State-to-State dispute settlement p

State-to-State dispute settlement provisions in IIAs are textually
diverse. The practical implications of arrangements on the settlement of
inter-State investment disputes flow from the choices and agreements
made during the negotiation of IIAs. In this connection, the main issues
concerning DSAs that arise within the context of the negotiation of IIAs
are the following:
• the scope of disputes that could trigger DSAs;
• the procedures governing dispute settlement mechanisms;
• the applicable standards for the settlement of disputes;
• the nature and scope of outcomes of dispute settlement
mechanisms; and
• compliance with dispute settlement awards.
A. The scope of disputes that could trigger DSAs
The nature and scope of the type of disputes that could be
submitted under the provisions of a DSA determine its effectiveness. At
the same time, there may be a need to strike a balance between the
expectation of the parties to an IIA as to how certain issues will be
addressed should a dispute arise. In these circumstances, it is recognized
that, on the one hand, no dispute should be left outside the scope of the
DSA, while, on the other hand, not all disputes are amenable to settlement
through the same dispute settlement mechanisms. This balance is
particularly important in terms of emerging issues that go beyond
protection afforded by IIAs in the classical instances of nationalizations
and direct and indirect expropriations, and that involve the exercise of
domestic jurisdiction to regulate matters such as the environment, labour
standards and the competitive structure of national markets. The determination of the nature and scope of disputes that trigger
the DSA in an IIA thus first involves the task of the determination of how
a dispute or matter that gives rise to a dispute is defined in DSA
provisions. Second is the analysis of the extent to which a given question
is to be addressed by the mechanisms included in the DSAs. In this regard,
“matters” involve either the interpretation or the application of the
provisions of the IIA, or both. A related issue that completes the analysis is
whether or not there exist any limitations on recourse to a DSA, which
will, by definition, circumscribe the types of disputes that could be
submitted thereto.

The typical formulations for DSAs refer to “disputes” (other
terminology used are “differences”, “divergences”, “matters” or
“questions”) concerning or arising out of IIAs, without providing a formal
definition of what is meant by the terminology. Thus, the first issue that
might arise in a dispute is whether or not a genuine dispute exists that
would trigger the DSA, which absent a definition, would need to be
defined.1
In most instances, the term will, absent express indications to the
contrary, be defined to cover as broad a range of disagreements between
the parties as possible. It should be noted that a “legal dispute” could be
considered as a term of art, and connotes a particular set of circumstances
between States. These include first, that a claim could be formed under
international law, which means that the claim should be based upon an act
or omission that gives rise to State responsibility. Second, the claim must
be rejected, or there must be a disagreement as to its disposition. The third
element, which is not universally agreed upon, is that the subject matter of
the claim must be disposable through the application of international law,
as evidenced by recourse to one or more of its accepted sources. In this
way, legal disputes are sometimes differentiated from “political disputes”.

If they appear in an IIA, “matters” or “questions” are intended to
cover a much wider set of issues than “disputes”. Thus, in some IIAs,
consultations may be available although there is no “dispute” between
States as to the interpretation or application of a provision. A proposed
measure or action could be the subject of consultations between the parties
in areas of serious controversies so as to avoid or prevent a dispute from
arising between the parties and to facilitate its settlement when it arises. It

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อพิพาทกับรัฐตลอดจนการชำระเงิน IIAs textuallyหลากหลาย ด้านปฏิบัติการจัดให้มีการชำระบัญชีของการพิพาทระหว่างประเทศการลงทุนทางเลือกและข้อตกลงทำในระหว่างการเจรจาของ IIAs ในการนี้ ปัญหาหลักเกี่ยวกับ Dsa ที่เกิดขึ้นในบริบทของการเจรจา IIAsมีดังนี้:•ขอบเขตของข้อพิพาทที่สามารถเรียกใช้ Dsa•ขั้นตอนการควบคุมกลไกระงับข้อพิพาท•มาตรฐานบังคับสำหรับการจ่ายเงินข้อพิพาท•ลักษณะและขอบเขตของผลลัพธ์ของการชำระเงินข้อโต้แย้งกลไก และ•ความสอดคล้องกับข้อโต้แย้งเกี่ยวกับการจ่ายเงินรางวัลก.การขอบเขตของข้อพิพาทที่สามารถเรียกใช้ Dsaธรรมชาติและขอบเขตของชนิดของข้อพิพาทที่อาจส่งภายใต้บทบัญญัติของ DSA กำหนดประสิทธิผลของการ ที่ขณะเดียวกัน อาจต้องการที่จะสร้างความสมดุลระหว่างการความคาดหวังของบุคคลที่จะเป็น IIA เป็นวิธีบางปัญหาจะแก้ไขได้ควรเป็นข้อพิพาทที่เกิดขึ้น ในสถานการณ์เหล่านี้ มีการรับรู้ว่า มือ ข้อโต้แย้งไม่ควรอยู่นอกขอบเขตของการDSA ขณะ บนมืออื่น ๆ ข้อพิพาททั้งหมดที่ไม่คล้อยตามการชำระเงินผ่านกลไกการจ่ายเงินข้อพิพาทเดียวกัน ยอดเงินนี้ความสำคัญในแง่ของปัญหาที่เกิดขึ้นใหม่ที่ป้องกัน afforded โดย IIAs ในกรณีที่คลาสสิกของ nationalizationsและ expropriations โดยตรง และทางอ้อม และที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายของอำนาจในการควบคุมเรื่องต่าง ๆ เช่นสิ่งแวดล้อม แรงงานมาตรฐานและโครงสร้างการแข่งขันของประเทศชาติ การกำหนดลักษณะและขอบเขตของข้อพิพาทที่ทริกเกอร์DSA ใน IIA มีดังนั้นก่อนที่เกี่ยวข้องกับงานของการกำหนดวิธีข้อพิพาทหรือเรื่องที่ก่อให้ข้อพิพาทกำหนดไว้ใน DSAบทบัญญัตินี้ เป็นการวิเคราะห์ในขอบเขตที่คำถามคือการจัดการ โดยกลไกในการ Dsa ในเรื่องนี้"เรื่อง" เกี่ยวข้องกับการตีความหรือการประยุกต์การข้อกำหนดของ IIA หรือทั้งสอง ปัญหาที่เกี่ยวข้องที่เสร็จสิ้นการวิเคราะห์ได้หรือไม่มีข้อจำกัดใด ๆ บนเบี้ย DSA ซึ่งจะ คำ ชนิดของข้อพิพาทที่สามารถ circumscribeส่งงาน สูตรทั่วไปสำหรับ Dsa โปรดดู "ข้อพิพาท" (อื่น ๆคำศัพท์ที่ใช้มี "แตกต่าง" "divergences" "สำคัญ" หรือ"คำถาม") เกี่ยวกับหรือเกิดจาก IIAs ไม่ต้องเป็นทางการคำจำกัดความของสิ่งที่มีความหมายตามคำศัพท์ ดังนั้น ปัญหาแรกที่อาจเกิดขึ้นในข้อพิพาทได้หรือไม่เป็นข้อพิพาทที่แท้จริงอยู่ที่จะทริกเกอร์ DSA ซึ่งขาดคำ จะต้องมีdefined.1 ในกรณีส่วนใหญ่ ระยะจะ ขาดบ่งชี้ชัดได้ถึงขัด กำหนดให้ครอบคลุมเป็นวงกว้างช่วงของความขัดแย้งระหว่างบุคคลที่เป็นไปได้ ควรสังเกตว่า อาจจะมี "ข้อพิพาททางกฎหมาย"ถือเป็นศัพท์ของศิลปะ และ connotes ชุดเฉพาะของสถานการณ์ระหว่างอเมริกา ครั้งแรก รวมว่า ข้อเรียกร้องอาจเกิดขึ้นภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ ซึ่งหมายความ ว่า การเรียกร้องควรจะใช้เมื่อการกระทำหรือละเลยที่ก่อให้รัฐรับผิดชอบ ที่สอง ต้องการเรียกร้องถูกปฏิเสธ หรือต้องมีขัดแย้งเกี่ยวกับการโอนการครอบครอง ที่สามองค์ประกอบ ซึ่งจะไม่สากลตกลง เป็นเรื่องของการเรียกร้องที่จะต้องทิ้งผ่านแอพลิเคชันของกฎหมายระหว่างประเทศเป็นหลักฐาน โดยจัดเตรียมแหล่งยอมรับอย่างน้อยหนึ่ง ในที่นี้วิธีการ ข้อพิพาทบางครั้งแตกต่างจาก "ข้อพิพาททางการเมือง" ถ้าปรากฏใน IIA มี "เรื่อง" หรือ "คำถาม" มีวัตถุประสงค์เพื่อฝาครอบชุดปัญหาที่กว้างขึ้นกว่า "ข้อพิพาท" ดังนั้น ในบาง IIAsให้คำปรึกษาอาจมีแต่ไม่มี "ข้อพิพาท" ระหว่างอเมริกาตีหรือของส่วนสำรอง การนำเสนอวัดหรือการกระทำเป็นเรื่องของการปรึกษาหารือระหว่างฝ่ายในพื้นที่ของ controversies ร้ายแรงเพื่อหลีกเลี่ยง หรือป้องกันข้อพิพาทจากเกิดขึ้น ระหว่างฝ่าย และ การอำนวยความสะดวกของมันเมื่อมันเกิดขึ้น มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐเพื่อรัฐบทบัญญัติระงับข้อพิพาทใน IIAS มี textually
ที่มีความหลากหลาย ผลกระทบในทางปฏิบัติของการเตรียมการในการตั้งถิ่นฐานของ
ข้อพิพาทการลงทุนของรัฐอินเตอร์ไหลจากตัวเลือกและข้อตกลง
ที่ทำในระหว่างการเจรจาต่อรองของ IIAS ในการเชื่อมต่อนี้ประเด็นหลัก
เกี่ยวกับการ DSAs ที่เกิดขึ้นในบริบทของการเจรจาต่อรองของ IIAS ที่
ดังต่อไปนี้:
•ขอบเขตของข้อพิพาทที่อาจก่อให้เกิด DSAs นั้น
•ขั้นตอนว่าด้วยกลไกการระงับข้อพิพาท;
•มาตรฐานบังคับสำหรับการตั้งถิ่นฐานของข้อพิพาท ;
•ลักษณะและขอบเขตของผลของการระงับข้อพิพาท
กลไก; และ
•สอดคล้องกับรางวัลที่ได้รับการระงับข้อพิพาท.
เอ ขอบเขตของข้อพิพาทที่อาจก่อให้เกิด DSAs
ลักษณะและขอบเขตของประเภทของข้อพิพาทที่อาจจะ
ส่งภายใต้บทบัญญัติของ DSA ตรวจสอบประสิทธิภาพของมัน ใน
ขณะเดียวกันอาจจะมีความจำเป็นที่จะต้องสมดุลระหว่างความเป็น
ความคาดหวังของบุคคลไปยังไอไอเอเป็นวิธีการที่ปัญหาบางอย่างจะได้รับการ
แก้ไขควรจะมีข้อโต้แย้งเกิดขึ้น ในสถานการณ์เช่นนี้ได้รับการยอมรับ
ว่าในมือข้างหนึ่งไม่มีข้อพิพาทควรจะเหลืออยู่นอกขอบเขตของ
DSA ขณะที่ในมืออื่น ๆ ที่ไม่ได้มีข้อพิพาททั้งหมดคล้อยตามการตั้งถิ่นฐาน
ผ่านกลไกการระงับข้อพิพาทเดียวกัน ความสมดุลนี้เป็น
สิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของปัญหาที่เกิดขึ้นใหม่ที่นอกเหนือไปจาก
การป้องกัน afforded โดย IIAS ในกรณีคลาสสิกของ nationalizations
และ expropriations ตรงและทางอ้อมและที่เกี่ยวข้องกับการใช้สิทธิของ
เขตอำนาจในประเทศที่จะควบคุมเรื่องดังกล่าวเป็นสภาพแวดล้อมที่แรงงาน
และมาตรฐานการแข่งขัน โครงสร้างของตลาดแห่งชาติ การกำหนดลักษณะและขอบเขตของข้อพิพาทที่เรียก
DSA ในไอไอเอจึงแรกที่เกี่ยวข้องกับงานของการกำหนดวิธีการ
ข้อพิพาทหรือเรื่องที่ก่อให้เกิดความขัดแย้งที่กำหนดไว้ใน DSA
บทบัญญัติ ประการที่สองคือการวิเคราะห์ของขอบเขตที่เป็นคำถามที่ได้รับ
คือการได้รับการแก้ไขโดยกลไกที่รวมอยู่ใน DSAs ในเรื่องนี้
"เรื่อง" เกี่ยวข้องกับการอย่างใดอย่างหนึ่งตีความหรือการใช้ของ
บทบัญญัติของไอไอเอหรือทั้งสองอย่าง กับปัญหาที่เกี่ยวข้องที่เสร็จสมบูรณ์การวิเคราะห์เป็น
หรือไม่ว่ามีอยู่ข้อ จำกัด ใด ๆ เกี่ยวกับการขอความช่วยเหลือไปยัง DSA ซึ่ง
จะโดยความหมาย จำกัด วงประเภทของข้อพิพาทที่อาจจะ
ส่งขออนุญาต. สูตรปกติสำหรับ DSAs หมายถึง "ข้อพิพาท" (อื่น ๆคำศัพท์ที่ใช้เป็น "ความแตกต่าง", "ความแตกต่าง", "เรื่อง" หรือ"คำถาม") ที่เกี่ยวข้องกับหรือเกิดขึ้นจากการ IIAS โดยไม่ต้องให้อย่างเป็นทางการความหมายของสิ่งที่หมายโดยคำศัพท์ ดังนั้นปัญหาแรกที่อาจจะเกิดขึ้นในข้อพิพาทเป็นหรือไม่ได้เป็นข้อพิพาทของแท้มีอยู่ว่าจะเรียก DSA ซึ่งขาดความหมายจะต้องมีการdefined.1 ในกรณีส่วนใหญ่คำที่จะบ่งชี้ด่วนขาดไปตรงกันข้ามถูกกำหนดให้ครอบคลุมกว้างช่วงของความขัดแย้งระหว่างฝ่ายที่เป็นไปได้ มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่า "ข้อพิพาททางกฎหมาย" อาจจะถือได้ว่าเป็นระยะของศิลปะและความหมายเฉพาะชุดของสถานการณ์ระหว่างประเทศ เหล่านี้รวมถึงครั้งแรกที่การเรียกร้องที่อาจจะเกิดขึ้นภายใต้กฎหมายต่างประเทศซึ่งหมายความว่าการเรียกร้องควรจะขึ้นอยู่กับการกระทำหรือการละเลยที่ก่อให้เกิดความรับผิดชอบของรัฐ ประการที่สองการเรียกร้องต้องถูกปฏิเสธหรือจะต้องมีความขัดแย้งกับการจำหน่ายไปของมัน ที่สามองค์ประกอบซึ่งไม่ได้ตกลงกันในระดับสากลเมื่อเป็นที่เรื่องของการเรียกร้องจะต้องทิ้งผ่านการประยุกต์ใช้กฎหมายต่างประเทศที่เป็นหลักฐานโดยขอความช่วยเหลือไปหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของแหล่งที่มาได้รับการยอมรับ ในการนี้ทางข้อพิพาททางกฎหมายบางครั้งจะแตกต่างจาก "ข้อพิพาททางการเมือง". หากพวกเขาปรากฏในไอไอเอ "เรื่อง" หรือ "คำถาม" มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ครอบคลุมชุดกว้างมากของปัญหามากกว่า "ข้อพิพาท" ดังนั้นใน IIAS บางคำปรึกษาอาจจะใช้ได้แม้จะไม่มี "ข้อพิพาท" ระหว่างสหรัฐอเมริกากับการตีความหรือการใช้บทบัญญัติ เสนอมาตรการหรือการกระทำอาจจะเป็นเรื่องของการหารือระหว่างทั้งสองฝ่ายในพื้นที่ของการถกเถียงกันอย่างจริงจังเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงหรือป้องกันไม่ให้ข้อพิพาทจากการที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองฝ่ายและเพื่อความสะดวกในการตั้งถิ่นฐานของมันเมื่อมันเกิดขึ้น มัน