There were seven systemic fungicide

There were seven systemic fungicides tested for pathogen growth inhibition: tolclofos-methyl, caboxin, carbendazim, azoxystrobin, hymexazol, thiram and prochloraz. All fungicides were 98% pure and purchased from fungicides companies of China. The inhibitory activities of the fungicides on mycelial radial growth of the pathogen were determined by growing the fungus on a PDA medium containing different concentrations of fungicide in Petri dishes (90-mm diameter). A 1 ml volume of methanol solution containing a fungicide was added to 100 ml sterilized PDA medium at 60°C, and then poured equally into five Petri dishes. In all, 1 ml of methanol was added to 100 ml sterilized PDA medium as control. A disc (5-mm diameter) of 7-day-old pathogen mycelial culture was aseptically transferred to the center of the solidified PDA medium in plates. The plates were subsequently incubated for 7 days at 28°C. Mycelial growth of the pathogen was measured on each plate, and the growth in PDA medium containing fungicides was compared with the growth of the pathogen in plates containing methanol (control). The experiment was replicated five times for each treatment and the mean values taken. Fungitoxicity was recorded in terms of percentage colony inhibition and calculated according to Pandey et al. (1982). Percentage growth inhibition was determined as [(Dc−Dt)/Dc]×100, where Dc is the average diameter increase of fungal colony with control, and Dt is the average diameter increase of a fungal colony with treatment. The median effective inhibitory concentration (EC50) against tomato wilt pathogen was calculated using the linear relation between the inhibitory probability and concentration logarithm according to methods outlined by Finney (1978).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี 7 ระบบซึ่งเกิดจากเชื้อทดสอบในการยับยั้งการเจริญเติบโตการศึกษา: tolclofos methyl, caboxin, carbendazim, azoxystrobin, hymexazol, thiram และ prochloraz ซึ่งเกิดจากเชื้อทั้งหมดได้ 98% บริสุทธิ์ และซื้อจากบริษัทซึ่งเกิดจากเชื้อจีน กิจกรรมที่ลิปกลอสไขซึ่งเกิดจากเชื้อใน mycelial รัศมีการเจริญเติบโตของการศึกษาถูกกำหนด โดยเติบโตเชื้อราบนสื่อ PDA ที่ประกอบด้วยความเข้มข้นต่าง ๆ ของสารเคมีในอาหาร Petri (เส้นผ่าศูนย์กลาง 90 mm) ปริมาณ 1 ml ของเมทานอลโซลูชั่นที่ประกอบด้วยสารเคมีถูกเพิ่มเข้าไป 100 ml sterilized กลาง PDA ที่ 60° C แล้ว poured เป็น 5 Petri อาหารเท่า ๆ กัน ทั้งหมด มีเพิ่ม 1 ml ของเมทานอล 100 มล sterilized PDA ปานกลางเป็นตัวควบคุม แผ่น (เส้นผ่าศูนย์กลาง 5 มม.) อายุ 7 วันศึกษาวัฒนธรรม mycelial aseptically ได้ถูกถ่ายโอนไปศูนย์กลาง PDA solidified ในแผ่น แผ่นมีต่อ incubated ในวันที่ 28 องศาเซลเซียส Mycelial เจริญเติบโตของการศึกษาถูกประเมินในแต่ละจาน และการเจริญเติบโตใน PDA ซึ่งเกิดจากเชื้อที่ประกอบด้วยถูกเปรียบเทียบกับการเติบโตของการศึกษาในแผ่นที่ประกอบด้วยเมทานอล (ควบคุม) ทดลองถูกจำลองแบบห้าครั้งการบำบัดแต่ละและค่าเฉลี่ยที่นำมา Fungitoxicity บันทึกเปอร์เซ็นต์ยับยั้งอาณานิคม และคำนวณตาม Pandey et al. (1982) ยับยั้งการเจริญเติบโตเปอร์เซ็นต์ถูกกำหนดเป็น× [(Dc−Dt) /Dc] 100, Dc อยู่เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ยเส้นผ่าศูนย์กลางของโคโลนีเชื้อราควบคุม และ Dt เพิ่มขึ้นเฉลี่ยเส้นผ่าศูนย์กลางของโคโลนีเชื้อราด้วยการรักษา มัธยฐานใช้ลิปกลอสไขความเข้มข้น (EC50) กับมะเขือเทศเหี่ยวศึกษาถูกคำนวณโดยใช้ความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างความน่าเป็นลิปกลอสไขและหาค่าลอการิทึมของความเข้มข้นตามวิธีที่ระบุไว้ โดย Finney (1978)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

tolclofos-methyl, caboxin, เบนดาซิม, azoxystrobin, hymexazol thiram และ prochloraz: มีเจ็ดสารฆ่าเชื้อราระบบทดสอบการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคได้ สารฆ่าเชื้อราทุกคน 98% ที่บริสุทธิ์และที่ซื้อมาจาก บริษัท สารเคมีของจีน กิจกรรมการยับยั้งของสารฆ่าเชื้อราต่อการเจริญเติบโตของเส้นใยรัศมีของการติดเชื้อที่ถูกกำหนดโดยการเจริญเติบโตของเชื้อราในสื่อที่มีความเข้มข้นของพีดีเอที่แตกต่างกันของสารเคมีในจานเพาะเชื้อ (90 มิลลิเมตร) ปริมาณ 1 มิลลิลิตรของสารละลายเมทานอลที่มีส่วนผสมของสารเคมีถูกบันทึกอยู่ใน 100 มล. ฆ่าเชื้อกลาง PDA ที่ 60 ° C และเท่าเทียมกันแล้วเทลงในจานเพาะเชื้อห้า ในทุก 1 มิลลิลิตรของเมทานอลถูกบันทึกอยู่ใน 100 มล. กลาง PDA ฆ่าเชื้อเป็นตัวควบคุม แผ่น (5 มม. เส้นผ่าศูนย์กลาง) ของเชื้อโรควัฒนธรรมเส้นใย 7 วันเก่าที่ถูกย้ายไปยังศูนย์เลี้ยงในขวดทดลองของกลาง PDA แข็งในจาน แผ่นบ่มมาเป็นเวลา 7 วันที่ 28 ° C. การเจริญเติบโตของเส้นใยของเชื้อโรคถูกวัดในแต่ละแผ่นและการเจริญเติบโตในพีดีเอที่มีสารฆ่าเชื้อรากลางที่ถูกเมื่อเทียบกับการเจริญเติบโตของเชื้อโรคในจานที่มีเมทานอล (ควบคุม) การทดลองที่ได้รับการทำซ้ำห้าครั้งสำหรับแต่ละการรักษาและค่าเฉลี่ยที่ Fungitoxicity ถูกบันทึกไว้ในแง่ของเปอร์เซ็นต์การยับยั้งอาณานิคมและคำนวณตาม Pandey เอตอัล (1982) ยับยั้งการเจริญเติบโตร้อยละถูกกำหนดเป็น [(Dc-Dt) / Dc] × 100 ที่ Dc คือการเพิ่มขึ้นของขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของโคโลนีของเชื้อราที่มีการควบคุมและ Dt คือการเพิ่มขึ้นของขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของโคโลนีของเชื้อรากับการรักษา ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของการยับยั้งที่มีประสิทธิภาพ (EC50) กับมะเขือเทศเหี่ยวเชื้อโรคได้รับการคำนวณโดยใช้ความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงระหว่างความน่าจะเป็นและความเข้มข้นของลอการิทึมยับยั้งการตามวิธีการที่ระบุไว้โดยฟินเนย์ (1978)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเจ็ดวันทดสอบระบบเพื่อยับยั้งการเจริญเชื้อ : tolclofos เมธิล caboxin ปลา azoxystrobin hymexazol Thiram , , , และ โปรคลอราช . เมื่อทั้งหมดเป็น 98% บริสุทธิ์และซื้อจาก บริษัท สารเคมีในจีนการยับยั้งกิจกรรมของวันในการเจริญของเชื้อเป็นซึ่งเติบโตเชื้อราบนอาหารที่มีความเข้มข้นแตกต่างกันของ PDA ใช้ในจานเลี้ยงเชื้อ ( 90 มม. เส้นผ่าศูนย์กลาง ) 1 มิลลิลิตร สารละลายที่มีปริมาณของเมทานอล fungicide คือเพิ่ม 100 ml ที่ 60 ° C ( ฆ่าเชื้อ PDA แล้วเทกันห้าจานเพาะเลี้ยง ใน ทั้งหมด1 มิลลิลิตรเมธาเติม 100 ml ฆ่าเชื้อ PDA ขนาดกลางเป็นควบคุม แผ่นดิสก์ ( 5-mm เส้นผ่าศูนย์กลาง ) ของ 7-day-old เชื้อโรคเจริญวัฒน aseptically โอนไปยังศูนย์ของก้อนหล่อแข็ง PDA กลางจาน จานต่อมาเป็น บ่มที่ 28 องศา การเจริญเติบโตของเชื้อ 7 วัน มีวัดในแต่ละจานและการเจริญเติบโตใน PDA ขนาดกลางที่มีเมื่อเทียบกับการเจริญเติบโตของเชื้อในจานที่มีเมทานอล ( ควบคุม ) และทำการทดลองซ้ำห้าครั้งสำหรับการรักษาแต่ละครั้ง และหมายความว่า ค่าถ่าย fungitoxicity ถูกบันทึกในแง่ของอาณานิคมและเปอร์เซ็นต์การยับยั้งคำนวณตามเดย์ et al . ( 1982 )การยับยั้งการเจริญเติบโตร้อยละถูกกำหนดเป็น [ ( DC − DT ) / DC ] × 100 ที่ DC มีเส้นผ่าศูนย์กลางเพิ่มขึ้นของเชื้อราอาณานิคมกับการควบคุมและ DT มีค่าเฉลี่ยขนาดของโคโลนีของเชื้อราเพิ่มกับการรักษาที่มีประสิทธิภาพการเจริญสมาธิ ( ec50 ) กับมะเขือเทศ เชื้อโรคก็จะคำนวณโดยใช้ความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างความน่าจะเป็นยับยั้งและความเข้มข้นของลอการิทึมตามวิธีการที่ระบุไว้โดย ฟินนี่ย์ ( 1978 )