In a way, once Uncle Dalton had die

In a way, once Uncle Dalton had died, I think a part of Aunt Molly died too. She was still a hard worker and remained a good mother to Winston and Clement. Indeed, the routine of running the house was something she no longer needed any help with. My parents and Uncle Dalton's parents — my grandparents — all helped Aunt Molly with the decision making. But the cheerfulness that we had come to expect from her had gone. It was as if all her cheerfulness had died with Uncle Dalton, her 'dear Dally'. She got some money from the bus company because Uncle Dalton had been killed at work. At least she didn't have to leave the twins in order to earn money.

Life continued.

The twins grew into fine boys. But by the time they were fourteen they wanted to see a bit more of the world outside their comfortable home. Both of them were bright and interested in the world outside. Especially Winston. They were beginning to get bored with life at home with all its safe routines.

That's where the trouble really began. Aunt Molly had not really changed since their father's death. She had not even learned to read properly. She never went out and had no outside interests. She spent what free time she had listening to the radio or watching the television, especially game shows.

The boys, though they loved their mother, wanted to decide more things for themselves. And like me, they wanted to go out more. Aunt Molly, however, just wanted to stay at home all the time. The boys never went out much with their mother - whenever they did go out, it was with me and my parents or with our grandparents. Aunt Molly always stayed at home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทาง เมื่อลุงดาลตันเสียชีวิต ผมคิดว่า เป็นส่วนหนึ่งของป้ามอลลี่ตายเกินไป เธอยังเป็นผู้ปฏิบัติงานที่ยาก และยังคง เป็นแม่ที่ดีกับวินสตัน Clement แน่นอน ขั้นตอนของการทำงานบ้านเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการความช่วยเหลือใด ๆ พ่อและลุงดาลตันผู้ปกครองเช่นปู่ย่าตายายของฉัน — ทั้งหมดช่วยป้ามอลลี่กับการตัดสินใจ แต่ cheerfulness ที่เราได้คาดหวังมาจากเธอก็หายไป มันเป็นเหมือน cheerfulness ของเธอเสียชีวิต ด้วยลุงดาลตัน เธอ 'รัก Dally' เธอได้รับเงินบางส่วนจากบริษัทเนื่องจากลุงดาลตันถูกฆ่าที่ทำงาน น้อย เธอไม่ได้ต้องปล่อยให้คู่เพื่อที่จะได้รับเงิน ชีวิตอย่างต่อเนื่อง คู่เติบโตเป็นเด็กผู้ชายที่ดี แต่เวลาพวก 14 พวกเขาอยากดูบิตเพิ่มเติมของโลกนอกบ้านสะดวกสบาย ทั้งสองอย่างก็สดใส และความสนใจในโลกภายนอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวินสตัน พวกเขาก็เริ่มได้รับเบื่อกับชีวิตที่บ้านด้วยตามปกติปลอดภัยทั้งหมด ที่อยู่ที่ปัญหาจริง ๆ เริ่ม จริง ๆ ไม่มีเปลี่ยนป้ามอลลี่ตั้งแต่การตายของพ่อ มีไม่ได้เรียนรู้การอ่านอย่างถูกต้อง เธอไม่เคยออกไป และมีบุคคลภายนอกไม่ เธอใช้อะไรฟรีเวลาที่เธอได้ฟังวิทยุ หรือดูโทรทัศน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกมการแสดง เด็กผู้ชาย แม้ว่าพวกเขารักแม่ อยากเลือกสิ่งที่เพิ่มเติมด้วยตนเอง และเหมือนฉัน พวกเขาต้องไปหาเพิ่มเติม ป้ามอลลี่ ไร แค่อยากจะอยู่บ้านตลอดเวลา เด็กชายไม่เคยออกไปมากแม่ - เมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาไม่ได้ออกไป มันเป็น กับผมและพ่อ หรือปู่ย่าตายายของเรา ป้ามอลลี่เสมออยู่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางเมื่อลุงดาลตันเสียชีวิตผมคิดว่าส่วนหนึ่งของป้ามอลลี่เสียชีวิตมากเกินไป เธอก็ยังคงเป็นคนขยันและยังคงเป็นแม่ที่ดีให้กับวินสตันและผ่อนผัน อันที่จริงการทำงานตามปกติของบ้านเป็นสิ่งที่เธอไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือเกี่ยวกับการใด ๆ พ่อแม่ของฉันและพ่อแม่ของลุงดาลตัน - ปู่ย่าตายายของฉัน - ทั้งหมดช่วยป้ามอลลี่กับการตัดสินใจ แต่ดีใจที่เราได้มาคาดหวังจากเธอได้หายไป มันเป็นเหมือนกับว่าทุกความเบิกบานใจของเธอได้ตายไปพร้อมกับลุงดาลตันเธอรัก Dally ' เธอได้เงินจาก บริษัท รถบัสเพราะลุงดาลตันถูกฆ่าตายในที่ทำงาน อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องออกจากฝาแฝดในการสั่งซื้อจะได้รับเงิน. ชีวิตอย่างต่อเนื่อง. ฝาแฝดทั้งสองก็กลายเป็นชายที่ดี แต่เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาสิบสี่ที่พวกเขาต้องการที่จะเห็นอีกเล็กน้อยของโลกนอกบ้านที่สะดวกสบายของพวกเขา ทั้งสองของพวกเขาเป็นที่สดใสและมีความสนใจในโลกภายนอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวินสตัน พวกเขาเป็นจุดเริ่มต้นที่จะได้รับเบื่อกับชีวิตที่บ้านกับการปฏิบัติที่ปลอดภัย. นั่นคือสิ่งที่เป็นปัญหาจริงๆเริ่ม ป้ามอลลี่ไม่เคยเปลี่ยนจริงๆตั้งแต่การตายของพ่อของเขา เธอไม่ได้เรียนรู้แม้กระทั่งการอ่านอย่างถูกต้อง เธอไม่เคยออกไปและไม่มีผลประโยชน์นอก เธอใช้เวลาในสิ่งที่เวลาว่างของเธอได้ฟังวิทยุหรือดูโทรทัศน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกมโชว์. เด็กชายแม้ว่าพวกเขาจะรักแม่ของพวกเขาอยากที่จะตัดสินใจสิ่งต่างๆมากขึ้นสำหรับตัวเอง และเช่นเดียวกับผมที่พวกเขาต้องการที่จะออกไปมากขึ้น ป้ามอลลี่ แต่แค่อยากจะอยู่ที่บ้านตลอดเวลา เด็กชายไม่เคยไปออกมากกับแม่ของพวกเขา - เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาทำออกไปมันเป็นกับผมและพ่อแม่ของฉันหรือปู่ย่าตายายของเรา ป้ามอลลี่มักจะอยู่ที่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทำนองเดียวกัน เมื่อลุงดอลตันก็ตายไปแล้ว ฉันคิดว่า ส่วนหนึ่ง ของ ป้ามอลลี่ก็ตายไปด้วย เธอยังเป็นคนที่ทำงานหนักและยังคงเป็นแม่ที่ดี วินส์ตัน และ เคลเมนท์ แน่นอน ตามปกติของวิ่งบ้านเป็นสิ่งที่เธอไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือใด ๆ ด้วย พ่อแม่และผู้ปกครอง - ลุงดอลตันของฉันปู่ย่า - ช่วยป้ามอลลี่กับการตัดสินใจแต่ความสุขที่เราได้มาคาดหวังจากเธอได้หายไป มันเหมือนความสุขทั้งหมดของเธอได้ตายกับลุงดอลตันเธอที่รัก " หยอกเอิน " เธอได้รับเงินจาก บริษัท บัส เพราะลุงดอลตันได้ถูกฆ่าตายในที่ทำงาน อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ทิ้งคู่เพื่อที่จะได้รับเงิน ชีวิต

)

แฝดเติบโตเป็นอย่างดีทุกคนแต่ตอนอายุ 14 เขาต้องการที่จะเห็นมากขึ้นของโลกภายนอกบ้านที่สะดวกสบายของพวกเขา ทั้งสองของพวกเขาสดใสและสนใจโลกภายนอก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วินสตัน พวกเขาเริ่มที่จะเบื่อกับชีวิตที่บ้านกับการปฏิบัติที่ปลอดภัยของ

ที่เดือดร้อนจริง ๆเริ่ม ป้ามอลลี่ไม่ได้เปลี่ยนจริงๆ เพราะความตายของพ่อเธอไม่ได้เรียนรู้ที่จะอ่านได้อย่างถูกต้อง เธอไม่มีวันได้ออกไป และไม่มีผลประโยชน์ภายนอก เธอใช้อะไรฟรีเวลาที่เธอได้ฟังวิทยุ หรือดูโทรทัศน์ โดยเฉพาะเกมที่แสดง

เด็ก แม้ว่าเขาจะรักแม่ อยากทำอะไรให้ตัวเอง และฉันก็อยากจะไปอีก ป้ามอลลี่ แต่แค่อยากอยู่บ้านตลอดเวลาเด็กที่ไม่เคยออกไปมากกับแม่ของพวกเขา - เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาออกไป มันกับผมและพ่อแม่ หรือปู่ ย่า ตา ยาย ของเรา ป้ามอลลี่ อยู่แต่ในบ้าน