The Japanese invasion plan involved

The Japanese invasion plan involved landing troops from the 5th Division at Pattani and Songkhla on Thailand's east coast, and troops from the 18th Division at Kota Bharu Malaya's northeast coast. The forces in Thailand were to push through to the west coast and invade Malaya from the northwestern province of Kedah, while the eastern forces would attack down the east coast and into the interior of Malaya from Kota Bharu.

The British plan for defending against an attack from Thailand into northwestern Malaya was a pre-emptive strike into southern Thailand, known as Operation Krohcol, to take strategically vital positions and delay the enemy attack. The British plan for the defence of the east coast of Malaya consisted of fixed beach defences hwls by the Indian 9th Infantry Division along the northern stretch of coastline and two thirds of the Australian 8th Division defending the southern stretch of coastline. (The other third was on Ambon,[14] West Timor,[15] and at Rabaul[16])

The Japanese attack force was drawn from Lieutenant General Tomoyuki Yamashita's 25th Army. It sailed from Samah Harbour on Hainan Island on 4 December 1941. Additional ships carrying more troops joined the convoy from Saigon in southern Vietnam, French Indochina. An RAAF reconnaissance Lockheed Hudson discovered the Japanese convoy. Admiral Sir Thomas Phillips, the British naval commander, Far East ordered the battlecruiser HMS Repulse to cancel its trip to Darwin, Australia, and return to Singapore as quickly as possible.[17] The invasion force was spotted again on 7 December by a Catalina flying boat of No. 205 Squadron RAF. The aircraft was shot down by five Nakajima Ki-27 fighters before it could radio its report to air headquarters in Singapore.[18] Flying Officer Patrick Bedell, commanding the Catalina, and his seven crew members became the first Allied casualties in the war with Japan.[17]

Prior to the invasion the Japanese had recruited a small number of disaffected Malays into a "Fifth column" organization called the "Tortoise Society". The Malayan police were aware of the society's existence and had arrested a number of its leaders just prior to the Japanese landings. At Kota Bharu members of the society provided assistance to the invasion army and acted as guides.[19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนญี่ปุ่นเกี่ยวข้องเชื่อมโยงไปถึงกำลังพลจากกอง 5 ที่ปัตตานีและสงขลาฝั่งตะวันออกของประเทศไทย และกำลังพลจากกอง 18 ที่ Kota Bharu มาลายาของชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือ กองทัพในประเทศไทยได้ผลักดันผ่านไปฝั่งตะวันตก และบุกมาลายาจากตะวันตกเฉียงเหนือจังหวัดของเคดาห์ ในขณะที่กองกำลังภาคตะวันออกจะโจมตี ลงฝั่งตะวันออก และ ในภายในของสหพันธรัฐมาลายาจากโกตาบารูแผนภาษาอังกฤษสำหรับการปกป้องจากการโจมตีจากไทยในสหพันธรัฐมาลายาตะวันตกเฉียงเหนือตี pre-emptive ในประเทศไทย ที่รู้จักกันเป็นการดำเนินการ Krohcol ตำแหน่งกลยุทธ์สำคัญ และเลื่อนการโจมตีของข้าศึกได้ ประกอบด้วยแผนป้องกันชายฝั่งตะวันออกของมาลายาอังกฤษ hwls defences หาดถาวรโดยอินเดีย 9 ทหารราบฝ่ายเหนือของฝั่งชายและสองในสามของส่วน 8 ออสเตรเลียป้องกันยืดใต้ของชายฝั่ง (ที่สามได้ ในอัม บอน ติมอร์ตะวันตก [14], [15] และ ที่ Rabaul[16])กองทัพญี่ปุ่นโจมตีมาจากพลโท Tomoyuki ยามาชิตะของกองทัพบก 25 มันแล่นจากฮาร์เบอร์ Samah บนเกาะไหหลำใน 4 1941 ธันวาคม เรือเพิ่มเติมกำลังทหารเพิ่มเติมเข้าร่วมขบวนจากไซ่ง่อนเวียดนามใต้ อินโดจีนฝรั่งเศส มารวมกันเป็น RAAF ล็อกฮีดฮัดสันค้นพบขบวนญี่ปุ่น แอดมิรัลเซอร์โทมัสไขควง ผู้บัญชาการกองทัพเรืออังกฤษ ตะวันออกไกลสั่ง battlecruiser Repulse เฮชเอ็มเอ็สเพื่อยกเลิกการเดินทางของดาร์วิน ออสเตรเลีย และกลับไปสิงคโปร์อย่างรวดเร็ว [17] แรงบุกรุกถูกพบอีกครั้งวันที่ 7 ธันวาคม โดยเรือบินแรมเดลของหมายเลข 205 กอง RAF เครื่องบินถูกยิงลง โดยนักรบนาคิ-27 5 ก่อนที่จะได้วิทยุรายงานของสำนักงานใหญ่ของอากาศในสิงคโปร์ [18] โทแพ Bedell ซึ่งแรมเดล และคนที่เจ็ดของเขากลายเป็น คนพันธมิตรแรกในสงครามกับญี่ปุ่น [17]ก่อนการรุกราน ญี่ปุ่นได้พิจารณาจำนวนเล็ก ๆ ของเชื้อสายมลายู disaffected เป็นองค์กรที่ "ห้าคอลัมน์" ที่เรียกว่า "เต่าสังคม" ตำรวจมาลายาได้ตระหนักถึงการดำรงอยู่ของสังคม และมีจับหมายเลขของผู้นำเพียงก่อน landings ญี่ปุ่น ที่ตา สมาชิกของสังคมให้ความช่วยเหลือกองทัพบุกรุก และได้ปฏิบัติตามคำแนะนำ [19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผนรุกรานของญี่ปุ่นที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมโยงไปถึงกองกำลังทหารจากกองที่ 5 ที่จังหวัดปัตตานีและสงขลาบนชายฝั่งตะวันออกของประเทศไทยและกำลังพลจากกอง 18 ที่ชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือโกตาบารูของแหลมมลายู กองกำลังในประเทศไทยกำลังจะผลักดันผ่านไปยังฝั่งตะวันตกและบุกแหลมมลายูจากจังหวัดทางตะวันตกเฉียงเหนือของรัฐเกดะห์ในขณะที่กองกำลังทางทิศตะวันออกจะโจมตีลงชายฝั่งตะวันออกและในการตกแต่งภายในของแหลมมลายูจากโกตาบารู. แผนอังกฤษเพื่อปกป้องจากการโจมตี จากประเทศไทยเข้าไปในตะวันตกเฉียงเหนือของแหลมมลายูเป็น pre- จองตีลงไปในภาคใต้ของไทยที่รู้จักกันในการดำเนินงาน Krohcol เพื่อใช้ตำแหน่งสำคัญในเชิงกลยุทธ์และความล่าช้าในการโจมตีของศัตรู แผนอังกฤษสำหรับการป้องกันของชายฝั่งตะวันออกของแหลมมลายูประกอบด้วยการป้องกันชายหาดคง hwls โดยกองทหารราบที่ 9 อินเดียพร้อมยืดเหนือของชายฝั่งและสองในสามของกอง 8 ออสเตรเลียปกป้องยืดใต้ของชายฝั่ง (ที่สามอื่น ๆ อยู่ใน Ambon [14] เวสต์ติมอร์ [15] และเบาล์ [16]) แรงญี่ปุ่นโจมตีถูกดึงออกมาจากพลโท Tomoyuki Yamashita กองทัพ 25 มันแล่นเรือออกจากท่าเรือ Samah บนเกาะไหหลำที่ 4 ธันวาคม 1941 เรือเพิ่มเติมแบกทหารเข้าร่วมขบวนจากไซ่ง่อนในภาคใต้ของเวียดนามอินโดจีนฝรั่งเศส ลาดตระเวน RAAF ฮีดฮัดสันค้นพบขบวนรถญี่ปุ่น พลเรือเอกเซอร์โทมัสฟิลลิปผู้บัญชาการทหารเรืออังกฤษตะวันออกไกลสั่งแบทเทิลรีพัลส์ที่จะยกเลิกการเดินทางไปยังเมืองดาร์วินออสเตรเลียและสิงคโปร์กลับไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. [17] โจมตีกองกำลังถูกพบอีกครั้งในวันที่ 7 ธันวาคมโดย Catalina เรือเหาะของฉบับที่ 205 กองทหารอากาศ เครื่องบินถูกยิงโดยห้าจิมาสู้ Ki-27 ก่อนที่มันจะวิทยุรายงานไปยังสำนักงานใหญ่อากาศในสิงคโปร์. [18] เรืออากาศโทแพทริค Bedell บังคับบัญชา Catalina เจ็ดและลูกเรือของเขากลายเป็นพันธมิตรการบาดเจ็บล้มตายเป็นครั้งแรกในการทำสงครามกับ ญี่ปุ่น. [17] ก่อนที่จะมีการรุกรานของญี่ปุ่นได้รับการคัดเลือกจำนวนเล็ก ๆ ของชาวมาเลย์ไม่พอใจเป็นคอลัมน์ "ห้า" องค์กรที่เรียกว่า "เต่าสังคม" ตำรวจมลายูได้รับรู้ถึงการดำรงอยู่ของสังคมและได้จับกุมจำนวนของผู้นำเพียงก่อนที่จะลงจอดญี่ปุ่น ในโกตาบารูสมาชิกของสังคมให้ความช่วยเหลือกองทัพบุกและทำหน้าที่เป็นไกด์. [19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนการรุกรานญี่ปุ่นที่เกี่ยวข้องทหารลงจากกองที่ 5 ที่ปัตตานี และสงขลา บนชายฝั่งตะวันออกของประเทศไทย และทหารจากกองพลที่ 18 ของ Kota Bharu แหลมมลายูภาคตะวันออกเฉียงเหนือชายฝั่ง ทหารไทยผลักดันผ่านชายฝั่งตะวันตกและบุกแหลมมลายูจากจังหวัดทางตะวันตกของเคดาห์ในขณะที่กองกำลังตะวันออกจะโจมตีลงชายฝั่งตะวันออกและในการตกแต่งภายในของแหลมมลายูจาก Kota Bharu

แผนอังกฤษเพื่อต่อต้านการโจมตีจากประเทศไทยไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือแหลมมลายูเป็น pre emptive โจมตีในภาคใต้ เรียกว่างาน krohcol ที่จะใช้ตำแหน่งกลยุทธ์ที่สำคัญและการโจมตีของศัตรูแผนอังกฤษเพื่อป้องกันชายฝั่งตะวันออกของแหลมมลายู มีชายหาด hwls แก้ไขป้องกันโดยกองพลทหารราบที่ 9 อินเดียพร้อมยืดของชายฝั่งและสองในสามของออสเตรเลีย 8 กองป้องกันยืดทางตอนใต้ของชายฝั่ง ( อีก 3 ใน Ambon , [ 14 ] West Timor , [ 15 ] ที่อยู่ [ 16 ] )

ญี่ปุ่นถูกโจมตีจากกองทัพ 25 หมวดทั่วไป Tomoyuki Yamashita . มันแล่นจากท่าเรือบนเกาะ Hainan สะมะวันที่ 4 ธันวาคม 1941 . เพิ่มเติมเรือบรรทุกกองกำลังเข้าร่วมขบวนจากไซ่ง่อนในภาคใต้เวียดนาม อินโดจีนของฝรั่งเศส การลาดตระเวน RAAF ล็อคฮีดฮัดสันพบขบวนเรือญี่ปุ่น พลเรือเอกเซอร์โทมัสฟิลลิปส์ ผู้บัญชาการกองทัพเรืออังกฤษตะวันออกไกลสั่งเรือลาดตระเวนรบขับไล่ของ HMS ยกเลิกการเดินทางไปยังเมืองดาร์วิน ออสเตรเลีย และสิงคโปร์ กลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ . [ 17 ] การบังคับเป็นด่างอีกครั้งเมื่อวันที่ 7 ธันวาคมโดย Catalina เรือที่บินของฝูงบินของกองทัพอากาศ 205 . เครื่องบินที่ถูกยิงตกโดยห้า นาคาจิมะ ki-27 ก่อนสู้มันวิทยุรายงานกองบัญชาการอากาศในสิงคโปร์[ 18 ] บินเจ้าหน้าที่ แพทริค บีเดล , ผู้บัญชาการ Catalina และลูกเรือของเขาเจ็ดเป็นครั้งแรกของพันธมิตรบาดเจ็บล้มตายในสงครามกับญี่ปุ่น [ 17 ]

ก่อนการรุกรานของญี่ปุ่นได้คัดเลือกเป็นจำนวนน้อย ซึ่งไม่จงรักภักดี มาเลเซีย เป็น " แนวร่วม " องค์กรที่เรียกว่า " เต่าสังคม "ภาษามลายูตำรวจได้ตระหนักถึงการดำรงอยู่ของสังคมและจับหมายเลขของผู้นำของมัน ก่อนที่จะลงจอดที่ญี่ปุ่น ที่ Kota Bharu สมาชิกของสังคม การให้ความช่วยเหลือกองทัพรุกราน และทำตัวเป็นมัคคุเทศก์ [ 19 ]