We investigated the effects of an e

We investigated the effects of an exotic snail, the golden apple snail (Pomacea canaliculata) on biodiversity and ecosystem functioning in tropical wetland ecosystems. This large snail (up to 80-mm shell height) has invaded large parts of Southeast Asia during recent decades. A survey of natural wetlands in Thailand showed that high densities of the snail were associated with almost complete absence of aquatic plants, high nutrient concentrations, and high phytoplankton biomass, that is, a complete shift in both ecosystem state and function. A field experiment demonstrated that grazing by the snail can cause the loss of aquatic plants, a change toward dominance of planktonic algae, and thereby a shift toward turbid water. Estimates of biologically fixed nutrients released through snails grazing on aquatic plants revealed that phosphorus releases were sufficient to explain the recorded increase in phytoplankton biomass. Hence, our study demonstrates how an herbivore may trigger a shift from clear water and macrophyte dominance to a turbid state dominated by planktonic algae. This shift and the continuing aggressive invasion of this exotic species are detrimental to the integrity and functioning of wetland ecosystems, and to the services these provide in Southeast Asia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราตรวจสอบผลกระทบของหอยทากแปลกใหม่ หอยทากแอปเปิ้ลทองคำ (หอยเชอรี่) ความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศที่ทำงานในระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำเขตร้อน นี้หอยทากขนาดใหญ่ (ไม่เกิน 80 มม.เปลือกสูงมีบุกส่วนใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงทศวรรษ จากการสำรวจพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในประเทศไทยพบว่า ความหนาแน่นสูงของหอยทากได้เกี่ยวข้องกับการขาดงานที่สมบูรณ์ของพืชน้ำ ความเข้มข้นของธาตุอาหารสูง และชี วมวลสูงแพลงก์ตอนพืช คือ กะสมบูรณ์ทั้งระบบนิเวศและฟังก์ชัน การทดลองของฟิลด์แสดงที่แทะเล็ม โดยหอยทากสามารถทำให้เกิดการสูญเสียของพืช การเปลี่ยนแปลงต่อการปกครองของสาหร่าย planktonic และดังนั้นจึงกะไปน้ำสีขุ่น ประมาณสารอาหารชีวภาพคงปล่อยผ่าน snails แทะเล็มบนพืชน้ำเผยว่า ฟอสฟอรัสออกได้เพียงพอที่จะอธิบายการบันทึกเพิ่มแพลงก์ตอนพืชชีวมวล ดังนั้น การศึกษาของเราอธิบายวิธีการซืมอาจทริกเกอร์กะจากล้างน้ำและ macrophyte ครอบงำไปยังสถานะสีขุ่นที่ครอบงำ โดย planktonic สาหร่าย กะนี้และรุกรานก้าวร้าวต่อเนื่องของสายพันธุ์แปลกใหม่นี้เป็นอันตรายต่อความสมบูรณ์และการทำงานของระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ และการบริการ เหล่านี้ให้ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราตรวจสอบผลกระทบของหอยทากที่แปลกใหม่ที่หอยเชอรี่ (หอยเชอรี่) บนความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศการทำงานในระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำเขตร้อน นี้หอย​​ทากขนาดใหญ่ (ได้ถึง 80 มมเปลือกสูง) ได้บุกส่วนใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา จากการสำรวจของพื้นที่ชุ่มน้ำตามธรรมชาติในประเทศไทยแสดงให้เห็นว่ามีความหนาแน่นสูงของหอยทากที่เกี่ยวข้องกับการขาดเกือบเสร็จสมบูรณ์ของพืชน้ำความเข้มข้นของสารอาหารสูงและแพลงก์ตอนพืชชีวมวลสูงนั่นคือการเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์ในระบบนิเวศทั้งของรัฐและฟังก์ชั่น การทดลองแสดงให้เห็นว่าสนามทุ่งเลี้ยงสัตว์โดยหอยทากอาจทำให้เกิดการสูญเสียของพืชน้ำมีการเปลี่ยนแปลงไปสู่​​การปกครองของสาหร่าย planktonic และจึงเปลี่ยนแปลงที่มีต่อน้ำขุ่น ประมาณการของสารอาหารชีวภาพคงปล่อยผ่านหอยแทะเล็มในพืชน้ำเปิดเผยว่ารุ่นฟอสฟอรัสเพียงพอที่จะอธิบายถึงการเพิ่มขึ้นของการบันทึกไว้ในแพลงก์ตอนพืชชีวมวล ดังนั้นการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่ามังสวิรัติอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากน้ำใสและ macrophyte การปกครองไปยังรัฐขุ่นครอบงำโดยสาหร่าย planktonic การเปลี่ยนแปลงนี้อย่างต่อเนื่องและการรุกรานก้าวร้าวของชนิดพันธุ์ต่างถิ่นนี้เป็นอันตรายต่อความสมบูรณ์และการทำงานของระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำและบริการเหล่านี้ให้อยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้ตรวจสอบผลของหอยทากที่แปลกใหม่ , หอยเชอรี่ ( หอยเชอรี่ ) เกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศเขตร้อนระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำในการทํางาน . หอยทากขนาดใหญ่ถึง 80 มม. ความสูงของเปลือก ) ได้บุกชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงทศวรรษล่าสุด การสำรวจพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติในประเทศไทย พบว่ามีความหนาแน่นสูงของหอยทากที่สัมพันธ์กับการขาดเกือบสมบูรณ์ของพรรณไม้น้ำที่มีความเข้มข้นของธาตุอาหารและปริมาณแพลงก์ตอนพืชชีวมวลสูง นั่นคือ การเปลี่ยนแปลงในระบบนิเวศที่สมบูรณ์ทั้งรัฐและฟังก์ชัน การทดลองภาคสนามพบว่าหญ้าโดยหอยทากสามารถทำให้เกิดการสูญเสียของน้ำ การเปลี่ยนแปลงต่อการปกครองของสาหร่ายสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ แล้วจึงเปลี่ยนไปทางขุ่นน้ำ ประมาณการของสารอาหารชีวภาพคงปล่อยผ่านหอยทากแทะเล็มพืชน้ำเปิดเผยว่ารุ่นฟอสฟอรัสได้เพียงพอที่จะอธิบายการบันทึกเพิ่มในมวลชีวภาพของแพลงก์ตอนพืช . ดังนั้น การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าเป็นสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหารอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนจากน้ำที่ชัดเจน และมาโครไฟต์การปกครองให้ขุ่นรัฐครอบงำโดยสาหร่ายสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ . การเปลี่ยนแปลงและการก้าวร้าวรุกรานนี้แปลกใหม่ชนิดที่เป็นอันตรายต่อความสมบูรณ์และการทำงานของระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ และ ให้บริการเหล่านี้ให้อยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้