by posterior rhinomanometry17 in th

by posterior rhinomanometry17 in the sitting position
correlated positively with increasing AHI in nonobese
middle-aged subjects.14,18 More recently, Tagaya et al.13
expanded on the significance of aNR in the obese adult
population with OSAS, using a more recent and standard
technique of AAR16 as in our study. These authors
have shown that increased aNR caused by obstructed
nasal passages could play an important role in the causation
of OSAS. In a pediatric study of children between
4 and 7 years of age, Rizzi et al.19 determined that aNR
correlated positively with the severity of OSAS. They
performed their measurements in an erect position in
contrast to the supine position used in this study.
Conversely, other investigators have presented
results showing that aNR was not a significant risk factor
in the severity of OSAS in adults.20 Their rhinomanometry
was performed in the seated posture during
wakefulness. De Vito et al.21 also analyzed AAR data
obtained from both the seated and supine position. However,
they could not find any statistical significance
between aNR and the severity of OSAS in the middleaged
population. In a recent study of awake adults with
OSAS, Masdeu and colleagues22 utilized AAR and acoustic
rhinometry, which provides a cross-sectional area profile
of the nasal passages. They compared these in both
a supine and seated posture, but they did not find a correlation
between either of these two measurements and
the severity of OSAS.
Disagreement in these previous studies could result
from the differences in measuring techniques, postural
differences, or the surveyed populations. Rhinomanometry
measurements themselves have also been historically
questioned due to apparent inconsistencies. Thus, the
International Rhinology Society established the universal
standard called four-phase rhinomanometry to determine
aNR.16 Four-phase AAR has advantages, as the
need for patient cooperation is minimized and results
are quickly produced. It should be noted that anterior
rhinomanometry measures resistance from the nasal
opening back to the choanal junction. Posterior rhinomanometry
measures that resistance combined with
resistance due to the airway segment from the choanal
junction to the pressure sensor location, usually placed
in the region of the oropharynx. Thus, posterior rhinomanometry
will by definition also include any resistance
due to the nasopharynx. In subjects with OSAS and/or
obesity, the resistance of the nasopharynx is an important
factor but can confound the question of how anterior
nasal resistive loading alone relates to OSAS. This
study utilized the standardized anterior method. Additionally,
all data were acquired in the supine position to
mimic the sleeping position as much as possible, because
postural change may induce alterations in nasal
resistance.
On describing the role of obesity in OSAS, obesity is
known to be a primary risk factor23 and has also been
linked to increased aNR.24 Our data show that the obese
OSAS group had a higher aNR than obese controls but
were not significantly more obese. On that basis, it
appears that higher aNR is not likely to be due to
anatomical effects of fat deposition that would reduce
airway caliber of the nasal vestibule, valve, or turbinates.
Rather, this suggests that having a high aNR for
any OSAS-independent reason may be a risk factor for
precipitating OSAS in obese subjects already susceptible,
or making OSAS worse if they already have it. However,
we cannot exclude the possibility that the higher aNR
found in the OSAS group could be caused or exacerbated
by the effects of having preexisting OSAS. For example,
it is possible that chronic snoring, chronic colds, sinus
infections, and metabolic changes may serve to cause
inflammation of the turbinates and contribute to OSAS
in a positive feedback effect.
In this study we show a new finding in which aNR
is strongly associated with the severity of OSAS in obese
children. In contrast, Virkkula et al.14 reported weak
correlation between aNR and sleep parameters in
middle-aged obese subjects. However, they attributed
the relationship to failed AAR measurement by severe
obstruction in either or both nostrils. Because it is generally
considered that 50% to 75% of total respiratory
airway resistance is due to the normal nasal passage,25
anterior nasal resistance should be considered as an
important risk factor in sleep medicine. As an example,
patients whose nasal passage is obstructed seriously frequently
alter to oral breathing to compensate for high
resistance during sleep, which may predispose them to
apnea as oral breathing may reduce pharyngeal airway
size by changing the tongue’s and jaw’s location.26
The higher aNR observed in obese children with
OSAS could result from various anatomical abnormalities,
the deformation of nostrils by septal deviation,
flow restricted by the inflamed nasal mucosa, hypertrophied
nasal turbinates, nasal polyps, and paranasal
sinus disease.27,28 We can postulate that flow limitation
through these mechanisms could create large negative
pharyngeal pressures and induce OSAS. Consequently, a
well-defined assessment of the functional capability of
the nose in obese children with OSAS can give additional
information regarding the pathophysiology of
their OSAS. Identification of structural problems in the
nasal pathway that would increase aNR in patients with
OSAS may provide an indicator of their OSAS severity.
Treatment of this obstruction may also serve to improve
compliance with nasal continuous positive airway pressure
therapy.29
Finally, we examined the effects of gender and BMI
z score on aNR and could not find a significant correlation
for either. However, larger studies are needed to
confirm this finding due to the relative low sample size
and the fact that all subjects were obese and were
within a narrow BMI z range.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดย rhinomanometry17 หลังตำแหน่งนั่งcorrelated บวกกับเพิ่ม AHI nonobeseเฉพาะ subjects.14,18 วัยกลางคนเมื่อเร็ว ๆ นี้ Tagaya และ al.13ขยายในความสำคัญของเอ็นในผู้ใหญ่อ้วนประชากร มี OSAS ใช้ตัวล่าสุดและมาตรฐานเทคนิคของ AAR16 ในการศึกษาของเรา ผู้เขียนเหล่านี้มีแสดงเอ็นที่เพิ่มขึ้นเกิดจากการกีดขวางโพรงจมูกทางเดินอาจมีบทบาทสำคัญในการ causationของ OSAS ในการศึกษาเด็กของเด็กอายุ4 และ 7 ปี Rizzi et al.19 ขึ้นเอ็นที่correlated บวกกับความรุนแรงของ OSAS พวกเขาทำการวัดในตำแหน่งที่ตรงความแตกต่างกับตำแหน่ง supine ที่ใช้ในการศึกษานี้ในทางกลับกัน มีการนำเสนออื่น ๆ นักผลลัพธ์ที่แสดงที่เอ็นไม่เป็นปัจจัยเสี่ยงในความรุนแรงของ OSAS ใน adults.20 rhinomanometry ของพวกเขาทำในท่านั่งระหว่างwakefulness เดอวิโต้ et al.21 ยังวิเคราะห์ข้อมูล AARได้รับจากทั้ง supine และนั่งตำแหน่ง อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่พบนัยสำคัญทางสถิติใด ๆระหว่างเอ็นและความรุนแรงของ OSAS ใน middleagedประชากร ในการศึกษาล่าสุดของผู้ใหญ่ที่ทำงานด้วยOSAS, Masdeu และ colleagues22 ใช้ AAR และอคูสติกrhinometry ซึ่งมีโพรไฟล์ตั้งเหลวของทางเดินโพรงจมูก พวกเขาเปรียบเทียบเหล่านี้ทั้งในท่านั่ง และ supine แต่พวกเขาไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างวัดสองเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง และthe severity of OSAS.Disagreement in these previous studies could resultfrom the differences in measuring techniques, posturaldifferences, or the surveyed populations. Rhinomanometrymeasurements themselves have also been historicallyquestioned due to apparent inconsistencies. Thus, theInternational Rhinology Society established the universalstandard called four-phase rhinomanometry to determineaNR.16 Four-phase AAR has advantages, as theneed for patient cooperation is minimized and resultsare quickly produced. It should be noted that anteriorrhinomanometry measures resistance from the nasalopening back to the choanal junction. Posterior rhinomanometrymeasures that resistance combined withresistance due to the airway segment from the choanaljunction to the pressure sensor location, usually placedin the region of the oropharynx. Thus, posterior rhinomanometrywill by definition also include any resistancedue to the nasopharynx. In subjects with OSAS and/orobesity, the resistance of the nasopharynx is an importantfactor but can confound the question of how anteriornasal resistive loading alone relates to OSAS. Thisstudy utilized the standardized anterior method. Additionally,all data were acquired in the supine position tomimic the sleeping position as much as possible, becausepostural change may induce alterations in nasalresistance.On describing the role of obesity in OSAS, obesity isknown to be a primary risk factor23 and has also beenlinked to increased aNR.24 Our data show that the obeseOSAS group had a higher aNR than obese controls butwere not significantly more obese. On that basis, itappears that higher aNR is not likely to be due toanatomical effects of fat deposition that would reduceairway caliber of the nasal vestibule, valve, or turbinates.Rather, this suggests that having a high aNR forany OSAS-independent reason may be a risk factor forprecipitating OSAS in obese subjects already susceptible,or making OSAS worse if they already have it. However,we cannot exclude the possibility that the higher aNRfound in the OSAS group could be caused or exacerbatedby the effects of having preexisting OSAS. For example,it is possible that chronic snoring, chronic colds, sinusinfections, and metabolic changes may serve to causeinflammation of the turbinates and contribute to OSASin a positive feedback effect.In this study we show a new finding in which aNRis strongly associated with the severity of OSAS in obesechildren. In contrast, Virkkula et al.14 reported weakcorrelation between aNR and sleep parameters inmiddle-aged obese subjects. However, they attributedthe relationship to failed AAR measurement by severeobstruction in either or both nostrils. Because it is generallyconsidered that 50% to 75% of total respiratoryairway resistance is due to the normal nasal passage,25anterior nasal resistance should be considered as animportant risk factor in sleep medicine. As an example,patients whose nasal passage is obstructed seriously frequentlyalter to oral breathing to compensate for highresistance during sleep, which may predispose them toapnea as oral breathing may reduce pharyngeal airwaysize by changing the tongue’s and jaw’s location.26The higher aNR observed in obese children withOSAS could result from various anatomical abnormalities,the deformation of nostrils by septal deviation,flow restricted by the inflamed nasal mucosa, hypertrophiednasal turbinates, nasal polyps, and paranasalsinus disease.27,28 We can postulate that flow limitationthrough these mechanisms could create large negativepharyngeal pressures and induce OSAS. Consequently, awell-defined assessment of the functional capability ofthe nose in obese children with OSAS can give additionalinformation regarding the pathophysiology oftheir OSAS. Identification of structural problems in thenasal pathway that would increase aNR in patients withOSAS may provide an indicator of their OSAS severity.Treatment of this obstruction may also serve to improvecompliance with nasal continuous positive airway pressuretherapy.29Finally, we examined the effects of gender and BMIz score on aNR and could not find a significant correlationfor either. However, larger studies are needed toconfirm this finding due to the relative low sample sizeand the fact that all subjects were obese and werewithin a narrow BMI z range.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดย rhinomanometry17
หลังในท่านั่งสัมพันธ์เชิงบวกกับการเพิ่มขึ้นในAHI nonobese
subjects.14,18 วัยกลางคนเมื่อเร็ว ๆ นี้ Tagaya et al.13
ขยายความสำคัญของ ANR
ในผู้ใหญ่ที่เป็นโรคอ้วนของประชากรที่มีOSAS ใช้เมื่อเร็ว ๆ นี้และมาตรฐาน
เทคนิคการ AAR16 ในขณะที่การศึกษาของเรา ผู้เขียนเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าเพิ่มขึ้น ANR ที่เกิดจากการอุดตันทางเดินจมูกอาจมีบทบาทสำคัญในการทำให้เกิดผลของOSAS ในการศึกษาของเด็กเด็กอายุระหว่าง4 และ 7 ปี Rizzi et al.19 ระบุว่า ANR สัมพันธ์เชิงบวกกับความรุนแรงของ OSAS พวกเขาดำเนินการวัดของพวกเขาอยู่ในตำแหน่งตั้งตรงในทางตรงกันข้ามกับท่านอนหงายที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้. ตรงกันข้ามนักวิจัยอื่น ๆ ที่ได้นำเสนอผลการแสดงให้เห็นว่าANR ไม่ได้เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญในความรุนแรงของOSAS ใน adults.20 rhinomanometry ของพวกเขาได้รับการดำเนินการในท่านั่งอยู่ในระหว่างการตื่นตัว De Vito et al.21 ยังวิเคราะห์ข้อมูล AAR ที่ได้รับจากทั้งตำแหน่งที่นั่งและขี้เกียจ แต่พวกเขาไม่สามารถหานัยสำคัญทางสถิติใด ๆ ระหว่าง ANR และความรุนแรงของ OSAS ใน middleaged ประชากร ในการศึกษาล่าสุดของผู้ใหญ่ตื่นตัวกับOSAS, Masdeu และ colleagues22 ใช้ AAR และอะคูสติกrhinometry ซึ่งมีรายละเอียดพื้นที่หน้าตัดของโพรงจมูก พวกเขาเมื่อเทียบเหล่านี้ทั้งในท่าหงายและนั่งอยู่แต่พวกเขาไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองของทั้งสองวัดและความรุนแรงของOSAS. ไม่เห็นด้วยในการศึกษาก่อนหน้านี้เหล่านี้อาจส่งผลให้เกิดจากความแตกต่างในเทคนิคการวัดการทรงตัวความแตกต่างหรือการสำรวจประชากร Rhinomanometry วัดตัวเองนอกจากนี้ยังมีอดีตสอบสวนเนื่องจากความไม่สอดคล้องกันที่เห็นได้ชัด ดังนั้นนานาชาติ Rhinology สังคมที่ยอมรับในสากลมาตรฐานที่เรียกว่าสี่เฟสrhinomanometry เพื่อตรวจสอบaNR.16 สี่เฟส AAR มีข้อได้เปรียบในขณะที่ความจำเป็นในการให้ความร่วมมือของผู้ป่วยจะลดลงและผลที่มีการผลิตได้อย่างรวดเร็ว มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าก่อนต้านทาน rhinomanometry มาตรการจากจมูกเปิดกลับไปที่สถานีชุมทางchoanal หลัง rhinomanometry มาตรการที่ต้านทานรวมกับความต้านทานเนื่องจากการส่วนทางเดินหายใจจาก choanal ทางแยกไปยังสถานที่เซ็นเซอร์ความดันที่มักจะวางไว้ในพื้นที่ของ oropharynx ที่ ดังนั้น rhinomanometry หลังนิยามโดยจะรวมถึงความต้านทานใดๆอันเนื่องมาจากช่องจมูก ในวิชาที่มี OSAS และ / หรือโรคอ้วน, ความต้านทานของช่องจมูกเป็นสำคัญปัจจัยแต่สามารถทำลายคำถามของวิธีด้านหน้าโหลดจมูกทานคนเดียวที่เกี่ยวข้องกับOSAS นี้การศึกษาใช้วิธีการที่ได้มาตรฐานก่อน นอกจากนี้ข้อมูลทั้งหมดที่ได้มาในท่านอนหงายที่จะเลียนแบบการนอนมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เพราะการเปลี่ยนแปลงการทรงตัวอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในจมูกต้านทาน. ในการอธิบายบทบาทของโรคอ้วนใน OSAS ที่โรคอ้วนเป็นที่รู้จักกันเป็นfactor23 ความเสี่ยงหลักและมี ยังได้รับการเชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้นaNR.24 ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่าโรคอ้วนกลุ่มOSAS มี ANR ที่สูงกว่าการควบคุมโรคอ้วน แต่ไม่ได้เป็นโรคอ้วนมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ บนพื้นฐานที่ว่าก็ปรากฏว่า ANR ที่สูงขึ้นไม่น่าจะเกิดจากผลกระทบทางกายวิภาคของการสะสมไขมันที่จะลดความสามารถทางเดินหายใจของด้นจมูกวาล์วหรือturbinates. แต่นี้แสดงให้เห็นว่ามี ANR สูงสำหรับการใดๆ OSAS อิสระ เหตุผลอาจจะเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดความวุ่นวายในวิชาOSAS ไวต่อโรคอ้วนแล้วหรือการทำOSAS เลวร้ายยิ่งถ้าพวกเขามีมัน แต่เราไม่สามารถแยกความเป็นไปได้ว่า ANR สูงกว่าที่พบในกลุ่มOSAS อาจจะเกิดหรือเลวร้ายลงโดยผลกระทบของการมีมาก่อนOSAS ยกตัวอย่างเช่นเป็นไปได้ว่าการนอนกรนเรื้อรังโรคหวัดเรื้อรังไซนัสการติดเชื้อและการเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญอาจจะทำหน้าที่ที่จะทำให้เกิดการอักเสบของturbinates และนำไปสู่ ​​OSAS ในผลตอบรับเชิงบวก. ในการศึกษานี้เราจะแสดงการค้นพบใหม่ที่ ANR เป็นอย่างยิ่ง ที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของโรคอ้วนใน OSAS เด็ก ในทางตรงกันข้าม Virkkula et al.14 รายงานอ่อนแอความสัมพันธ์ระหว่างพารามิเตอร์ANR และนอนในวิชาที่เป็นโรคอ้วนวัยกลางคน แต่พวกเขาประกอบความสัมพันธ์ที่จะล้มเหลวในการวัด AAR รุนแรงโดยการอุดตันในหนึ่งหรือทั้งสองรูจมูก เพราะมันมักจะคิดว่า 50% ถึง 75% ของระบบทางเดินหายใจรวมต้านทานทางเดินหายใจเป็นเพราะจมูกปกติ25 หน้าต้านทานจมูกควรจะถือเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญในยานอนหลับ ตัวอย่างเช่นผู้ป่วยที่มีจมูกถูกกีดขวางอย่างจริงจังบ่อยเปลี่ยนแปลงการหายใจทางปากเพื่อชดเชยสูงต้านทานระหว่างการนอนหลับซึ่งอาจจูงใจให้พวกเขาหยุดหายใจขณะการหายใจทางปากอาจลดสายการบินเชอรี่ขนาดโดยการเปลี่ยนลิ้นและกรามของlocation.26 สูง ANR สังเกตได้ในเด็กอ้วนที่มีOSAS อาจเป็นผลมาจากความผิดปกติทางกายวิภาคต่างๆความผิดปกติของรูจมูกโดยการเบี่ยงเบนผนังที่ไหลจำกัด โดยเยื่อบุจมูกอักเสบ hypertrophied turbinates จมูกติ่งจมูกและ paranasal ไซนัส disease.27,28 เราสามารถยืนยันข้อ จำกัด การไหลที่ผ่านกลไกเหล่านี้สามารถสร้างเชิงลบที่มีขนาดใหญ่แรงกดดันคอหอยและเหนี่ยวนำให้เกิด OSAS ดังนั้นการประเมินผลที่ดีที่กำหนดของความสามารถในการทำงานของจมูกในเด็กอ้วนที่มีOSAS เพิ่มเติมสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับพยาธิสรีรวิทยาของOSAS ของพวกเขา บัตรประจำตัวของปัญหาเชิงโครงสร้างในทางเดินจมูกที่จะเพิ่ม ANR ในผู้ป่วยที่มี OSAS อาจให้เป็นตัวบ่งชี้ความรุนแรงของพวกเขา OSAS. การรักษาของการอุดตันนอกจากนี้ยังอาจใช้ในการปรับปรุงการปฏิบัติตามทางเดินหายใจที่มีความดันในเชิงบวกอย่างต่อเนื่องจมูกtherapy.29 สุดท้ายเราตรวจสอบผลกระทบ ของเพศและค่าดัชนีมวลกายคะแนนซีในANR และไม่พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตามการศึกษาขนาดใหญ่มีความจำเป็นเพื่อยืนยันการค้นพบนี้เนื่องจากขนาดตัวอย่างต่ำญาติและความจริงที่ว่าทุกวิชาเป็นโรคอ้วนและเป็นคนที่อยู่ในที่แคบBMI ช่วงซี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดย rhinomanometry17 ด้านหลังในท่านั่ง
มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการเพิ่ม ahi ในเด็กไม่อ้วน
วัยกลางคนคน 14,18 เมื่อเร็วๆ นี้ ทางาย et al . 13
ขยายบนความสำคัญของชื่อเรื่องในประชากรผู้ใหญ่
อ้วนกับ osas ใช้มากขึ้นล่าสุดและเทคนิคมาตรฐาน
ของ aar16 เช่นเดียวกับในการศึกษาของเรา นักเขียนเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นว่าเพิ่มขึ้น

ANR เกิดจากบดบังช่องจมูกสามารถมีบทบาทสำคัญในการกระทำของ osas
. ในการศึกษาเด็กของเด็กระหว่าง
4 และ 7 ปี rizzi et al.19 ระบุว่า ANR
มีความสัมพันธ์ทางบวกกับระดับความรุนแรงของ osas . พวกเขาใช้พวกเขาในการสร้างวัด

ส่วนตำแหน่งในท่าที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ นักวิจัยได้เสนออื่น ๆ

ในทางกลับกันผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าชื่อเรื่อง คือไม่มีปัจจัยเสี่ยงสำคัญ
ในความรุนแรงของ osas ใน adults.20 ของพวกเขา rhinomanometry
แสดงในนั่งท่าระหว่าง
เฝ้าคอย เดอวีโต้และ al.21 ยังได้วิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จาก AAR
ทั้งนั่ง และท่านอนราบ อย่างไรก็ตาม
พวกเขาไม่พบนัยสำคัญทางสถิติ
ระหว่างชื่อเรื่องและความรุนแรงของ osas ในประชากรวัยกลางคน

ในการศึกษาล่าสุดของผู้ใหญ่ตื่นด้วย
osas masdeu colleagues22 , และใช้ AAR และอะคูสติก
rhinometry ซึ่งมีพื้นที่ภาคตัดขวางโปรไฟล์
ของหัวข้อที่ช่องจมูก พวกเขาเปรียบเทียบในทั้งสองเหล่านี้
ท่าทางเฉื่อยชา และนั่ง แต่พวกเขาไม่พบความสัมพันธ์
ระหว่างอย่างใดอย่างหนึ่งของทั้งสองและการวัดความรุนแรงของ osas
.
ความขัดแย้งในการศึกษาเหล่านี้อาจส่งผล
จากความแตกต่างในเทคนิคการวัดความแตกต่างท่าทาง
หรือสำรวจประชากร วัด rhinomanometry

ถามเองยังได้รับในอดีต เนื่องจากความไม่สอดคล้องกัน . ดังนั้น rhinology
สังคมนานาชาติก่อตั้งมาตรฐานสากล
เรียกว่า rhinomanometry สี่เฟสหา
anr.16 สี่ขั้นตอน AAR มีข้อดีเช่น
ต้องการความร่วมมือของผู้ป่วยจะลดลงและผล
อย่างรวดเร็วผลิต มันควรจะสังเกตว่ามาตรการ rhinomanometry ก่อน

ต้านทานจากช่องจมูกเปิดกลับไปที่แยก choanal . มาตรการ rhinomanometry

ด้านหลังที่ความต้านทานรวมกับความต้านทานจากการบินส่วนจากชุมทาง choanal
กับเซ็นเซอร์แรงดันที่ตั้ง มักจะวาง
ในภูมิภาคของคอหอยส่วนปาก . ดังนั้น ด้านหลัง rhinomanometry
จะโดยความหมายรวม
ความต้านทานใด ๆเนื่องจาก nasopharynx . ในวิชาที่มี osas และ / หรือ
โรคอ้วน ความต้านทานของการยกน้ำหนักเป็นปัจจัยสําคัญ
แต่สามารถกันไม่ให้ถามว่าด้านหน้า
ช่องจมูกตัวต้านทานโหลดคนเดียวที่เกี่ยวข้องกับ osas . การศึกษานี้ใช้วิธี
ด้านหน้ามาตรฐาน นอกจากนี้
ข้อมูลทั้งหมดที่ได้มาในท่านอนราบกับที่นอน
เลียนแบบมากที่สุด เพราะร่างกายอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง


ในช่องจมูก ต้านทานต่ออธิบายบทบาทของโรคอ้วนใน osas โรคอ้วนคือ
เรียกว่าเป็น factor23 ความเสี่ยงหลักและยังถูกเชื่อมโยงกับข้อมูลเพิ่มขึ้น
anr.24 ของเราแสดงให้เห็นว่า กลุ่ม
osas อ้วนได้มากกว่าการควบคุมอ้วนแต่
ชื่อเรื่องทดลองมีอ้วนมากขึ้น บนพื้นฐานที่ว่ามัน
ปรากฏว่าสูงกว่า ANR ไม่น่าจะเกิดจากผลของไขมันที่สะสมที่ลด
การบินความสามารถของช่องจมูกส่วนหน้า วาล์ว หรือ เทอร์บิเนต .
แต่นี้แสดงให้เห็นว่ามีดาวน์สูงใด ๆที่อาจจะ osas อิสระ

ดี osas ปัจจัยเสี่ยงสำหรับ ในกลุ่มเสี่ยงเป็นโรคอ้วนแล้ว