Vincent van Gogh painted at least 1

Vincent van Gogh painted at least 18 paintings of olive trees, mostly in Saint-Rémy-de-Provence in 1889. At his own request, he lived at an asylum there from May 1889 through May 1890 painting the gardens of the asylum and, when he had permission to venture outside its walls, nearby olive trees, cypresses and wheat fields.

One painting, Olive Trees in a Mountainous Landscape, was a complement to The Starry Night.

In May 1889, Van Gogh voluntarily entered the asylum[3] of St. Paul[4] near Saint-Rémy in Provence.[5] There he had access to an adjacent cell he used as his studio. He was initially confined to the immediate asylum grounds and painted (without the window bars) the world he saw from his room, such as ivy covered trees, lilacs, and irises in the garden.[3][6] As he ventured outside of the asylum walls, he painted the wheat fields, olive groves, and cypress trees in the surrounding countryside,[6] which he saw as "characteristic of Provence." Over the course of the year, he painted about 150 canvases.[3]

The imposed regimen of asylum life gave Van Gogh a hard-won stability: "I feel happier here with my work than I could be outside. By staying here a good long time, I shall have learned regular habits and in the long run the result will be more order in my life."[6] While his time at Saint-Rémy forced him to manage his vices, such as coffee, alcohol, poor eating habits and periodic attempts to consume turpentine and paint, his stay was not ideal. He needed to obtain permission to leave the asylum grounds. The food was poor; he generally ate only bread and soup. His only apparent form of treatment were two-hour baths twice a week. During his year there, Van Gogh had periodic attacks, possibly due to a form of epilepsy.[7] By early 1890, when the attacks worsened, he concluded that his stay at the asylum was not helping him to recover, which led him to move to Auvers-sur-Oise just north of Paris in May 1890.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วินเซนต์แวนโก๊ะวาดภาพวาดน้อย 18 ต้นมะกอก ส่วนใหญ่อยู่ใน Saint-เรมีเดอโปรวองซ์ในปี 1889 ตามคำขอของเขาเอง เขาอาศัยอยู่ที่ลี้ภัยมีจาก 1889 พฤษภาคมผ่าน 1890 พฤษภาคมภาพวาดในสวน ของโรงพยาบาล และ เมื่อเขามีสิทธิ์ตั้งนอกของกำแพง ต้นมะกอก cypresses และทุ่งข้าวสาลีหนึ่งจิตรกรรม ต้นมะกอกในทิวทัศน์ภูเขา เป็นส่วนเติมเต็มเพื่อการคืนใน 1889 พฤษภาคม แวนโก๊ะเองป้อนลี้ภัย [3] ของเซนต์ปอล [4] ใกล้เซนต์มี่ในโปรวองซ์ [5]เขาได้เข้าไปยังเซลล์ที่อยู่ติดกันเขาใช้เป็นสตูดิโอของเขา เขาเริ่มจำกัดสวนลี้ภัยทันที และทาสี (ไม่ มีแถบหน้าต่าง) โลกที่เขาเห็นจากห้องพัก เช่นไม้เลื้อยคลุมต้นไม้ ไลแล็ค ใหลในสวน [3] [6] ตามเขา ventured นอกกำแพงลี้ภัย เขาวาดทุ่งข้าวสาลี สวนมะกอก และต้นไม้ในชนบท, [6] ซึ่งเขาเห็นเป็น "ลักษณะของโปรวองซ์" ผ่านหลักสูตรของปี เขาวาดผืนผ้าประมาณ 150 [3]การลี้ภัยชีวิตปกครองกำหนดให้แวนโก๊ะมีเสถียรภาพยาก: "ฉันรู้สึกมีความสุขที่นี่กับงานมากกว่าไม่นอก โดยการเข้าพักที่นี่เป็นเวลานานดี ฉันจะได้เรียนรู้พฤติกรรมปกติ และในระยะยาวจะมีสั่งเพิ่มเติมในชีวิตของฉัน" [6] ในขณะที่เวลาของเขาที่เซนต์เรมีบังคับให้เขาจัดการเขาอลิ กาแฟ แอลกอฮอล์ นิสัยการกินที่ไม่ดี หรือเป็นครั้งคราวพยายามใช้น้ำมันสนและสี ของเขาไม่เหมาะ เขาจำเป็นต้องได้รับอนุญาตให้ออกจากบริเวณโรงพยาบาล อาหารได้ไม่ดี เขามักจะกินขนมปังและน้ำซุป แบบฟอร์มของเขาชัดเจนเท่าการรักษาได้สองชั่วโมงอาบน้ำสัปดาห์ละสอง ในระหว่างปีของเขามี แวนโก๊ะมีการโจมตีเป็นครั้งคราว อาจเนื่องจากรูปแบบของโรคลมชัก [7] โดยช่วง 1890 เมื่อการโจมตีแย่ลง เขาสรุปว่า พักที่ลี้ภัยของเขาไม่ได้กำลังช่วยเขากู้คืน ที่เขาย้ายไป Auvers sur Oise ทางตอนเหนือของปารีสในปี 1890 พฤษภาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Vincent van Gogh วาดอย่างน้อย 18 ภาพวาดของต้นมะกอกส่วนใหญ่ใน Saint-Remy-de-Provence ในปี 1889 ตามคำขอของเขาเองเขาอาศัยอยู่ที่ลี้ภัยที่นั่นจากพฤษภาคม 1889 ผ่านพฤษภาคม 1890 ภาพวาดสวนของโรงพยาบาลและเมื่อ เขามีสิทธิ์ในการร่วมทุนนอกกำแพงของต้นมะกอกในบริเวณใกล้เคียงไซเปรสและทุ่งข้าวสาลี. หนึ่งภาพวาด, มะกอกต้นไม้ในภูเขาภูมิทัศน์เป็นส่วนเติมเต็มให้กับ Starry Night ได้. ในเดือนพฤษภาคมปี 1889 Van Gogh สมัครใจเข้ามาลี้ภัย [3] ของ เซนต์ปอล [4] ใกล้ Saint-Rémyในโปรวองซ์. [5] ที่นั่นเขามีการเข้าถึงเซลล์ที่อยู่ติดกันที่เขาใช้เป็นห้องทำงานของเขา เขาได้รับในตอนแรกถูกคุมขังในบริเวณที่หลบภัยได้ทันทีและทาสี (โดยปราศจากหน้าต่าง) โลกที่เขาเห็นจากห้องของเขาเช่นต้นไม้ไม้เลื้อยปกคลุมไลแลคและไอริสในสวน. [3] [6] ในขณะที่เขาออกไปข้างนอกของ ผนังโรงพยาบาลเขาวาดทุ่งข้าวสาลีสวนมะกอกและต้นไซเปรสในชนบทโดยรอบ [6] ซึ่งเขาเห็นว่าเป็น "ลักษณะของโปรวองซ์". ในช่วงปีที่เขาวาดประมาณ 150 ผืนผ้า [3]. ระบบการปกครองที่กำหนดของชีวิตลี้ภัยให้ Van Gogh ยากได้รับรางวัลความมั่นคง:. "ผมรู้สึกมีความสุขที่นี่กับงานของผมมากกว่าที่ผมอาจจะออกไปข้างนอกโดยอยู่ที่นี่ดี เวลานานฉันจะได้เรียนรู้นิสัยปกติและในระยะยาวผลจะเป็นคำสั่งซื้อมากขึ้นในชีวิตของฉัน. "[6] ในขณะที่เวลาของเขาที่ Saint-Rémyบังคับให้เขาต้องจัดการกับความชั่วร้ายของเขาเช่นกาแฟเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กินที่ไม่ดี นิสัยและความพยายามในการที่จะบริโภคเป็นระยะน้ำมันสนและสี, การเข้าพักของเขาก็ไม่เหมาะ เขาต้องการที่จะได้รับอนุญาตให้ออกจากบริเวณโรงพยาบาล อาหารก็ยากจน เขามักกินขนมปังเท่านั้นและน้ำซุป เพียงรูปแบบที่ชัดเจนของเขาในการรักษามีห้องอาบน้ำสองชั่วโมงสัปดาห์ละสองครั้ง ในช่วงปีที่เขามีแวนโก๊ะมีการโจมตีเป็นระยะ ๆ อาจจะเป็นเพราะรูปแบบของโรคลมชัก. [7] โดยช่วงต้นปี 1890 เมื่อการโจมตีแย่ลงเขาสรุปว่าเขาอยู่ที่โรงพยาบาลก็ไม่ได้ช่วยให้เขาที่จะกู้คืนซึ่งนำเขาไป ย้ายไป Auvers-sur-Oise ทางตอนเหนือของกรุงปารีสพฤษภาคม 1890

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วินเซนต์ แวนโก๊ะวาดอย่างน้อย 18 ภาพวาดของต้นมะกอก , ส่วนใหญ่ใน saint-r éของฉัน de Provence ใน 1889 ต้องการของเขาเอง เขาอาศัยอยู่ที่ลี้ภัยจาก 2432 ถึงพฤษภาคม 1890 อาจวาดภาพสวนของโรงพยาบาล และเมื่อเขาได้อนุญาตให้ บริษัท ภายนอกของผนัง , ต้นไม้มะกอกใกล้เคียง cypresses และไร่ข้าวสาลีหนึ่งภาพวาด , ต้นมะกอกในภูมิประเทศเป็นเทือกเขา เป็นส่วนเติมเต็มให้กับคืนเต็มไปด้วยดาว .ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1889 van Gogh สมัครใจเข้ามาลี้ภัย [ 3 ] ของ เซนต์ พอล [ 4 ] ใกล้ saint-r éในโพรวองซ์ . [ 5 ] เขามีการเข้าถึงเซลล์ที่อยู่ติดกันที่เขาใช้เป็นสตูดิโอ เขาก็เริ่มคับบริเวณที่หลบภัยทันที และทาสี ( ไม่มีหน้าต่างบาร์ ) โลกที่เขาเห็นจากห้องของเขา เช่น ไม้เลื้อยคลุมต้นไม้ดอก และดอกไอริส ใน สวน . [ 3 ] [ 6 ] เขา ventured ด้านนอกของผนังที่ลี้ภัย เขาทาสีทุ่งข้าวสาลี โอลีฟโกรฟ และ Cypress ไม้ในชนบทรอบ , [ 6 ] ซึ่งเขาเห็นเป็นลักษณะของ Provence " มากกว่าหลักสูตรของปี เขาทาสีประมาณ 150 ผ้าใบ [ 2 ]การกำหนดระบบการปกครองของชีวิตลี้ภัยให้แวนโก๊ะที่ยากจะเสถียรภาพ : " ผมรู้สึกมีความสุขกับงานของผม กว่าผมจะอยู่ข้างนอก พักที่นี่ดี เวลานาน ฉัน จะได้เรียนรู้ ปกตินิสัย และในระยะยาวผลจะสั่งเพิ่มในชีวิตของฉัน . " [ 6 ] ในขณะเวลาที่ saint-r และฉันบังคับให้เขาจัดการของเขา vices เช่นกาแฟ , แอลกอฮอล์ , นิสัยการรับประทานอาหารที่ยากจนและพยายามเป็นระยะเพื่อใช้น้ำมันสน และสีอยู่เขาก็ไม่เหมาะ เขาต้องการที่จะได้รับอนุญาตให้ลี้ภัยภูมี อาหารไม่ดี เขามักจะกินขนมปังและซุป แบบฟอร์มที่ชัดเจนของเขาเท่านั้นของการรักษาเป็นสองชั่วโมงอาบน้ำอาทิตย์ละสองครั้ง ในระหว่างปีของเขานั้น แวนโก๊ะมีการโจมตีเป็นระยะ อาจจะเนื่องจากรูปแบบของโรคลมบ้าหมู [ 7 ] โดยช่วงต้นปี 1890 เมื่อการโจมตีแย่ลง เขาพบว่า เขาอยู่ในโรงพยาบาลก็ไม่ได้ช่วยให้เขากู้ ซึ่งทำให้เขาย้ายไป auvers ซูร์ซุลหิจญะฮฺเพียงทางตอนเหนือของกรุงปารีสในเดือนพฤษภาคม 1890