Vincent Willem van Gogh (Dutch: [ˈv

Vincent Willem van Gogh (Dutch: [ˈvɪnsɛnt ˈʋɪləɱ vɑŋ ˈɣɔχ] ( listen);[note 1] 30 March 1853 – 29 July 1890) was a post-Impressionist painter of Dutch origin whose work, notable for its rough beauty, emotional honesty and bold color, had a far-reaching influence on 20th-century art. After years of painful anxiety and frequent bouts of mental illness,[1][2] he died aged 37 from a gunshot wound, generally accepted to be self-inflicted (although no gun was ever found).[3][note 2] His work was then known to only a handful of people and appreciated by fewer still.
Van Gogh began to draw as a child, and he continued to draw throughout the years that led up to his decision to become an artist. He did not begin painting until his late twenties, completing many of his best-known works during the last two years of his life. In just over a decade, he produced more than 2,100 artworks, consisting of 860 oil paintings and more than 1,300 watercolors, drawings, sketches and prints. His work included self portraits, landscapes, still lifes, portraits and paintings of cypresses, wheat fields and sunflowers.
Van Gogh spent his early adulthood working for a firm of art dealers, traveling between The Hague, London and Paris, after which he taught for a time in England at Isleworth and Ramsgate. One of his early aspirations was to become a pastor and from 1879 he worked as a missionary in a mining region in Belgium where he began to sketch people from the local community. In 1885, he painted his first major work The Potato Eaters. His palette at the time consisted mainly of somber earth tones and showed no sign of the vivid coloration that distinguished his later work. In March 1886, he moved to Paris and discovered the French Impressionists. Later, he moved to the south of France and was influenced by the strong sunlight he found there. His work grew brighter in color, and he developed the unique and highly recognizable style that became fully realized during his stay in Arles in 1888.
The extent to which his mental health affected his painting has been a subject of speculation since his death. Despite a widespread tendency to romanticize his ill health, modern critics see an artist deeply frustrated by the inactivity and incoherence brought about by his bouts of illness. According to art critic Robert Hughes, Van Gogh's late works show an artist at the height of his ability, completely in control and "longing for concision and grace."[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

vincent โก๊ะรถตู้วิลเล็ม (ดัตช์: [vɪnsɛntʋɪləɱvɑŋɣɔχ] (ฟัง); [หมายเหตุ 1] 30 มีนาคม 1853 - 29 กรกฎาคม 1890) เป็นจิตรกรโพสต์อิมเพรสชั่ดัตช์ของแหล่งกำเนิดที่มีผลงานเด่นเพื่อความงามขรุขระของความซื่อสัตย์สุจริตทางอารมณ์และ ตัวหนาสีมีอิทธิพลกว้างขวางในศิลปะศตวรรษที่ 20 หลังจากหลายปีของความวิตกกังวลและความเจ็บปวดอุบาทว์บ่อยของความเจ็บป่วยทางจิต[1] [2] เขาเสียชีวิตอายุ 37 จากแผลที่ถูกยิงได้รับการยอมรับโดยทั่วไปจะเป็นตัวลือ (แม้ว่าปืนไม่เคยพบ). [3] [หมายเหตุ 2] ผลงานของเขาเป็นที่รู้จักกันไปแล้วเพียงไม่กี่คนและ ชื่นชมจากน้อยยังคง.
Van Gogh เริ่มที่จะวาดเป็นเด็กและเขายังคงวาดตลอดทั้งปีที่ผ่านมาที่นำขึ้นไปสู่​​การตัดสินใจของเขาที่จะกลายเป็นศิลปิน เขาไม่ได้เริ่มต้นการวาดภาพจนยี่สิบปลายของเขาเสร็จสิ้นการจำนวนมากของงานที่ดีที่สุดที่รู้จักกันของเขาในช่วงสองปีที่ผ่านมาในชีวิตของเขา ในเวลาเพียงกว่าทศวรรษที่ผ่านมาเขาผลิตกว่า 2,100 งานศิลปะประกอบด้วย 860 ภาพวาดสีน้ำมันและกว่า 1,300 สีน้ำ, ภาพวาด, ภาพวาดและภาพพิมพ์ ผลงานของเขารวมถึงการถ่ายภาพบุคคลด้วยตนเองภูมิทัศน์ที่สวยงามภาพนิ่งถ่ายภาพบุคคลและภาพวาดของไซเปรส, ทุ่งข้าวสาลีและทานตะวัน.
Van Gogh ใช้วัยผู้ใหญ่ตอนต้นของเขาทำงานให้กับ บริษัท ตัวแทนจำหน่ายงานศิลปะ, การเดินทางระหว่างกรุงเฮก, ลอนดอนและปารีสหลังจากที่เขาสอนเป็นเวลาในประเทศอังกฤษที่ Isleworth และสเกต หนึ่งในแรงบันดาลใจแรกของเขาก็จะกลายเป็นบาทหลวงและจาก 1879 เขาทำงานเป็นมิชชันนารีในพื้นที่การทำเหมืองแร่ในเบลเยี่ยมที่เขาเริ่มที่จะวาดคนจากชุมชนท้องถิ่น ในปี 1885,เขาวาดงานใหญ่ครั้งแรกของเขาที่ชอบกินมันฝรั่ง จานสีของเขาในเวลาประกอบด้วยส่วนใหญ่ของเสียงแผ่นดินอึมครึมและแสดงให้เห็นสัญญาณของสีสดใสที่โดดเด่นต่อการทำงานของเขา มีนาคม 1886 เขาย้ายไปปารีสและพบประพันธ์ฝรั่งเศส ต่อมาเขาย้ายไปอยู่ทางทิศใต้ของฝรั่งเศสและได้รับอิทธิพลจากแสงแดดที่แข็งแกร่งเขาก็พบว่ามี ผลงานของเขาขยายตัวที่สดใสในสีและเขาได้พัฒนารูปแบบที่ไม่ซ้ำกันและเป็นที่รู้จักอย่างมากที่กลายเป็นรู้อย่างเต็มที่ในระหว่างที่เขาอยู่ในอาร์ลส์ในปี 1888.
ขอบเขตที่สุขภาพจิตของเขาได้รับผลกระทบภาพวาดของเขาได้รับเรื่องของการเก็งกำไรตั้งแต่การตายของเขา แม้จะมีแนวโน้มที่แพร่หลายไปยวนสุขภาพไม่ดีของเขานักวิจารณ์สมัยใหม่เห็นศิลปินผิดหวังอย่างล้ำลึกโดยไม่มีการใช้งานและไม่ติดต่อกันมาเกี่ยวกับการศึกที่เขาป่วย ตามที่นักวิจารณ์ศิลปะฮิวจ์โรเบิร์ต, สายงานของแวนโก๊ะศิลปินแสดงที่ความสูงของความสามารถของเขาที่สมบูรณ์ในการควบคุมและ "อยากให้กระชับและพระคุณ." [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วินเซนต์วิลเล่มตู้เซฟ (ดัตช์: [ˈvɪnsɛnt ˈʋɪləɱ vɑŋ ˈɣɔχ] (ฟัง); [หมายเหตุ 1] 30 1853 มีนาคม – 29 1890 กรกฎาคม) เป็นจิตรกรดัตช์ต้นกำเนิดทำงาน บรรยากาศความงามหยาบ ความซื่อสัตย์อารมณ์ ความหนา สี มีอิทธิพลผับศิลปะศตวรรษที่ 20 หลังดู หลังจากปีของความเจ็บปวดความวิตกกังวลและใหญ่ทางธุรกิจบ่อยเจ็บป่วยโรคจิต[1][2] เขาตายอายุ 37 จากแท๊กแผล โดยทั่วไปยอมรับเป็นตัวเอง (แม้ว่าจะเคยพบปืนไม่)[3][หมายเหตุที่ 2] งานของเขาแล้วหยิบเฉพาะคนที่รู้จักกัน และนิยม โดยยังคงน้อยกว่าการ
ตู้เซฟเริ่มวาดเป็นเด็ก และเขายังคงวาดปีที่นำขึ้นไปยังเขาตัดสินใจเป็น ศิลปิน เขาไม่เริ่มวาดภาพจนกระทั่งเขายี่สาย จบผลงานรู้จักมากมายในช่วงสองปีสุดท้ายของชีวิต ในเพียงกว่าทศวรรษที่ผ่านมา เขาผลิตงานศิลปะมากกว่า 2,100 ประกอบด้วยภาพวาดน้ำมัน 860 และมากกว่า 1300 สีน้ำ ภาพวาด ร่าง และพิมพ์ งานของเขารวมภาพตนเอง ภูมิทัศน์ สิ่งมี ชีวิตยังคง ถ่ายภาพบุคคลและภาพวาดของ cypresses ข้าวสาลีฟิลด์ และทานตะวัน
ตู้เซฟใช้วุฒิของเขาเริ่มต้นทำงานสำหรับบริษัทตัวแทนจำหน่ายศิลปะ การเดินทางระหว่างกรุงเฮก ลอนดอน และ ปารีส หลังจากที่เขาสอนเป็นเวลาในประเทศอังกฤษในแรมส์เกทและ Isleworth ความปรารถนาของเขาช่วงหนึ่งคือการเป็น ศิษยาภิบาล และจาก 1879 เขาทำงานเป็นมิชชันนารีในพื้นที่ทำเหมืองแร่ในเบลเยียมที่เริ่มร่างคนจากชุมชนท้องถิ่น ใน 1885 เขาทาสีเขาแรกงานสำคัญที่มันฝรั่ง Eaters สีของเขาในขณะประกอบด้วยส่วนใหญ่โทนสีสัต และแสดงให้เห็นว่าไม่มีสัญญาณของการย้อมสีสดใสที่โดดเด่นของเขาทำงานในภายหลัง ในเดือน 1886 มีนาคม เขาย้ายไปปารีส และพบ Impressionists ฝรั่งเศส ภายหลัง เขาย้ายไปภาคใต้ของประเทศฝรั่งเศส และได้รับอิทธิพลจากเขาพบมีแดด งานของเขาเติบโตสว่างสี และเขาได้พัฒนาลักษณะเฉพาะ และเป็นที่รู้จักอย่างมากที่ได้ตระหนักอย่างเต็มที่ห้องพักของเขาในอาร์ลส์ใน 1888.
ขอบเขตที่เขาสุขภาพจิตผลภาพวาดของเขามีเรื่องของการเก็งกำไรเนื่องจากการตาย แม้ มีแนวโน้มที่แพร่หลายจะ romanticize ของเขาป่วย นักวิจารณ์สมัยดูศิลปินผิดหวังลึก incoherence โดยใหญ่ทางธุรกิจของเขาเจ็บป่วยและสาเหตุ ตามศิลปะวิจารณ์โรเบิร์ตฮิวจ์ส ตู้เซฟสายงานแสดงศิลปินที่ความสามารถของเขา อย่างสมบูรณ์ในการควบคุมและ "ลิ้น concision และเกรซ"[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Vincent Van Gogh Naruhito มกุฎราชกุมาร(ดัตช์[ ˈvɪnsɛnt ˈʋɪləɱ vɑŋ ˈɣɔχ](ฟัง):[ 1 ], 185330 มีนาคม - 29 กรกฎาคม 1890 )เป็นช่างทาสีหลัง - ศิลปินอิมเพรสชันนิสต์มองเห็นของที่มาตามแบบ Dutch ที่มีงานสีเข้มและความซื่อสัตย์สุจริตความรู้สึกมีชื่อเสียงในด้านของความงดงามขรุขระที่มีอิทธิพลมาในศตวรรษที่ 20 ได้หลังจากปีของรัสเซียอยู่บ่อยครั้งและความวิตกกังวลความเจ็บปวดของการป่วยทางจิต[ 1 ],[ 2 ]เขาตายมีอายุ 37 จากบาดแผลที่ถูกยิงที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปแล้วจะมีการลงโทษตัวเอง(แม้ว่าจะไม่มีปืนก็เคยพบ)[ 3 ],[ 2 ]บันทึกงานของเขาก็เป็นที่รู้กันว่าเพียงเล็กน้อยของผู้คนและค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้นน้อยกว่าโดยยังคง.
Van Gogh เริ่มการเป็นเด็ก,และเขายังวาดตลอดทั่วทั้งพื้นที่ที่ปีที่นำไปถึงการตัดสินใจของเขาจะกลายเป็นศิลปิน. เขาไม่ได้เริ่มการวาด ภาพ จนกว่ายุคปลายของเขาการทำตามขั้นตอนต่างๆในการทำงานที่ดีที่สุดของเขาในช่วงสองปีที่ผ่านมาในชีวิตของเขา ในรอบกว่าทศวรรษเขาผลิตมากกว่า 2,100 งานศิลปะซึ่งประกอบด้วย 860 ภาพ เขียนน้ำมันและมากกว่า 1,300 watercolors เขียน ภาพ วาดและงานพิมพ์ งานของเขารวมถึง ภาพ วาด ภาพ ด้วยตนเองยังดำมืดมานานนับทศวรรษและ ภาพ เขียน ภาพ วาดของไซปรัสสาลีฟิลด์และดอกทานตะวันแสนสวย.
Van Gogh ใช้เวลาวัยผู้ใหญ่ช่วงต้นของเขาการทำงานสำหรับบริษัทที่ตัวแทนจำหน่ายของศิลปะการเดินทางระหว่างกรุงเฮกกรุงลอนดอนปารีสและหลังจากที่เขาสอนในช่วงเวลาที่อยู่ในประเทศอังกฤษที่ isleworth และ ramsgate เป็นหนึ่งในความปรารถนาช่วงต้นของเขาได้กลายเป็นพระและจาก 1879 เขาทำงานเป็นนักเผยแผ่ศาสนาในเขตพื้นที่การทำเหมืองแร่ในประเทศเบลเยียมซึ่งเขาก็เริ่มร่างผู้คนจากชุมชนท้องถิ่นได้ ในปี 1885เขาทาสีงานสำคัญของเขาเป็นครั้งแรกมันฝรั่งอาหารได้ สีของเขาในช่วงเวลานั้นประกอบด้วยส่วนใหญ่ของมอสีเอิร์ธโทนและไม่มีทีท่าว่าป้ายของการมีสีมีสีสันสดใสมีชีวิตชีวาที่โดดเด่นของเขาทำงานใน ภายหลัง ในเดือนมีนาคม 1886 เขาได้ย้ายไปอยู่กับ Paris และพบฝรั่งเศส impressionists ได้ ต่อมาเขาได้ย้ายไปอยู่กับทางตอนใต้ของประเทศฝรั่งเศสและได้รับอิทธิพลจากแสงแดดแรงที่เขาพบว่ามี งานของเขาก็เริ่มสว่างสดใสในโทนสีและเขาได้พัฒนาสไตล์ที่โดดเด่นและเป็นที่แนะนำอย่างสูงสามารถจดจำได้ที่กลายเป็นว่าในระหว่างการเข้าพักของท่านใน Arles ใน 1888 อย่างครบครัน.
เท่าที่ สุขภาพ จิตใจของเขาได้รับผลกระทบการวาด ภาพ ของเขาได้รับการเก็งกำไรเนื่องจากการตายของเขา แม้ว่าจะมีแนวโน้มเกิดขึ้นอย่างแพร่หลายเพื่อทำให้เป็นเรื่องยวนใจป่วยของเขานักวิจารณ์ที่ทันสมัยดูศิลปินที่อัดอั้นตันใจอย่างลึกซึ้งโดย incoherence และไม่มีการใช้งานที่นำโดยรัสเซียของเขาในการป่วย ตาม Robert ฮิวจ์นักวิจารณ์งานศิลปะงานช่วงปลายของ Van Gogh แสดงศิลปินที่อยู่ที่ระดับความสูงที่ความสามารถของเขาอย่างสมบรูณ์แบบในการควบคุมและ"ความปรารถนาอย่างแรงกล้าเพื่อความสง่างามและ concision "[ 4 ]