Suddenly she felt guilty about show

Suddenly she felt guilty about showing up this way, without warning, and this made it harder.



She had thought it would be easier somehow, that she would know what to say. But she didn’t. Everything that came into her head seemed inappropriate, somehow lacking.
Thoughts of the summer they’d shared came back to her, and as she stared at him, she noticed how little he’d changed since she’d last seen him. He looked good, she thought. With his shirt tucked loosely into old faded jeans, she could see the same broad shoulders she remembered, tapering down to narrow hips and a flat stomach. He was tan, too, as if he’d worked outside all summer, and though his hair was a little thinner and lighter than she remembered, he looked the same as he had when she’d known him last.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทันใดนั้นเธอรู้สึกผิดเกี่ยวกับการแสดงค่าด้วยวิธีนี้ โดยไม่มีการเตือน และนี้ทำให้มันยาก เธอก็คิดว่า มันจะง่ายอย่างใด เธอจะรู้ว่าสิ่งที่พูด แต่เธอไม่ได้ ทุกอย่างที่มาเป็นหัวหน้าของเธอดูเหมือนสม ขาดอย่างใด ความคิดของฤดูร้อนที่พวกเขามีร่วมกันมากับเธอ และขณะที่เธอจ้องไปที่เขา เธอพบน้อยเขามีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่เธอล่าสุดเห็นเขา เขาดูดี เธอคิดว่า มีเสื้อของเขาอยู่ซึ่งเป็นยีนส์เก่าซีด เธอได้เห็นไหล่กว้างเหมือนเธอจดจำ เรียวลงไปที่สะโพกแคบและท้องแบน เขาได้ตาล เกินไป เหมือนกับว่าเขาได้ทำงานภายนอกทั้งหมดฤดูร้อน และแม้ผมของเขามีเพียงเล็กน้อยบาง และเบากว่าเธอจำ เขาดูเหมือนกับเขาเมื่อเธอรู้จักเขาล่าสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันใดนั้นเธอรู้สึกผิดเกี่ยวกับการแสดงวิธีนี้โดยไม่มีการเตือนและทำให้มันยากขึ้น. เธอเคยคิดว่ามันจะง่ายอย่างใดว่าเธอจะได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด แต่เธอไม่ได้ ทุกอย่างที่เข้ามาในหัวของเธอดูเหมือนไม่เหมาะสมขาดอย่างใด. ความคิดของฤดูร้อนที่พวกเขาต้องการกลับมาใช้ร่วมกันกับเธอและขณะที่เธอจ้องมองมาที่เขาเธอสังเกตเห็นว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาต้องการการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เธอเห็นเขา เขามองที่ดีที่เธอคิดว่า กับเสื้อของเขาซุกเข้าไปในหลวมกางเกงยีนส์เก่าจางหายไปเธอจะได้เห็นไหล่กว้างเดียวกันเธอจำเรียวแคบลงไปที่สะโพกและหน้าท้องแบนราบ เขาเป็นสีน้ำตาลมากเกินไปเช่นถ้าเขาต้องการทำงานข้างนอกในช่วงฤดูร้อนและแม้ว่าผมของเขาเป็นทินเนอร์เล็ก ๆ น้อย ๆ และเบากว่าเธอจำเขามองเช่นเดียวกับที่เขามีเมื่อเธอต้องการรู้จักเขาที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จู่ๆ เธอก็รู้สึกผิดเกี่ยวกับการแสดงขึ้นด้วยวิธีนี้ โดยไม่มีการเตือน และทำให้มันยากขึ้น



เธอเคยคิดว่ามันคงจะง่าย บางทีเธอคงรู้ว่าจะต้องพูดอะไร แต่เธอไม่ทำ ทุกอย่างที่เข้ามาในหัวของเธอดูเหมือนจะไม่เหมาะสม ก็ขาด
ความคิดของฤดูร้อนพวกเขาจะได้กลับมาของเธอ และที่เธอจ้องเขาเธอสังเกตเห็นวิธีการเล็ก ๆน้อย ๆเขาจะเปลี่ยนไป ตั้งแต่เธอพบเขาเป็นครั้งสุดท้าย เขาดูดีนะ เธอคิด กับเสื้อของเขาไว้หลวมๆ ในกางเกงยีนส์เก่าซีด เธออาจจะเห็นเหมือนกัน ไหล่กว้าง เธอนึกขึ้นได้ เรียวลงไปที่สะโพกแคบและท้องแฟบ เขาถูกแทนด้วย เช่น ถ้าเขาต้องทำงานข้างนอกตลอดฤดูร้อน แม้ผมของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยบางและเบากว่าเธอจดจำเขามองดูเหมือนเขา เมื่อเธอได้รู้จักเขาสุดท้าย