1. Risk aversion, the tendency to a

1. Risk aversion, the tendency to avoid actions with uncertain outcomes (even with good probability of success), is a common trait among managers. This leads frequently to a choice of a short-term gain that may conflict with a long-term benefit. In the case of R&D, when economic times are hard, very often the risk aversion and the short-term thinking take over and R&D is reduced. A recent Business Week article (cited below) notes this trend among Silicon Value venture capitalists. The article notes that the solution to risk aversion can be to rely on the least risk averse entity around, the federal government. The article notes that there are discussions of federal tax breaks to encourage increased spending in R&D. Also, the America Competes Act, passed by Congress in 2007 but not funded, was intended to increase funding for research and development at universities and in corporations, as well as improvements in science education.
While managing risk aversion may mean relying in part on external sources of funding, it can also be accomplished by a strong emphasis on the importance of innovation and its role in future competitiveness. Sometimes this means that “champions” of research within firms will play an important role in increasing the funding of research. The Business Week article notes that some Silicon Valley entrepreneurs have taken money out of their own pockets to fund research.
2. Budgeting and controlling activities such as R&D is difficult. Nonetheless some control must be exercised. The firm should attempt to track the costs and progress of individual projects. Periodically the projects should be evaluated by the personnel doing the research, by other scientists, and by operating managers; the goals is to assess the progress and commercial potential of the project. These evaluations should form the basis for setting priorities on existing projects. For new projects the firm might use a proposal system. Researchers would prepare a short proposal outlining planned research and its expected benefits. A committee of scientists and operating personnel could then set priorities for the various projects. For control of overall spending, the company's approach of comparing its spending with the spending of competitors seems reasonable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. ความเสี่ยง aversion แนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงการกระทำกับผลไม่แน่นอน (แม้จะ มีดีน่าประสบความสำเร็จ), ติดทั่วไปในหมู่ผู้จัดการได้ นี้นำมักจะมีกำไรระยะสั้นที่อาจขัดแย้งกับผลประโยชน์ระยะยาวให้เลือกมากมาย ในกรณีของ R&D เมื่อช่วงเวลาที่เศรษฐกิจยาก บ่อย aversion เสี่ยงและคิดสั้นใช้เวลามากกว่า และ R&D ลดลง บทความธุรกิจสัปดาห์ล่าสุด (อ้างด้านล่าง) หมายเหตุแนวโน้มนี้ในหมู่นายทุนค่าซิลิคอน หมายเหตุบทความที่เสี่ยง aversion โซลูชันสามารถพึ่งพาน้อยเสี่ยง averse เอนทิตีรอบ รัฐบาล หมายเหตุบทความที่มีการสนทนาแบ่งเสียภาษีส่งเสริมการใช้จ่ายเพิ่มขึ้นใน R&D ยัง อเมริกาการแข่งขันกระทำ ผ่าน โดยสภาคองเกรสในปี 2007 แต่ไม่ได้รับเงินทุน มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มเงินทุนวิจัยและพัฒนา ในมหาวิทยาลัย และ ในบริษัท ตลอดจนการปรับปรุงในการศึกษาวิทยาศาสตร์
ในขณะที่การจัดการความเสี่ยง aversion อาจหมายถึง ส่วนหนึ่งอาศัยแหล่งทุนภายนอก มันยังมีดำเนินการ โดยเน้นความสำคัญของนวัตกรรมและบทบาทของมันในการแข่งขันในอนาคต บางครั้งหมายความ ว่า "แชมป์" ของงานวิจัยภายในบริษัทจะเล่นมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มเงินทุนวิจัย สัปดาห์ธุรกิจบทความบันทึกว่า ผู้ประกอบการบางวินได้นำเงินออกจากกระเป๋าตนเข้ากองทุนวิจัย
2 จัดทำงบประมาณ และการควบคุมกิจกรรมเช่น R&D ได้ยาก กระนั้น บางตัวควบคุมต้องสามารถใช้ บริษัทควรพยายามติดตามต้นทุนและความคืบหน้าของแต่ละโครงการ เป็นระยะ ๆ โครงการควรมีประเมิน โดยบุคลากรทำงานวิจัย โดยนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ และตัว จัดการการดำเนินงาน เป้าหมายคือการ ประเมินความก้าวหน้าและศักยภาพเชิงพาณิชย์ของโครงการ การประเมินเหล่านี้ควรเป็นพื้นฐานสำหรับการตั้งค่าระดับความสำคัญของโครงการที่มีอยู่ สำหรับโครงการใหม่ ของบริษัทอาจใช้ข้อเสนอระบบ นักวิจัยจะจัดเตรียมข้อเสนอระยะสั้นจัดเค้าร่างแผนวิจัยและประโยชน์ที่คาดว่า คณะนักวิทยาศาสตร์และบุคลากรปฏิบัติแล้วสามารถตั้งค่าระดับความสำคัญสำหรับโครงการต่าง ๆ สำหรับควบคุมการใช้จ่ายโดยรวม วิธีการของการเปรียบเทียบการใช้จ่ายกับค่าใช้จ่ายของคู่แข่งดูเหมาะสมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 ความเกลียดชังความเสี่ยงแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงการกระทำที่มีผลที่ไม่แน่นอน (แม้จะมีความน่าจะเป็นที่ดีของความสำเร็จ) เป็นลักษณะที่พบบ่อยในหมู่ผู้จัดการ นี้นำไปสู่บ่อยครั้งเพื่อทางเลือกของกำไรระยะสั้นที่อาจขัดแย้งกับผลประโยชน์ในระยะยาว ในกรณีของการวิจัยและพัฒนาเมื่อเวลาที่เศรษฐกิจมีความยากมากมักจะรังเกียจความเสี่ยงและความคิดในระยะสั้นใช้เวลามากกว่าและ R & D จะลดลง บทความสัปดาห์ที่ผ่านมา (อ้างถึงด้านล่าง) บันทึกแนวโน้มนี้ในซิลิกอนมูลค่าร่วมทุนในกิจการ บทความตั้งข้อสังเกตว่าวิธีการแก้รังเกียจความเสี่ยงสามารถที่จะพึ่งพาความเสี่ยงน้อยกิจการรังเกียจรอบรัฐบาล บทความตั้งข้อสังเกตว่ามีการอภิปรายของการแบ่งภาษีของรัฐบาลกลางที่จะกระตุ้นให้เกิดการใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นใน R & D นอกจากนี้อเมริกาแข่งขันกับพระราชบัญญัติผ่านสภาคองเกรสในปี 2007 แต่ไม่ได้รับการสนับสนุนก็ตั้งใจที่จะเพิ่มเงินทุนสำหรับการวิจัยและพัฒนาในมหาวิทยาลัยและใน บริษัท รวมทั้งการปรับปรุงในด้านการศึกษาวิทยาศาสตร์
ในขณะที่การจัดการความเกลียดชังความเสี่ยงอาจหมายถึงการอาศัยในส่วนภายนอก แหล่งที่มาของเงินทุนก็ยังสามารถทำได้โดยการเน้นความสำคัญของนวัตกรรมและบทบาทของตัวเองในการแข่งขันในอนาคต บางครั้งนี้หมายความว่า "แชมป์" ของการวิจัยภายใน บริษัท ที่จะมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มเงินทุนของการวิจัย บทความสัปดาห์ธุรกิจตั้งข้อสังเกตว่าผู้ประกอบการบางซิลิคอนวัลเลย์ได้เอาเงินออกมาจากกระเป๋าของตัวเองเพื่อกองทุนวิจัย
2 การจัดทำงบประมาณและการควบคุมกิจกรรมต่าง ๆ เช่นการวิจัยและพัฒนาเป็นเรื่องยาก อย่างไรก็ตามการควบคุมบางส่วนจะต้องมีการใช้สิทธิ บริษัท ควรพยายามที่จะติดตามค่าใช้จ่ายและความคืบหน้าของแต่ละโครงการ ระยะโครงการที่ควรได้รับการประเมินโดยบุคลากรที่ทำวิจัยโดยนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ และโดยผู้จัดการปฏิบัติการ เป้าหมายคือการประเมินความก้าวหน้าและศักยภาพในเชิงพาณิชย์ของโครงการ การประเมินผลเหล่านี้จะเป็นพื้นฐานสำหรับการตั้งค่าลำดับความสำคัญในโครงการที่มีอยู่ สำหรับโครงการใหม่ที่ บริษัท อาจจะใช้ระบบข้อเสนอ นักวิจัยจะจัดทำข้อเสนอในระยะสั้นการสรุปการวิจัยการวางแผนและผลประโยชน์ที่คาด คณะกรรมการของนักวิทยาศาสตร์และบุคลากรในการดำเนินงานนั้นสามารถตั้งค่าลำดับความสำคัญของโครงการต่างๆ เพื่อควบคุมการใช้จ่ายโดยรวมวิธีการของ บริษัท ในการเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายกับการใช้จ่ายของคู่แข่งดูเหมือนว่าเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . รังเกียจความเสี่ยง แนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงการกระทำ กับผลที่ไม่แน่นอน ( แม้จะมีความน่าจะเป็นที่ดีของความสำเร็จ ) เป็นคุณลักษณะทั่วไปของผู้จัดการ ทำให้บ่อยครั้งเพื่อเลือกผลประโยชน์ระยะสั้นที่อาจขัดแย้งกับผลประโยชน์ระยะยาว ในกรณีของ R & D เมื่อเวลาที่เศรษฐกิจยาก มากมักจะรังเกียจความเสี่ยงและการคิดระยะสั้นใช้เวลามากกว่าและ R & D จะลดลงบทความธุรกิจสัปดาห์ล่าสุด ( กล่าวถึงด้านล่าง ) บันทึกนี้แนวโน้มของค่า Silicon ร่วมทุน . บทความระบุว่า โซลูชั่นการรังเกียจความเสี่ยงสามารถพึ่งพาความเสี่ยงน้อยที่สุดรังเกียจนิติบุคคลรอบ , รัฐบาล บทความ บันทึกว่ามีการแบ่งภาษีของรัฐบาลกลางเพื่อกระตุ้นการใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นใน R & d นอกจากนี้ อเมริกาแข่งขันทำผ่านรัฐสภาในปี 2007 แต่ทุนไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มเงินทุนสำหรับการวิจัย และพัฒนา มหาวิทยาลัย และองค์กร รวมทั้งการปรับปรุงในการศึกษาวิทยาศาสตร์
ในขณะที่การจัดการรังเกียจความเสี่ยงอาจหมายถึง อาศัยในส่วนแหล่งข้อมูลภายนอกของเดิม ก็สามารถทำได้โดยเน้นที่ความสำคัญของนวัตกรรมและบทบาทของมันในการแข่งขันในอนาคตบางครั้งนี้หมายความว่า " ตัวแทน " ของการวิจัยภายใน บริษัท จะเป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญในการเพิ่มเงินทุนในการวิจัย สัปดาห์ทางธุรกิจบทความบันทึกที่บางผู้ประกอบการ Silicon Valley ได้เอาเงินออกจากกระเป๋าของตัวเองเพื่อกองทุนวิจัย
2 . งบประมาณและการควบคุมกิจกรรมต่างๆเช่น R & D เป็นเรื่องยาก อย่างไรก็ตามการควบคุมบางอย่างต้องออกกำลังบริษัท ควรพยายามที่จะติดตามค่าใช้จ่ายและความคืบหน้าของแต่ละโครงการ โครงการ ควรมีการประเมินผลเป็นระยะ ๆโดย บุคลากรทำวิจัยโดยนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆและโดยผู้จัดการปฏิบัติการ ; เป้าหมายคือเพื่อประเมินความก้าวหน้าและศักยภาพเชิงพาณิชย์ของโครงการ การประเมินเหล่านี้จะเป็นพื้นฐานสำหรับการตั้งค่าลำดับความสำคัญของโครงการที่มีอยู่สำหรับโครงการใหม่ที่บริษัทจะใช้ระบบโครงร่าง นักวิจัยจะเตรียมสรุปแผนสั้นข้อเสนอการวิจัยและประโยชน์ที่คาดหวังของ คณะนักวิทยาศาสตร์และเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการสามารถตั้งค่าลำดับความสำคัญสำหรับโครงการต่าง ๆ ควบคุมการใช้จ่ายโดยรวม แนวคิดของ บริษัท ของการเปรียบเทียบการใช้จ่ายด้วยการใช้จ่ายของคู่แข่งที่ดูเหมือนว่าเหมาะสม .