Survey of alcohol consumption patte

Survey of alcohol consumption patterns
Measures of current drinking patterns were based on AUDIT questionnaire including 10 screening question items: (1) drinking frequency, (2) usual drinking quantity, (3) frequency of high-risk drinking, (4) frequency of inability to stop drinking, (5) frequency of failure to do normally expected things, (6) frequency of needing a drink in the morning after a heavy drinking session, (7) frequency of feeling guilty after drinking, (8) frequency of inability to remember after drinking, (9) injury because of drinking, and (10) any suggestion of cut down by families, friends, or doctors. The cut-off points of the AUDIT score were categorized into three groups: 0–7, 8–14, and ≥15. These cut-off points were based on previous studies about detecting hazardous drinkers (Conigrave et al., 1995 and Skipsey et al., 1997). High-risk drinking was defined as drinking seven or more for men and five or more for women on one occasion (Miller et al., 2007 and Sull et al., 2009), and responses were grouped into four categories: less than once a month, once a month, and more than once a week.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำรวจความคิดเห็นของรูปแบบการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
มาตรการของรูปแบบการดื่มในปัจจุบันขึ้นอยู่กับการตรวจสอบแบบสอบถามรวมทั้ง 10 รายการคำถามคัดกรอง: (1) ความถี่ดื่ม (2) ปริมาณการดื่มตามปกติ (3) ความถี่ของการดื่มมีความเสี่ยงสูง (4) ความถี่ของ ไม่สามารถที่จะหยุดดื่ม (5) ความถี่ของความล้มเหลวที่จะทำสิ่งที่คาดว่าจะได้ตามปกติ(6) ความถี่ของการต้องดื่มในตอนเช้าหลังจากที่เซสชั่นการดื่มหนัก (7) ความถี่ของการรู้สึกผิดหลังจากดื่ม (8) ความถี่ของการไม่สามารถที่จะจำได้ว่าหลังจากดื่ม (9) ได้รับบาดเจ็บเพราะการดื่มและ (10) ข้อเสนอแนะใด ๆ ลดลงโดยครอบครัวเพื่อนหรือแพทย์ จุดตัดของคะแนนการตรวจสอบที่ถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มคือ 0-7, 8-14 และ≥ 15จุดตัดเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับการศึกษาก่อนหน้าเกี่ยวกับการตรวจสอบนักดื่มที่เป็นอันตราย (conigrave และคณะ. 1995 และ skipsey et al,., 1997) การดื่มมีความเสี่ยงสูงได้รับการกำหนดให้เป็นดื่มเจ็ดหรือมากกว่าสำหรับผู้ชายและห้าหรือมากกว่าสำหรับผู้หญิงที่มีอยู่ครั้งหนึ่งและการตอบสนองที่ถูกแบ่งออกเป็นสี่ประเภท (มิลเลอร์และอัล 2007 และ Sull et al, 2009..): น้อยกว่าหนึ่งครั้ง เดือนเดือนละครั้งและไม่ต่ำกว่าสัปดาห์ละครั้ง.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำรวจรูปแบบการใช้แอลกอฮอล์
วัดรูปปัจจุบันดื่มก็ตามแบบสอบถามตรวจสอบรวม 10 รายการคำถามคัดกรอง: ความถี่ (1) ดื่ม ดื่มปริมาณปกติ (2), (3) ความถี่ของการดื่มอิก (4) ความถี่ของการไม่สามารถหยุดดื่ม, (5) ความถี่ของความล้มเหลวในการทำสิ่งที่คาดว่าปกติ (6) ความถี่ของต้องดื่มในตอนเช้าหลังจากหนักดื่มเซสชัน, (7) ความถี่ของความรู้สึกผิดหลังจากดื่ม (8) ความถี่ของการไม่สามารถจดจำหลังจากการดื่ม การบาดเจ็บเนื่องจากการดื่ม (9) และ (10) คำแนะนำใด ๆ ตัดลงครอบครัว เพื่อน หรือแพทย์ จุดตัดของคะแนนตรวจสอบถูกแบ่งเป็นสามกลุ่ม: 0–7, 8–14 และ≥ 15 จุดตัดเหล่านี้ถูกใช้ในการศึกษาก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการตรวจอันตรายสารธรรม (Conigrave และ al., 1995 และ Skipsey และ al., 1997) ดื่มอิกถูกกำหนดเป็นดื่มเจ็ดหรือมากกว่าผู้ชาย และห้า หรือมากกว่าผู้หญิงครั้งหนึ่ง (มิลเลอร์ et al., 2007 และ Sull et al., 2009), และตอบถูกแบ่งออกเป็น 4 ประเภท: เดือนละครั้งน้อยกว่า เมื่อเดือน และมากกว่าหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสำรวจความคิดเห็นของรูปแบบการ บริโภค เครื่องดื่มแอลกอฮอล์
มาตรการของรูปแบบการดื่มในปัจจุบันตามแบบสอบถามการตรวจสอบรวมถึงรายการ 10 การตรวจคัดคำถาม( 1 )ความถี่ดื่ม( 2 )ปริมาณน้ำตามปกติ( 3 )ความถี่ในการดื่มมีความเสี่ยงสูง( 4 )ความถี่ของการไม่สามารถที่จะหยุดดื่มน้ำ( 5 )ความถี่ของความล้มเหลวในการทำสิ่งต่างๆเป็นไปตามที่คาดหวังได้( 6 )ความถี่ของความต้องการที่ดื่มในช่วงเช้าหลังจากที่ดื่มหนักเซสชัน,( 7 )ความถี่ของความรู้สึกว่ามีความผิดหลังจากดื่ม,( 8 )ความถี่ของการไม่สามารถที่จะจำได้ว่าหลังจากดื่ม,( 9 )ได้รับบาดเจ็บเนื่องจากการดื่มและ( 10 )ที่แนะนำของการตัดลดลงครอบครัว,เพื่อน,หรือแพทย์. จุดตัดของคะแนนการตรวจสอบก็แบ่งออกเป็นสามกลุ่ม 0-7 8-14 และกำหนด≥ 15จุดตัดดังกล่าวอยู่บนพื้นฐานของการศึกษาก่อนหน้าเกี่ยวกับการตรวจจับดื่มสุราเป็นอันตราย( conigrave et al .ปี 1995 และ skipsey et al . 1997 ) ดื่มน้ำมีความเสี่ยงสูงถูกกำหนดเป็นการดื่มเจ็ดหรือมากกว่าสำหรับผู้ชายและห้าหรือมากกว่าสำหรับผู้หญิงในหนึ่งครั้ง(มิลเลอร์ et al . 2007 และ sull et al . 2009 )และการตอบกลับมาจัดกลุ่มเป็นสี่ ประเภท น้อยกว่าเดือนละครั้งเดือนละครั้งและมากกว่าสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง.