Landru bounded and ran and sniffed

Landru bounded and ran and sniffed and barked and chased after the croquet ball John had brought with him. He started at one point to run into the pond, but a sharp word from the teenager brought him back. After a good thirty minutes John said "Home, boy," and the dog ran off while his master followed at a much slower pace.

His mom was back by the time he arrived. "Set the table," she said from the kitchen as he walked past.

"Hi mom," he replied, stepping back to stand in the door frame.

"Hi honey. Set the table?"

He looked around. "Are we all eating together tonight?"

She looked up from the pot she'd set on the stove. "Don't you want to eat with your mother?" she said with the gravity of a woman who knows she is making her son feel guilty, and hating herself for it, but is unable to stop herself. When John winced, she relented with a sigh. "You boys can eat in your room again. Like always."

"Mom, if you want us to--"

"No, it's alright. I have some work I have to do anyway."

"Where's Jan?"

"I sent him to the store. How's Landru?"

"Exhausted. My brother will forget stuff, you know."

She gave him a look. "You wanna chase after him, hold his hand?"

"It'll piss him off," John grinned.

"Don't use bad words, sweetheart. He's got the list. But here--" She jotted on a slip of paper as the water heated. "You have money?"

"Enough for these things," John replied as he glanced at the list, and dashed out the door.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Landru ล้อมรอบ และวิ่ง sniffed เห่า และไล่หลังจากที่ได้นำลูกเล่นโครเกต์จอห์นกับเขา เขาเริ่มต้นจุดหนึ่งในบ่อ แต่คำคมจากวัยรุ่นนำเขากลับไป หลังจาก 30 นาทีดีจอห์นกล่าวว่า "บ้าน เด็กชาย และสุนัขวิ่งออกในขณะที่นายของเขาตามที่ก้าวช้าแม่ของเขากลับตามเวลาที่เขามาได้ "ตั้งโต๊ะ เธอกล่าวว่า จากห้องครัวขณะที่เขาเดินโลก"สวัสดี แม่, " เบิกบาน ก้าวกลับไปยืนในกรอบประตู"สวัสดี น้ำผึ้ง การตั้งค่าตาราง"เขามองไปรอบ ๆ "เราทั้งหมดกินกันคืนนี้"เธอมองขึ้นมาจากหม้อเธอจะตั้งบนเตา "ไม่ต้องกินกับแม่" เธอกล่าวพร้อมกับแรงโน้มถ่วงของผู้หญิงที่รู้ว่า เธอจะทำให้ลูกชายของเธอรู้สึกผิด และเกลียดตัวเองมัน แต่ไม่สามารถหยุดตัวเอง เมื่อจอห์น winced เธอ relented กับการถอนหายใจ เด็กชายสามารถอาหารในห้องพักอีกด้วย ชอบเสมอกัน""แม่ ถ้าคุณต้องการเราได้-""ไม่มี ก็ไม่เป็นไร ฉันมีงานต้องทำต่อไป"ซึ่งเป็นม.ค.""ผมส่งเขาไปยังที่เก็บ วิธีคือ Landru"หมดแล้ว พี่จะเลิกสิ่ง คุณรู้"เธอให้เขาดู "คุณต้องไล่เขา จับมือของเขาหรือ""มันจะปัสสาวะเขาปิด จอห์น grinned"อย่าใช้คำหยาบ สุดที่รัก เขามีรายการ แต่ที่นี่- "เธอ jotted ในใบกระดาษเป็นน้ำอุ่น "คุณมีเงิน""พอสำหรับสิ่งเหล่านี้ จอห์นตอบว่า เขา glanced รายการ และเส้นประออกประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Landru กระโดดและวิ่งและดมกลิ่นและเห่าและไล่หลังจากที่ลูกโครเก้จอห์นมากับเขา เขาเริ่มต้นที่จุดหนึ่งที่จะวิ่งเข้ามาในบ่อ แต่เป็นคำที่คมชัดจากวัยรุ่นพาเขากลับ หลังจากที่ดีสามสิบนาทีจอห์นกล่าวว่า "บ้านเด็ก" และสุนัขวิ่งออกไปในขณะที่เจ้านายของเขาตามอัตราที่ชะลอลงมาก.

แม่ของเขาก็กลับมาตามเวลาที่เขามาถึง "ชุดโต๊ะ" เธอกล่าวว่าจากครัวขณะที่เขาเดินผ่านมา.

"สวัสดีแม่" เขาตอบก้าวกลับไปยืนอยู่ในกรอบประตู.

"สวัสดีน้ำผึ้ง. ชุดโต๊ะได้หรือไม่"

เขามองไปรอบ ๆ "เราทุกคนรับประทานอาหารร่วมกันคืนนี้?"

เธอเงยหน้าขึ้นจากหม้อเธอจะตั้งอยู่บนเตา "คุณไม่ต้องการที่จะกินกับแม่ของคุณหรือไม่" เธอกล่าวพร้อมกับแรงโน้มถ่วงของผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้ว่าเธอจะทำให้ลูกชายของเธอรู้สึกผิดและเกลียดตัวเองสำหรับมัน แต่ไม่สามารถที่จะหยุดตัวเอง เมื่อจอห์นสะดุ้งเธอยอมอ่อนข้อกับถอนหายใจ "เด็กคุณสามารถกินในห้องพักของคุณอีกครั้ง. เช่นเคย."

"แม่ถ้าคุณต้องการให้เรา to--"

"ไม่มีก็ไม่เป็นไร. ฉันมีงานบางอย่างที่ฉันต้องทำต่อไป."

"ที่ไหน ม.ค. ?"

"ผมส่ง เขาไปที่ร้าน. วิธีการของ Landru? "

" หมด. พี่ชายของฉันจะลืมสิ่งที่คุณรู้ว่า. "

เธอให้เขาดู "คุณอยากจะไล่ตามหลังเขาจับมือของเขา?"

"มันจะฉี่เขาออก" จอห์นยิ้ม.

"อย่าใช้คำพูดที่ไม่ดีที่รัก. เขามีรายชื่อ. แต่ here--" เธอจดบนสลิปของ กระดาษเป็นน้ำอุ่น "คุณมีเงิน?"

"พอสำหรับสิ่งเหล่านี้" จอห์นตอบว่าในขณะที่เขาเหลือบมองไปที่รายการและประออกประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

landru ล้อมรอบและวิ่ง และดมและ และเห่าไล่ตามเสื้อบอล จอห์น ก็เอากับเขาด้วย เขาเริ่มที่จุดหนึ่งจะวิ่งลงไปในบ่อ แต่คำคมจากวัยรุ่น พาเขากลับมา หลังจากได้สามสิบนาที จอห์นกล่าวว่า " บ้านเด็ก " และสุนัขวิ่งหนีในขณะที่เจ้านายของเขาตามที่ก้าวช้ากว่ามากแม่ของเขากลับตามเวลาที่เขามาถึง . จัดโต๊ะ , " เธอกล่าวว่าจากครัวที่เขาเดินผ่าน" สวัสดีแม่ " เขาตอบ ก้าวกลับไปยืนในกรอบประตู" ว่าไง ที่รัก ชุดโต๊ะ ? "เขามองไปรอบ ๆ . " เรากินด้วยกันนะ ?เธอเงยหน้าขึ้นจากหม้อเธอตั้งบนเตา . ไม่อยากไปกินข้าวกับแม่ของคุณ ? เธอกล่าวกับแรงดึงดูดของผู้หญิงที่รู้ว่าเธอทำให้ลูกชายเธอรู้สึกผิด และเกลียดชังตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถหยุดตัวเองได้ เมื่อ จอห์น winced เธอยอมพร้อมกับถอนหายใจ " . พวกเธอสามารถทานในห้องของคุณอีกแล้ว ชอบเสมอ "" แม่ ถ้าคุณต้องการให้เรา " . . ." ไม่เป็นไรหรอกครับ ฉันมีงานบางอย่างต้องทำอยู่แล้ว "" แล้วเจนล่ะ ? "" ข้าจะส่งเขาไปที่ร้าน landru เป็นยังไงบ้าง ? "" เหนื่อย พี่ชายของฉันจะลืมสิ่งที่คุณรู้”เธอให้เขาดู " อยากจะไล่ตามเขา จับมือเขา ? "" มัน จะทำให้มันออก " จอห์นเลยด้วย" อย่าใช้คำหยาบนะ ที่รัก เขามีรายชื่อ แต่ที่นี่ . . . " เธอเขียนลงบนกระดาษ เช่น น้ำอุ่น " คุณมีเงินเหรอ ? "" พอสิ่งเหล่านี้ " จอห์นตอบเท่าที่เขาดูรายการ และวิ่งออกไปนอกประตู