3.2. DHL populationIn 1998, lines d

3.2. DHL population

In 1998, lines differed significantly for RWC in both stress and control treatments, in percent sterile spikelets in both water levels, and in grain yield in the control. Water deficit decreased RWC and increased spikelet sterility. In the control, RWC was correlated with grain yield (Fig. 2a) and spikelet sterility (r=−0.43,P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. ประชากรดีเอชแอลในปี 1998 บรรทัดแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ RWC ในความเครียดและการควบคุม รักษา ใน spikelets เปอร์เซ็นต์ผ่านการฆ่าเชื้อในระดับน้ำทั้งสอง และผลผลิตข้าวในตัวควบคุม ขาดน้ำลด RWC และ spikelet เป็นหมันเพิ่มขึ้น ในการควบคุม RWC ถูกมีความสัมพันธ์กับผลผลิตข้าว (รูป 2a) และเป็นหมัน spikelet (r = −0.43, P < 0.01) ในขณะที่ความสัมพันธ์เท่านั้นอธิบายผันแปรในผลตอบแทน 25% มันเป็นชัดเจนว่า รายการที่ มีผลผลิตต่ำอาจมี RWC ทั้งสูง หรือต่ำ แต่รายการที่ มีผลตอบแทนสูงมีแนวโน้มที่จะ มี RWC สูง RWC ในตัวควบคุมที่ถูกเชื่อมโยงกับจำนวนของลักษณะที่มีอิทธิพลต่อผล เช่นลำต้นมอดเสียคะแนน (r = −0.55, P < 0.01) และต้นพืชความสูง (r = −0.50, P < 0.01) ในการรักษาความเครียด RWC ที่วัดในตอนท้ายของรอบระยะเวลาแรกของความเครียดไม่ได้เกี่ยวข้องกับผลผลิต (รูปที่ 2b) หรือเป็นหมัน แต่มีความสัมพันธ์กับใบไม้แห้งคะแนน (ค่าเฉลี่ย r = −0.57, P < 0.01) RWC ในการควบคุมและความเครียดรักษาได้เฉพาะ weakly ความสัมพันธ์ (r = 0.26, P < 0.05) วัน anthesis ถูกความสัมพันธ์ในเชิงลบกับผลตอบแทน แต่ไม่เกี่ยวข้องกับต้นกำเนิดโรคหายหรือ RWC ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมได้ดีกว่าฟีโนไทป์สัมพันธ์ แต่ก็ในสัญลักษณ์และขนาดสัมพัทธ์เป็นฟีโนไทป์สัมพันธ์ (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ใบไม้แห้งคะแนนมีความสัมพันธ์กับ RWC วัดที่จุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาแรกของความเครียด (r = −0.57, P < 0.01)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ดีเอชแอประชากรในปี 1998 สายการแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ RWC ทั้งในการรักษาความเครียดและการควบคุมในการฆ่าเชื้อร้อยละดอกในระดับน้ำทั้งสองและในผลผลิตข้าวในการควบคุม การขาดน้ำลดลงและเพิ่ม RWC หมันดอก ในการควบคุม, RWC ความสัมพันธ์กับผลผลิตข้าว (รูป. 2A) การฆ่าเชื้อและดอก (r = -0.43, p <0.01) ในขณะที่ความสัมพันธ์เพียงอธิบาย 25% ของการเปลี่ยนแปลงในอัตราผลตอบแทนก็เป็นที่ชัดเจนว่าเส้นที่มีผลผลิตต่ำอาจมี RWC ทั้งสูงหรือต่ำ แต่เส้นที่มีผลตอบแทนสูงมีแนวโน้มที่จะมี RWC สูง RWC ในการควบคุมที่ถูกเชื่อมโยงกับจำนวนของลักษณะที่มีผลต่ออัตราผลตอบแทนเช่นคะแนนความเสียหายหนอนเจาะลำต้น (r = -0.55, p <0.01) และความสูงของพืชต้น (r = -0.50, p <0.01) ในการรักษาความเครียด RWC วัดในตอนท้ายของรอบระยะเวลาความเครียดแรกที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับอัตราผลตอบแทน (รูป. 2B) หรือเป็นหมัน แต่มีความสัมพันธ์กับการอบแห้งใบคะแนน (R พอดี = -0.57, p <0.01) RWC ในการควบคุมและการรักษาความเครียดมีความสัมพันธ์เพียงอย่างอ่อน (r = 0.26, p <0.05) วันที่ดอกบานมีความสัมพันธ์เชิงลบกับอัตราผลตอบแทน แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเสียหายที่หนอนเจาะลำต้นหรือ RWC ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกว่าฟีโนไทป์ แต่มีความคล้ายคลึงกันในการเข้าสู่ระบบและญาติขนาดเป็นความสัมพันธ์ฟีโนไทป์ (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ใบคะแนนการอบแห้งที่มีความสัมพันธ์กับ RWC วัดในตอนท้ายของรอบระยะเวลาความเครียดแรก (r = -0.57, p <0.01)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . ประชากร ดีเอชแอลในปี 1998 , เส้นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สำหรับทั้งทั้งความเครียดและควบคุมการเป็นหมันในเปอร์เซ็นต์ที่ระดับทั้งในน้ำและในผลผลิต ในการควบคุม ขาดน้ำสามารถเพิ่มขึ้นและลดลง spikelet หมัน ในการควบคุม สามารถมีความสัมพันธ์กับผลผลิต ( รูปที่ 2A ) และ spikelet เป็นหมัน ( r = − 4 , p < 0.01 ) ในขณะที่มีเพียงร้อยละ 25 ของการอธิบายผล ปรากฎว่า สายที่มีผลผลิตต่ำ อาจมีทั้งสูงหรือต่ำสามารถ แต่เส้นที่มีผลผลิตสูงมีแนวโน้มที่จะมีทั้งสูง สามารถในการควบคุมที่เกี่ยวข้องกับจำนวนของลักษณะที่มีอิทธิพลต่อผลผลิต เช่น หนอนเจาะลำต้นคะแนนความเสียหาย ( r = − 0.55 , p < 0.01 ) และความสูงของต้น ( r = − 0.50 , p < 0.01 ) ในการรักษาความเครียด สามารถวัดได้ในช่วงปลายของความเครียดแรกไม่มีความสัมพันธ์กับผลผลิต ( รูปที่ 2B ) หรือเป็นหมัน แต่ใบแห้งมีความสัมพันธ์กับคะแนน ( เฉลี่ย = − 0.57 , p < 0.01 ) สามารถในการควบคุมและการรักษาความเครียดมีความสัมพันธ์อย่างอ่อน ( r = 0.26 , p < 0.05 ) วันที่ดอกบาน มีความสัมพันธ์เชิงลบกับผลผลิต แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับหนอนเจาะลำต้นเสียหายหรือสามารถ . ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมที่แข็งแรงกว่าคุณสมบัติความสัมพันธ์ แต่คล้ายกันในสัญญาณและขนาดสัมพัทธ์เป็นฟีโนไทป์ความสัมพันธ์ ( ข้อมูลไม่แสดง ) ใบแห้ง มีความสัมพันธ์กับคะแนนที่สามารถวัดได้ในช่วงปลายของความเครียดก่อน ( r = − 0.57 , p < 0.01 )