Academics’ debate is usually referr

Academics’ debate is usually referred to financial instruments and framed within the agency theory, supposing information asymmetry between market participants and the existence of perfect versus imperfect market conditions. Barth and Landsman (1995) concluded that in perfect and complete markets a fair value accounting-based balance sheet reflects all value-relevant information. However, in more realistic market settings management discretion applied to fair valuation can detract from balance sheet and income statement relevance. Watts (2003) argues that fair valuation is subject to more
manipulation and, accordingly, is a poorer measure of worth and performance. Rayman (2007) concludes that fair value accounting is liable to produce absurdities and misleading information, if it is based on expectations that turn out to be false. In the same vein, Liang and Wen (2007) are critical with the beneficial effects of moving to fair valuation because it inherits more managerial manipulation and induce less efficient investment decisions than cost valuations. Plantin and Sapra (forthcoming) conclude that, when there are imperfections in the market, there is the danger of the emergence of
an additional source of volatility as a consequence of fair valuation, and thus a rapid shift to full mark-to-market regime may be detrimental to financial intermediation and therefore to economic growth. On the contrary, Bleck and Liu (2007) found that historic cost accounting makes easier to hinder bad investment projects, prevents from liquidating them, therefore accumulating volatility to hit the market at a later date and produce crash prices, increasing overall volatility and reducing efficiency (i.e. reducing profitability) with respect to market valuation. Gigler et al. (2006) concluded that even
in the case of mixed attribute report (i.e., some items are valued at market while others are carried at historical cost), fair value performs better: it provides stronger signals of financial distress. All these previous mentioned studies are analytical and mainly use mathematical models. However, to our knowledge, there are few empirical studies contrasting hypotheses on these issues. Hann et al. (2007) found empirical evidence of fair-value pension accounting not improving the informativeness of the financial statements and even impairing it. Slightly related to these issues, Beaver et al. (2005)
found a small decline in the ability of financial ratios to predict bankruptcy from 1962 to 2002, and an incremental explanatory power of market-related variables over this period. They explain the deterioration of predictive ability of financial ratios in terms of an insufficient improvement of FASB standards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายของนักวิชาการคือมักอ้างอิงถึงเครื่องมือทางการเงิน และกรอบภายในทฤษฎีตัวแทน ถ้าข้อมูล asymmetry ระหว่างตลาดร่วมและการดำรงอยู่ของเหมาะกับสภาพตลาดที่ไม่สมบูรณ์ Barth และแลนด์สแมน (1995) สรุปว่า ในตลาดสมบูรณ์ และสมบูรณ์ ธรรมตามบัญชีดุลสะท้อนข้อมูลค่าที่เกี่ยวข้องทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ในการจัดการการตั้งค่าการตลาดยิ่ง พิจารณาใช้กับมูลค่ายุติธรรมสามารถเสียจากความเกี่ยวข้องงบดุลและกำไรขาดทุน วัตต์ (2003) จนว่า มูลค่ายุติธรรมมีเพิ่มเติม
จัดการและ ตาม วัดย่อมคุ้มค่าและประสิทธิภาพการ Rayman (2007) สรุปว่า บัญชีมูลค่ายุติธรรมต้องไร้สาระและข้อมูลทำให้เข้าใจผิด ถ้ามันเป็นตามความคาดหวังที่เป็นเท็จ ในหลอดเลือดดำเดียว เหลียงและเหวินตี้ (2007) ที่มีความสำคัญกับผลประโยชน์ของย้ายไปแฟร์ประเมินเนื่องจากสืบทอดการบริหารจัดการเพิ่มมากขึ้น และก่อให้เกิดการตัดสินใจลงทุนที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าการประเมินค่าต้นทุน Plantin และ Sapra (ชมรม) สรุปว่า มีความไม่สมบูรณ์ในตลาด มีอันตรายในการเกิดขึ้นของ
เป็นแหล่งเพิ่มเติมของความผันผวนเป็นลำดับของการประเมินค่างาน กะอย่างรวดเร็วเพื่อระบอบเต็มหมายตลาดอาจอนุ intermediation ทางการเงินและการเติบโตทางเศรษฐกิจไปดังนั้นการ ดอก Bleck และหลิว (2007) พบว่าบัญชีประวัติศาสตร์ง่ายขัดขวางโครงการลงทุนที่ดี ป้องกัน liquidating พวกเขา ดังนั้นหลังความผันผวนการตีตลาดในภายหลัง และผลิตราคาชน เพิ่มความผันผวนโดยรวม และลดประสิทธิภาพ (เช่นลดลงกำไร) กับมูลค่าตลาด Gigler et al. (2006) สรุปที่แม้
ในกรณีที่ผสมแอตทริบิวต์รายงาน (เช่น บางรายการที่บริษัทตลาดขณะผู้อื่นกำลังดำเนินการที่ต้นทุนในอดีต), ธรรมทำดี: ให้สัญญาณที่แข็งแกร่งของความทุกข์ทางการเงิน ทั้งหมดเหล่านี้ก่อนหน้านี้กล่าวถึงการศึกษาจะวิเคราะห์ และส่วนใหญ่ใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ อย่างไรก็ตาม ความรู้ของเรา ได้ศึกษาประจักษ์ไม่กี่ห้องสมมุติฐานในเรื่องเหล่านี้ Hann et al (2007) พบประจักษ์หลักฐานเงินบำนาญค่างานบัญชีปรับปรุง informativeness ของงบการเงิน และแม้แต่ impairing ไม่ เล็กน้อยที่เกี่ยวข้องกับปัญหาเหล่านี้ บีเวอร์ et al. (2005)
พบลดลงขนาดเล็กในความสามารถของอัตราส่วนทางการเงินเพื่อทำนายล้มละลายจาก 1962 เป็น 2002 และพลังงานอธิบายการเพิ่มขึ้นของตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับตลาดช่วงนี้ พวกเขาอธิบายการเสื่อมสภาพของความสามารถในการคาดการณ์ของอัตราส่วนทางการเงินในการปรับปรุงมาตรฐาน FASB ไม่เพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิชาการ ' อภิปรายมักจะเรียกว่าเครื่องมือทางการเงินและกรอบทฤษฎีตัวแทน หากข้อมูลความไม่สมดุลระหว่างตลาดกับการดำรงอยู่ของที่สมบูรณ์แบบเมื่อเทียบกับสภาวะตลาดที่ไม่สมบูรณ์ บาร์ท และคนที่อาศัยอยู่ในประเทศของตน ( 2538 ) พบว่า ในตลาดที่สมบูรณ์แบบและสมบูรณ์การบัญชีตามมูลค่ายุติธรรมสมดุลแผ่นสะท้อนมูลค่าที่เกี่ยวข้องทั้งหมดข้อมูล อย่างไรก็ตามในการพิจารณาการตั้งค่าการจัดการตลาดมีเหตุผลมากกว่าใช้กับมูลค่ายุติธรรมอาจ detract จากงบดุล และงบกำไรขาดทุน ความเกี่ยวข้อง วัตต์ ( 2546 ) ระบุว่ามูลค่ายุติธรรมภายใต้การจัดการมากขึ้น
และตาม เป็นวัดยากจนของมูลค่าและประสิทธิภาพ Rayman ( 2007 ) พบว่ามูลค่ายุติธรรมบัญชีรับผิดชอบในการผลิตความไร้สาระ และแฮ็กข้อมูลถ้ามันขึ้นอยู่กับความคาดหวังที่ออกมาเป็นเท็จ ในหลอดเลือดดำเดียวกัน , เหลียง เหวิน ( 2007 ) และมีผลประโยชน์ของการย้ายไปยังมูลค่ายุติธรรม เพราะมันสืบทอดการบริหารจัดการให้เกิดประสิทธิภาพมากขึ้น และการตัดสินใจลงทุนน้อยกว่ามูลค่าต้นทุน plantin และเว็บ ( หน้า ) สรุปได้ว่า เมื่อมีความไม่สมบูรณ์ในตลาดมีภัยของการเกิดขึ้นของ
เป็นแหล่งที่มาเพิ่มเติมของความผันผวนเป็นผลมาจากมูลค่าที่ยุติธรรม และดังนั้นจึง อย่างรวดเร็ว เปลี่ยนเครื่องหมายเต็มกับการปกครองตลาดอาจเป็นอันตรายกับตัวกลางทางการเงินและการขยายตัวทางเศรษฐกิจ ในทางตรงกันข้าม bleck และหลิว ( 2007 ) พบว่าบัญชีต้นทุนประวัติศาสตร์ทำให้ง่ายขึ้นเพื่อขัดขวางโครงการการลงทุนที่ไม่ดีป้องกันจากการแก้ไขพวกเขา ดังนั้นการสะสมความผันผวนที่จะตีตลาดในภายหลังและผลิตราคาตก เพิ่มความผันผวนโดยรวมและลดประสิทธิภาพ ( เช่นการลดอัตรา ) เทียบกับมูลค่าตลาด gigler et al . ( 2549 ) สรุปได้ว่าแม้
ในกรณีที่รายงานคุณลักษณะผสม ( เช่นบางรายการมีมูลค่าตลาดในขณะที่คนอื่นจะแบกต้นทุนประวัติศาสตร์ ) มูลค่ายุติธรรมดำเนินการที่ดีกว่า : มันมีสัญญาณที่แข็งแกร่งของความทุกข์ทางการเงิน เหล่านี้ทั้งหมดก่อนหน้านี้กล่าวถึงการศึกษาวิเคราะห์ และส่วนใหญ่ใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ อย่างไรก็ตาม ความรู้ยังมีน้อยและการศึกษาเชิงประจักษ์ที่ตัดกันในประเด็นเหล่านี้ แฮน et al .( 2550 ) พบหลักฐานเชิงประจักษ์ของมูลค่ายุติธรรม เพนชั่น บัญชีการปรับปรุงไม่ได้สารประโยชน์ของงบการเงินและแม้กระทั่งเป็นอันตรายต่อ . เล็กน้อยที่เกี่ยวข้องกับปัญหาเหล่านี้ บีเวอร์ et al . ( 2005 )
พบลดลงในความสามารถของอัตราส่วนทางการเงินพยากรณ์การล้มละลายจากปี 2545 และเพิ่มขึ้นในอำนาจของตลาดที่เกี่ยวข้องกับตัวแปรผ่านช่วงเวลานี้พวกเขาอธิบายอาการของความสามารถพยากรณ์ของอัตราส่วนทางการเงินที่สำคัญในแง่ของการขาดมาตรฐาน FASB .