Did you ask if she was going to com

Did you ask if she was going to come with us for the request?”

“Yes. But unfortunately it doesn’t seem like she’ll be able to do it with us.”

Dain, who had been standing by and listening to Hwaryeong and Irene’s conversation, suddenly interrupted.

“Hey there, I’ve changed my mind.”
“What?”

“The adventure you were talking about just now, I’d also like to do it together.”

“Really? That’s great! Thank you.”
“Yes. Thanks for having me.”

Dain accepted Irene’s offer.

The Statue of the Goddess Freya that Morata’s Lord Weed had sculpted!

It was because the statue’s face and Hwaryeong’s were miraculously similar.

***

Lee Hyun trained his body daily at Ahn Hyun Do’s dojo.

Lee Hyun’s distinctly divided, toned muscles that lacked excess fat, his physical strength, and endurance grew stronger every day. While experiencing the training from hell from 4 different training instructors for 30 minutes each, Lee Hyun’s body was becoming a weapon.

“Even a sharp sword is completely useless in the hands of a dull person. If you don’t even have complete control over your body, then you can forget about holding a sword. Though the training is rough, it’s a process that’s required to wield the blade.”

Lee Hyun faithfully followed Jung Il Hun’s harsh lecture. He endured the hell training without a single complaint.

It was to the point that the instructors consulted amongst themselves.

“Isn’t the training intensity too strong?”
“If we keep going like this, will he not say that he’ll quit?”

“Even I don’t know. Since Master told us to do it, he must have something in mind.”

“That’s probably true, right?”
“Though occasionally he really doesn’t have any ideas…”
“…”

As Lee Hyun tamed his body, he perceived the feeling that his true skills were being strengthened.

If his body was solidified, then his mental strength would be boosted.

The willpower that formed if he passed the arduous training!

When he completed a session of hell training with the instructors, he would take a break while drinking the tea Ahn Hyun Do gave him.

“It’s ginseng tea.”
“Thank you, Master.”

Lee Hyun gulped down the ginseng tea.

He was thirsty, but it was so that he could drink another cup of the healthy tea!

Ahn Hyun Do spoke after pouring him another cup of the ginseng tea.

“Is the training not hard?”

“It’s doable.”

“Yes. That’s praiseworthy. With that attitude, you should be able to progress further. How is the rest of your life?”

“My life?”

“I’m talking about your own life. I’m talking about how your life is.”

After a moment of thought, Lee Hyun nodded.

“It is good.”
“Good? What’s good?”

“Grandmother is receiving her treatment well, and my little sister is going to school well. As am I…”

Lee Hyun briefly hesitated and spoke.

“There are no big grievances in my life.”

In the difficult days, eating and living had been the biggest worry.

Although there were times when he wasn’t able to get treatment when he was sick, now he was even able to save a fair amount of money. As he played Royal Road he was able to buy the things they needed, so there weren’t many elements that grieved him.

Ahn Hyung Do shook his head.

“Is that not literally your everyday life?”
“…”
“Are you satisfied with your current life?”

“Yes.”
Lee Hyun answered easily.

The school studies were a little tiresome and bothersome, but apart from that he was getting the things he wanted, so he was living contentedly.

“It’s perfect right now. I’m even going to university, my little sister is studying well too, and Grandmother is recovering her health…”

Ahn Hyun Do asked abruptly.
“Then what is the work you want to do.”

“…The work I want to do?”

“Whether it’s a goal you had since you were young, or there must have been some work that you wanted to do.”

Lee Hyun was momentarily silent.

He had lived these days for his sister’s sake.

As he slept at night, there were times when he’d feared the day to come. The years when he worried while he ate, things such as what he would do after the hunger disappeared.

Without hope, he had lived while despairing.

If there had been no responsibility to support his family, he might have been able to throw down an extreme decision sooner.

Now his little sister was grown up, and she was even going to school on the scholarship she’d received. Grandmother’s big surgery was over and she was waiting to recover as well.

His life’s goal was to live for his family. In the event that he would no longer have to take care of his family, what he would do afterwards was something he had never thought about.

After heaving a sigh, Lee Hyun spoke.

“I have no dream.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็คุณถามถ้า เธอกำลังจะมากับเราสำหรับคำ""ใช่ แต่น่าเสียดายมันไม่ดูเหมือนเธอจะทำกับเรา"Dain ที่มีการยืนโดย และฟังสนทนา Hwaryeong และของไอรีน ขัดจังหวะทันที"Hey ผมได้เปลี่ยนใจ" "อะไร""การผจญภัยที่คุณกำลังพูดถึงเมื่อกี้นี้ ยังอยากจะทำด้วยกัน""จริง ๆ ยอดเลย! ขอขอบคุณคุณ" "ใช่ มาก ๆ "Dain ยอมรับข้อเสนอของไอรีนรูปปั้นอย่างไร Freya เทพธิดาวัชพืชพระ Morata ที่มีบรรดาเป็น เพราะใบหน้าของรูปปั้นและของ Hwaryeong คล้ายกันอย่างน่าอัศจรรย์***Lee Hyun ฝึกฝนร่างกายของเขาทุกวันฝึกอาห์น Hyun Do'sLee Hyun อย่างเห็นได้ชัด แบ่ง กล้ามเนื้อกระชับที่ขาดไขมันส่วนเกิน ความแข็งแรงทางกายภาพ และความอดทนเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งทุกวัน ในขณะที่ประสบการฝึกจากนรกจากผู้สอนในการฝึกอบรมแตกต่างกัน 4 30 นาที ร่างกาย Lee Hyun ได้กลายเป็น อาวุธ"แม้แต่คมดาบได้ประโยชน์ทั้งหมดในมือของบุคคลที่น่าเบื่อ ถ้าคุณไม่ได้ควบคุมร่างกายของคุณ แล้วคุณสามารถลืมเกี่ยวกับการถือดาบ แม้ว่าการฝึกจะหยาบ มันเป็นกระบวนการที่มีต้องควงใบมีด"Lee Hyun faithfully ตามการบรรยายรุนแรง Jung Il Hun เขาทนฝึกนรก โดยร้องเรียนเดี่ยวก็ไปที่ผู้สอนขอคำปรึกษาหมู่ตัวเอง"ไม่ได้ฝึกความเข้มแข็งเกินไป" "ถ้าเราทำไปเช่นนี้ จะเขาไม่พูดว่า เขาจะเลิก""แม้ฉันไม่รู้ ตั้งแต่หลักบอกเราทำได้ เขาต้องมีอะไรในใจ""ก็คงจริง ขวา" "แม้ว่าบางครั้งเขาจริง ๆ ไม่ได้คิด..." “…”เป็น Lee Hyun tamed ร่างกายของเขา เขามองเห็นความรู้สึกที่ว่า ทักษะที่แท้จริงของเขามีกำลังความเข้มแข็งถ้าร่างกายของเขาถูกหล่อ แล้วพลังจิตของเขาจะสามารถเพิ่มขึ้นWillpower ที่เกิดขึ้นถ้าเขาผ่านการฝึกที่ลำบากเมื่อเซสชันการฝึกนรกกับผู้สอนเสร็จเขา เขาจะหยุดพักขณะดื่มชาอาห์น Hyun ทำให้เขา "มันของชาโสม" "ขอบคุณ หลัก"Gulped Lee Hyun ลงชาโสมกำลังกระหายน้ำ แต่ก็เพื่อให้เขาสามารถดื่มชาเพื่อสุขภาพอีกถ้วยพูดที่อาห์น Hyun ทำหลังจากเทชาโสมอีกถ้วยเขา"คือการฝึกไม่ยาก"มันเป็น doable""ใช่ นั่นคือ praiseworthy กับทัศนคตินั้น คุณควรจะดำเนินการต่อไป วิธีคือส่วนเหลือของชีวิตของคุณ"ชีวิตของฉัน""ฉันพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของคุณเอง ฉันพูดคุยเกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณ"หลังจากช่วงเวลาของความคิด Lee Hyun พยักหน้า"ได้ดี" "ดี คืออะไรดี"ยายได้รับการรักษาของเธอดี และน้องน้อยจะไปโรงเรียนด้วยกัน เป็นฉัน... "Lee Hyun hesitated และพูดสั้น ๆ"ได้ไม่ข้อร้องทุกข์ใหญ่ในชีวิตของฉัน"ในวันที่ยาก กิน และอยู่อาศัยได้รับความกังวลที่ใหญ่ที่สุดแม้ว่าจะมีเวลาเมื่อไม่ได้รับการรักษาเมื่อป่วย ตอนนี้เขาได้บันทึกจำนวนเงินที่ยุติธรรม เป็นเล่นรอยัลถนนสามารถซื้อสิ่งที่จำเป็น พวกเขาจึงไม่มีองค์ประกอบมากมายที่ grieved เขาอาห์น Hyung ทำจับศีรษะของเขา"ไม่ที่แท้จริงของชีวิต" “…” "คุณพอใจกับชีวิตปัจจุบันของคุณหรือไม่""ใช่"Lee Hyun ตอบง่าย ๆศึกษาโรงเรียนน่าเบื่อเล็กน้อย และ bothersome แต่นอกเหนือจากที่ เขาได้รับในสิ่งที่เขาต้องการ เพื่อเขาอยู่ contentedly"ไม่ว่าจะขณะนี้ ฉันแม้จะไปมหาวิทยาลัย เรียนน้องน้อยดีเกินไป และยายกำลังกู้คืนข้อมูลสุขภาพของเธอ..."อาห์น Hyun ทำถามทันที"แล้วอะไรคืองานที่ต้องทำ"“…งานอยากทำหรือไม่""ไม่ว่าจะเป็นเป้าหมาย ได้เนื่องจากคุณตอนเด็ก ๆ หรือต้องมีบางงานที่คุณต้องการที่จะทำ"Lee Hyun พลาง ๆ เงียบได้ เขามีอยู่วันนี้สำหรับสาเกของน้องขณะที่เขานอนหลับในเวลากลางคืน มีครั้งเมื่อเขาได้กลัววันมา ปีเมื่อเขากังวลในขณะที่เขากิน สิ่งต่าง ๆ เช่นสิ่งที่เขาทำหลังหิวหายไปไม่ มีความหวัง เขามีอยู่ในขณะที่ despairingถ้ามีก็รับไม่รับผิดชอบเพื่อสนับสนุนครอบครัวของเขา เขาอาจได้รับสามารถโยนลงตัดสินใจมากความเร็วตอนนี้ น้องน้อยได้เติบโตขึ้น และเธอได้ไปโรงเรียนในทุนการศึกษาที่เธอได้รับ ได้ผ่าตัดใหญ่ของยาย และเธอถูกรอกู้เหมือนกันเป้าหมายของชีวิตอยู่กับครอบครัวได้ ในกรณีที่เขาจะไม่ต้องดูแลครอบครัวของเขา เขาจะทำอะไรหลังจากนั้นได้สิ่งที่เขาไม่เคยมีความคิดเกี่ยวกับหลังจาก heaving แยกกัน Lee Hyun พูด"ฉันมีความฝันไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณไม่ได้ถามว่าเธอจะมาพร้อมกับเราสำหรับการร้องขอได้หรือไม่ " "ใช่ แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้ดูเหมือนว่าเธอจะสามารถที่จะทำกับเรา. " เดนผู้ได้รับการยืนอยู่และการฟังการสนทนา Hwaryeong และไอรีนของขัดจังหวะอย่างกระทันหัน. "เฮ้ที่นั่นผมได้เปลี่ยนความคิดของฉัน." "คืออะไร?" "ผจญภัยที่คุณกำลังพูดถึงเพียงแค่ตอนนี้ผมยังต้องการที่จะทำมันด้วยกัน." "จริงเหรอ? ที่ดี! ขอบคุณ. " "ใช่ ขอบคุณที่ยังมีฉัน. " เดนได้รับการยอมรับข้อเสนอของไอรีน. รูปปั้นของเฟรยาเทพธิดาที่วัชพืชพระเจ้าโมราต้าได้แกะสลัก! มันเป็นเพราะใบหน้ารูปปั้นและ Hwaryeong ของมีความคล้ายคลึงกันอย่างน่าอัศจรรย์. *** ลีฮยอนได้รับการฝึกฝนร่างกายของเขาในชีวิตประจำวันที่โดโจ Ahn ฮยอนทำ . ลีฮยอนแบ่งชัดเจนกล้ามเนื้อกระชับที่ขาดไขมันส่วนเกิน, ความแข็งแรงทางกายภาพของเขาและความอดทนเข้มแข็งขึ้นทุกวัน ในขณะที่ประสบกับการฝึกอบรมจากนรกจาก 4 สอนการฝึกอบรมที่แตกต่างกันเป็นเวลา 30 นาทีในแต่ละ, ร่างกายของลีฮยอนได้กลายเป็นอาวุธ. "แม้ดาบคมไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์อยู่ในมือของคนที่น่าเบื่อ ถ้าคุณไม่ได้มีการควบคุมอย่างสมบูรณ์ของร่างกายของคุณแล้วคุณสามารถลืมเกี่ยวกับถือดาบ แม้ว่าการฝึกอบรมเป็นหยาบก็กระบวนการที่จำเป็นที่จะควงใบมีด. " ลีฮยอนนับถือตาม Jung Il บรรยายรุนแรงของฮุน เขาทนการฝึกอบรมนรกโดยไม่ต้องร้องเรียนเดียว. มันเป็นไปยังจุดที่อาจารย์ให้คำปรึกษาระหว่างตัวเอง. "ไม่ได้คือการฝึกอบรมเข้มแข็งแกร่งเกินไป?" "ถ้าเราให้ไปเช่นนี้เขาจะไม่พูดว่าเขาจะเลิก ? " "แม้ผมไม่ทราบ ตั้งแต่โทบอกกับเราว่าจะทำมันเขาจะต้องมีบางสิ่งบางอย่างในใจ. " "นั่นอาจเป็นจริงใช่มั้ย?" "แม้ว่าบางครั้งเขาจริงๆไม่ได้มีความคิดใด ๆ ... " "... " ในขณะที่ลีฮยอน tamed ร่างกายของเขาที่เขาเห็น รู้สึกว่าทักษะที่แท้จริงของเขาได้รับการเสริมสร้างความเข้มแข็ง. หากร่างกายของเขาถูกผลึกแล้วแรงใจของเขาจะถูกผลักดัน. จิตตานุภาพที่เกิดขึ้นถ้าเขาผ่านการฝึกอบรมลำบาก! เมื่อเขาจบเซสชั่นของการฝึกอบรมนรกกับอาจารย์เขาจะใช้เวลา ทำลายในขณะที่การดื่มชา Ahn ฮยอนทำให้เขา. "มันชาโสม." "ขอบคุณโท." ลีฮยอนกลืนน้ำลายลงชาโสม. เขาเป็นคนที่กระหายน้ำ แต่มันก็เพื่อที่เขาจะดื่มจากถ้วยของชาที่ดีต่อสุขภาพอีก ! Ahn Do Hyun พูดหลังจากที่เขาเทถ้วยชาโสมอีก. "คือการฝึกอบรมไม่ยาก?" ". มันเป็นไปได้" "ใช่ นั่นคือสรรเสริญ ด้วยทัศนคติที่คุณควรจะสามารถที่จะก้าวหน้าต่อไป วิธีการส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณได้หรือไม่ " "ชีวิตของฉัน?" "ผมกำลังพูดถึงชีวิตของคุณเอง ผมกำลังพูดถึงเกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณเป็น. " หลังจากช่วงเวลาของความคิด, ลีฮยอนพยักหน้า. "มันเป็นสิ่งที่ดี." "ดี? มีอะไรดี? " "คุณยายได้รับการรักษาของเธออย่างดีและน้องสาวคนเล็กของฉันคือการไปโรงเรียนดี ในฐานะที่ฉัน ... " ลีฮยอนลังเลในเวลาสั้น ๆ และพูด. "ไม่มีความคับข้องใจใหญ่ในชีวิตของฉัน." ในวันที่ยากลำบาก, การรับประทานอาหารและการใช้ชีวิตที่ได้รับความกังวลที่ใหญ่ที่สุด. แม้ว่าจะมีบางครั้งที่เขาไม่สามารถที่จะได้รับการรักษา เมื่อเขาป่วยตอนนี้เขาก็ยังสามารถที่จะบันทึกจำนวนเงินที่ยุติธรรมของเงิน ในฐานะที่เขาเล่นในรอยัลโรเขาก็สามารถที่จะซื้อสิ่งที่พวกเขาต้องการเพื่อให้มีไม่องค์ประกอบหลายอย่างที่ทำให้เขาเสียใจ. Ahn ฮยองทำส่ายหัว. "นั่นคือไม่ได้อย่างแท้จริงในชีวิตประจำวันของคุณ?" "... " "คุณพอใจ กับชีวิตในปัจจุบันของคุณ? " "ใช่." ลีฮยอนตอบได้อย่างง่ายดาย. การศึกษาโรงเรียนเป็นที่น่าเบื่อและน่ารำคาญเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่นอกเหนือจากที่เขาได้รับในสิ่งที่เขาต้องการเพื่อให้เขามีชีวิตสมถะ. "มันเป็นเรื่องที่สมบูรณ์แบบในขณะนี้ ฉันได้ไปมหาวิทยาลัยน้องสาวคนเล็กของฉันคือการเรียนดีเกินไปและยายมีการฟื้นตัวสุขภาพของเธอ ... " Ahn Do Hyun ถามทันที. "แล้วสิ่งที่เป็นงานที่คุณต้องการจะทำ." "... การทำงานที่ฉันต้องการจะทำ ? " "ไม่ว่าจะเป็นเป้าหมายที่คุณมีเมื่อคุณเป็นเด็กหรือต้องมีการทำงานบางอย่างที่คุณอยากจะทำ." ลีฮยอนเงียบชั่วขณะ. เขามีชีวิตอยู่ในวันนี้เพื่อประโยชน์ของน้องสาวของเขา. ขณะที่เขานอนหลับอยู่ในเวลากลางคืน มีหลายครั้งที่เขาจะกลัวว่าวันที่จะมา ปีเมื่อเขากังวลในขณะที่เขากินสิ่งต่างๆเช่นสิ่งที่เขาจะทำหลังจากที่ความหิวหายไป. โดยไม่มีความหวังที่เขามีชีวิตอยู่ในขณะที่สิ้นหวัง. หากมีการรับผิดชอบใด ๆ ที่จะสนับสนุนครอบครัวของเขาเขาอาจจะได้รับสามารถที่จะโยนลง ตัดสินใจเร็วมาก. ตอนนี้น้องสาวคนเล็กของเขาได้เติบโตขึ้นและเธอก็แม้จะไปโรงเรียนในทุนการศึกษาที่เธอได้รับ การผ่าตัดใหญ่ของคุณยายถูกกว่าและเธอกำลังรอที่จะกู้คืนได้เป็นอย่างดี. เป้าหมายในชีวิตของเขาก็คือการมีชีวิตอยู่เพื่อครอบครัวของเขา ในกรณีที่เขาไม่ได้จะต้องดูแลครอบครัวของเขาสิ่งที่เขาจะทำหลังจากนั้นเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคิดเกี่ยวกับ. หลังจากที่สั่นเทาถอนหายใจลีฮยอนพูด. "ผมมีความฝัน no."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่านถามว่า เธอจะไปกับเราเพื่อขอ ? "

" ครับ แต่ดูเหมือนเธอจะสามารถทำมันได้กับเรา "

เดน , ผู้ที่เคยยืนอยู่ข้างๆฟัง hwaryeong และสนทนา ไอรีนก็ขัดจังหวะ

" เฮ้ , ฉันได้เปลี่ยนความคิดของฉัน "
" อะไร ? "

" การผจญภัยที่เธอพูดถึงเมื่อกี้ ฉันยังอยากจะทำกัน "

" จริงเหรอ ? เยี่ยม ! ขอบคุณ "
" ครับ ขอบคุณที่ให้ฉัน . "

เดนยอมรับข้อเสนอไอรีน .

รูปปั้นของเทพีเฟรย่าที่ morata ใต้เท้าวัชพืชมีรูป !

เพราะใบหน้าของรูปปั้นและ hwaryeong ก็คล้ายกัน น่าอัศจรรย์ .

* * *

ลีฮยอนฝึกร่างกายของเขาทุกวัน ที่อันฮยอนทำ Dojo

ลีฮยอนอย่างชัดเจนแบ่ง , กระชับกล้ามเนื้อที่ไม่มีไขมันส่วนเกินความแข็งแรงทางกายภาพของเขาและความทนทานแข็งแกร่งขึ้นทุกๆวัน ในขณะที่ประสบการฝึกงานจากนรกจากผู้สอนการฝึกอบรมที่แตกต่างกัน 4 เป็นเวลา 30 นาทีแต่ละร่างของลีฮุนเป็นอาวุธ

" แม้แต่ดาบคมคือไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ในมือของคนโง่ หากคุณไม่ได้มีการควบคุมที่สมบูรณ์มากกว่าร่างกายของคุณ แล้วคุณจะลืมถือดาบถึงแม้ว่าการฝึกจะขรุขระ เป็นกระบวนการที่ต้องใช้ดาบ "

ลีฮยอนตามความนับถือ จัง อิล โด ฮุน แข็งกร้าว บรรยาย เขาอดทนกันการฝึกอบรมโดยไม่บ่นสักคำ

มันคือจุดที่อาจารย์ปรึกษากันเอง

" ไม่ฝึกความแข็งแกร่งหรอ ? "
" ถ้าเราทำแบบนี้ เขาจะไม่กล่าวว่า เขาจะลาออก "

" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ตั้งแต่อาจารย์บอกเราทำ เขาต้องมีอะไรในใจ . . . "

" มันก็อาจจะจริงนะ ใช่มั้ย ? "
" แม้บางครั้งเขาไม่ได้มีความคิดใด ๆ . . . . . . . "

" . . . . . . . " ลีฮยอนเชื่องร่างกายของเขา เขารับรู้ความรู้สึกที่ทักษะที่แท้จริงของเขาได้ถูกเพิ่ม

ถ้าร่างกายของเขาก็แข็งแล้ว ความแข็งแรงของจิตใจของเขาจะเพิ่มขึ้น .

ความมุ่งมั่นที่เกิดขึ้น ถ้าเขาผ่านการฝึกอบรมยาก !

เมื่อเขาเสร็จสมบูรณ์เซสชันของนรกฝึกกับอาจารย์ เขาจะหยุดพักในขณะที่ดื่มชา อาน ฮุน ทำให้เขา

" มันเป็นชาโสม "
" ขอบคุณ เจ้านาย "

ลีฮยอนกินโสมชา

ก็หิวน้ำ แต่ก็เพื่อที่เขาจะได้ดื่มอีกถ้วยของชาสุขภาพ

อันฮยอนพูดหลังจากที่เทเขาอีกถ้วยของชาโสม

" คือ ฝึกไม่ยาก "

" มันเป็น doable "

" ครับ ที่น่าสรรเสริญ ด้วยทัศนคติแบบนี้ คุณควรจะสามารถที่จะก้าวหน้าต่อไป แล้วส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณ ? "

" ชีวิตของฉัน ? "

" ฉันพูดเกี่ยวกับชีวิตของคุณเอง ฉันพูดเกี่ยวกับวิธีชีวิตของคุณ . "

หลังจากช่วงเวลาของความคิด ลีฮยอนพยักหน้า ค่ะ

"
" มันเป็นสิ่งที่ดี" ดี ? มีอะไรดี ? "

" คุณยายได้รับการรักษาอย่างดี และน้องสาวไปโรงเรียนด้วย ฉัน . . . . . . . "

ลีฮยอนสั้นลังเลและพูด

" ไม่มีทุกข์ใหญ่ในชีวิตของฉัน . "

ในยากวันกินและที่อยู่อาศัยมีความกังวลที่ใหญ่ที่สุด

แม้ว่ามีบางครั้งเมื่อเขาไม่สามารถได้รับการรักษาเมื่อเขาป่วย