movement, be easily applied and rem

movement, be easily applied and removed to
enable adjustment to tube position and attention
to hygiene and will minimise trauma to adjacent
tissues. Available options include cotton tape,
specifically designed tube holders and non-stretch
adhesive tapes. Although a number of studies
comparing methods of securing endotracheal
tubes exist, a systematic review by Gardner et al.
(2005) indicates that no conclusions regarding the
benefits of one method over another have been
determined. Assessment includes ensuring the
method used is properly applied and that the tube
is secured in the desired position.
The presence of an artificial airway places the
patient at risk of developing complications associated
with the tube itself. Regular assessment of
the cuff enables effective management to minimise
the risk of aspiration from underinflation and tracheal
mucosal injury from overinflation (Vyas et
al., 2002). Evidence to support a single management
technique as superior is limited. Crimlisk et
al. (1996) performed a descriptive study which indicated
two primary techniques which were utilised
in the clinical setting: measuring cuff pressures to
ensure they remain at 25 mmHg or below; inflating
the cuff with the minimum volume of air required
to ensure air leak on inspiration (minimal occlusive
volume); and inflating the cuff with the minimum
volume of air to allow a small leak on inspiration
(minimal leak technique). Consideration of inflation
pressures, patient head movement and tube
diameter to airway diameter ratios should also be
considered if the desired seal is not achieved (Vyas
et al., 2002).
Airway patency
Assessment of airway patency encompasses the
assessment of lung secretions and strategies to
manage these. The normal respiratory function
of the mechanically ventilated patient is compromised
placing them at risk of complications. Arti-
ficial airways bypass the humidification and filtering
mechanisms of the upper airways (St John and
Malen, 2004), medical gas is cold and dry and disease
processes and therapies can impair the cough
reflex (Jaber et al., 2004). Lung secretions should
be assessed for colour, consistency and volume
(Winters and Munro, 2004). Endotracheal suctioning
provides opportunity to assess the secretions
but also to support the patient by removing secretions.
Endotracheal suctioning in itself however is
potentially hazardous to the patient and should be
performed with care.
A review by Day et al. (2002) indicates that
the frequency of suctioning should be determined
by the patient’s need, rather than performed

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเคลื่อนไหวจะนำไปใช้อย่างง่ายดายและลบออกเพื่อช่วยให้การปรับไปที่ตำแหน่งท่อและความสนใจเพื่อสุขอนามัยและการจะลดการบาดเจ็บที่จะอยู่ใกล้เคียงกับเนื้อเยื่อ ตัวเลือกที่มีจำหน่าย ได้แก่ เทปผ้าฝ้ายออกแบบมาโดยเฉพาะผู้ถือหลอดและไม่ยืดเทปกาว แม้ว่าจำนวนของศึกษาเปรียบเทียบวิธีการของการรักษาความปลอดภัยช่วยหายใจท่ออยู่เป็นระบบตรวจสอบโดยการ์ดเนอร์et al. (2005) แสดงให้เห็นว่าไม่มีข้อสรุปเกี่ยวกับประโยชน์ของวิธีการหนึ่งไปอีกที่ได้รับการกำหนด การประเมินผลรวมถึงการสร้างความมั่นใจวิธีการที่ใช้ถูกนำไปใช้อย่างถูกต้องและที่หลอดจะมีความปลอดภัยในตำแหน่งที่ต้องการ. การปรากฏตัวของสถานที่ทางเดินหายใจเทียมผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนการพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับท่อของตัวเอง การประเมินปกติของข้อมือช่วยให้การจัดการที่มีประสิทธิภาพในการลดความเสี่ยงของความทะเยอทะยานจากunderinflation และหลอดลมได้รับบาดเจ็บจากเยื่อเมือกoverinflation (Vyas et al., 2002) หลักฐานที่จะสนับสนุนการจัดการเดียวเทคนิคเป็นที่เหนือกว่ามี จำกัด Crimlisk et al, (1996) ดำเนินการศึกษาเชิงพรรณนาซึ่งชี้ให้เห็นทั้งสองเทคนิคหลักที่ถูกนำมาใช้ในการตั้งค่าทางคลินิก: การวัดแรงกดดันข้อมือเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขายังคงอยู่ที่ 25 มิลลิเมตรปรอทหรือต่ำกว่า; พองข้อมือที่มีปริมาณขั้นต่ำของอากาศที่จำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าการรั่วไหลของอากาศแรงบันดาลใจ(อุดตันน้อยที่สุดปริมาณ); และข้อมือพองกับต่ำสุดปริมาณของอากาศเพื่อช่วยให้การรั่วไหลของแรงบันดาลใจเล็ก ๆ (เทคนิคการรั่วไหลน้อยที่สุด) การพิจารณาอัตราเงินเฟ้อแรงกดดันการเคลื่อนไหวของศีรษะของผู้ป่วยและท่อขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางอัตราส่วนเส้นผ่าศูนย์กลางทางเดินหายใจควรได้รับการพิจารณาถ้าประทับตราที่ต้องการไม่ประสบความสำเร็จ(Vyas et al., 2002). สายการบินแจ้งชัดประเมินของสายการบินแจ้งชัดครอบคลุมการประเมินผลการหลั่งปอดและกลยุทธ์ในการการจัดการเหล่านี้ ฟังก์ชั่นระบบทางเดินหายใจปกติของผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจที่ถูกบุกรุกวางพวกเขาที่มีความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อน Arti- ficial สายการบินข้ามความชื้นและการกรองกลไกของทางเดินหายใจส่วนบน(เซนต์จอห์นและMalen, 2004), ก๊าซทางการแพทย์มีอากาศหนาวเย็นและแห้งและโรคกระบวนการและการรักษาที่สามารถทำให้เสียไอสะท้อน(Jaber et al., 2004) หลั่งปอดควรได้รับการประเมินความสอดคล้องสีและปริมาณ(ฤดูหนาวและมันโร, 2004) ช่วยหายใจดูดให้โอกาสในการประเมินหลั่งแต่ยังให้การสนับสนุนผู้ป่วยโดยการเอาหลั่ง. ช่วยหายใจดูดเสมหะในตัวเอง แต่เป็นที่อาจเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยและควรจะดำเนินการด้วยความระมัดระวัง. ทบทวนโดยวัน et al, (2002) แสดงให้เห็นว่าความถี่ของการดูดควรได้รับการพิจารณาจากความต้องการของผู้ป่วยมากกว่าการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเคลื่อนไหวจะใช้ง่ายและลบออก

ช่วยปรับตำแหน่งหลอด และความสนใจ
เพื่อสุขอนามัยและจะลดการบาดเจ็บต่อเนื้อเยื่อที่อยู่ติดกัน

ตัวเลือกรวมถึงเทปฝ้าย
ออกแบบมาเฉพาะผู้ถือหลอดและไม่ยืด
กาวเทป แม้ว่าจำนวนของการศึกษาเปรียบเทียบวิธีการรักษาความปลอดภัยของหลอดให้อาหาร

อยู่ทบทวนอย่างเป็นระบบโดย Gardner et al .
( 2005 ) พบว่า ไม่มีการสรุปเกี่ยวกับประโยชน์ของวิธีการหนึ่งมากกว่าอีก

ได้กำหนดไว้ การประเมินรวมถึงมั่นใจ
วิธีการอย่างถูกต้องใช้และหลอด
ปลอดภัยในตําแหน่งที่ต้องการ การปรากฏตัวของหลอดลมเทียม

ที่ผู้ป่วยที่ความเสี่ยงของการพัฒนาภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้อง
กับหลอดเอง ปกติ
.ข้อมือช่วยการจัดการที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดความเสี่ยงของการ underinflation

( และหลอดลมจากการบาดเจ็บจาก overinflation ( Vyas et
al . , 2002 ) หลักฐานสนับสนุนเทคนิคการจัดการ
เดี่ยวตามสุพีเรียจำกัด crimlisk et
อัล ( 1996 ) ได้ทำการศึกษาเชิงพรรณนาซึ่งระบุเทคนิคที่ใช้หลักสอง

ในการตั้งค่าทางคลินิก :เครื่องวัดความดันข้อมือ

ให้แน่ใจว่าพวกเขายังคงอยู่ที่ 25 มิลลิเมตรปรอทหรือด้านล่าง ; พอง
ข้อมือกับระดับเสียงต่ำสุดของอากาศที่จำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าอากาศที่รั่ว
แรงบันดาลใจ ( น้อยที่สุดทันตกรรมบดเคี้ยว
เล่ม ) ; และ inflating ข้อมือที่มีระดับเสียงต่ำสุดของอากาศเพื่อให้รั่ว

( เทคนิคเล็กๆในแรงบันดาลใจรั่วน้อยที่สุด ) พิจารณาจากแรงกดดันเงินเฟ้อ

และการเคลื่อนไหวของศีรษะผู้ป่วยหลอดเส้นผ่าศูนย์กลางอัตราส่วนเส้นผ่านศูนย์กลางการบินควร
ถือว่าถ้าต้องการประทับตราไม่ประสบความสำเร็จ ( Vyas
et al . , 2002 ) .

การประเมินศักยภาพการบินของการบินแจ้งชัดครอบคลุม
การประเมินหลั่งปอดและกลยุทธ์
จัดการเหล่านี้ ปกติสมรรถภาพการหายใจในผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ

ถูกวางไว้ในความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อน กิ -
ficial บินข้าม humidification และการกรอง
กลไกการบินบน ( St John และ
malen , 2004 ) , ก๊าซทางการแพทย์ คือ เย็น และแห้ง และโรค
กระบวนการและการรักษาสามารถทำให้เสียไอ
สะท้อน ( Jaber et al . , 2004 ) ปอดหลั่งควร
ถูกประเมินสำหรับสี ความสอดคล้อง และปริมาณ
( หนาวและ Munro , 2004 ) แสดงโดยให้โอกาสที่จะประเมินออกมา

แต่ยังให้การสนับสนุนผู้ป่วยโดยการหลั่ง .
คาห้องพักในตัวเอง แต่เป็น
อาจเป็นอันตรายต่อผู้ป่วย และควรดำเนินการด้วยความระมัดระวัง
.
รีวิววัน et al . ( 2002 ) พบว่า ความถี่ของห้องพัก

ควรกำหนดโดยความต้องการของคนไข้มากกว่าแสดง