It is a fact of common experience t

It is a fact of common experience that a body in motion through a fluid experience a resultant force which, in most cases is mainly a resistance to the motion. A class of body exists, However for which the component of the resultant force normal to the direction to the motion is many time greater than the component resisting the motion, and the possibility of the flight of an airplane depends on the use of the body of this class for wing structure [1]. Airfoil is such an aerodynamic shape that when it moves through air, the air is split and passes above and below the wing. The wing’s upper surface is shaped so the air rushing over the top speeds up and stretches out. This decreases the air pressure above the wing. The air flowing below the wing moves in a comparatively straighter line, so its speed and air pressure remain the same. Since high air pressure always moves toward low air pressure, the air below the wing pushes upward toward the air above the wing. The wing is in the middle, and the whole wing is “lifted.” The faster an airplane moves, the more lift there is. And when the force of lift is greater than the force of gravity, the airplane is able to fly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นข้อเท็จจริงของประสบการณ์ที่พบว่า ร่างกายในการเคลื่อนผ่านของเหลวสัมผัสแรงผลลัพธ์ซึ่ง ในกรณีส่วนใหญ่เป็นส่วนใหญ่ความต้านทานการเคลื่อนไหว ของร่างกาย อยู่ อย่างไรก็ตามที่คอมโพเนนต์ของผลลัพธ์แรงปกติทิศทางการเคลื่อนไหวเป็นเวลามากกว่าคอมโพเนนต์ที่ต่อต้านการเคลื่อนที่มาก และเป็นไปได้ของการบินของเครื่องบินขึ้นอยู่กับการใช้ของร่างกายระดับนี้สำหรับโครงสร้างปีก [1] Airfoil เป็นดังกล่าวมีรูปร่างพลศาสตร์ที่แยกเมื่อมันเคลื่อนผ่านอากาศ อากาศ และผ่านด้านบน และด้าน ล่างปีก พื้นผิวด้านบนของปีกเป็นรูปเพื่อเพิ่มความเร็วอากาศที่วิ่งผ่านด้านบน และยืดออก ลดความดันอากาศเหนือปีก อากาศไหลด้านล่างปีกเคลื่อนในแนวเส้นตรงค่อนข้าง เพื่อความเร็วและแรงดันอากาศยังคงเหมือนกัน เนื่องจากความกดอากาศสูงเคลื่อนย้ายไปยังความกดอากาศต่ำเสมอ อากาศใต้ปีกผลักดันขึ้นสู่อากาศเหนือปีก ปีกจะอยู่ตรงกลาง และปีกทั้งหมดคือ "ยกขึ้น" ยิ่งเครื่องบินย้าย ยกขึ้นที่มี และเมื่อแรงยกมีค่ามากกว่าแรงโน้มถ่วง เครื่องบินสามารถบิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นความจริงทั่วไปประสบการณ์ที่ร่างกายเคลื่อนไหวผ่านประสบการณ์แรงลัพธ์ซึ่งของเหลว ในกรณีส่วนใหญ่เป็นส่วนใหญ่ต่อต้านการเคลื่อนไหว ระดับของร่างกายอยู่แล้ว แต่ที่ส่วนประกอบของแรงลัพธ์ปกติไปยังทิศทางที่เคลื่อนไหวเป็นหลายครั้งมากกว่าส่วนประกอบต่อต้านการเคลื่อนไหวและความเป็นไปได้ของการบินของเครื่องบิน ขึ้นอยู่กับการใช้ร่างกายของชั้นนี้สำหรับโครงสร้างปีก [ 1 ] ใช้เป็น aerodynamic รูปร่างเมื่อมันเคลื่อนผ่านอากาศจะถูกแยกและผ่านด้านบนและด้านล่างของปีก พื้นผิวด้านบนของปีก รูปร่าง ดังนั้นอากาศที่วิ่งผ่านด้วยความเร็วขึ้นด้านบนและเหยียดออก ลดความดันอากาศเหนือปีก อากาศไหลใต้ปีกที่เคลื่อนที่ในแนวเส้นตรง โดยให้ความเร็วและความดันอากาศเหมือนเดิม เนื่องจากความดันอากาศสูงเสมอย้ายสู่ความกดอากาศต่ำ อากาศใต้ปีกดันขึ้นสู่อากาศเหนือปีก ปีกจะอยู่ตรงกลางและปีกทั้งหมดเป็น " ยก " เร็วขึ้นเครื่องบินเคลื่อนที่ ยิ่งยก มี และเมื่อแรงยกมากกว่าแรงโน้มถ่วง เครื่องบินสามารถบินได้