So what is Export?" The teenage lad

So what is Export?" The teenage lads look at me as if I must be joking. Jake bursts out laughing, then Elias, then the others. "Xbox," Jake says. "Not Export. Xbox – it's a computer game."

We are outside Nasif's house, waiting for him to get back from school. Elias says that 15 is a funny age – you're too old to stay at home, too young to go clubbing. "That's why we go to our friends' houses," Ali says, perching precariously on his bike. "It's warm, comfortable, relaxed." A second later, they're on to talking about girlfriends. Most can't be bothered with them – they went through all that nonsense years ago. "Girls just never stop wanting," Ali says. "They're greedy." For what? "Anything." Going out with girls is something you might do when you're younger, more naive, they say, the voices of world-weary experience.


Nas arrives and we go inside. Ten boys in a small living room, making a racket, eating biscuits, drinking juice, controllers in hand, battering each other to bits in a video wrestling game.

What is a typical teenage boy like? In a way, it's a daft question – there is no typical. But speak to enough lads, immerse yourself in their world, and patterns start to emerge.

It's 30 years since I was their age. In my era, the 1970s, many teens went to football to start scraps rather than watch the match, and yet somehow they were not demonised as they are today. There were "hoolies", but we knew they were the minority. Back then the only time we heard the word feral was on wildlife programmes; the idea of "hoodies" hadn't been invented. I've read all the stereotypes about today's teenage boys, but my experience of them is virtually nonexistent – I have two teenage daughters, who don't play Xbox, let alone roam the streets in a manner likely to unnerve Middle Britain. So I decide to immerse myself in Planet Teen Boy.

Teen boys Nas
Nasif Mugisha. Photograph: Frederike Helwig
Nasif Mugisha lives down the road from me. I see him most days in passing. He's full of life, seems kind, likes to run, and looks a little scary in his super-spruced cadet's uniform. But what do I really know about Nasif's life? Nothing.

So I knock on his door. He's babysitting for his eight-year-old brother, Nooh, and three-year-old-sister, Aliyah. "Nas," I stutter, "I want to become part of your life." I blush – he's going to call the police on me at this rate – and start again. "Nas, we're doing a piece on teenage boys, and we want to know what it's like to be a teenager. I was wondering if I could stalk you for a few days." He grins nervously. Only joking, I say. He looks relieved. But I do want to follow him, do what he does, eavesdrop on his conversations.

Advertisement

A few days later we're playing Xbox. Nas and his friends go to the local comprehensive in north London, five minutes' walk from where we live. Four of the boys are virtual wrestling, while the others make a rowdy audience.

"Batter this guy, batter him," shouts Ali.

"Just let me get up! Ah oh! Ah oh! Oh my God!" yelps Liam, the Living Legend who's just been floored.

Their favourite game is Call Of Duty 4: Modern Warfare in which they kill loads of people. It baffles me.

"But none of you seems particularly violent," I say.

"We're not," Elias says. "It's a fantasy game. You can't do that in real life, that's the appeal."

Would any of them join the military? "No, no, no," they scream in unison.

"Only if you had as many lives as in Call Of Duty," adds Liam.

Actually, Nas does want to join the forces. He's wanted to be a pilot since he was four and first flew in a plane. At 15, he's already thinking ahead to A-levels, then, if things work out, a degree and career. All the boys talk of the pressure of exams – at 14 there is coursework, at 15 GCSEs, then, for many, it's straight into AS-levels. It's unrelenting: much more so than when I was their age.

In the early evening, after Nas's mum, Sophia, has made some delicious noodles, we wander to the park. Me and 10 boys. Adults move out of the way, often giving us hostile looks. It feels weirdly empowering, but also annoying. What's wrong with them? Why stare at us when we're not bothering them?

7.30am Sunday, sunny but cold, and Nas is stacking his newspaper trolley. Copies of the local paper with five leaflets to go with each one. "It can be pretty depressing when it's pouring down, delivering all those papers through the wind and rain. But at times it's really good. Especially Tuesday." Why Tuesday? "Payday."

Advertisement

Nas has been credit-crunched. Two years ago when he started he was paid £20 for delivering the papers, and with the leaflets it could rise to £30. Now it's just £10 for the papers, or £15 on a good day. I pull the trolley with both hands behind my back. It's heavy, cumbersome work. "They don't call us newspaper boys any more, we're walkers. I call myself a newspaper distribution expert." He rubs his hands together, and blows on them.

Na

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น อะไรคือส่งออก Lads วัยรุ่นดูฉันว่าฉันต้องล้อเล่นก็ เจคโผล่พรวดออกมาหัวเราะ แล้วชา แล้วคนอื่น ๆ เจพูดว่า "Xbox," "ไม่ส่งออก Xbox – มันเป็นคอมพิวเตอร์เกม"เราอยู่นอกบ้านของ Nasif รอเขากลับจากโรงเรียน ชากล่าวว่า 15 เป็นอายุตลก – คุณเก่าเกินไปอยู่ที่บ้าน วัยรุ่นเที่ยวกลางคืน "ที่ว่าทำไมเราไปบ้านเพื่อน, " อาลีกล่าวว่า เกาะหมิ่นเหม่บนจักรยานของเขา "มันอบอุ่น สะดวกสบาย ผ่อนคลาย" วินาทีภายหลัง ได้ไปพูดคุยเกี่ยวกับแฟน ส่วนใหญ่ไม่ใส่ใจกับพวกเขา-พวกเขาไปผ่านเรื่องไร้สาระทั้งหมดที่ปีที่แล้ว "สาวก็ไม่เคยหยุดต้อง อาลีกล่าวว่า "พวกเขากำลังโลภ" เพื่ออะไร "อะไร" ไปกับสาวเป็นสิ่งที่คุณอาจทำเมื่ออายุน้อยกว่า คุณไร้เดียงสามากขึ้น พวกเขาพูด เสียงของ world-weary ประสบการณ์ถึง Nas และเราไปภายใน เด็กชายสิบในห้องเล็ก ทำไม้ กินขนมปังกรอบ ดื่มน้ำ ควบคุมมือ โจมตีกัน bits ในเกมมวยปล้ำวิดีโอเด็กวัยรุ่นทั่วไปอย่างคืออะไร ในทาง มันเป็นคำถามงี่เง่า – มีไม่ทั่วไป แต่พูดกับ lads เพียงพอ ดื่มด่ำในโลกของพวกเขา และรูปแบบเริ่มต้นจะโผล่ออกมาได้ 30 ปีตั้งแต่อายุ ในยุคของฉัน ปี 1970 วัยรุ่นมากไปเศษเริ่มต้น มากกว่าที่ชมการแข่งขันฟุตบอล และแต่ อย่างใดพวกเขาถูกไม่ demonised พวกเขามีวันนี้ มี "hoolies" แต่เรารู้ว่า พวกเขาเป็นส่วนน้อย กลับมาแล้ว เวลาที่เราได้ยินคำว่าเร็นแก้ไขบนโปรแกรมสัตว์ป่า ความคิดของ "hoodies" ไม่ได้รับการคิดค้น ฉันได้อ่านเหมารวมทั้งหมดเกี่ยวกับเด็กวัยรุ่นในปัจจุบัน แต่ประสบการณ์ของพวกเขาจะไม่มีอยู่จริง-มีลูกสาวสองวัยรุ่นคน ที่ไม่เล่น Xbox ประสา roam ถนนในลักษณะมีโอกาสมีชัยราชอาณาจักรกลาง ดัง นั้นผมจึงตัดสินใจเพื่อตนเองในเด็กวัยรุ่นโลก เด็กชายวัยรุ่น Nas Nasif Mugisha ภาพถ่าย: Frederike HelwigNasif Mugisha ชีวิตจากฉัน ผมเห็นเขาเกือบทุกวันในการผ่าน เขามีชีวิตชีวา ดูเหมือนชนิด ชอบวิ่ง และดูน่ากลัวเล็กน้อยในสายของเขาเจ้าระเบียบซูเปอร์นายร้อยเหมือนกัน แต่ฉันจริง ๆ รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตของ Nasif ไม่อะไรเลยดังนั้น ฉันเคาะประตูของเขา เขาเป็นพี่เลี้ยงเด็กสำหรับแปดปีพี่ชายของเขา นูห และสามปีเก่าน้อง สาว Aliyah ผม stutter "Nas "ฉันต้องการเป็น ส่วนหนึ่งของชีวิตของคุณ" ฉันอาย – เขาจะโทรหาตำรวจฉันที่อัตรานี้ – และเริ่มต้นอีกครั้ง "Nas เรากำลังทำชิ้นส่วนในเด็กวัยรุ่น และเราต้องรู้ว่าจะเป็นวัยรุ่นมันเป็น ผมสงสัยว่า ถ้า ผมสามารถติดตามคุณกี่วัน" เขายิ้มอย่างกังวลใจ ผมบอกว่า เพียงการล้อเล่น เขาดูเหมือนโล่งใจ แต่ฉันต้องการแอบฟังการสนทนาของเขาใน ทำ ทำอะไรที่เขาไม่โฆษณากี่วันต่อมาเราจะเล่น Xbox Nas และเพื่อนของเขาไปที่ทุนท้องถิ่นในลอนดอนเหนือ เดินห้านาทีจากที่เราอยู่ เด็กชายสี่จะเสมือนมวยปล้ำ ในขณะที่คนอื่น ๆ ทำให้ผู้เข้าชมคึกคัก"ผู้ชายคนนี้แป้ง แป้ง เขา" shouts อาลี"ให้ผมลุกขึ้น อา โอ้ อา โอ้ โอ้ พระเจ้า! " yelps เลียม ตำนานชีวิตที่เป็นเพียงพื้นเกมโปรดของพวกเขาคือ Call Of Duty 4: สงครามสมัยที่พวกเขาฆ่าคนมากมาย มันทำให้ฉันงงงันผมบอกว่า "แต่ไม่มีของคุณดูเหมือนว่าความรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งชากล่าวว่า "เราไม่ได้ "มันเป็นเกมแฟนตาซี คุณไม่สามารถทำในชีวิตจริง ที่ว่าการอุทธรณ์"ใด ๆ ของพวกเขาจะเข้าร่วมกองทัพ ไม่ ไม่ ว่าง พวกเขาร้องในเวลาเดียวกัน"เท่านั้นถ้าคุณมีการชีวิตมากใน Call Of Duty เพิ่มเลียมจริง Nas ต้องการเข้าร่วมกองกำลัง เขามีอยากจะเป็นนักบินตั้งแต่เขาสี่ และบินครั้งแรก ในเครื่องบิน ที่ 15 เขาเป็นแล้วคิดล่วงหน้าไประดับ A แล้ว ถ้าสิ่งที่ทำงานออก องศา และอาชีพ ทุกคนพูดของดันสอบ– 14 มีสอน ที่ 15 Gcse แล้ว หลาย ก็ตรงไปเป็นเลเวล มันเป็นสิ่งที่ยึดมั่น: ดังนั้นมากขึ้นกว่าเมื่อผมอายุในช่วงเย็น หลังจากที่แม่ของ Nas โซเฟีย ทำเส้นบาง เราเดินไปสวนสาธารณะ ฉันและชาย 10 ผู้ใหญ่ย้ายออกไป มักจะทำให้เรามีมิตรมีลักษณะ มันรู้สึกวิจิตรพิสดารเพิ่มขีดความสามารถ แต่ยัง น่ารำคาญ ถูกต้องกับพวกเขาหรือไม่ ทำไมจ้องมองเราเมื่อเรากำลังรบกวนพวกเขา7.30 แดดแต่เย็น อาทิตย์ และ Nas จะซ้อนรถเข็นหนังสือพิมพ์ของเขา สำเนากระดาษภายในมีห้าแผ่นพับไป ด้วยละ อาจเป็นการตกต่ำสวยเมื่อมันเทลง ส่งเอกสารทั้งหมดที่ผ่านลมและฝน แต่ในช่วงเวลาที่ดีจริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอังคาร ทำไมวันอังคาร "Payday"โฆษณาNas ได้รับเครดิต crunched สองปีที่ผ่านมาเมื่อเขาเริ่มเขาจ่าย 20 ปอนด์ สำหรับการส่งเอกสาร และกับใบปลิว มันอาจเพิ่มขึ้นถึง 30 ปอนด์ ตอนนี้ มันเป็นเพียงเอกสาร 10 ปอนด์ หรือ 15 ปอนด์ ในวันดี ผมดึงรถเข็น ด้วยมือทั้งสองหลัง มันเป็นงานที่หนัก ยุ่งยาก "พวกเขาไม่โทรหาเราเด็กชายหนังสือพิมพ์ใด ๆ เพิ่มเติม เรากำลังเดิน ฉันเรียกตัวเองการกระจายหนังสือพิมพ์ผู้เชี่ยวชาญ" เขาลูบมือเข้าด้วยกัน และพัดที่พวกเขานา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นสิ่งที่ Xbox คือการส่งออก? "ในเด็กวัยรุ่นมองมาที่ฉันเป็นถ้าฉันจะต้องล้อเล่น. เจระเบิดเสียงหัวเราะออกมาแล้วอีเลียสแล้วคนอื่น ๆ .", "เจคกล่าวว่า." ไม่ส่งออก Xbox - มันเป็นเกมคอมพิวเตอร์ ".

เราอยู่นอกบ้าน Nasif ของการรอคอยสำหรับเขาที่จะได้รับกลับมาจากโรงเรียนอีเลียสกล่าวว่า 15 เป็นอายุตลก. - คุณเก่าเกินไปที่จะอยู่ที่บ้านเด็กเกินไปที่จะไปเที่ยวคลับ." นั่นคือ ทำไมเราไปที่บ้านเพื่อนของเรา ' "อาลีกล่าวว่าเกาะหมิ่นเหม่บนจักรยานของเขา." มันเป็นเรื่องที่อบอุ่นสะดวกสบายผ่อนคลาย "เป็นครั้งที่สองต่อมาพวกเขากำลังจะพูดคุยเกี่ยวกับแฟนส่วนใหญ่ไม่สามารถจะใส่ใจกับพวกเขา.. - พวกเขาเดินผ่านทุกสิ่งที่ไร้สาระปีที่ผ่านมา. "สาวก็ไม่เคยหยุดที่ต้องการ" อาลีกล่าวว่า. "พวกเขากำลังโลภ." เพื่ออะไร "อะไร." ออกไปกับสาว ๆ เป็นสิ่งที่คุณอาจจะทำเมื่อคุณน้องมากขึ้น ไร้เดียงสาพวกเขากล่าวว่าเสียงของประสบการณ์เบื่อโลกได้.


นามาถึงและเราไปภายใน. สิบเด็ก ๆ ในห้องนั่งเล่นที่มีขนาดเล็กทำให้แร็กเกตกินบิสกิต, ดื่มน้ำ, ควบคุมในมือทุบตีแต่ละอื่น ๆ เพื่อบิตในวิดีโอ . มวยปล้ำเกม

คืออะไรเด็กวัยรุ่นทั่วไปเช่นในวิธีที่จะเป็นคำถามบ้า - ไม่มี แต่โดยทั่วไปพูดคุยกับนักเตะในทีมพอตัวเองในโลกของพวกเขาและรูปแบบเริ่มต้นที่จะโผล่ออกมา..

มันเป็น 30 ปีตั้งแต่ผมยังเป็นของพวกเขา อายุ. ในยุคของผม 1970, วัยรุ่นจำนวนมากไปที่จะเริ่มต้นฟุตบอลเศษมากกว่าชมการแข่งขันและ แต่อย่างใดพวกเขาไม่ได้ประณามขณะที่พวกเขามีวันนี้ มี "hoolies" แต่เรารู้ว่าพวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อย กลับมาแล้วครั้งเดียวที่เราได้ยินคำดุร้ายอยู่บนโปรแกรมสัตว์ป่า; ความคิดของ "Hoodies" ไม่ได้รับการคิดค้น ฉันได้อ่านแบบแผนทั้งหมดเกี่ยวกับเด็กวัยรุ่นในปัจจุบัน แต่ประสบการณ์ของผมของพวกเขาเป็นจริงที่ไม่มีอยู่ - ฉันมีลูกสาวสองคนวัยรุ่นที่ไม่เล่น Xbox นับประสาเดินเตร่ถนนในประการที่น่าจะทำให้ตกใจกลางอังกฤษ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะแช่ตัวเองในโลกเด็กวัยรุ่น.

วัยรุ่นชายนา
Nasif Mugisha ถ่ายภาพ: Frederike Helwig
Nasif Mugisha อาศัยลงที่ถนนจากฉัน ผมเห็นเขาวันที่มากที่สุดในการผ่าน เขาเป็นคนที่เต็มไปด้วยชีวิตดูเหมือนชนิดชอบที่จะทำงานและดูน่ากลัวนิดหน่อยในเครื่องแบบนักเรียนนายร้อยซุปเปอร์ spruced ของเขา แต่สิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับชีวิต Nasif หรือไม่? ไม่มีอะไร.

ดังนั้นผมจึงเคาะประตูของเขา เขาเลี้ยงเด็กสำหรับพี่ชายของเขาแปดปี Nooh และสามปีเก่าน้องสาวยาห์ "นา" ผมพูดติดอ่าง "ผมต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคุณ." ฉันอาย - เขาจะเรียกตำรวจกับฉันในอัตรานี้ - และเริ่มต้นอีกครั้ง "นาสเรากำลังทำชิ้นส่วนในเด็กวัยรุ่นและเราต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่มันต้องการที่จะเป็นวัยรุ่น. ผมสงสัยว่าถ้าฉันจะไล่คุณไม่กี่วัน." เขายิ้มอย่างหงุดหงิด เพียงล้อเล่นผมพูด เขาดูโล่งใจ แต่ฉันไม่ต้องการที่จะทำตามเขาทำในสิ่งที่เขาไม่แอบฟังการสนทนาของเขา.

โฆษณา

ไม่กี่วันต่อมาเรากำลังเล่น Xbox นาสและเพื่อน ๆ ของเขาไปที่ครอบคลุมท้องถิ่นในลอนดอนเหนือเดินเพียงห้านาทีจากที่เราอาศัยอยู่ โฟร์ของเด็กชายเป็นเสมือนมวยปล้ำขณะที่คนอื่นจะทำให้ผู้ชมนักเลง.

"ปะทะผู้ชายคนนี้ทำลายเขา" ตะโกนอาลี.

"เพียงแค่ให้ฉันได้รับขึ้น! Ah Oh! Ah Oh! โอ้พระเจ้าของฉัน!" yelps เลียมตำนานมีชีวิตผู้ที่ได้รับเพียงแค่ปูพื้น.

เกมที่ชื่นชอบของพวกเขาคือ Call of Duty 4: Modern Warfare ที่พวกเขาฆ่าโหลดของคน มันแผ่นกั้น me.

" แต่ไม่มีของคุณดูเหมือนว่ามีความรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง" ฉันพูด.

"เราไม่ได้" อีเลียสกล่าวว่า "มันเป็นเกมแฟนตาซี. คุณไม่สามารถทำเช่นนั้นในชีวิตจริงที่อุทธรณ์."

ใด ๆ ของพวกเขาจะเข้าร่วมทหาร? "ไม่มีไม่มี" พวกเขากรีดร้องในเวลาเดียวกัน.

" แต่ถ้าคุณมีชีวิตจำนวนมากที่สุดเท่าที่เป็นในเกม Call of Duty" เพิ่มเลียม.

ที่จริงแล้วนาไม่ต้องการเข้าร่วมกองกำลัง เขาอยากจะเป็นนักบินตั้งแต่เขายังเป็นสี่และเป็นครั้งแรกที่บินในเครื่องบิน ที่ 15, เขาแล้วคิดไปข้างหน้า A-ระดับแล้วถ้าสิ่งที่ทำงานออก, ปริญญาและอาชีพ ชายทั้งหมดพูดคุยของความดันของการสอบ - ที่ 14 มีการเรียนการสอนที่ได้รับประกาศนียบัตร 15 แล้วสำหรับหลาย ๆ คนก็ตรงเข้า AS-ระดับ มันยึดมั่น. มากดังนั้นกว่าเมื่อผมอายุของพวกเขา

ในช่วงเย็นหลังจากที่แม่นาโซเฟียได้ทำก๋วยเตี๋ยวอร่อยบางอย่างที่เราเดินไปที่สวนสาธารณะ ฉันและเด็ก 10 ผู้ใหญ่ย้ายออกจากวิธีการที่มักจะทำให้เรามีลักษณะที่เป็นมิตร มันให้ความรู้สึกเพิ่มขีดความสามารถวิจิตรพิสดาร แต่ยังน่ารำคาญ มีอะไรผิดปกติกับพวกเขา? จ้องมองมาที่พวกเราทำไมเมื่อเราไม่ได้รบกวนพวกเขา?

07:30 วันอาทิตย์แดด แต่เย็นและนาซ้อนรถเข็นหนังสือพิมพ์ สำเนาของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นที่มีห้าแผ่นพับไปกับแต่ละคน "มันอาจจะตกต่ำสวยเมื่อมันไหลลงส่งมอบเอกสารทั้งหมดที่ผ่านลมและฝน. แต่ในบางครั้งมันเป็นเรื่องดีจริงๆ. โดยเฉพาะอย่างยิ่งอังคาร." ทำไมวันอังคาร "Payday."

โฆษณา

Nas ได้รับเครดิต crunched สองปีที่ผ่านมาเมื่อเขาเริ่มต้นเขาจ่ายเงิน£ 20 สำหรับการส่งมอบเอกสารและแผ่นพับมันอาจเพิ่มขึ้นถึง£ 30 ตอนนี้มันเป็นเพียง£ 10 สำหรับเอกสารหรือ£ 15 ในวันที่ดี ฉันดึงรถเข็นด้วยมือทั้งสองข้างหลังของฉัน มันหนักการทำงานที่ยุ่งยาก "พวกเขาไม่โทรหาเราเด็กชายหนังสือพิมพ์ใด ๆ เพิ่มเติมเรากำลังเดิน. ฉันเรียกตัวเองว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดจำหน่ายหนังสือพิมพ์." เขาลูบมือของเขาร่วมกันและพัดกับพวกเขา.

นา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น อะไรคือส่งออก ? พวกวัยรุ่นมองฉันเป็นถ้าฉันต้องล้อเล่นแน่ๆ เจค ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา แล้วอิไลอัส แล้วคนอื่น ๆ Xbox " เจคกล่าว . " ไม่ส่งออก Xbox –คอมพิวเตอร์เกมเราอยู่ข้างนอกบ้าน nasif เพื่อรอเขากลับมาจากโรงเรียน อิไลอัสบอกว่าอายุ 15 เป็นตลกและคุณก็แก่เกินกว่าจะอยู่ในบ้าน ยังเด็กเกินไปคลับ " . นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงไปที่บ้านเพื่อนของเรา " , " ลีกล่าวว่าเกาะอยู่อย่างน่ากลัวบนจักรยานของเขา มันอบอุ่น สบาย ผ่อนคลาย " วินาทีต่อมา , พวกเขากำลังพูดเรื่องแฟน ส่วนใหญ่จะไม่ยุ่งกับพวกเขา และพวกเขาก็ผ่านเรื่องไร้สาระทั้งหมดที่ปีที่ผ่านมา " . ผู้หญิงไม่เคยหยุดความต้องการ , " ลีกล่าวว่า . พวกเขาโลภ . " อะไร ? " อะไรที่ " ออกไปกับผู้หญิงเป็นสิ่งที่คุณอาจจะทำเมื่อคุณเป็นเด็ก ไร้เดียงสา ยิ่งพูด เสียงของประสบการณ์โลกที่เหน็ดเหนื่อยเมื่อมาถึง และเราเข้าไปข้างใน เด็กผู้ชายในห้องนั่งเล่นขนาดเล็กสิบ ทำให้ไม้ , กินขนมปัง , ดื่มน้ำ , ควบคุมในมือ ทุบตีกัน ๆในวิดีโอเกมมวยปล้ำ .สิ่งที่เป็นทั่วไป วัยรุ่นชอบ ในทาง มันเป็นคำถามที่โง่และไม่มีทั่วไป แต่คุยกับเพื่อนพอแช่ตัวเองในโลกของพวกเขา รูปแบบ และเริ่มที่จะโผล่ออกมามัน 30 ปีตั้งแต่ฉันอายุเท่าพวกเขา ในยุคของฉัน , 1970 , วัยรุ่นมากมายไปที่ฟุตบอลเริ่มสนใจมากกว่าการดูการแข่งขัน แต่พวกเขาไม่ได้ demonised เช่นที่พวกเขามีวันนี้ มี " hoolies " แต่เรารู้ว่าพวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อย หลังจากนั้นเวลาเดียวที่เราได้ยินคำว่าเถื่อนอยู่ในโครงการสัตว์ป่า ความคิดของ " hoodies " ไม่ได้ถูกคิดค้น ฉันอ่านแบบแผนเกี่ยวกับวัยรุ่นชายในวันนี้ แต่ประสบการณ์ของผมมันไม่มีจริง และผมได้ลูกสาววัยรุ่น 2 คนที่ไม่เล่น Xbox , นับประสา roam ถนนในลักษณะที่อาจทำให้ตกใจ กลาง อังกฤษ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะดื่มด่ำกับโลกเด็กชายวัยรุ่นวัยรุ่นชายนาสnasif mugisha . รูปถ่าย : frederike เฮลวิกnasif mugisha ชีวิตลงถนนจากฉัน ผมเห็นเขาวันส่วนใหญ่ผ่าน เขาเต็มไปด้วยชีวิต ดูเหมือนใจดี ชอบวิ่ง และดูน่ากลัวเล็กน้อยในเครื่องแบบของเขา ซูเปอร์ spruced นักเรียนนายร้อย . แต่สิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับชีวิต nasif ? ไม่มีอะไรฉันเคาะประตูห้องของเขา เขาเลี้ยง เขาอายุ 8 ขวบ น้องชาย nooh และสามปี พี่สาว ยาห์ " เหมือนกับ " ฉันพูดตะกุกตะกัก " ฉันต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคุณ . " ผมหน้าแดง ) เขาจะโทรเรียกตำรวจมาจับฉันในอัตรานี้ ) และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง " เหมือนกับที่เรากำลังทำชิ้นในเด็กวัยรุ่น และเราต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่มันต้องการที่จะเป็นวัยรุ่น ฉันสงสัยว่าถ้าฉันสามารถตามคุณไม่กี่วัน เขา grins อย่างหงุดหงิด แค่ล้อเล่นน่ะ ฉันพูด เขาดูผ่อนคลาย แต่ฉันต้องการที่จะตามเขาไป ทำในสิ่งที่เขาทำ แอบฟังการสนทนาของเขาโฆษณาไม่กี่วันต่อมา เราเล่น xbox NAS และเพื่อนๆ ไปประเทศที่ครอบคลุมในลอนดอนเหนือ ห้านาทีเดินจากที่ที่เราอยู่ สี่เด็ก ๆเสมือนมวยปล้ำในขณะที่คนอื่นให้ผู้ชมเกเร ." ตีผู้ชายคนนั้น แป้งเขา " ตะโกน อาลี" แค่ให้ฉันลุกขึ้น โอ้ ! โอ้ ! โอ้ พระเจ้า ! ตะโกนเลียม ตำนานที่มีชีวิตที่เพิ่งปูพื้น .เกมที่ชื่นชอบของพวกเขาคือ Call of Duty 4 : Modern Warfare ที่พวกเขาฆ่าโหลดของคน มันคัดค้านฉัน" แต่พวกเธอดูเหมือนจะรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง " ฉันพูด" เราไม่ใช่ " เอลียาห์กล่าวว่า " . มันเป็นเกมแฟนตาซี คุณไม่สามารถทำได้ในชีวิตจริง นั่นคือการอุทธรณ์ "จะใด ๆ พวกเขาเป็นทหาร ? " ไม่ ไม่ ไม่ " พวกเขาร้องเป็น" ถ้าคุณมีหลายชีวิตใน Call of Duty " เพิ่มเลียมจริงๆ แล้ว เหมือนจะต้องการเข้าร่วมกองกำลัง เขาอยากจะเป็นนักบินตั้งแต่เขาทั้งสี่และก่อนบินในเครื่องบิน 15 เขาคิดล่วงหน้าไป a-levels แล้ว ถ้าทุกอย่างไปได้ดี ปริญญา และอาชีพ เด็กผู้ชายทั้งหมดพูดคุยของความดันของการสอบ– 14 มีรายวิชาที่ 15 gcses แล้ว หลาย มัน ตรง เป็นระดับ มันใจร้าย : มากยิ่งกว่า เมื่อฉันอายุเท่าพวกเขาในช่วงเย็น หลังจากให้แม่ของ โซเฟีย ได้ทำบะหมี่อร่อยๆ เราเดินในสวนสาธารณะ ชายผมและ 10 ผู้ใหญ่หลีกไป มักจะให้เราดูเป็นมิตร มันรู้สึกประหลาดสร้างสมรรถนะ แต่ก็น่ารำคาญ เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา ทำไมมองเราตอนที่เราไม่ได้รบกวนเขา07 : 30 วันอาทิตย์แดดแต่เย็นและ NAS จึงสุมหนังสือพิมพ์ของเขาในรถเข็น สำเนากระดาษท้องถิ่นกับห้าใบไปด้วยละ " มันสามารถจะค่อนข้างหดหู่ เมื่อฝนตกลงมา ส่งเอกสารเหล่านั้นทั้งหมดผ่านลมและฝน แต่เวลามันอร่อยจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวันอังคาร " ทำไมวันอังคาร ? payday .โฆษณาที่ได้รับเครดิต crunched . สองปีที่ผ่านมาเมื่อเขาเริ่มเขาจ่าย 20 แห่ง เพื่อส่งเอกสารและใบปลิวมันอาจเพิ่มขึ้นเป็น 30 กว่า . ตอนนี้ก็แค่ 10 กว่าฉบับ หรือลดลง 15 ในวันที่ดี ฉันดึงรถเข็นด้วยมือทั้งสองข้างหลัง มันหนักยุ่งยากทำงาน” เขาไม่โทรหาเรา หนังสือพิมพ์เด็กชายเพิ่มเติมใด ๆที่เราเดิน . ผมเรียกตัวเองว่า ผู้เชี่ยวชาญด้านการกระจายหนังสือพิมพ์ เขา rubs มือของเขาเข้าด้วยกัน และระเบิดพวกเขานา