Although she knew the answer from H

Although she knew the answer from Hajime’s expression, Tio still asked with a slightly amused expression. Without averting his gaze from Yue, Hajime used his other hand to gently grasp Yue’s hand which was grasping his sleeve. Yue had a faintly smiling expression, and her cheeks were slightly dyed in red.

“Of course… it’s because I want to meet Yue.”

“… Hajime.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเธอรู้คำตอบจากนิพจน์ของ Hajime ติ้วยังถามกับนิพจน์เราเล็กน้อย ไม่ มี averting สายตาของเขาจากยิว Hajime ใช้มือของเขาคว้ามือของยิวที่ถูกเรียงแขนเขาเบา ๆ ยิวมีนิพจน์รวย ๆ ยิ้ม และแก้มของเธอถูกย้อมเป็นสีแดงเล็กน้อย"แน่นอน...มันเป็น เพราะฉันต้องการพบกับยู"“… Hajime "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเธอจะรู้คำตอบจากการแสดงออกของฮาจิเมะ, ติ้วยังคงถามด้วยสีหน้าขบขันเล็กน้อย โดยไม่ต้องหลีกเลี่ยงสายตาของเขาจากยูฮาจิเมะใช้มืออื่น ๆ ของเขาเบา ๆ จับมือยูซึ่งถูกจับแขนของเขา Yue มีการแสดงออกยิ้มแผ่วเบาและแก้มของเธอถูกย้อมเป็นสีแดงเล็กน้อย. "แน่นอน ... มันเป็นเพราะผมต้องการที่จะตอบสนองความ Yue." "... ฮาจิเมะ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้คำตอบจากสีหน้า ฮาจิเมะ , ลุงยังถามด้วยสีหน้าขบขันเล็กน้อย . โดยไม่ต้องหลีกเลี่ยงสายตาของเขาจากยูเอะ ฮาจิเมะใช้มืออื่น ๆของเขาค่อย ๆเข้าใจว มือซึ่งจับแขนเขา เย่มีสีหน้ายิ้มบางๆ และแก้มของเธอถูกย้อมเป็นสีแดงเล็กน้อย

" แน่นอน . . . . . . . มันเป็นเพราะฉันอยากเจอเย่ "

" . . . . . . . ฮาจิเมะ "