Two shadows could be seen moving fu

Two shadows could be seen moving full speed through the forest. They were Shalltear’s servants and concubines; the vampire brides.


They cleaved through the narrow trail laden with sharp branches. Despite this, not a single scratch or blemish could be seen on either of their dresses. Even while wearing high heels, the two vampires moved with unreal speed.





The one in front was carefully carrying Shalltear, while the one bringing up the rear was dragging what seemed to be a shriveled, old log.


Their current location wasn’t that far from where they parted with Sebas. Although they had no way of measuring the distance to their destination, they knew they still had ways to go. Suddenly, a sharp, metallic noise broke out, and the vampire in the front came to a halt.


Because the trail was so narrow, the one following from behind had no choice but to stop as well.


“Why have you suddenly stopped?”


As she was about to answer the voice behind her, a chilling gaze from her mistress she was carrying in her arms washed over the vampire that caused her body to tremble.


The sense of danger crawling up her spine was because she knew her master was neither kind nor forgiving.


Her master, Shalltear, who was now cradled in her arms like a princess, shifted her feet in displeasure.


Sensing the cue, the vampire lowered her arms.


Shalltear jumped, like a bird flying out of its cage. After a brief respite in the air, a delicate pair of legs in high heels landed on the earth. Her dress followed suit and gently flowed over her legs, hiding them from view.


Shalltear brushed aside her long silvery hair in irritation, and tilted her head. Under her icy glare, the vampire couldn’t help but gulp in fear.


“What is the problem?”


The reason Shalltear didn’t run herself was simply because it was bothersome, and because she didn’t want to get her shoes dirty. There was another reason, but no one present would even think it, much less speak it out loud. Even in Nazarick, there was only a handful who would dare say it in her presence.


As her servant, the vampire was acting as her feet, and forbidden to stop unless instructed otherwise by Shalltear herself. Feet that didn’t listen to its owner were useless.


Depending on the reason, she might receive severe punishment.


No, it would be a relief if it only went that far. The vampire could detect killing intent in her master’s question.


Excluding those created directly by the Supreme Rulers of the Great Underground Tomb of Nazarick, the power over life and death over the other minions is held by the Floor Guardians and Area Guardians. To further incur Shalltear’s displeasure past this point would mean certain death.


Realizing that her next words might be her last, the vampire slowly opened her mouth to beg for forgiveness:


“Please forgive me. I stepped on a bear trap.”


Shalltear shifted her gaze to the vampire’s foot and saw that it was indeed caught by a reinforced steel trap.


Rather than humans, the trap was meant for wild animals like bears. If a human were to get caught in it, even if he was wearing greaves, the trap would have fractured the bone. However, a vampire was completely different from a normal human in every aspect.
Although the trap was snapped firmly around her ankles, rather than a fracture, the vampire didn’t even seem to be in pain. In fact, she didn’t even seem to consider it an injury.


A vampire’s natural defenses allowed them to brush off most conventional physical attacks. In order to get around this, one would need to use a magic weapon forged with silver or similar metals. Needless to say, an ordinary bear trap wouldn’t even be able to deal any damage to a vampire, much less leave an actual wound. As soon as the snare was ripped open, the holes in the skin left by its teeth would heal immediately.


However, even when the trap itself did no damage, it was showing its effectiveness as a tool to ensnare its victims. In the first place, the lack of poison made it obvious that the trap wasn’t meant to be fatal. Rather, its purpose was to create a casualty and hinder the opponent’s movements.


“Hurry and free yourself.”


“Yes! Understood!”


Having received Shalltear’s order, the vampire grabbed both sides of the trap with her slender hands and pulled. Unable to withstand the strength exceeding that of a bear, the trap opened its jaws and released its prey.


A beauty prying open a bear trap. For those who don’t know the strength of a vampire, it would have been a surreal scene.


“Seeing as how there’s a trap here, we may not be that far from the scheduled place. Just a bit farther, I believe.”


“Yes. Please give me a moment.”


The vampire in the back flung what she was carrying to the ground.


The object appeared to be a mummified corpse of a human, bled of all its moisture. But they would have never bothered to carry along a simple, ordinary corpse. Sure enough, the body that was sprawled on the ground showed signs of life and began to move.


At the tip of its hands were sharp claws. A red light, much like those belonging to a vampire, burned in its empty eye sockets. Razor sharp canines sprouted from between its slightly parted mouth.


A lesser vampire.


With all of its blood sucked dry, it was one of the bandits that attacked them previously.


“I have a question for you. Are we near your hideout?”


The lesser vampire turned to its master and nodded deeply. It let out a voice that was neither a moan nor a scream.


“—it says we are, Shalltear-sama.”


“I see. Why didn’t they prepare more traps?”


Instead of stopping with a single bear trap, it would’ve been more advantageous for them to have prepared an alarm system or more traps. However, they were nowhere to be found.


Shalltear began to survey her surroundings. Believing that their master was looking for anyone hiding their presence in the area, the two vampire brides followed suit. Only when Shalltear shook her head did they stop.


“… It’s alright. It’s not like you have any searching skills anyway…”


Upon hearing her mutter those words, the vampire realized why she was forgiven.
Including her master, the three of them did not have any skills for finding traps, and thus would not have been able to notice the bear trap before it was sprung. That must have been why she was spared. Her master did not punish others for failing a task that was impossible to begin with.


“It may have been better for us to borrow the girl.”


Solution’s class was one that dealt in assassinations. For her, who possessed skills from the rogue class as well, it would have been easy to detect traps.


“Well, there’s no point in complaining about it now. Let’s hurry to the bandit hideout.”


Before long, they arrived at the vicinity of the mercenary hideout. As they neared their destination, the clumps of trees began to thin out, and eventually disappeared completely. What greeted the party was a stretch of prairie with a few rocks jutting out from the ground.


They had arrived at the land of Karst.


At the heart of a flower-shaped basin, was a large hole dug into the surface. A faint light could be seen seeping out from the hole. From the light, the inside was probably a gentle slope that continued downwards.


The two structures that stood on either side of the cave entrance were obviously man-made.
There stood two wooden barricades, each about half as tall as a person. The craftsmanship was unremarkable at best. It was just a stack of logs held together by rope. Two guards were stationed at the entrance, with each standing behind a barricade. It seems their plan against intruders was to use the barricades as cover against arrows while raising the alarm.


In a normal battle— if they were to advance from here in plain view, without a doubt, reinforcements would come rushing out. The early alarm would allow their opponents ample time to make preparations. A slower approach, hidden under cover, was also impossible. The bandits had cleared the area of any boulders large enough to conceal a stealth approach.


Additionally, the ones stationed outside each had a large bell around their shoulder. Even if a surprise attack on the guards proved successful, the loud chiming would still alert the ones inside.


Their defenses were well thought out.


But there was one way to break through this seemingly hopeless situation.


Magic.


Cast 「Silence」 then kill them, or approach with 「Invisibility」, or lure them out with 「Charm Person」. Destroying the bells directly was also an option.


While pondering which way would be the most enjoyable, Shalltear realized that she was missing a crucial piece of information.


“Is there only one entrance?”


The lesser vampire stiffly nodded its head in affirmation.


Shalltear’s face bloomed into a smile. If that’s the case, then there was nothing more to think about.


A strongly fortified position is strong against surprise attacks, this holds true even when facing a superior number. But it was different for Shalltear and her party.


For those with overwhelming power, there was absolutely no problem with meeting these humans head on. It was a simple matter to crush them like the insects they were. Their only worry would be another exit for their prey to escape.


“Well, we came all this way so there’s no need to hide anymore, is there? It isn’t in my nature to skulk around like a spy.”


“Shalltear-sama is always shining brightly, after all.”


“Stating the obvious isn’t flattery. If you want to flatter me then put more thought into it next time.”


Ignoring her servant that was now begging for forgiveness, Shalltear reached out her hand and grabbed the lesser vampire.


“I’m giving you the important mission of being the vanguard. Now, go.”


With a flick of her skinny arm, Shalltear threw the lesser vampire, and a sound like air being torn apart exploded. The scrawny, corpse-like

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เห็นเงาสองย้ายความเร็วเต็มผ่านป่า พวกข้าราชการของ Shalltear และนางสนม brides แวมไพร์พวกเขาแหวกผ่านทางแคบมีสาขาคม แม้นี้ ไม่เป็นรอยขีดข่วนเดียวหรือฝ้าสามารถเห็นได้บนชุดของพวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ในขณะใส่รองเท้าส้นสูง แวมไพร์สองย้าย ด้วยความเร็วที่ลวงตาหน้าถูกระมัดระวังดำเนินการ Shalltear ขณะนำหนึ่งขึ้นหลังถูกลากสิ่งที่ดูเหมือนจะล็อก shriveled เก่าตำแหน่งปัจจุบันไม่ได้ที่พักที่พวกเขาศึกษาธิการกับ Sebas ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่วัดระยะทางไปปลายทางของพวกเขา พวกเขารู้พวกเขายังมีวิธีการไป ทันใดนั้น คนร้องไห้เสียงคมชัด โลหะ และแวมไพร์ในหน้ามาสะดุดหยุดชะงักเนื่องจากทางแคบมาก หนึ่งต่อไปนี้หลังจากมีทางเลือกไม่ให้หยุดด้วย"ทำไมคุณก็หยุดได้อย่างไร"เพราะจะตอบเสียงเธอ สายตารำคาญจากภรรยาน้อยของเธอเธอถูกถือครองในอ้อมแขนของเธอล้างมากกว่าแวมไพร์ที่เกิดจากร่างกายของเธอสั่นเครือความอันตรายที่ตระเวนขึ้นกระดูกสันหลังของเธอเป็น เพราะเธอรู้หลักของเธอคือ ชนิดใด หรืออภัยหลักของเธอ Shalltear ที่ตอนนี้ถูกห่อไว้ในอ้อมแขนของเธอเช่นเจ้าหญิง เปลี่ยนเท้าของเธอในไม่พอใจสัญลักษณ์การตรวจ พยาบาทลดลงแขนของเธอShalltear ไป เช่นนกบินออกจากกรงของมัน หลังจากลูกค้าโดยย่อในอากาศ ขาในรองเท้าส้นสูงคู่อ่อนร่อนบนโลก เธอแต่งตัวตามชุด และค่อย ๆ ไหลผ่านขาของเธอ พวกเขาซ่อนจากมุมมองShalltear ทาสีไว้ผมยาวเงินในระคายเคือง และยืดศีรษะของเธอ ภายใต้แสงจ้าของเธอน้ำแข็ง แวมไพร์ไม่สามารถช่วยแต่ gulp ในความกลัวอะไรคือปัญหา"เหตุผลที่ Shalltear ไม่เรียกใช้ตัวเองเป็นเพียงแค่เพราะมัน bothersome และเนื่อง จากเธอไม่ต้องเลอะรองเท้าของเธอ มีเหตุผลอื่น แต่หนึ่งไม่อยู่จะได้คิด มากน้อยพูดดัง ๆ แม้ใน Nazarick มีรีสอร์ตที่จะกล้าพูดว่า ในสถานะของเธอเป็นผู้รับใช้ของเธอ แวมไพร์มีหน้าที่เป็นเท้าของเธอ และต้องห้ามหยุดเว้นแต่คำสั่งเป็นอย่างอื่น โดย Shalltear ตัวเอง เท้าที่ไม่ได้ฟังเจ้าได้ไร้ประโยชน์ขึ้นอยู่กับเหตุผล เธออาจได้รับการลงโทษอย่างรุนแรงไม่ มันจะช่วยถ้ามันเฉพาะไปที่ไกล แวมไพร์สามารถตรวจพบเจตนาฆ่าในคำถามหลักของเธอไม่รวมที่สร้าง โดยพระที่สุดยอดพักใต้ดินสุสานของ Nazarick โดยตรง อำนาจเหนือชีวิตและความตายผ่านสมุนอื่น ๆ จะจัดขึ้น โดยผู้ใหญ่ชั้นและที่ตั้งผู้ปกครอง เพิ่มเติม กำไรไม่พอใจของ Shalltear ที่ผ่านมา จุดนี้จะหมายถึง ตายแน่นอนตระหนักถึงว่า คำของเธอต่อไปอาจเป็นสุดท้ายของเธอ แวมไพร์ที่เปิดปากของเธอเพื่อขอให้อภัยโทษช้า:"กรุณายกโทษให้ฉัน ผมเหยียบกับดักหมี"Shalltear จากสายตาของเธอเท้าของแวมไพร์ และเห็นว่า มันจริงถูกจับได้ โดยกับดักเหล็กเสริมนอกจากมนุษย์ กับดักถูกหมายถึงสัตว์ป่าเช่นหมี ถ้ามนุษย์ได้รับการติดในนั้น แม้ว่าเขาสวม greaves กับดักจะมี fractured กระดูก อย่างไรก็ตาม แวมไพร์ได้อย่างสมบูรณ์แตกต่างจากบุคคลปกติในทุกด้านแม้ว่ากับดักถูกจัดชิดแน่นหนารอบเท้าของเธอ ไม่ใช่แตกหัก พยาบาทไม่แม้ดูเหมือนจะ มีอาการเจ็บปวด ในความเป็นจริง เธอไม่แม้ดูเหมือนจะพิจารณาการบาดเจ็บป้องกันธรรมชาติของแวมไพร์อนุญาตให้พวกเขาแปรงออกโจมตีกายภาพทั่วไปมากที่สุด เพื่อให้ได้มา หนึ่งจะต้องใช้อาวุธวิเศษปลอมกับเงิน หรือคล้ายโลหะ จำเป็นต้องพูด เป็นกับดักหมีธรรมดาไม่ได้สามารถจัดการความเสียหายใด ๆ กับแวมไพร์ ปล่อยบาดแผลเกิดขึ้นจริงมากน้อย เป็นบ่วงริพมาเปิด หลุมผิวจากฟันจะรักษาทันทีอย่างไรก็ตาม แม้กับดักตัวเองไม่เสียหายไม่มี มันถูกแสดงประสิทธิผลเป็นเครื่องมือในการดักเหยื่อของมัน ในสถานที่แรก ไม่มีพิษทำให้ชัดเจนว่า กับดักไม่ได้หมายความว่า จะร้ายแรง ค่อนข้าง จุดประสงค์คือการ สร้างกลับ และขัดขวางการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้าม"รีบ และอิสระ""ใช่ เข้าใจ"มีรับสั่งของ Shalltear แวมไพร์ที่คว้าทั้งสองข้างจับมือเธอสเลนเดอร์ และดึง ไม่สามารถทนต่อแรงเกินของหมี ที่เปิดก็เป็น แล้วปล่อยเหยื่อของมันความงามที่เปิดกับดักหมี prying สำหรับผู้ที่ไม่ทราบความแรงของแวมไพร์ ก็จะได้รับฉากเหนือจริง"เห็นเป็นอย่างไรมีกับดักที่นี่ เราไม่ได้ที่พักจัดกำหนดการไว้ เพิ่งจะเลย ฉันเชื่อว่า""ใช่ โปรดให้ฉันช่วงนั้น"แวมไพร์ในหลังส่วนใหญ่เธอได้แบกไปพื้นดินวัตถุปรากฏ ว่าศพ mummified ของมนุษย์ คราวที่แล้วของทั้งหมดของความชื้น แต่พวกเขาจะไม่เคยเองเพื่อติดตัวศพง่าย ธรรมดา นั่นเอง ตัวที่มี sprawled บนพื้นดินพบสัญญาณชีวิต และเริ่มที่จะย้ายที่ปลายมือของมีคมเล็บ แสงสีแดง เหมือนที่นักต้มตุ๋น เขียนในซ็อกเก็ตตาเปล่าของ มีดโกนคมพบปะแทน from between ปากของ parted เล็กน้อยแวมไพร์น้อยด้วยการดูดเลือดแห้ง มันเป็นโจรที่โจมตีก่อนหน้านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง"แล้วคำถามสำหรับคุณ คือเราใกล้สถานที่หลบภัยของคุณ"แวมไพร์น้อยเปิดตัวต้นแบบ แล้วพยักหน้าอย่างล้ำลึก ก็ให้ออกเสียงที่ไม่มีการคร่ำหรือกรี๊ด"ซึ่งกล่าวว่า เรามี Shalltear sama""อืมม ทำไมไม่ได้ก็เตรียมกับดักมากขึ้น"แทนที่จะหยุดกับดักหมีเดียว ก็จะได้รับประโยชน์มากขึ้นสำหรับพวกเขาจะเตรียมปลุกระบบหรือกับดักเพิ่มเติม อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่พบShalltear เริ่มสำรวจสิ่งแวดล้อมของเธอ เชื่อว่า หลักของพวกเขาถูกมองหาใครซ่อนสถานะของตนในพื้นที่ brides แวมไพร์สองตามชุด เมื่อ Shalltear จับศีรษะของเธอ ไม่หยุด“… ได้ครับ จึงไม่เหมือนคุณมีทักษะการค้นหาต่อไป..."เมื่อได้ยินเธอ mutter คำเหล่านั้น พยาบาทรับรู้ทำไมเธอได้รับการอภัยโทษรวมถึงหลักของเธอ ทั้งสามก็ไม่มีทักษะใด ๆ หาดัก และดังนั้น จะไม่สามารถสังเกตเห็นหมีดักก่อนจะถูกเปิดเผย ที่ต้องมีแล้วทำไมเธอไม่ช่วย หลักของเธอก็ไม่ลงโทษอื่น ๆ สำหรับงานที่เป็นไปไม่ได้จะเริ่มต้นด้วยการล้มเหลว"มันอาจได้ดีกว่าที่เราจะยืมสาว"ชั้นของโซลูชันเป็นหนึ่งที่แจกใน assassinations สำหรับเธอ ที่ต้องการทักษะระดับอันธพาลด้วย มันจะได้ง่ายต่อการตรวจจับกับดัก"ดี มีจุดในการบ่นเกี่ยวกับมัน เรารีบไปหลบภัยโจร"เมื่อก่อนนานมา พวกเขามาถึงบริเวณใกล้เคียงกับสถานที่หลบภัยรับจ้าง พวกเขา neared ปลายทาง กระจุกของต้นไม้เริ่มจาง และในที่สุดหายไปทั้งหมด สิ่งรับการต้อนรับบุคคลถูกยืดของทุ่งหญ้ามีหินกี่ jutting ออกจากพื้นดินพวกเขามาถึงที่ที่ดินเทือกเขาห้องอ่างล้างหน้าทรงดอกไม้ มีหลุมขนาดใหญ่ที่ขุดลงไปในพื้นผิว สามารถเห็นไฟลม seeping ออกจากหลุม จากแสง ภายในถูกคงลาดอ่อนโยนที่ต่อลงมาโครงสร้างทั้งสองที่ยืนอยู่สองข้างทางเข้าถ้ำมนุษย์สร้างขึ้นอย่างชัดเจนมียืนเมื่อกีดขวางไม้สอง แต่ละประมาณครึ่งความสูงที่บุคคล ฝีมือที่ได้ unremarkable ที่สุด มันเป็นเพียงกองซ้อนของบันทึกที่จัดเข้าด้วยกัน ด้วยเชือก ยามสองคุมอยู่ที่ทางเข้า กับแต่ละยืนอยู่ข้างหลังเป็นอันตราย ดูเหมือนว่าแผนการรุกที่จะ ใช้เมื่อกีดขวางที่เป็นปกกับลูกศรเพิ่มปลุกในการต่อสู้ปกติ — ถ้าพวกเขาจะเลื่อนจากที่นี่ในมุมมองที่ธรรมดา ที่ไม่ต้องสงสัย เพิ่มกำลังจะมารีบออก ปลุกต้นจะให้ฝ่ายตรงข้ามของวาระเพื่อให้เตรียม ยังเป็นวิธีที่ช้าลง ซ่อนภายใต้กำบังข... เป็นไปไม่ได้ โจรได้เลือกบริเวณมีก้อนหินใหญ่พอที่จะปกปิดวิธีการลักลอบนอกจากนี้ คนประจำอยู่แต่ละที่มีระฆังรอบไหล่ของพวกเขา แม้ว่าการโจมตีแปลกใจในยามพิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จ chiming เสียงจะยังเตือนคนภายในป้องกันการถูกสิ่งอำนวยความสะดวกแต่มีวิธีหนึ่งที่ตัดผ่านสถานการณ์นี้ดูเหมือนตามายากล「Silence」 หล่อแล้วฆ่าพวกเขา เข้ากับ 「Invisibility」 หรือล่อออกกับ 「Charm Person」 ทำลายระฆังโดยตรงยังเป็นตัวเลือกในขณะที่ขบคิดวิธีที่จะเป็นความสุขที่สุด Shalltear รับรู้ว่า เธอขาดชิ้นส่วนสำคัญของข้อมูล"คือมีทางเดียวเท่านั้นแวมไพร์น้อย stiffly nodded ใหญ่ในการยืนยันใบหน้าของ Shalltear บัวบานเป็นยิ้ม ถ้าอย่างนี้ แล้วไม่มีอะไรเพิ่มเติมคิดตำแหน่งขอธาตุมีความแข็งแรงกับเกรด นี้ถือจริงแม้เมื่อหันหน้าเข้าหาหมายเลขห้อง แต่ก็แตกต่างกันสำหรับ Shalltear และพรรคของเธอสำหรับผู้ที่มีอำนาจครอบงำ มีอย่างไม่มีปัญหากับประชุมหัวมนุษย์เหล่านี้ใน มันเป็นเรื่องง่ายเพื่อกำจัดพวกเขาเช่นพวกแมลง กังวลของพวกเขาเท่านั้นจะเป็นอีกทางออกสำหรับเหยื่อของพวกเขาจะหลบหนี"ดี เรามาทั้งหมดวิธีนี้ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องซ่อนอีกต่อไป มีหรือไม่ มันไม่ได้อยู่ในธรรมชาติของฉันกับ skulk รอบเช่นสายลับ""Shalltear-sama เป็นเสมอส่องแสงสดใส หลังจากทั้งหมด""ระบุชัดเจนไม่ได้ flattery ถ้าคุณต้องการเลียแข้งเลียขา ฉันแล้วใส่ความคิดเพิ่มเติมมาครั้งต่อไป"สองคนรับใช้ของเธอที่ตอนนี้มีการขอทานการอภัยโทษ Shalltear ถึงมือของเธอออก และคว้าแวมไพร์น้อย"ฉันกำลังนำคุณภารกิจสำคัญของ ทัพหน้า ตอนนี้ ไป"โดยตวัดแขนผอม Shalltear โยนแวมไพร์น้อย และเสียงเช่นอากาศการขาดกันกระจาย การ scrawny เหมือนศพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองเงาอาจจะเห็นการย้ายความเร็วเต็มผ่านป่า พวกเขาเป็นคนรับใช้ Shalltear และนางสนม; เจ้าสาวแวมไพร์. พวกเขาตัดผ่านเส้นทางที่แคบภาระกับสาขาที่คมชัด อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่ได้เป็นรอยขีดข่วนหรือตำหนิสามารถมองเห็นได้บนทั้งสองชุดของพวกเขา แม้ในขณะที่สวมรองเท้าส้นสูงทั้งสองแวมไพร์ย้ายไปอยู่กับความเร็วที่ไม่เป็นจริง. หนึ่งในด้านหน้าได้รับการดำเนินการอย่างระมัดระวัง Shalltear ในขณะที่คนที่นำขึ้นด้านหลังถูกลากสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหดตัวบันทึกเก่า. ตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขาไม่ได้ว่าห่างไกล จากที่พวกเขาแยกทางกับ Sebas แม้ว่าพวกเขาจะมีวิธีการวัดระยะทางไปยังปลายทางของพวกเขาไม่มีพวกเขารู้ว่าพวกเขายังคงมีวิธีที่จะไป ทันใดนั้นคมเสียงโลหะโพล่งออกมาและแวมไพร์ในด้านหน้ามาต้องหยุดชะงัก. เพราะเส้นทางแคบดังนั้นหนึ่งดังต่อไปนี้จากด้านหลังก็ไม่มีทางเลือกที่จะหยุดเช่นกัน. "ทำไมคุณก็หยุด?" ขณะที่เธอกำลังจะตอบเสียงที่อยู่เบื้องหลังของเธอจ้องมองหนาวจากผู้เป็นที่รักของเธอที่เธอถืออยู่ในอ้อมแขนของเธอไหลผ่านแวมไพร์ที่ทำให้เกิดร่างของเธอสั่น. ความรู้สึกของอันตรายคลานขึ้นกระดูกสันหลังของเธอเป็นเพราะเธอรู้ว่าต้นแบบของเธอก็คือไม่ ชนิดไม่ให้อภัย. ต้นแบบของเธอ Shalltear ที่ถูกประคองขณะนี้อยู่ในอ้อมแขนของเธอเหมือนเจ้าหญิงขยับเท้าของเธอในความไม่พอใจ. ตรวจจับคิวแวมไพร์ลดลงแขนของเธอ. Shalltear กระโดดเหมือนนกบินออกจากกรงของมัน หลังจากพักผ่อนช่วงสั้น ๆ ในอากาศคู่ที่ละเอียดอ่อนของขาในรองเท้าส้นสูงลงบนแผ่นดินโลก การแต่งกายของเธอตามเหมาะสมและค่อยๆไหลออกมาในช่วงขาของเธอซ่อนพวกเขาจากมุมมอง. Shalltear ปัดผมสีเงินยาวของเธอในการระคายเคืองและเอียงศีรษะของเธอ ภายใต้แสงจ้าเย็นฉ่ำของเธอแวมไพร์ไม่สามารถช่วย แต่อึกในความกลัว. "ปัญหาคืออะไร?" เหตุผล Shalltear ไม่ได้เรียกตัวเองเป็นเพียงเพราะมันเป็นที่น่ารำคาญและเพราะเธอไม่ต้องการที่จะได้รับรองเท้าของเธอสกปรก . มีอีกเหตุผลที่เป็น แต่ไม่มีใครในปัจจุบันแม้จะคิดว่ามันมากน้อยพูดออกมาดัง ๆ แม้จะอยู่ใน Nazarick มีเพียงไม่กี่คนที่จะกล้าบอกว่าในการปรากฏตัวของเธอ. ในฐานะที่เป็นคนรับใช้ของเธอแวมไพร์กำลังทำหน้าที่เป็นเท้าของเธอและห้ามไม่ให้หยุดเว้นแต่มีคำสั่งเป็นอย่างอื่นโดย Shalltear ตัวเอง เท้าที่ไม่ได้ฟังเจ้าของของมันไร้ประโยชน์. ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเหตุผลที่เธอจะได้รับการลงโทษอย่างรุนแรง. ไม่มีก็จะบรรเทาถ้ามันเพียงไปที่ไกล แวมไพร์สามารถตรวจสอบเจตนาฆ่าในคำถามโทของเธอ. ไม่รวมที่สร้างขึ้นโดยตรงจากศาลฎีกาโมหะหลุมฝังศพใต้ดินมากมาย Nazarick, อำนาจเหนือชีวิตและความตายมากกว่าลูกน้องอื่น ๆ ที่จัดขึ้นโดยผู้ปกครองและผู้ปกครองชั้นพื้นที่ . ในการก่อให้เกิดความไม่พอใจต่อ Shalltear ของการผ่านจุดนี้จะหมายถึงความตายบางตระหนักว่าคำพูดของเธอต่อไปอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเธอแวมไพร์ช้าเปิดปากของเธอที่จะขอการให้อภัย: "โปรดยกโทษให้ฉัน ผมเหยียบกับดักหมี. "Shalltear ขยับจ้องมองเธอกับเท้าของแวมไพร์และเห็นว่ามันถูกจับแน่นอนโดยกับดักเหล็กเสริม. แทนที่จะมนุษย์กับดักมีความหมายสำหรับสัตว์ป่าเช่นหมี ถ้ามนุษย์จะได้รับการติดอยู่ในนั้นถึงแม้ว่าเขาสวมสนับดักจะมีการหักของกระดูก อย่างไรก็ตามแวมไพร์ได้อย่างสมบูรณ์แตกต่างจากมนุษย์ปกติในทุกด้าน. แม้ว่าดักถูก snapped แน่นรอบข้อเท้าของเธอมากกว่าการแตกหัก, แวมไพร์ไม่ได้ดูเหมือนจะอยู่ในความเจ็บปวด ในความเป็นจริงเธอไม่ได้ดูเหมือนจะคิดว่ามันได้รับบาดเจ็บ. ป้องกันตามธรรมชาติของแวมไพร์อนุญาตให้พวกเขาที่จะแปรงออกมากที่สุดการโจมตีทางกายภาพทั่วไป เพื่อที่จะได้รับรอบนี้อย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องใช้อาวุธวิเศษปลอมแปลงด้วยเงินหรือโลหะที่คล้ายกัน จำเป็นต้องพูดกับดักหมีสามัญจะไม่ได้สามารถที่จะสร้างความเสียหายให้กับแวมไพร์ใด ๆ ออกมากน้อยแผลที่เกิดขึ้นจริง ทันทีที่บ่วงก็ถูกฉีกเปิดหลุมในผิวฟันด้านซ้ายโดยที่จะรักษาทันที. อย่างไรก็ตามแม้ในขณะที่กับดักตัวเองได้สร้างความเสียหายไม่มีมันก็แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของมันเป็นเครื่องมือในการจับกุมผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของมัน ในครั้งแรกที่ขาดพิษทำให้มันเห็นได้ชัดว่ากับดักก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นอันตรายถึงชีวิต แต่จุดประสงค์ของมันคือการสร้างความเสียหายและเป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้าม. "รีบฟรีตัวเอง." "ใช่! เข้าใจ! "หลังจากที่ได้รับการสั่งซื้อShalltear ของแวมไพร์คว้าทั้งสองด้านของกับดักด้วยมือเรียวของเธอและดึง ไม่สามารถที่จะทนต่อความแรงเกินที่หมีดักเปิดปากของมันและปล่อยเหยื่อของมัน. งาม prying เปิดกับดักหมี สำหรับผู้ที่ไม่ทราบความแข็งแรงของแวมไพร์ก็จะได้รับภาพที่เกิดเหตุ. "เห็นเป็นอย่างไรมีกับดักที่นี่เราอาจจะไม่ไกลจากสถานที่ที่กำหนด เพียงเล็กน้อยไกลออกไปผมเชื่อว่า. "" ใช่ โปรดให้ฉันสักครู่. "แวมไพร์ในด้านหลังโยนสิ่งที่เธอได้รับการดำเนินการไปยังพื้นดิน. โดยวัตถุที่ดูเหมือนจะเป็นศพตายซากของมนุษย์เลือดของความชื้นทั้งหมด แต่พวกเขาจะไม่เคยใส่ใจที่จะดำเนินการตามที่เรียบง่ายศพสามัญ พอแน่ใจว่าร่างกายที่ได้รับการนอนเหยียดยาวอยู่บนพื้นดินมีสัญญาณของชีวิตและเริ่มที่จะย้าย. ที่ปลายของมือของมันมีกรงเล็บที่คมชัด ไฟสีแดงเหมือนผู้ที่เป็นแวมไพร์เผาไหม้ในเบ้าตาว่างเปล่า มีดโกนคมเขี้ยวงอกจากปากของมันระหว่างแยกเล็กน้อย. แวมไพร์น้อย. ที่มีทั้งหมดของเลือดดูดแห้งก็เป็นหนึ่งในโจรที่โจมตีพวกเขาก่อนหน้านี้. "ฉันมีคำถามสำหรับคุณ เราอยู่ใกล้กับสถานที่หลบภัยของคุณ? "แวมไพร์น้อยหันไปเจ้านายของมันและพยักหน้าอย่างล้ำลึก มันช่วยให้เสียงที่ออกมาก็ไม่ครางเสียงกรีดร้องไม่ได้. "-It กล่าวว่าเรามี Shalltear-sama." "ผมเห็น ทำไมพวกเขาไม่ได้เตรียมความพร้อมกับดักมากขึ้น? "แทนที่จะหยุดกับดักหมีเดียวก็จะได้รับประโยชน์มากขึ้นสำหรับพวกเขาที่จะได้เตรียมระบบเตือนภัยหรือกับดักมากขึ้น แต่พวกเขาก็ไม่มีที่ไหนเลยที่จะพบ. Shalltear เริ่มที่จะสำรวจสภาพแวดล้อมของเธอ เชื่อว่าเจ้านายของตนถูกมองสำหรับทุกคนที่หลบซ่อนตัวอยู่สถานะของพวกเขาในพื้นที่ของทั้งสองเจ้าสาวแวมไพร์ตามเหมาะสม เฉพาะเมื่อ Shalltear ส่ายหัวของเธอพวกเขาหยุด. "... มันไม่เป็นไร มันไม่เหมือนคุณมีทักษะการค้นหาใด ๆ อยู่แล้ว ... "เมื่อได้ยินเธอพูดพึมพำคำเหล่าแวมไพร์รู้ว่าทำไมเธอถึงได้รับการอภัย. รวมทั้งนายที่สามของพวกเขาไม่ได้มีทักษะในการหากับดักและจึงจะไม่ได้รับสามารถ จะแจ้งให้ทราบดักหมีก่อนที่จะถูกเด้ง ที่จะต้องได้รับทำไมเธอรอด ต้นแบบของเธอไม่ได้ลงโทษคนอื่น ๆ สำหรับความล้มเหลวงานที่เป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มต้นด้วย. "มันอาจจะดีกว่าที่เราจะยืมสาว." ระดับโซลูชั่นเป็นคนหนึ่งที่กระทำในการลอบสังหาร สำหรับเธอที่มีทักษะจากชั้นโกงเป็นอย่างดีก็จะได้รับการตรวจสอบง่ายกับดัก. "ดีมีจุดในการร้องเรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ขณะนี้ยังไม่มี ให้รีบไปยังที่หลบภัยโจร. "หลังจากนั้นไม่นานพวกเขามาถึงบริเวณใกล้เคียงของทหารรับจ้างที่หลบภัย ขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ปลายทางของพวกเขาดงต้นไม้เริ่มออกมาบาง ๆ และหายไปในที่สุดอย่างสมบูรณ์ สิ่งที่ได้รับการต้อนรับบุคคลที่เป็นความกว้างของทุ่งหญ้าที่มีไม่กี่หินที่ยื่นออกมาจากพื้นดิน. พวกเขามาถึงดินแดนแห่ง Karst ได้. ที่เป็นหัวใจของแอ่งน้ำรูปดอกไม้ที่เป็นหลุมขนาดใหญ่ที่ขุดลงไปในพื้นผิว แสงจาง ๆ อาจจะเห็นซึมออกมาจากหลุม จากแสงที่อยู่ภายในอาจจะเป็นที่ลาดลงอย่างต่อเนื่อง. ทั้งสองโครงสร้างที่ยืนอยู่ด้านข้างของปากถ้ำทั้งสองเห็นได้ชัดว่าที่มนุษย์สร้างขึ้น. มีรั้วไม้สองยืนอยู่แต่ละคนประมาณครึ่งหนึ่งของความสูงเท่าคน งานฝีมือเป็นธรรมดาที่ดีที่สุด มันเป็นเพียงแค่สแต็คของบันทึกที่จัดขึ้นร่วมกันโดยเชือก สองยามประจำการที่ทางเข้าด้วยกันยืนอยู่ข้างหลังสิ่งกีดขวาง ดูเหมือนว่าแผนของพวกเขากับผู้บุกรุกคือการใช้เครื่องกีดขวางเป็นปกกับลูกศรขณะที่การระดมปลุก. ใน battle- ปกติถ้าพวกเขาจะก้าวไปจากที่นี่ในมุมมองธรรมดาโดยไม่ต้องสงสัยกำลังเสริมจะมาวิ่งออก ปลุกต้นจะช่วยให้ฝ่ายตรงข้ามเวลาเหลือเฟือที่จะทำให้การเตรียม วิธีที่ช้าลงที่ซ่อนอยู่ภายใต้ฝาครอบก็ยังเป็นไปไม่ได้ โจรได้เคลียร์พื้นที่ใด ๆ ก้อนหินขนาดใหญ่พอที่จะปกปิดวิธีการลักลอบ. นอกจากนี้คนที่ประจำการอยู่นอกแต่ละคนก็มีระฆังขนาดใหญ่รอบไหล่ของพวกเขา แม้ว่าจู่โจมในยามที่ประสบความสำเร็จที่ตีระฆังดังยังคงแจ้งเตือนให้คนที่อยู่ข้างใน. การป้องกันของพวกเขาคิดว่าดีออก. แต่มีวิธีหนึ่งที่จะตัดผ่านสถานการณ์ที่สิ้นหวังนี้ดูเหมือน. เมจิก. Cast 「เงียบ」แล้วฆ่าพวกเขา หรือวิธีการที่มี「ล่องหน」หรือล่อให้พวกเขาออกมาพร้อมกับ「เสน่ห์คน」ทำลายระฆังโดยตรงก็ยังเป็นตัวเลือก. ในขณะที่ขบคิดวิธีที่จะเป็นที่สนุกที่สุด, Shalltear รู้ว่าเธอหายไปชิ้นสำคัญของข้อมูล. "มีเพียงคนเดียวที่เข้า?" แวมไพร์น้อยเคร่งครัดพยักหน้าในการยืนยัน. Shalltear ของ ใบหน้าดอกออกเป็นรอยยิ้ม หากเป็นกรณีนี้แล้วก็ไม่มีอะไรมากที่จะคิดเกี่ยวกับ. ตำแหน่งเสริมความแข็งแกร่งอย่างมากจากการโจมตีที่น่าประหลาดใจนี้ถือเป็นจริงแม้เมื่อหันหน้าไปเป็นจำนวนที่เหนือกว่า แต่มันก็แตกต่างกันสำหรับ Shalltear และพรรคของเธอ. สำหรับผู้ที่มีอำนาจครอบงำอย่างมีปัญหาเกี่ยวกับการประชุมเหล่านี้มนุษย์หัวไม่มี มันเป็นเรื่องง่ายที่จะบดขยี้พวกเขาเช่นแมลงพวกเขา ความกังวลของพวกเขาเท่านั้นที่จะเป็นทางออกสำหรับเหยื่อของพวกเขาที่จะหลบหนี. "ดีเรามาตลอดทางจึงมีความจำเป็นที่จะซ่อนอีกต่อไปนี้จะมี? มันไม่ได้อยู่ในธรรมชาติของฉันที่จะหลบไปรอบ ๆ เหมือนสายลับ. "" Shalltear-sama มักจะส่องแสงสดใสหลังจากทั้งหมด. "" ระบุชัดเจนไม่ได้เยินยอ หากคุณต้องการที่จะประจบฉันแล้วคิดว่าใส่มากยิ่งขึ้นในครั้งต่อไป. "ไม่สนใจคนรับใช้ของเธอที่ตอนนี้ขอให้ให้อภัยShalltear เอื้อมมือออกมือของเธอและคว้าแวมไพร์น้อย." ฉันให้คุณปฏิบัติภารกิจที่สำคัญของการเป็นกองหน้า . ตอนนี้ไป. "ด้วยการสะบัดของแขนผอมของเธอShalltear โยนแวมไพร์น้อยและเสียงเหมือนอากาศระเบิดถูกฉีกออกจากกัน ผอมศพเหมือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองเงาอาจจะเห็นการย้ายความเร็วเต็มรูปแบบผ่านป่า พวกเขา shalltear คนรับใช้ และคน ; แวมไพร์เจ้าสาว


มันแหวกผ่านเส้นทางแคบที่เต็มไปด้วยคมสาขา แม้นี้ ไม่มีแม้รอยขีดข่วน หรือรอยอาจจะเห็นในชุดของพวกเขา แม้ในขณะใส่รองเท้าส้นสูง สองแวมไพร์ย้ายด้วยความเร็วเหลือเชื่อ





หนึ่งในหน้าอย่างระมัดระวัง แบก shalltear ในขณะที่หนึ่งนำขึ้นด้านหลังกำลังดึงสิ่งที่ดูเหมือนจะแห้งเหี่ยวเก่าเข้าสู่ระบบ


ที่ตั้งปัจจุบันของพวกเขาก็ไม่ได้ไกลจากที่พวกเขาแยกกับ sebas . ถึงแม้ว่าจะไม่มีวิธีการวัดระยะทางไปยังปลายทางของพวกเขา พวกเขารู้ว่าพวกเขายังมีวิธีที่จะไป ทันใดนั้นคม เสียงโลหะแตกออกมาและแวมไพร์ตรงหน้ามาหยุด


เพราะเป็นเส้นทางที่แคบมาก คนที่ตามมาได้ แต่ไม่มีทางเลือกที่จะหยุดเช่นกัน


" ทำไมคุณถึงหยุด ? "

เธอกำลังจะตอบเสียงเย็นจากข้างหลังเธอ จ้องมองนายหญิงของเธอ เธอมี ในแขนล้างมากกว่าแวมไพร์ที่ทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน


สัมผัสอันตรายคลานขึ้นกระดูกสันหลังของเธอ เพราะเธอรู้ว่าเจ้านายของเธอทั้งชนิดหรือให้อภัย


อาจารย์ เธอ shalltear ที่กำลังก่อตัวขึ้นในอ้อมแขนของเธอเหมือนเจ้าหญิง ขยับเท้าของเธอในความไม่พอใจ


รู้คิว แวมไพร์ลดลงแขนของเธอ


shalltear กระโดด เหมือนนกบินออกจากกรง หลังจากพักผ่อนสั้น ๆในอากาศคู่ที่ละเอียดอ่อนของขา รองเท้าส้นสูงที่ดินบนโลก แต่งตัวของเธอตามเหมาะสมและค่อยๆไหลมากกว่าขาของเธอ ซ่อนพวกเขาจากมุมมอง


shalltear แปรงข้างๆเธอผมยาวสีเงินในการระคายเคือง และศีรษะเอียง ภายใต้แสงจ้าที่เย็นชาของเธอ แวมไพร์ที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่กลืนน้ำลายด้วยความกลัว

" อะไรคือปัญหา ? "


เหตุผล shalltear ไม่หนีตัวเอง ก็เพราะมันยุ่งยากและเนื่องจากเธอไม่ต้องการให้รองเท้าของเธอสกปรก มีอีกเหตุผลหนึ่ง แต่ไม่มีใครเสนอแม้จะคิดว่ามันน้อยมาก พูดออกมาดังๆ แม้ใน nazarick มีเพียงไม่กี่คนที่กล้าพูดมันต่อหน้าเธอ


เป็นคนรับใช้เธอ แวมไพร์ก็ทำหน้าที่เป็นขาของเธอ และห้ามหยุด ถ้าสั่งอย่างอื่นด้วย shalltear เองเท้าที่ไม่ฟังเจ้าของไม่มีประโยชน์


ขึ้นอยู่กับเหตุผล เธออาจได้รับการลงโทษอย่างรุนแรง


ไม่ก็จะโล่งอก ถ้ามันจะไปไกลกว่า แวมไพร์สามารถตรวจสอบเจตนาฆ่าเธอปริญญาโทคำถาม


ยกเว้นผู้ที่สร้างขึ้นโดยตรงจากองค์พระประมุขของเยี่ยมหลุมฝังศพของ nazarick ใต้ดิน ,อำนาจเหนือชีวิตและความตายมากกว่าพวกอื่น ๆถูกจัดขึ้น โดยพื้นของผู้ปกครองและผู้ปกครองในพื้นที่ ต่อไปต้อง shalltear ไม่พอใจได้ผ่านจุดนี้จะหมายถึงการตายของบางอย่าง


ไม่ทราบว่าต่อไปของเธอคำอาจจะครั้งสุดท้ายของเธอ แวมไพร์ค่อยๆอ้าปากขอร้อง :


" โปรดยกโทษให้ฉัน ผมเหยียบกับดักหมี


"shalltear ขยับสายตาของเธอกับเท้าของแวมไพร์ และเห็นว่ามันถูกจับโดยเสริมเหล็กดัก


มากกว่ามนุษย์ กับดัก มันหมายถึงสัตว์ป่า เช่น หมี ถ้าเป็นมนุษย์ จะได้จับมัน ถ้าเขาใส่ กรีฟ กับดักจะหักกระดูก แต่แวมไพร์ก็แตกต่างจากมนุษย์ปกติในทุกด้าน
แม้ว่ากับดักถูกล็อคอย่างแน่นหนารอบ ๆข้อเท้าของเธอมากกว่าแตกหัก แวมไพร์ไม่ได้ดูเหมือนจะอยู่ในความเจ็บปวด ในความเป็นจริงเธอไม่ได้ดูเหมือนจะคิดว่ามันเจ็บ


การป้องกันตามธรรมชาติของแวมไพร์ได้อนุญาตให้พวกเขาเพื่อปัดการโจมตีทางกายภาพปกติมากที่สุด เพื่อที่จะได้รับรอบ ๆนี้ , หนึ่งจะต้องใช้เวทมนตร์ อาวุธที่สร้างด้วยเงิน หรือโลหะที่คล้ายคลึงกัน ไม่จำเป็นต้องพูดกับดักหมีธรรมดาคงไม่สามารถที่จะจัดการความเสียหายใด ๆ กับแวมไพร์น้อยมากจากแผลที่เกิดขึ้นจริง ทันทีที่บ่วงถูกกระชากเปิดหลุมในผิวหนังซ้ายโดยฟันของมันก็หายทันทีเลย


อย่างไรก็ตาม แม้ว่ากับดักตัวเองไม่ได้ทำอะไรเสียหาย มันคือการแสดงผล เป็นเครื่องมือในการดักเหยื่อของมัน ในสถานที่แรกไม่มีพิษทำให้มันชัดเจนว่า กับดัก ไม่ได้หมายความว่าจะร้ายแรง ค่อนข้าง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความเสียหายและขัดขวางการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้าม


" เร็วและฟรีด้วยตัวคุณเอง "

" ครับ เข้าใจแล้ว ! ! ! "


ได้รับ shalltear สั่ง แวมไพร์จับทั้งสองด้านของกับดักกับมือเรียวของเธอและดึง ไม่สามารถทนต่อแรงเกินที่ของหมี