A resolute high Modernist, he was o

A resolute high Modernist, he was out of sympathy with many of the aesthetic waves that came after the great achievements of the New York School, notably Pop (“a very great disaster”), Conceptual art (“scrapbook art”) and postmodernism (“modernism with a sneer, a giggle, modernism without any animating faith in the nobility and pertinence of its cultural mandate”).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Modernist สูงที่เด็ด เขาถูกไม่เห็นใจกับคลื่นความงามที่มาหลังจากที่ดีความสำเร็จของโรงเรียนนิวยอร์ก ยวด Pop ("มากภัยพิบัติ"), ศิลปะเชิงแนวคิด ("scrapbook ศิลปะ") และ postmodernism ("นี่ sneer หัว นี่ไม่ มีความเชื่อใด ๆ animating ในฐานันดรและ pertinence อาณัติของวัฒนธรรม") มากมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมัยสูงเด็ดเดี่ยวเขาออกจากความเห็นอกเห็นใจกับหลายคลื่นความงามที่มาหลังจากที่ประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของโรงเรียนที่นิวยอร์กป๊อปยอดเยี่ยม ("ภัยพิบัติที่ดีมาก") ศิลปะแนวคิด ("ศิลปะบันทึกรายวัน") และลัทธิหลังสมัยใหม่ ( "สมัยที่มีการเยาะเย้ย, ขำทันสมัย​​ไม่มีความเชื่อภาพเคลื่อนไหวใด ๆ ในสังคมชั้นสูงและความถูกของอาณัติวัฒนธรรม")

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างแน่นอนสูงสมัยใหม่ เขาออกเห็นใจกับหลายของสุนทรียะ คลื่นที่มาหลังจากความสำเร็จของโรงเรียนที่นิวยอร์ก โดยเฉพาะป๊อป ( " ภัยพิบัติ " ที่ดีมาก ) , ศิลปะสื่อผสม ( " สมุดศิลปะหลังสมัยใหม่ ( " และ " ) กับมือลิง , หัวเราะ , สมัยใหม่ ไม่มีการเคลื่อนไหว ศรัทธา ในชนชั้นสูง และความเกี่ยวข้องของอาณัติ " วัฒนธรรม )