คือการที่ยั่งยืน
ท่องเที่ยวต้องถือว่าเป็นกระบวนทัศน์ความสามารถในการปรับตัวอยู่
สถานการณ์ที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางและสารเป้าหมายที่แตกต่างกัน
ในแง่ของการใช้ประโยชน์จากธรรมชาติ ทรัพยากร อย่างชัดเจนมากขึ้น
ชี้แจงยังคงจำเป็นต้องใช้ไม่น้อยที่ควรจะตัดสินใจเกี่ยวกับทางเดิน
ที่เหมาะสมที่สุดของการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
มันเป็นเรื่องยากมากที่จะจินตนาการกำหนดและการดำเนิน
ของวิธีการใด ๆ เพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในตัวตนของท้องถิ่นที่แข็งแกร่ง
(รวมทั้งภูมิภาค) การวางแผนและการควบคุมอำนาจการพัฒนาและการ
โดยไม่ต้องมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในการขั้นตอนการวางแผน
บาง ปริญญาจุดหลังนี้อาจจะ แต่จะเป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ไม่ว่าวัตถุประสงค์การอนุรักษ์ระบบนิเวศที่อาจจะเข้ากันไม่ได้ด้วย
ความต้องการของชุมชนท้องถิ่น (ถุงน่องและ Perkin
1992) และระดับต่างๆของการมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นไปได้ (และสวย
pimbert 1995) มันอาจจะดีว่าระดับที่แตกต่างกันของการมีส่วนร่วมของชุมชนในการท่องเที่ยวการพัฒนาการตัดสินใจที่มีความเหมาะสม
กับวิถีที่แตกต่างกันของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทสรุป
แยกงานวิจัยการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนจากการ
อภิปรายความหมายและผลกระทบของการพัฒนาที่ยั่งยืนมากขึ้นโดยทั่วไปมีผลในการเกิดขึ้นของกระบวนทัศน์หลัก
ของเดิมซึ่งมีกำหนด shallowly อย่างไรก็ตามน่าจะ
ดู และอธิบายการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เป็นการท่องเที่ยวที่ตั้งปลายทาง /
ระบบสิ่งแวดล้อมที่สมดุลมักจะแข่งขันด้าน เช่น
ความแข็งแกร่งให้น้อยในทางคำแนะนำที่มีความไวต่อ
ปัจจัยเฉพาะที่ตั้ง เช่นลักษณะสิ่งแวดล้อม และ
ขอบเขตและลักษณะของการพัฒนาการท่องเที่ยวที่มีอยู่ ยั่งยืน
วิจัยท่องเที่ยวจะได้ประโยชน์จากทัวร์ของกว้าง
เอกสารประกอบการพัฒนาอย่างยั่งยืนซึ่งแสดงให้เห็นบ่อย ๆ
ยืดหยุ่นในหลักการพัฒนาศักยภาพการสร้างแผนภูมิ มัน
ยังได้ประโยชน์จากการเพิ่มค่าที่ผิวหนังมากขึ้นของความซับซ้อน
เกี่ยวข้องในการโต้ตอบของบุคคล/สิ่งแวดล้อมสามารถ
ละเอียดวิเคราะห์ของการโต้ตอบระหว่างภาคเศรษฐกิจ,
ระดับการป้องกันจะถูกนำมาใช้ในการจัดการสิ่งแวดล้อม,
ศักยภาพเทคนิคการจัดการสิ่งแวดล้อม และ
ขอบเขตซึ่งเหล่านี้ควรจะจ้างตามองศาของ
ขอประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ เป็นแนวคิด
เชื่อมต่ออีก ด้วยข้อเสนอการวิจัยทั่วไปพัฒนา
ครบกำหนดค่าสำหรับการกำหนดนโยบายของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนได้
ตามนิยามแนวคิดของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตาม
การสเปกตรัมปัจจุบันของการตีความการพัฒนาที่ยั่งยืน,
สามารถตีความหรือรูปแบบของการท่องเที่ยวยั่งยืนน้อยสี่
จะขั้นสูงเป็นรถแนวคิดสำหรับนโยบายการพัฒนาท่องเที่ยว
กำหนดได้ แม้อธิบายในแง่นามธรรม แนะนำที่
เหล่านี้เป็นคำแนะนำความหมายมากกว่าการพัฒนาท่องเที่ยว
ให้หลากหลายเงื่อนไข antecedent ที่ปลายทางจริง หรือมีศักยภาพ
พื้นที่ สามารถป้ายวิธีการท่องเที่ยวยั่งยืน
เป็นความจำเป็น ผลิตภัณฑ์ไฟ led ไฟ led สภาพแวดล้อม และ neotenous ท่องเที่ยว
ท่องเที่ยว ในสุดพี่ หนึ่งสามารถพิจารณาเงื่อนไขเหล่านี้
ของการท่องเที่ยวอาจทำให้ตำแหน่งโดดเด่นภายใน
พัฒนาสเปกตรัม ตั้งแต่อ่อนมากถึงมาก
ตีความแข็งแรง
กระดาษนี้ได้รับการเขียน อย่างไรก็ตาม ไม่ดังมากเป็นวิธีสำหรับ
postulation ของคอนกรีตแผนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน แต่
ขึ้นเป็นความพยายามที่จะเปิดมากต้องอภิปรายในลักษณะยั่งยืน
ท่องเที่ยวควรได้รับการพิจารณาภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกัน
จุดสำคัญจะเกิดขึ้นจากการวิเคราะห์ข้างต้นเป็นที่ยั่งยืน
ท่องเที่ยวต้องถือว่าเป็นกระบวนทัศน์เหมาะสมสามารถ
แก้ปัญหาสถานการณ์ต่าง ๆ กันอย่างแพร่หลาย และ articulating เป้าหมายแตกต่างกัน
ในแง่ของการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรธรรมชาติ ชัดเจน มาก
ชี้แจงยังคงจำเป็น ไม่น้อย ผู้ตัดสินใจในการ
ทางเดินที่เหมาะสมของการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนหรือไม่ เป็น
ยากมากที่จะคิดการกำหนดและการดำเนิน
ใด ๆ วิธีการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของ
(including regional) แข็งแรงภายในหน่วยงานพัฒนาและวางแผนควบคุม และ
ไม่มีส่วนร่วมของชุมชนในกระบวนการวางแผน
ไปบางส่วน จุดหลังนี้ อย่างไรก็ตาม อาจมีปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ระบุว่าวัตถุประสงค์การอนุรักษ์ระบบนิเวศไม่อาจเข้ากันได้
กับความต้องการของชุมชนท้องถิ่น (มิติและเพอร์
1992) และระดับต่าง ๆ ของประชาชนที่เป็นไปได้ (สวย
และ Pimbert 1995) มันอาจจะดีว่า ระดับต่าง ๆ ของชุมชนมีส่วนร่วมในการตัดสินใจพัฒนาท่องเที่ยวเหมาะสม
สำหรับทางเดินที่แตกต่างกันของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งจะช่วยขจัดความเห็นที่มีการวิจัยการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนจากอย่างต่อเนื่อง
ซึ่งจะช่วยการ อภิปราย ได้ในความสำคัญและความหมายของการพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยทั่วไปมีผลให้ในการพัฒนาของกระบวนทัศน์ที่มีอิทธิพลครอบงำ
ของเก่าแก่ซึ่งมี shallowly ที่กำหนด แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีความน่าดึงดูดใจการท่องเที่ยว
ซึ่งจะช่วยดูและอธิบายถึงการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเป็นจุดหมายปลายทางบริเวณ/
สภาพแวดล้อม ในการทำงานซึ่งระบบถ่วงดุลด้านมักแข่งขันเช่น
ซึ่งจะช่วยนอกจากนี้ยังจัดให้บริการในแบบที่ของคำแนะนำที่มีความสำคัญในด้านที่ตั้งที่
ซึ่งจะช่วยเฉพาะเช่นธรรมชาติและขอบเขต
ซึ่งจะช่วยได้และลักษณะ สภาพแวดล้อม ของการพัฒนาการท่องเที่ยวที่มีอยู่
การวิจัยการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนก็จะได้รับประโยชน์จากการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดของที่กว้างขึ้น
เอกสารการพัฒนาอย่างยั่งยืนซึ่งคำถามที่แสดงให้เห็นถึง
ซึ่งจะช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นมากขึ้นในการพัฒนาการกำกับดูแลเส้นทางเดินเท้าที่อาจเกิดขึ้น.
ซึ่งจะช่วยให้สามารถได้รับประโยชน์จากการแข็งค่าขึ้นของการเจาะตลาดมากขึ้นความซับซ้อน
ซึ่งจะช่วยให้มีส่วนร่วมในการติดต่อสื่อสารและ สภาพแวดล้อม ของมนุษย์ทำให้สำหรับการวิเคราะห์
ซึ่งจะช่วยเพิ่มเติมรายละเอียดของการติดต่อสื่อสารระหว่าง ภาค เศรษฐกิจ
ยังระดับของข้อควรระวังในการนำมาใช้ในการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม
เทคนิคการบริหารจัดการด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้นและ
ซึ่งจะช่วยเท่าที่ควรได้รับว่าจ้างจากในระดับที่ของ
ซึ่งจะช่วยเพิ่ม ประสิทธิภาพ ในการใช้กำลังการผลิตที่หาของทรัพยากรธรรมชาติ.
ทางความคิดการเชื่อมต่อใหม่ที่พร้อมด้วยการวิจัยการพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยทั่วไปจัดให้บริการ
ตามมาตรฐานอายุมากขึ้นสำหรับการวางนโยบายของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน.
ตามนโยบายเกี่ยวกับแนวความคิดของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตาม
ซึ่งจะช่วยให้ คุณภาพ ในปัจจุบันของการตีความการพัฒนาอย่างยั่งยืน
ที่อย่างน้อยสี่รุ่นหรือการแปลความหมายของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนสามารถ
เป็นขั้นสูงเช่นรถยนต์ทางความคิดสำหรับการพัฒนาการท่องเที่ยวนโยบาย
สูตร แม้ว่าจะอธิบายไว้ในข้อกำหนดเป็นนามธรรมเป็นที่แนะนำว่า
เหล่านี้เป็นคำแนะนำมีความหมายมากกว่าสำหรับการพัฒนาการท่องเที่ยว
ซึ่งจะช่วยให้ความหลากหลายของเงื่อนไขนำที่บริเวณปลายทาง
จริงหรือที่อาจเกิดขึ้น แนวทางการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่สามารถมีข้อความ
ซึ่งจะช่วยเป็นการท่องเที่ยวเป็นอย่างยิ่ง ผลิตภัณฑ์ - LED สิ่งแวดล้อมและไฟ LED neotenous
การท่องเที่ยว ในเงื่อนไขมากที่สุดอย่างเรียบง่ายที่สามารถพิจารณาในเงื่อนไข
ตามมาตรฐานของการท่องเที่ยวได้อย่างไรอาจมีผลให้ได้รับตำแหน่งที่มีความโดดเด่นในช่วงการพัฒนาอย่างยั่งยืน
ซึ่งจะช่วยเป็นอย่างมากโดยเริ่มจากอ่อน
ซึ่งจะช่วยในการเป็นอย่างมากการตีความ Strong .
เอกสารนี้ได้รับการบันทึกไว้แต่ไม่มากเท่ากับที่สำหรับ postulation
ซึ่งจะช่วยให้ระบบสั่งยาและคอนกรีตของการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนแต่
ซึ่งจะช่วยเพิ่มเติมเป็นความพยายามที่จะเปิดให้บริการได้มากเท่าที่ต้องการในการ อภิปราย ได้อย่างไรอย่างยั่งยืน
การท่องเที่ยวควรจะได้รับการพิจารณาให้ได้รับ ภายใต้ สถานการณ์ที่แตกต่าง.
จุดสำคัญที่ทำให้เกิดขึ้นจากการวิเคราะห์ก่อนที่จะว่าอย่างยั่งยืน
ซึ่งจะช่วยการท่องเที่ยวจะต้องได้รับการพิจารณาให้เป็นแบบอย่างการปรับให้มีความสามารถในการระบุปลายทาง
สถานการณ์ที่แตกต่างกันไปอย่างกว้างขวางและยุติเป้าหมายแตกต่างกัน
ซึ่งจะช่วยในเรื่องของการใช้กำลังการผลิตของทรัพยากรธรรมชาติ ได้อย่างชัดเจนมากขึ้น
ซึ่งจะช่วยชี้แจงต้องมีอย่างน้อยก็ยังไม่ได้ผู้ที่ควรจะเป็นผู้ตัดสินในทางเดิน
ที่เหมาะสมที่สุดในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน เป็น
ซึ่งจะช่วยเป็นอย่างมากยากที่จะจินตนาการถึงการนำไปใช้งานและสูตร
ซึ่งจะช่วยให้การใดๆเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในการมีอยู่ของการควบคุมและการพัฒนาท้องถิ่นอย่างการวางแผนอำนาจ
ซึ่งจะช่วย(รวมถึงในระดับ ภูมิภาค )และ
ไม่มีการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในขั้นตอนการวางแผน
ซึ่งจะช่วยในระดับหนึ่ง.จุดหลังนี้อาจทำให้เกิดปัญหาโดยเฉพาะ
ซึ่งจะช่วยให้ว่าเป้าหมายการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมอาจไม่ได้เป็น ผลิตภัณฑ์ ที่ใช้ร่วมกันได้
พร้อมด้วยความต้องการของชุมชนท้องถิ่น(และเก็บสต็อก, Perkin Elmer
1992 )และระดับต่างๆของการมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นไปได้(สวย pimbert
และ 1995 ) อาจเป็นไปได้ว่าระดับที่แตกต่างกันของการมีส่วนร่วมในชุมชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวการตัดสินใจทำให้มีความเหมาะสมเป็นอย่างดี
สำหรับเส้นทางเดินเท้าที่แตกต่างการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน.