The postmodernist perspectiveIn the

The postmodernist perspective
In the conclusion of his study Gieryn commented on the human tendency to tale the commonplace for granted
Buildings insist on particular paths that our bodies move along every day, and the predictable convergence or divergence of these paths with those of others is (in a sense) what we mean by structured social relations. If buildings silently steer us into associations or away from them, we hardly notice how (or question the rightness of it all)
Gieryn point resonates with critical postmodern claims that existing physical arrangements make it difficult to imagine other arrangements-we just start taking for granted that things like privacy or accessibility are determined by built spaces and unconsciously deal with their implications. Silence may help to make the associations of certain experiences with particular places meaningful, but it also renders them potentially sinister.
The potential of physical structure to communicate meaning gives designs and the managers who hire them access to symbolic power, for, if physical structures communicate meaning then careful design should be able to suggest, if not outright control, the meanings associated with it. According to advocates of the modern perspective, like Olins, this belief gives architects and designers a strategic role in organizations. For postmodernists, however, it makes them targets for criticism. As British critical postmodernists Gibson Burrell and Karen Dale put it, Buildings are all about control, one of their key achievements is to obscure the power they express and maintain
Reading built spaces like texts and deconstructing them to reveal the power relations they materialize is how many critical postmodernists deal with the topic of physical structures in organization theory. Their methods are similar to those of symbolic theorists who also read built spaces as texts, one clear difference being the focus on power that consumes most critical postmodern readings. But another difference comes through invocations of spatiality.
Postmodern geographies, for example, have accused the vast majority of organization theorists of promoting a-spatial explanations that are both disembodied and disembedded. French postmodern geographer Henri Lefebvre was among the first to accuse Durkheim, Marx, Weber, and their followers of ignoring space to the detriment of their theorizing. Such critiques open social theory for spatial reconstruction, as when British postmodern geographer Derek Gregory claimed that : social structures cannot be practiced without spatial structures, and vice versa.
A similar postmodern critique has been directed at the ways technological control disappears behind the benign appearance of physical structure. The assembly line invented by Henry Ford is a favorite technological target of deconstruction, which typically begins with the assertion that belief in the factory owners right to control how work is done, and there after the right to control labor. is built right into material aspects of technology that forces workers to perform actions defined by managers at a pace the managers regulate. Thus postmodernists argue, the assembly line has ideological content that privileges owners and managers over workers, and hides their conflicting interests within the machinery of capitalism.
Repression of conflict occurs, they further argue, because once it's installed the physical presence of line machinery precludes discussion of the right of management to organize work as they have. The choice has already been made and disappears into the machinery. As American economist Richard Edwards described the situation:
Struggle between workers and bosses over the transformation of labor power int labor was no longer simple and direct personal confrontation; now the conflict was mediated by the production technology itself. Workers had to oppose the pace of the line, not the (direct) tyranny of their bosses. The line thus established a technically based and technologically repressive mechanism that kept workers at their tasks.
At the point at which workers accept the mechanized assembly line, the physical structure of the production process organizes social relations of dominance and submission within the hierarchy of owners and workers. Each time the machinery is turned on it both reconstitutes the status quo and suppresses resistance to it.
By seemingly innocuous or by being difficult to change, physical structures normalize power relations by fixing them in stone, so to speak. This material fixation parallels the symbolic fixation that occurs through institutionalization. As Burrell and Dale not, the isomorphism and institutional mimesis between organizational and the architectural practices that serve them, forms an alliance that helps to ensure continuity of power and domination through built space. They give the stunning example of the global influence during the first three decades of the twentieth century of German-born American architect Albert Kahn.
Kahn designed factories for the mass-production of automobiles for Packard, Ford, and General Motors in the US, and, under Stalin's auspices, was responsible for all industrial building in Russia until the mid-1930s. Little wonder that his single storied mass production facilities covering acres of land, with their trademark sawtooth roofs providing daylight on the shop floor, became a defining symbol of the industrial age. As a major instrument of social order and control, Burrell and Dale claim, the Kahn style industrial factory helped to create the identities of workers newly arrived from the farm and thereby forged social changes that would one day resolve into modern capitalism.
it is important to realize that many of the new entrants to the plants of Detroit and Stalingrad came straight from agrarian roots, may not have spoken the language of the metropolis and were unused to the rhythms of the factory day. The control of their work-space allowed the efficient socialization of the worker in programmes of re-education: they were constructed as a new category of industrial employee.
The alignment of interests between architects and their clients observed in the construction of factories, occurs again in the development of the modern office tower a few years after this. Burrell and Dale reveal how chicago architects Skidmore, Owings, and Merrill (SOM) exercised a far reaching influence similar to Kahn's through their design of the skyscraper that dominates and defines the skylines of all modern cities today, a particularly influential example of which was the Lever Building SOM designed and built in New York City in 1952 According to Burrell and Dale :
The success of SOM rests not only on the brilliant projection of corporate capitalism. but also its mimicry of these forces in its own methods and organization. As a house style the model of the Lever Building came cheap.... Walter Gropius (1955) said that the Lever Building relied upon prefabrication so that 85-90 per cent of the whole building was component parts ready-made in a factory, brought to the site and assembled there. It used mass production methods and components. What also down well with clients was the opposition in SOM to union or craft power. SOM followed this logic of efficiency and cost consciousness through into the organization of their own business... SOM might be seen as an expression of unalloyed corporate growth: the reflection of the vertical integration of large multinational companies. It embodies a large bureaucratic structure based on hierarchy and a division of labour... It did not attack the status quo but reinforced it.
Other postmodernists go beyond deconstruction of power and dominance as naturalized and hidden expressions of physical structures to demand that we learn to control or resist these influences and thereby free ourselves of unwanted influence and avoid abuse. To develop the means to do this they turn to Lefebvre's theory of how the powerful appropriate space to maintain their superiority over others.
Lefebvre argued that, starting with art in the Renaissance, modern thought came under the influence of perspectivalism, a way of situating the viewer spatially to give them a vantage point from above. This spatial orientation, Lefebvre claimed, naturalizes hierarchy and other hegemonic practices. You can experience this effect for yourself by looking at an upside down map of the world. Such reorientations give most people an unsettled feeling because their naturalized expectations are undermined.
Postmodernists believe that the very notion of space, which always presents a center and its margins, orients us to domination. At the same time it perpetuates this orienting function, it hides the linguistic tricks it uses in the spatially inflected notions that abound in language interior/exterior, private/public, local/global, top/bottom, and exclusion/inclusion-and that all intertwine in complex mutually supportive ways to convince us they are true when we see them every day in the way space presents itself.
For example, exclusion/inclusion is built into gated communities that place a society's upper reaches at the center of desire and ambition, while at the other end of the socio economic spectrum ghettos, slums, and favelas marginalize its bottom rungs. Or consider how, in many organizations, executives commission office buildings that provide them with exclusive executive suites they then use to symbolically reinforce their inclusion within the dominant upper levels of the hierarchy. These examples illustrate the postmodern point that, while built space is socially produced though relations of power, social power is practiced and reproduced through uses of space.
Offering the shopping mall as another example of power embodies by contemporary architecture, organization theorists Martin Kornberger, an Austrian, and stewart Clegg, from Australia, claimed that : Architecture is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมอง postmodernistในสรุปการศึกษาของเขา Gieryn ความเห็นเกี่ยวกับแนวโน้มที่มนุษย์จะเรื่อง ดาด ๆ ธรรมดาสำหรับให้อาคารยืนยันในเส้นทางเฉพาะว่า ร่างกายของเราย้ายไปตามทุกวัน และบรรจบกันได้การ divergence ของเส้นทางเหล่านี้กับผู้อื่น (ในความรู้สึก) เราหมายความว่า โดยโครงสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม ถ้า อาคารที่อยู่เบื้องหลังคัดท้ายเรา เข้าสมาคม หรือ จากเขา เราแทบไม่สังเกตเห็นว่า (หรือ rightness ของทุกคำถาม)จุด Gieryn resonates กับสำคัญหลังสมัยใหม่อ้างว่า จัดจริงที่มีอยู่ทำให้ยากคิดจัดอื่น ๆ -เราเพียงแค่เริ่มต้นการได้รับสิ่งที่ต้องการความเป็นส่วนตัวหรือการเข้าถึงถูกกำหนดโดยสร้างพื้นที่ และรับจัดการกับผลกระทบของพวกเขา เงียบอาจช่วยทำให้ความสัมพันธ์ของประสบการณ์บางอย่าง โดยเฉพาะสถานมีความหมาย แต่มันยังทำให้พวกเขาอาจอนาจารศักยภาพของโครงสร้างทางกายภาพเพื่อสื่อสารความหมายให้ออกแบบและผู้จัดการที่จ้างใช้สัญลักษณ์ไฟ สำหรับ ถ้าโครงสร้างทางกายภาพสื่อสารความหมาย นั้นออกแบบระมัดระวังควรจะแนะนำ ถ้าไม่ควบคุมทันที ความหมายที่เกี่ยวข้อง ตามสนับสนุนมุมมองทันสมัย เช่น Olins ความเชื่อนี้ทำให้สถาปนิกและนักออกแบบมีบทบาทเชิงกลยุทธ์ในองค์กร สำหรับ postmodernists อย่างไรก็ตาม มันทำให้พวกเขาเป้าหมายการวิจารณ์ เป็นอังกฤษสำคัญ postmodernists Burrell กิบสันและหุบเขากะเหรี่ยงใส่มัน อาคารเป็นเรื่องเกี่ยวกับการควบคุม ความสำเร็จที่สำคัญของพวกเขาคือการบดบังอำนาจพวกเขาแสดง และรักษาอ่านสร้างช่องว่างข้อความและรื้อให้เปิดเผยความสัมพันธ์ของอำนาจที่จะเบิกเป็น postmodernists สำคัญมากเรื่องหัวข้อของโครงสร้างทางกายภาพในทฤษฎีองค์กร วิธีการจะคล้ายกับของสัญลักษณ์ theorists ที่ยัง อ่านสร้างช่องว่างเป็นข้อความ ความแตกต่างชัดเจนที่หนึ่งที่ถูกเน้นใช้อ่านหลังสมัยใหม่ที่สำคัญที่สุด แต่ความแตกต่างก็มาผ่านอาอ์ spatialityGeographies หลังสมัยใหม่ ตัวอย่าง ได้กล่าวหาว่า theorists องค์กรส่งเสริมคำอธิบายได้พื้นที่ที่มีทั้ง disembodied และ disembedded ส่วนใหญ่ ชนิดหลังสมัยใหม่ฝรั่งเศส Henri Lefebvre ผู้แรกฟ้อง Durkheim, Marx เวเบอร์ และผู้ติดตามของพวกเขาละเว้นพื้นที่ร้ายของของเก่าได้ ข้อดีข้อเสียดังกล่าวเปิดเมื่ออังกฤษหลังสมัยใหม่ชนิดดีเกรกอรีอ้างว่า ที่ทฤษฎีทางสังคมในพื้นที่ฟื้นฟู เป็น: ไม่ปฏิบัติโครงสร้างทางสังคมโครงสร้างปริภูมิ และในทางกลับกันได้วิจารณ์หลังสมัยใหม่เหมือนมีการกำกับที่วิธีเทคโนโลยีควบคุมหายไปหลังลักษณะอ่อนโยนของโครงสร้างทางกายภาพ สายการประกอบที่คิดค้น โดยเฮนรีฟอร์ดเป้าหมายเทคโนโลยีโปรดของ deconstruction ซึ่งมักจะเริ่มต้น ด้วยการยืนยันความเชื่อในเจ้าของสิทธิในการควบคุมการทำงานเสร็จ และมีหลังขวาเพื่อควบคุมแรงงานโรงงานที่ ได้ ตั้งอยู่ด้านขวาในด้านวัสดุเทคโนโลยีที่กำลังแรงงานให้ดำเนินกำหนด โดยผู้บริหารที่ก้าวเป็นผู้จัดการควบคุม ดังนั้น postmodernists โต้เถียง สายการประกอบมีเนื้อหาอุดมการณ์ที่เจ้าของสิทธิ์และผู้จัดการมากกว่าผู้ปฏิบัติงาน และซ่อนความสนใจความขัดแย้งภายในเครื่องจักรของทุนนิยมปราบปรามความขัดแย้งเกิดขึ้น พวกเขาโต้แย้งเพิ่มเติม เนื่องจากเมื่อมีการติดตั้ง อยู่จริงของรายการเครื่องจักรไม่สามารถสนทนาสิทธิบริหารจัดระเบียบงานเป็น พวกเขาได้ ทางเลือกได้ทำแล้ว และหายไปลงในเครื่อง เป็นนักเศรษฐศาสตร์อเมริกัน ริชาร์ดเอ็ดเวิร์ดอธิบายสถานการณ์:ต่อสู้ระหว่างผู้ปฏิบัติงานและผู้บังคับบัญชามากกว่าการเปลี่ยนแปลงของแรงงาน พลังงาน int แรงงานนั้นไม่ง่าย และตรงส่วนบุคคลเผชิญหน้า ขณะนี้ ความขัดแย้งถูก mediated โดยเทคโนโลยีการผลิตเอง ผู้ปฏิบัติงานเพื่อต่อต้านการก้าวของบรรทัด ไม่ tyranny (โดยตรง) ของผู้บังคับบัญชาของพวกเขาได้ บรรทัดจึงสร้างกลไกโดยใช้เทคนิค และเทคโนโลยีอดกลั้นที่เก็บงานที่งานจุดที่คนยอมรับบรรทัดส่วนประกอบ mechanized โครงสร้างทางกายภาพของกระบวนการผลิตจัดความสัมพันธ์ทางสังคมที่ครอบงำและส่งภายในลำดับชั้นของเจ้าของและผู้ปฏิบัติงาน ทุกครั้งที่เปิดเครื่องจักรมัน reconstitutes สภาพ และไม่ใส่ความต้านทานจะโดยดูเหมือนว่า innocuous หรือเป็นเรื่องยากที่จะเปลี่ยน โครงสร้างทางกายภาพปกติความสัมพันธ์ของพลังงาน โดยการแก้ไขปัญหาในหิน เพื่อที่จะพูด เบีวัสดุนี้ parallels เบีสัญลักษณ์ที่เกิดขึ้นผ่าน institutionalization Burrell และเดลไม่ isomorphism และ mimesis สถาบันระหว่างองค์กร และแนวทางสถาปัตยกรรมที่ใช้ รูปแบบพันธมิตรที่ช่วยให้ความต่อเนื่องของอำนาจและการครอบงำทางผ่านพื้นที่ที่สร้างขึ้น พวกเขาให้อย่างสวยงามมีอิทธิพลทั่วโลกในช่วง 3 ทศวรรษแรกของศตวรรษที่ยี่สิบของเยอรมันเกิดสถาปนิกชาวอเมริกันอัลเบิร์ทคาห์นคาห์นแห่งโรงงานบรารถยนต์ Packard ฟอร์ด และรถ ยนต์ทั่วไปในสหรัฐอเมริกา และ ภายใต้ปฎิบัติการของสตาลิน รับผิดชอบทั้งหมดอุตสาหกรรมอาคารในรัสเซียจนถึงกลาง 1930 นั้น น้อยสงสัยที่สิ่งอำนวยความสะดวกของเขาผลิตจำนวนมากชั้นเดียวครอบคลุมที่ดิน มีหลังคาของ sawtooth เครื่องหมายการค้าให้ตามฤดูกาลของการผลิต เป็นการกำหนดสัญลักษณ์ของยุคอุตสาหกรรม เป็นเครื่องมือสำคัญของสังคมสั่งและควบคุม Burrell และหุบเขาเรียกร้อง คาห์นที่เพิ่งมาจากฟาร์มแบบโรงงานอุตสาหกรรมที่ช่วยสร้างลักษณะเฉพาะของผู้ปฏิบัติงาน และจึงปลอมแปลงทางสังคมที่จะหนึ่งวันแก้ไขเป็นทุนนิยมสมัยใหม่จึงควรตระหนักว่า entrants ใหม่กับพืชของดีทรอยต์และ Stalingrad หลายมาตรงจากรากเก็บ อาจไม่ได้พูดภาษาของการเมือง และถูกใช้ไปแบบวันโรงงาน การควบคุมพื้นที่ทำงานของพวกเขาอนุญาตให้สังคมมีประสิทธิภาพของผู้ปฏิบัติงานในโครงการการศึกษาใหม่: พวกเขาได้สร้างเป็นประเภทใหม่ของพนักงานโรงงานอุตสาหกรรมตำแหน่งคอยระหว่างสถาปนิกและลูกค้าของพวกเขาในการก่อสร้างโรงงาน เกิดขึ้นอีกในการพัฒนาหอทันสมัยไม่กี่ปีหลังนี้ Burrell และหุบเขาเปิดเผยว่า สถาปนิกชิคาโก Skidmore, Owings และเมอร์ริล (ส้ม) ใช้อิทธิพลเข้าใกล้ไกลคล้ายกับคาห์นผ่านการออกแบบของตึกระฟ้าที่กุมอำนาจ และกำหนด skylines ทุกสมัยเมืองวันนี้ เป็นตัวอย่างที่มีอิทธิพลโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีส้มอาคารคานออกแบบ และสร้างในนิวยอร์กซิตี้ใน 1952 ตาม Burrell และหุบเขา :ความสำเร็จของส้มอยู่ไม่เฉพาะบนฉายภาพสดใสของธุรกิจทุนนิยม แต่ยังของ mimicry ของกองกำลังเหล่านี้ในวิธีของตนเองและองค์กร เป็นแบบบ้าน แบบอาคารคานมาราคาถูก... Walter โกรเปียส (1955) กล่าวว่า อาคารคานอาศัยตาม prefabrication เพื่อให้ร้อยละ 85-90 ของอาคารทั้งหมดมีส่วนประกอบที่สำเร็จรูปในโรงงาน นำไปยังไซต์ และประกอบมี จะใช้วิธีการผลิตโดยรวมและส่วนประกอบ อะไรลงดีกับลูกค้ามีการต่อต้านในส้มสหภาพหรือยาน ส้มตามตรรกะนี้ของประสิทธิภาพและต้นทุนสติผ่านเข้าไปในองค์กรธุรกิจของตนเอง... ส้มอาจจะเห็นความเติบโต unalloyed: ภาพสะท้อนของการบูรณาการในแนวตั้งของบริษัทข้ามชาติขนาดใหญ่ได้ มันก็มีขนาดใหญ่โครงสร้างราชการตามลำดับชั้นและส่วนของแรงงาน... ไม่ได้โจมตีท่าน แต่เสริมได้Postmodernists อื่นไปเกิน deconstruction ครอบงำเป็นนิพจน์ naturalized และซ่อนโครงสร้างทางกายภาพและความต้องการที่เราเรียนรู้ที่จะควบคุม หรือต้านทานอิทธิพลเหล่านี้ทำฟรีตนเองมีอิทธิพล และหลีกเลี่ยงการละเมิด พัฒนาวิธีการทำเช่นนี้ จะเปลี่ยนไปของ Lefebvre ทฤษฎีของวิธีที่มีประสิทธิภาพเหมาะสมพื้นที่รักษาปมของตนเหนือผู้อื่นLefebvre โต้เถียงว่า เริ่มต้นกับศิลปะในเรเนสซอง ความคิดที่ทันสมัยมาภายใต้อิทธิพลของ perspectivalism วิธีของ situating viewer spatially เพื่อให้พวกเขามีจุดชมวิวจากด้านบน แนวนี้ปริภูมิ Lefebvre อ้าง naturalizes ลำดับชั้นและการปฏิบัติอื่น ๆ เจ้า คุณสามารถประสบการณ์ลักษณะนี้สำหรับตัวเอง โดยมองที่การคว่ำแผนที่โลก เช่น reorientations ให้คนส่วนใหญ่ที่ยังรู้สึกเนื่องจากมีทำลายความคาดหวังของพวกเขา naturalizedPostmodernists เชื่อว่า ความมากของพื้นที่ ซึ่งมักจะแสดงเป็นศูนย์และระยะขอบของ วางเอกสารเพื่อเราเพื่อครอบงำทาง ในเวลาเดียวกันมัน perpetuates นี้ orienting ฟังก์ชัน มันซ่อนเทคนิคภาษาศาสตร์ที่ใช้ในความเข้าใจ spatially inflected ที่บกในภาษาภายใน/ภายนอก ส่วนตัว/สาธารณะ ส่วนกลาง/ท้องถิ่น ด้าน และแยก/รวม และทั้งหมด intertwine วิธีซับซ้อนสนับสนุนซึ่งกันและกันที่จะโน้มน้าวเราให้พวกเขาเป็นจริงเมื่อเราเห็นทุกวันในลักษณะพื้นที่นำเสนอตัวเองตัวอย่าง แยก/รวมอยู่ในชุมชนที่ทำจนถึงด้านบนของสังคมของความปรารถนาและความใฝ่ฝัน ในขณะที่อีกปลายหนึ่งของสังคมเศรษฐกิจสเปกตรัม ghettos, slums และ favelas marginalize rungs ล่างของ รั้ว หรือพิจารณาอย่างไร ในหลายองค์กร ผู้บริหารคณะกรรมการอาคารสำนักงานที่ให้กับสวีร่วมแล้วใช้เพื่อสร้างเสริมสร้างการรวมภายในลำดับชั้นระดับบนหลัก ตัวอย่างเหล่านี้แสดงแบบหลังสมัยใหม่ชี้ว่า ในขณะผลิตพื้นที่สร้างสังคมว่าความสัมพันธ์ของพลังงาน พลังงานสังคมฝึกฝน และทำซ้ำผ่านการใช้งานพื้นที่Clegg จากออสเตรเลีย ช้อปปิ้งมอลล์แห่งนี้เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของพลังงานก็ตามสถาปัตยกรรมร่วมสมัย องค์กร theorists มาร์ติน Kornberger ออสเตรีย และสจ๊วตอ้างที่: สถาปัตยกรรมคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุมมอง postmodernist
ในบทสรุปของการศึกษา gieryn ความเห็นเกี่ยวกับแนวโน้มของมนุษย์ที่จะเรื่องราวธรรมดาให้
อาคารยืนยันในเส้นทางใดที่ร่างกายของเราไปทุกวัน และคาดเดาได้บรรจบกัน หรือความแตกต่างของเส้นทางเหล่านี้กับคนอื่น ( ในความรู้สึก ) สิ่งที่เราหมายถึงโดยโครงสร้างความสัมพันธ์ทางสังคมถ้าอาคารอย่างเงียบ ๆคัดท้ายให้เราเป็นสมาคม หรืออยู่ห่างจากพวกเขา เราแทบจะไม่สังเกตเห็นว่า ( หรือถามความถูกต้องของทั้งหมด )
gieryn จุดสะท้อนที่มีการเรียกร้องการจัดเรียงทางกายภาพที่มีอยู่หลังสมัยใหม่ที่ทำให้มันยากที่จะจินตนาการอื่น ๆข้อตกลงเราเพิ่งเริ่มใช้สิทธิ์ว่า สิ่งที่ชอบความเป็นส่วนตัวหรือการเข้าถึงจะถูกกำหนดโดยสร้างเป็น และจัดการกับผลกระทบของพวกเขาโดยไม่รู้ตัว . ความเงียบอาจช่วยให้สมาคมประสบการณ์บางอย่างกับสถานที่ที่มีความหมายเฉพาะแต่มันก็ทำให้มันอาจน่ากลัว
ศักยภาพของโครงสร้างทางกายภาพเพื่อสื่อสารความหมายให้งานออกแบบ และผู้จัดการที่จ้างพวกเขาเข้าถึงพลัง , สัญลักษณ์ , ถ้าโครงสร้างทางกายภาพสื่อสารความหมายแล้วการออกแบบอย่างระมัดระวังควรแนะนำ ถ้าไม่ได้แชมป์ ควบคุม ความหมายที่เกี่ยวข้องกับมัน ตามที่ทนายความของมุมมองที่ทันสมัย เช่น โอลินส์ ,ความเชื่อนี้จะช่วยให้สถาปนิกและนักออกแบบบทบาทเชิงกลยุทธ์ในองค์กร สำหรับ postmodernists , อย่างไรก็ตาม , มันทำให้พวกเขามีเป้าหมายสำหรับการวิจารณ์ เป็นชาวอังกฤษที่สำคัญ postmodernists กิ๊บสัน เบอร์เรลล์และคาเรนเดลใส่มันทั้งหมดเกี่ยวกับการควบคุมอาคาร หนึ่งของความสำเร็จที่สำคัญของพวกเขาคือการปิดบังพลังพวกเขาและรักษา
ด่วนการอ่านที่สร้างขึ้นเป็นแบบข้อความและสนทนาประกอบด้วยพวกเขาเปิดเผยความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่พวกเขาเกิดขึ้นกี่อย่าง postmodernists จัดการกับหัวข้อโครงสร้างทางกายภาพในทฤษฎีองค์การ วิธีการของพวกเขาจะคล้ายกับบรรดาของทฤษฎีสัญลักษณ์ที่ยังอ่านสร้างเป็นเป็นข้อความ หนึ่งความแตกต่างที่ชัดเจนการเน้นพลังที่ใช้วรรณกรรมหลังสมัยใหม่ที่สำคัญที่สุดแต่ความแตกต่างอื่นมาผ่านอินโวเคชั่นของ spatiality .
โพสต์โมเดิร์นใหม่ เช่น มีการกล่าวหาว่าส่วนใหญ่ขององค์กรทฤษฎีของการอธิบาย a-spatial ที่มีทั้งปลด และ disembedded . นักภูมิศาสตร์โพสต์โมเดิร์นฝรั่งเศส อองรี เลอแฟบวร์เป็นหนึ่งในครั้งแรกที่จะกล่าวโทษเดิร์กไฮม์ , มาร์กซ์ , เวเบอร์และผู้ติดตามของการละเว้นช่องว่างเพื่อความเสียหายของทฤษฎี . เช่น วิพากษ์วิจารณ์ทฤษฎีสังคมเปิดเพื่อการบูรณะพื้นที่ เนื่องจากเมื่อแถลงการณ์ร่วมหลังสมัยใหม่อังกฤษเดเร็คเกรกอรีอ้างว่า : โครงสร้างทางสังคมไม่สามารถปฏิบัติได้โดยไม่ต้องโครงสร้างเชิงพื้นที่และในทางกลับกัน
วิจารณ์หลังสมัยใหม่ที่คล้ายกันได้รับกำกับที่วิธีเทคโนโลยีการควบคุมหายไปเบื้องหลังลักษณะอ่อนโยนของโครงสร้างทางกายภาพ สายการประกอบที่คิดค้นโดยเฮนรี ฟอร์ด เป็นเป้าหมายที่ชื่นชอบเทคโนโลยีของโครงสร้างซึ่งมักจะเริ่มต้นด้วยการยืนยันว่าเชื่อมั่นในเจ้าของโรงงานขวาเพื่อควบคุมวิธีทำงานเสร็จ และหลังจากที่มีสิทธิที่จะควบคุมแรงงานถูกสร้างขึ้นในด้านวัสดุเทคโนโลยีที่บังคับให้คนงานเพื่อดำเนินการที่กำหนดโดยผู้จัดการที่ก้าวผู้จัดการควบคุม ดังนั้น postmodernists เถียง แอสเซมบลีบรรทัด มีอุดมการณ์ เนื้อหาว่าสิทธิ เจ้าของและผู้จัดการ มากกว่าคนงานและซ่อนผลประโยชน์ที่ขัดแย้งกันภายในเครื่องจักรของระบบทุนนิยม .
การเมืองของความขัดแย้งที่เกิดขึ้น พวกเขาต่อเถียงเพราะเมื่อมันติดตั้งปรากฏทางกายภาพของเครื่องจักรบรรทัด precludes การสนทนาของสิทธิในการบริหารจัดการงานที่พวกเขามี เลือกเรียบร้อยแล้ว และหายตัวไปในเครื่องจักร เป็นนักเศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกันริชาร์ดเอ็ดเวิร์ดอธิบายสถานการณ์ :
การต่อสู้ระหว่างคนและผู้บังคับบัญชามากกว่าการเปลี่ยนแปลงของแรงงาน INT พลังแรงงานไม่ใช่ง่าย และการเผชิญหน้าส่วนบุคคลโดยตรง ขณะนี้ ความขัดแย้งเป็นคนกลาง โดยเทคโนโลยีการผลิตเอง คนงานขัดจังหวะของเส้น ไม่ใช่ ( โดยตรง ) การปกครองแบบเผด็จการของเจ้านายของพวกเขาสายจึงสร้างเทคนิคพื้นฐานและกลไกที่ทำให้คนงานมีความอดกลั้นที่งานของพวกเขา .
ที่จุดที่คนงานรับประกอบยานยนต์ โครงสร้างทางกายภาพของกระบวนการผลิต จัดความสัมพันธ์ทางสังคมของการปกครองและการส่งภายในลำดับชั้นของเจ้าของและคนงานเวลาแต่ละเครื่องจักรเปิดมันทั้ง reconstitutes สถานะที่เป็นอยู่และยับยั้งต้านทานได้ โดยไม่มีโทษ
ดูเหมือนหรือโดยการยากที่จะเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางกายภาพปกติความสัมพันธ์ทางอำนาจ โดยการแก้ไขพวกเขาในหินเพื่อที่จะพูด วัสดุนี้การตรึงแนวสัญลักษณ์การตรึงที่เกิดขึ้นผ่านสถาบัน . ในฐานะตัวแทน เดลไม่ได้ด้านแรงงาน และสถาบันการทำสำเนาระหว่างองค์การและการปฏิบัติทางสถาปัตยกรรมที่ใช้รูปแบบพันธมิตรที่ช่วยให้ความต่อเนื่องของอำนาจและการครอบงำผ่านการสร้างพื้นที่ พวกเขาให้ตัวอย่างที่สวยงามของอิทธิพลทั่วโลกในช่วงสามทศวรรษแรกของศตวรรษที่ยี่สิบของเยอรมันเกิดสถาปนิกอเมริกัน
อัลเบิร์ตคาห์นคาห์นออกแบบโรงงานสำหรับการผลิตมวลของรถยนต์สำหรับ Packard , ฟอร์ด และเจเนอรัล มอเตอร์ส ในสหรัฐฯ และภายใต้การอุปถัมภ์ของสตาลิน , อาคารอุตสาหกรรมเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมดในรัสเซีย จน mid-1930s สงสัยเล็กน้อยว่าเขาโสดราวมวลการผลิตเครื่องครอบคลุมเอเคอร์ของที่ดินกับของเครื่องหมายการค้าให้แสงสว่างบนพื้นหลังคาฟันเลื่อย ร้านได้กำหนดสัญลักษณ์ของอายุอุตสาหกรรม เป็นเครื่องมือหลักในการจัดระเบียบสังคม และการควบคุม เบอร์เรลเดลข้อเรียกร้อง คาห์นลักษณะโรงงานอุตสาหกรรม ช่วยในการสร้างอัตลักษณ์ของคนมาใหม่จากฟาร์มและจึงปลอมแปลงการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่วันหนึ่งจะเปลี่ยนเป็นทุนนิยมสมัยใหม่
มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักว่าหลายรายใหม่ที่โรงงานของดีทรอยต์ และราดตรงมาจากรากของสังคมอาจจะไม่ได้พูดภาษาของเมืองนี้และยังไม่ได้ใช้ให้จังหวะของโรงงาน การควบคุมของพื้นที่ทำงานของพวกเขาอนุญาตให้ถ่ายทอดประสิทธิภาพของคนงานในโครงการของเรวุฒิพวกเขาถูกสร้างเป็นประเภทใหม่ของพนักงานอุตสาหกรรม .
แนวของผลประโยชน์ระหว่างสถาปนิกและลูกค้าของพวกเขาที่พบในการก่อสร้างโรงงาน เกิดขึ้นอีกครั้งในการพัฒนาสมัยใหม่ของสำนักงานหอไม่กี่ปีหลังนี้ เบอร์เรลเดลเปิดเผยว่าโออิงส์ชิคาโกสถาปนิกสคิดมอร์ , ,และ เมอร์ริล ( ส้ม ) ใช้สิทธิไกลถึงอิทธิพลที่คล้ายกับคานผ่านการออกแบบของตึกระฟ้าที่ครอบงำและกำหนดเส้นขอบฟ้าของเมืองที่ทันสมัย วันนี้ตัวอย่างมีอิทธิพลโดยเฉพาะซึ่งมีคันโยกอาคารซึ่งได้รับการออกแบบและสร้างขึ้นในนิวยอร์กในปี 1952 ตามเบอร์เรลเดล :
ความสำเร็จของส้มอยู่ไม่เพียง แต่ในช่วงที่ยอดเยี่ยมของระบบทุนนิยมขององค์กร แต่ยังมีการล้อเลียนของเหล่ากองกำลังในวิธีการของตนเองและองค์กร เป็นสไตล์บ้านแบบอาคารโยกมา . . . . . . . ราคาถูก วอลเตอร์ โกรเปียส ( 1955 ) กล่าวว่าคานอาคารอาศัยสำเร็จรูปเพื่อให้ระดับ 85-90 เปอร์เซ็นต์ของอาคารเป็นชิ้นส่วนสำเร็จรูปในโรงงานผลิตชิ้นส่วนนำเว็บไซต์และประกอบมี มันใช้วิธีการผลิตมวลและส่วนประกอบ อะไรก็ลงกับลูกค้าเป็นฝ่ายค้านในส้มกับสหภาพหรือยานไฟฟ้า ส้มตามตรรกะนี้ ประสิทธิภาพ และต้นทุนสติผ่านเข้าไปในองค์กรของธุรกิจของพวกเขาเอง . . . . . . . ซึ่งอาจจะเห็นการแสดงออกของบริสุทธิ์ของการเจริญเติบโต :ภาพสะท้อนของการรวมแนวตั้งของ บริษัท ข้ามชาติขนาดใหญ่ มัน embodies ขนาดใหญ่โครงสร้างระบบราชการตามลำดับชั้นและการแบ่งแรงงาน . . . . . . . มันไม่โจมตีสถานะที่เป็นอยู่ แต่เสริมมัน
.postmodernists อื่นนอกเหนือไปจากโครงสร้างของอำนาจและการปกครองเป็นสัญชาติและการแสดงออกที่ซ่อนของโครงสร้างทางกายภาพเพื่อความต้องการที่เราเรียนรู้ที่จะควบคุมหรือต่อต้านอิทธิพลเหล่านี้ และเพื่อฟรีตัวเองของอิทธิพลที่ไม่พึงประสงค์และหลีกเลี่ยงการละเมิดการพัฒนา หมายถึง การทำเช่นนี้พวกเขาเปิดเลอเฟบร์ทฤษฎีของวิธีการที่มีประสิทธิภาพพื้นที่ที่เหมาะสมเพื่อรักษาปมเขื่องของตนเหนือผู้อื่น
เลอเฟบร์แย้งว่า เริ่มต้นด้วยศิลปะในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ความคิดสมัยใหม่มาภายใต้อิทธิพลของ perspectivalism , ทาง situating ตัวแสดงเปลี่ยนให้พวกเขาได้เปรียบจากข้างต้น การปฐมนิเทศ ด้านนี้ เลอเฟบร์อ้างเจ้า naturalizes ลำดับชั้นและการปฏิบัติอื่น ๆ คุณสามารถพบผลนี้เอง โดยดูแผนที่กลับหัวของโลก เช่น reorientations ให้คนส่วนใหญ่รู้สึกไม่มั่นคงเพราะการแปลงสัญชาติความคาดหวัง undermined
postmodernists เชื่อว่าความคิดมากของพื้นที่ซึ่งมักจะนำเสนอศูนย์และขอบ , โอเรียนท์เราครอบงำ .ในเวลาเดียวกันนี้อย่ perpetuates ฟังก์ชันมันซ่อนภาษาเทคนิคที่ใช้ใน inflected เปลี่ยนความคิดที่มีอยู่ในภาษาภายใน / ภายนอก , งานเอกชน / ท้องถิ่น / สากล บน / ล่าง และการยกเว้น / รวมและที่สานกันในรูปแบบที่สนับสนุนซึ่งกันและกัน คอมเพล็กซ์ ที่จะโน้มน้าวให้เรา เมื่อเราเห็นพวกเขาเป็นจริง ทุกๆ วันในทางพื้นที่แสดงเอง
.ตัวอย่างเช่น ยกเว้น / รวมที่ถูกสร้างขึ้นใน gated ชุมชนที่สถานที่ของสังคมถึงบนที่ศูนย์ของความปรารถนาและความใฝ่ฝัน , ในขณะที่อื่น ๆที่สิ้นสุดของสเปกตรัมทางเศรษฐกิจสังคมสลัมสลัม และทำให้ไม่มีความสำคัญ rungs favelas , ด้านล่างของ หรือพิจารณาอย่างไรในองค์กรมากคณะผู้บริหารสำนักงานอาคารที่ให้พวกเขามีห้อง Executive จากนั้นพวกเขาใช้สัญลักษณ์เสริมการรวมของพวกเขาในระดับสูงเด่นของลำดับขั้น ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงจุดที่สร้างยุคหลังสมัยใหม่ ในขณะที่พื้นที่ทางสังคม ผลิต แม้ว่าความสัมพันธ์ของอำนาจ อำนาจทางสังคมและการใช้พื้นที่ฝึกทำซ้ำผ่าน
.เสนอศูนย์การค้าเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของพลัง embodies ด้วยสถาปัตยกรรมร่วมสมัย ทฤษฎีองค์การ มาร์ติน kornberger , ออสเตรีย และ สจ๊วต แคล็ก จากออสเตรเลีย อ้างว่า : สถาปัตยกรรมคือ