Metal pans filled with hot coals we

Metal pans filled with hot coals were used for smoothing fabrics in China in the 1st century BC.[2] From the 17th century, sadirons or sad irons (from an old word meaning solid[vague]) began to be used. They were thick slabs of cast iron, delta-shaped and with a handle, heated in a fire. These were also called flat irons. A later design consisted of an iron box which could be filled with hot coals, which had to be periodically aerated by attaching a bellows. In Kerala in India, burning coconut shells were used instead of charcoal, as they have a similar heating capacity. This method is still in use as a backup device, since power outages are frequent. Other box irons had heated metal inserts instead of hot coals.

Another solution was to employ a cluster of solid irons that were heated from a single source: As the iron currently in use cooled down, it could be quickly replaced by a hot one. In the late nineteenth and early twentieth centuries, there were many irons in use that were heated by fuels such as kerosene, ethanol, whale oil, natural gas, carbide gas (acetylene, as with carbide lamps), or even gasoline. Some houses were equipped with a system of pipes for distributing natural gas or carbide gas to different rooms in order to operate appliances such as irons, in addition to lights. Despite the risk of fire, liquid-fuel irons were sold in U.S. rural areas up through World War II.

In the industrialized world, these designs have been superseded by the electric iron, which uses resistive heating from an electric current. The hot plate, called the sole plate, is made of aluminium or stainless steel. The heating element is controlled by a thermostat that switches the current on and off to maintain the selected temperature. The invention of the resistively heated electric iron is credited to Henry W. Seeley of New York in 1882. In the same year an iron heated by a carbon arc was introduced in France, but was too dangerous to be successful. The early electric irons had no easy way to control their temperature, and the first thermostatically controlled electric iron appeared in the 1920s. Later, steam was used to iron clothing. Credit for the invention of the steam iron goes to Thomas Sears. The first commercially available electric steam iron was introduced in 1926 by a New York drying and cleaning company, Eldec, but was not a commercial success. The $10 Steam-O-Matic of 1938 was the first steam iron to achieve any degree of popularity, and led the way to more widespread use of the electric steam iron during the 1940s and 1950s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระทะโลหะที่เต็มไป ด้วยถ่านหินร้อนถูกใช้สำหรับปรับให้เรียบผ้าในประเทศจีนในก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 1 [2] จากศตวรรษที่ 17, sadirons หรือเตารีดเศร้า (จากคำเดิมที่หมายถึง solid[vague]) เริ่มใช้ พวกแผ่นหนา เหล็ก รูปเหลี่ยม และ มีมือ จับ ร้อนในไฟ เหล่านี้ถูกเรียกว่าเตารีดแบน แบบหลังประกอบด้วยตัวกล่องเหล็กที่อาจเต็มไป ด้วยถ่านหินร้อน ซึ่งต้องมีอากาศเป็นระยะ ๆ โดยการแนบกับเครื่องเป่าลม ในเกรละในอินเดีย เปลือกมะพร้าวเผาไหม้ใช้แทนถ่าน ตามที่พวกเขามีความจุความร้อนคล้าย วิธีนี้จะใช้เป็นอุปกรณ์สำรองข้อมูล เนื่องจากข่ายไฟฟ้าเป็นประจำ อื่น ๆ กล่องเตารีดมีความร้อนแทรกโลหะแทนถ่านหินร้อนแก้ไขปัญหาคือการ ใช้คลัสเตอร์ของเตารีดแข็งที่ถูกความร้อนจากแหล่งเดียว: เป็นเหล็กในปัจจุบันใช้ระบายความร้อนด้วยลง มันสามารถถูกอย่างรวดเร็วแทนที่ ด้วยหนึ่งร้อนได้ ในเอ nineteenth และ ศตวรรษที่ยี่สิบต้น มีหลายเตารีดใช้ที่ถูกความร้อนจากเชื้อเพลิงเช่นน้ำมันก๊าด เอทานอล น้ำมันปลาวาฬ ก๊าซธรรมชาติ ก๊าซคาร์ไบด์ (กับอะเซทิลีน เช่นเดียวกับคาร์ไบด์โคมไฟ), หรือแม้แต่น้ำมัน บางบ้านได้พร้อมกับระบบท่อสำหรับการกระจายก๊าซธรรมชาติหรือก๊าซคาร์ไบด์ห้องต่าง ๆ การมีเครื่องใช้ไฟฟ้าเช่นเตารีด นอกจากไฟ แม้ มีความเสี่ยงจากอัคคีภัย เตารีดของเหลวน้ำมันถูกขายในสหรัฐอเมริกาชนบทค่าผ่านสงครามโลกครั้งที่สองในโลกอุตสาหกรรม ออกแบบเหล่านี้ได้ถูกทดแทน ด้วยเตาไฟฟ้า ซึ่งใช้ความร้อนจากกระแสไฟฟ้าหน้า จานร้อน เรียกว่าจานเดียว ทำจากอะลูมิเนียมหรือสแตนเลส องค์ประกอบของความร้อนจะถูกควบคุม โดยอุณหภูมิที่สลับปัจจุบัน และปิดเพื่อรักษาอุณหภูมิที่เลือก การประดิษฐ์เตาไฟฟ้าอุ่น resistively เครดิต Seeley W. เฮนรีของนิวยอร์กใน 1882 ในปีเดียวกันที่เตารีดร้อน โดยคาร์บอนโค้งถูกนำมาใช้ในประเทศฝรั่งเศส แต่อันตรายเกินไปที่จะประสบความสำเร็จ เตารีดไฟฟ้าที่ต้นมีวิธีง่ายในการควบคุมอุณหภูมิของพวกเขา และเตาไฟฟ้าพร้อมระบบปรับอุณหภูมิควบคุมแรกปรากฏในปี 1920 ภายหลัง อบไอน้ำที่ใช้เตารีดเสื้อผ้า สินเชื่อสำหรับการประดิษฐ์เตาอบไป Thomas Sears แรกใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ไฟฟ้าเตารีดไอน้ำถูกนำมาใช้ใน 1926 โดยนิวยอร์กแห้งและบริษัททำความสะอาด Eldec แต่ไม่ประสบความสำเร็จเชิงพาณิชย์ ที่ $10 ไอ-o. ของ 1938 เป็นเตารีดไอน้ำแรกให้มีองศาของความนิยม และนำวิธีการใช้เตารีดไอน้ำไฟฟ้าอย่างแพร่หลายมากขึ้นในช่วงทศวรรษ 1940 โดยมินิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระทะโลหะที่เต็มไปด้วยถ่านร้อนถูกนำมาใช้สำหรับผ้าเรียบในประเทศจีนในศตวรรษที่ 1. [2] จากศตวรรษที่ 17 หรือ sadirons เตารีดเศร้า (จากความหมายคำเก่าที่เป็นของแข็ง [คลุมเครือ]) เริ่มที่จะใช้ พวกเขาเป็นแผ่นหนาเหล็กหล่อรูปสามเหลี่ยมและมีการจัดการที่มีความร้อนในกองไฟ เหล่านี้ถูกเรียกว่าเตารีดแบน การออกแบบในภายหลังประกอบด้วยกล่องเหล็กซึ่งอาจจะเต็มไปด้วยถ่านร้อนซึ่งจะต้องมีการเติมอากาศเป็นระยะ ๆ โดยติดปอด ในเกรละในประเทศอินเดีย, การเผาไหม้กะลามะพร้าวถูกนำมาใช้แทนถ่านที่พวกเขามีความสามารถในการให้ความร้อนที่คล้ายกัน วิธีนี้ยังใช้เป็นอุปกรณ์สำรองข้อมูลเนื่องจากกระแสไฟฟ้าขัดข้องบ่อย . เตารีดกล่องอื่น ๆ ได้รับความร้อนแทรกโลหะแทนถ่านร้อนแก้ปัญหาอีกประการหนึ่งคือการจ้างกลุ่มของเตารีดของแข็งที่ถูกความร้อนจากแหล่งเดียว: เป็นเหล็กที่ใช้ในปัจจุบันเย็นลงก็จะถูกแทนที่ได้อย่างรวดเร็วโดยหนึ่งร้อน ในช่วงปลายทศวรรษที่สิบเก้าและต้นศตวรรษที่ยี่สิบมีเตารีดจำนวนมากในการใช้งานที่ได้รับความร้อนจากเชื้อเพลิงเช่นน้ำมันก๊าดเอทานอลน้ำมันปลาวาฬก๊าซธรรมชาติก๊าซคาร์ไบด์ (อะเซทิลีนเช่นเดียวกับโคมไฟคาร์ไบด์) หรือแม้กระทั่งน้ำมันเบนซิน บ้านบางคนถูกติดตั้งระบบท่อสำหรับการกระจายก๊าซธรรมชาติหรือก๊าซคาร์ไบด์ไปยังห้องพักที่แตกต่างกันเพื่อใช้งานเครื่องใช้ไฟฟ้าเช่นเตารีดนอกเหนือไปจากไฟ แม้จะมีความเสี่ยงของการเกิดไฟไหม้, เตารีดของเหลวเชื้อเพลิงถูกนำไปขายในสหรัฐอเมริกาพื้นที่ชนบทผ่านสงครามโลกครั้งที่สอง. ในโลกอุตสาหกรรมการออกแบบเหล่านี้ได้ถูกแทนที่โดยเหล็กไฟฟ้าที่ใช้ความร้อนจากตัวต้านทานกระแสไฟฟ้า จานร้อนที่เรียกว่าแผ่น แต่เพียงผู้เดียวที่ทำจากอลูมิเนียมสแตนเลสหรือ องค์ประกอบความร้อนจะถูกควบคุมโดยเทอร์โมสวิทช์ที่ปัจจุบันในและนอกเพื่อรักษาอุณหภูมิที่เลือกได้ การประดิษฐ์ของเหล็กไฟฟ้าอุ่น resistively จะให้เครดิตกับเฮนรี่ดับบลิวซีลีย์นิวยอร์กในปี ค.ศ. 1882 ในปีเดียวกันเหล็กร้อนจากโค้งคาร์บอนเป็นที่รู้จักในประเทศฝรั่งเศส แต่ก็อันตรายเกินไปที่จะประสบความสำเร็จ เตารีดไฟฟ้าต้นไม่มีวิธีที่ง่ายในการควบคุมอุณหภูมิของพวกเขาและเป็นครั้งแรกเหล็กไฟฟ้าควบคุม thermostatically ปรากฏตัวขึ้นในปี ค.ศ. 1920 ต่อมาอบไอน้ำถูกใช้ในการเสื้อผ้าเหล็ก สินเชื่อเพื่อการประดิษฐ์ของเตารีดไอน้ำจะไปกับโทมัสเซีย ครั้งแรกที่เตารีดไอน้ำไฟฟ้าในเชิงพาณิชย์ได้รับการแนะนำในปี 1926 โดยการอบแห้งนิวยอร์กและ บริษัท ทำความสะอาด Eldec แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ 10 $ ไอ-O-Matic 1938 เป็นเตารีดไอน้ำเป็นครั้งแรกเพื่อให้บรรลุระดับของความนิยมใด ๆ และนำวิธีการที่จะใช้อย่างแพร่หลายมากขึ้นจากเตารีดไอน้ำไฟฟ้าในช่วงปี 1940 และปี 1950

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลหะกระทะเต็มไปด้วยถ่านร้อนใช้สำหรับเรียบผ้าในประเทศจีนในศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาล [ 2 ] จากศตวรรษที่ 17 sadirons หรือโซ่ตรวน เศร้า ( จากคำที่ความหมายคลุมเครือ [ เก่า ] แข็ง ) เริ่มที่จะใช้ พวกเขาหนาแผ่นเหล็กหล่อ , เดลต้าที่มีรูปร่างและมีด้ามจับ , อุ่นในไฟ เหล่านี้ถูกเรียกว่าเหล็กแบนการออกแบบในภายหลัง ได้แก่ เหล็กกล่องซึ่งอาจจะเต็มไปด้วยถ่านร้อนซึ่งมีเป็นระยะ ๆ ( โดยแนบเครื่องเป่าลม ในเกรละอินเดีย กะลามะพร้าวเผามาใช้ ถ่าน ตามที่พวกเขามีความจุความร้อนที่คล้ายกัน วิธีนี้ยังใช้งานเป็นอุปกรณ์สำรอง เนื่องจากไฟฟ้าดับอยู่บ่อยๆ กล่องเหล็กอื่นๆ มีโลหะร้อนแทรกแทนถ่านร้อน

วิธีอื่นคือการจ้างกลุ่มของเส้นเหล็กที่ถูกให้ความร้อนจากแหล่งเดียว เป็นเหล็กที่ใช้ในปัจจุบันเย็นลง มันสามารถถูกแทนที่ได้อย่างรวดเร็วโดยร้อน . ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 , มีหลายรุ่นใช้งานที่ถูกความร้อนจากเชื้อเพลิง เช่น น้ำมัน เอทานอล , น้ำมัน , ก๊าซธรรมชาติก๊าซอะเซทิลีน , ปลาวาฬ , คาร์ไบด์ด้วยโคมไฟคาร์ไบด์ )หรือเบนซิน บางบ้านมีการติดตั้งระบบท่อจัดจำหน่ายก๊าซธรรมชาติหรือก๊าซคาร์ไบด์สำหรับห้องต่าง ๆ ในการใช้เครื่องใช้ไฟฟ้า เช่น เตารีด นอกจากไฟ แม้จะมีความเสี่ยงจากไฟไหม้ , เตารีดเชื้อเพลิงเหลวที่มีขายในสหรัฐอเมริกาในชนบทผ่านสงครามโลกครั้งที่สอง .

ในโลกอุตสาหกรรม การออกแบบเหล่านี้ได้ถูกแทนที่โดยเหล็กไฟฟ้าซึ่งใช้ความร้อนจากความต้านทานกระแสไฟฟ้า จานร้อน เรียกว่า จานเพียงผู้เดียว ทำด้วยอลูมิเนียม หรือ สแตนเลส องค์ประกอบความร้อนจะถูกควบคุมโดยอุณหภูมิที่สวิทช์ปัจจุบันและปิดเพื่อรักษาอุณหภูมิที่เลือก การประดิษฐ์ของ resistively อุ่นไฟฟ้าเหล็กเป็นเครดิตกับเฮนรี่ดับบลิว ซีลีย์ของนิวยอร์ก 1882 .ในปีเดียวกันเป็นเหล็กร้อนด้วยคาร์บอนอาร์คได้รับการแนะนำในฝรั่งเศส แต่ก็อันตรายเกินไปที่จะประสบความสำเร็จ ต้น ไฟฟ้า เหล็ก ไม่มีวิธีที่ง่ายในการควบคุมอุณหภูมิของพวกเขาและครั้งแรกที่ควบคุมอุณหภูมิเตารีดไฟฟ้าปรากฏในปี ค.ศ. 1920 ต่อมาไอใช้เสื้อผ้าเหล็ก เครดิตกับการประดิษฐ์ของ เตารีดไอน้ำ ไปที่ โทมัส เซียร์ .ครั้งแรกที่ใช้ในเชิงพาณิชย์ไฟฟ้า เตารีดไอน้ำ ถูกแนะนำในปี 1926 โดยนิวยอร์กแห้งและทำความสะอาด บริษัท eldec แต่ไม่ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ $ 10 steam-o-matic ของ 1938 เป็นเตารีดไอน้ําแรกประสบระดับความนิยม และนำวิธีไปใช้อย่างกว้างขวางมากขึ้นของไอน้ำเตารีดไฟฟ้าในยุค 40 และ 1950