Meat and SteamThe flames shimmered,

Meat and Steam
The flames shimmered, flickering and swaying from side to side.
I wonder why people always find it so calming to watch fire?
That curious thought suddenly entered Nara Shikamaru’s head.
It was probably something that had started generations ago, back when people were still waiting on civilisation to happen. In those days, fire had always been a constant companion to people.
Fire had illuminated their surroundings and held the darkness of night at bay. It protected people from both the cold and foreign invaders. It had also been used as a signal, to find the location of your comrades, and the way back home.
Years and years of those activities had bled into people’s genes, and surely been passed onto Shikamaru himself. That was why, sitting in front of the warm flames, he felt such a soothing feeling.
That feeling was passed on in Konoha’s ‘Will of Fire’.
From parent to child. From child to grandchild. From teacher to student. From friend to friend.
Your feelings were tied to each other. Connected.
Maybe that Will of Fire had started out as a small flame that anyone could easily put out.
But it hadn’t disappeared. Even now, it was still being passed on, from person to person, and still burning bright.
It was those connections spanning generations that made fire so soothing. No matter how much time passed, every single cell in Shikamaru’s body was marked with the memories of those who had come before him, and found fire to be such a comfort.
People would use fire to cook food and sit around it, gazing into the flames as they ate. Before they realised what was happening, they’d gather around it in groups of loved ones.
Back then, and now, that was a sight that never changed. In fact, in this moment, Shikamaru was sitting in front of a warm fire and eating a meal with his best friend, Akimichi Chouji.
Chatter. Laughter. The sound of clinking tableware. Most of all, the sound of sizzling meat as it cooked.
Yakiniku Q.
It was the usual place for Shikamaru and the rest.
When it came to barbecue restaurants like this, people usually expected them to be crowded at night only, and not be all that busy during the day. Yakiniku Q was an exception, always bustling with people during noon and the night. Their meat was cheap, and on top of that high quality, so the restaurant was very popular.
And that meant that right now, at this very lunch hour, Yakiniku Q was no different from a battlefield.
Orders were being called out from seats on every side, calls for beer or oolong tea or utensils all being met by the hurrying restaurant workers. They were hurrying around the store, circling around all the customers in a rush. The place was hectic.
Shikamaru was watching the frantic state of the workers out of the corner of his eye as he put a single piece of meat onto the grill.
The deep red colour of the meat almost seemed to shine, the fat glistening like a pearl. Proof that it was fresh. The mouth-watering sizzling sound mixed in with the delicious smell wafting through the restaurant.
Shikamaru and Chouji had decided to have lunch here at the usual place.
The decision itself had happened just a while ago.
Shikamaru had headed out to do some shopping, and bumped into Chouji in the middle of the road. They’d gotten to talking.
Then Chouji said, “It’s about to be lunchtime anyway, so how about eating some meat together?” and here they were at their usual hangout of Yakiniku Q.
Shikamaru had entered the shop with the intention of stopping by briefly, like one would do at a tea shop, but Chouji always did this.
‘Some meat’ he’d said– as if! Chouji never sat down without the intention to dedicate himself to eating all he could.
Shikamaru’s piece of meat on the grill was starting to get nice and juicy. He reached out with his chopsticks and flipped it over. The underside had been grilled beautifully.
If the meat got grilled for too long, it’d get too hard. You had to keep careful watch to make sure it didn’t get over-cooked.
Most people liked to let their meat cook for a period of time decided by instinct alone, but a recent research study had concluded that those people usually ended up cooking their meat for too long.
…Or at least, that was what Chouji had told Shikamaru while they were talking.
Chouji himself, right in the middle of criticising those over-cookers, ate a piece of meat off the grill that didn’t look anywhere near cooked yet.
Chouji had a tendency to eat meat when it was still too close to raw for comfort. Shikamaru thought it was better to grill meat a bit more.
His piece on the grill looked like it was about ready to eat. Just as Shikamaru reached out with his chopsticks, his meat was snatched away before his very eyes.
Chouji. He had grabbed the piece and stuffed it into his mouth with a large sound of content.
“That was…my meat…”
“Huh? Ohhhh, sorry Shikamaru. I saw it was ready to eat, and before I even realised, my hands just…” Chouji looked apologetic as he realised he’d snatched up the wrong me

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อบไอน้ำและเนื้อShimmered เปลวไฟ สั่น และโยกจากด้านข้างผมสงสัยว่า ทำไมคนเสมอหาได้สงบดังนั้นการดูไฟที่อยากรู้อยากเห็นความคิดก็ป้อน Nara Shikamaru หัวมันอาจจะเป็นสิ่งที่ได้เริ่มต้นที่รุ่นที่ผ่านมา กลับเมื่อท่านยังคงรออยู่ในอารยธรรมเกิดขึ้น ในวันนั้น ไฟเสมอได้รับคู่หูคงคนไฟสว่างรอบ และตรอกความมืด มันป้องกันผู้รุกรานทั้งสองเย็น และต่างประเทศ ยังมาใช้เป็นสัญญาณ ค้นหาตำแหน่งของเพื่อนของคุณ และทางกลับบ้านและปีกิจกรรมเหล่านั้นมีเบลดในยีนของคน และก็ ได้ผ่านเข้าสู่ Shikamaru เอง ที่เป็นเหตุ เขานั่งหน้าเปลวไฟร้อน รู้สึกรู้สึกผ่อนคลายความรู้สึกที่ถูกส่งไปบนใน Konoha ของ 'จะของไฟ'จากแม่เด็ก จากเด็กธิดา จากครูนักเรียน จากเพื่อนถึงเพื่อนความรู้สึกของคุณถูกผูกกัน การเชื่อมต่อบางทีว่า จะของไฟได้เริ่มออกเป็นเปลวไฟขนาดเล็กที่ทุกคนสามารถนำออกแต่มันไม่ได้หายไป แม้ตอนนี้ มันก็ยังคงถูกส่งผ่านไปบน จากคนสู่ คน และยังเขียนสดใสมันเป็นไฟเชื่อมต่อเหล่านั้นซึ่งประกอบไปด้วยรุ่นที่ทำให้ ผ่อนคลาย ไม่ว่าเวลาผ่านไป ทุกเซลล์เดียวในร่างกายของ Shikamaru หมายความทรงจำของผู้ที่มีมาก่อนเขา และพบไฟให้ ความอบอุ่นใจคนจะต้องใช้ไฟเพื่อปรุงอาหาร และนั่งรอบ กำลังจ้องมองไปเปลวไฟกิน ก่อนที่พวกเขารู้สิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาจะรวบรวมมาในกลุ่มของคนที่รักกลับมาแล้ว และตอนนี้ ที่ถูกสายตาที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ในความเป็นจริง ในเวลา Shikamaru นั่งหน้าไฟอุ่น และรับประทานอาหารกับเพื่อนของเขา Akimichi Choujiพูดจาไร้สาระ เสียงหัวเราะ เสียงโต๊ะอาหาร clinking ทั้งหมด เสียงของเนื้อสัตว์เพื่อเป็นอาหารยา Qมันเป็นตัวปกติสำหรับ Shikamaru เหลือเมื่อมา บาร์บีคิวร้านนี้คนมักจะคาดว่าพวกเขาจะแออัดในเวลากลางคืนเท่านั้น และไม่มีที่ว่างระหว่างวัน ยา Q เป็นข้อยกเว้น พลุกพล่าน ด้วยผู้คนเสมอในช่วงเที่ยงคืน เนื้อราคาถูก และด้านบนของที่มีคุณภาพสูง ดังนั้นร้านอาหารนิยมมากและที่หมายความ ว่า ขณะ เวลานี้กลางวันมาก Q ยาไม่แตกต่างจากสนามรบคำสั่งถูกเรียกว่าออกจากที่นั่งในทุก ๆ ด้าน สายชาเบียร์หรือชาอูหลง หรืออุปกรณ์ทั้งหมดถูกพบ โดยคนงานร้าน hurrying พวกเขาถูก hurrying ไปรอบ ๆ ร้าน circling รอบลูกค้าทั้งหมดที่เร่งรีบ เป็นน่าตื่นเต้นShikamaru ได้ดูสถานะคลั่งของคนจากมุมของดวงตาของเขาขณะที่เขาใส่ชิ้นเนื้อไว้บนเตาเนื้อสีแดงลึกเกือบเหมือนส่อง ไขมันที่ระยิบระยับตัดเช่นไข่มุก หลักฐานที่ว่า มันเป็นสด เสียงร้อนปากรดน้ำที่ผสม ด้วยกลิ่นอาหารที่โชยผ่านร้านอาหารShikamaru และ Chouji ได้ตัดสินใจที่จะมีอาหารกลางวันที่นี่ที่ปกติตัดสินใจเองได้เกิดขึ้นเพียงขณะที่ผ่านมาShikamaru มีหัวออกไปทำ และชนกระแทก Chouji กลางถนน พวกเขาได้รับการพูดคุยChouji กล่าว ว่า, "มันจะไม่พักกลางวันอยู่ ดังนั้น วิธีการเกี่ยวกับกินเนื้อบางกัน? " และที่นี่พวกเขาเป็นที่แฮงเอาท์ของปกติของยาShikamaru ได้ป้อนร้านตั้งใจหยุดโดยสั้น ๆ เหมือนทำที่ร้านชา แต่ Chouji จะทำอย่างนี้'บางเนื้อ' ที่เขาได้กล่าวว่า – เป็น Chouji ไม่เคยนั่งลง โดยไม่มีความตั้งใจที่จะอุทิศตัวเองเพื่อรับประทานทั้งหมดเขาสามารถชิ้นของ Shikamaru เนื้อย่างกำลังเริ่มจะดี และฉ่ำ เขาถึงออกจากเขาตะเกียบ และพลิกผ่าน ด้านล่างมีการย่างสวยงามถ้าเนื้อได้ย่างนานเกินไป จะได้รับยากเกินไป ก็ต้องเฝ้าระวังการตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่ได้รับมากกว่าสุกคนส่วนใหญ่ชอบให้เนื้ออาหารระยะเวลาตัดสินใจ ด้วยสติปัญญา แต่การศึกษาวิจัยได้ข้อสรุปว่า คนเหล่านั้นมักจะจบลงทำอาหารเนื้อนานเกินไป… หรือน้อย ที่เป็นสิ่ง Chouji ได้บอก Shikamaru ในขณะที่พวกเขากำลังพูดChouji ตัวเอง ตรงกลาง criticising หม้อหุงนั้นเกิน กินชิ้นเนื้อออกย่างที่ไม่ได้ดูได้ใกล้สุกยังChouji มีแนวโน้มที่จะกินเนื้อเมื่อมันใกล้เกินไปยังคง ดิบไปสบาย Shikamaru คิดว่า มันเป็นการย่างเนื้อสัตว์น้อยเขาชิ้นย่างที่ดูเหมือนมันเป็นเรื่องการกิน เพียงเป็น Shikamaru ถึงออกเขาตะเกียบ เนื้อของเขาถูกกระชากออกไปก่อนที่สายตาของเขาChouji เขาคว้าชิ้น และยัดเข้าไปในปากของเขากับเสียงของเนื้อหา"ที่ถูก...เนื้อของฉัน...""ฮะ โอ้ Shikamaru ขออภัย ผมเห็นมันพร้อมรับประทาน และก่อนแม้ชั่วคราว มือของฉันเพียง... " Chouji ขออภัยดูขณะที่เขารู้เขาได้กระชากขึ้นไม่ถูกต้องของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อสัตว์และไอน้ำ
เปลวไฟ shimmered ริบหรี่และโยกจากทางด้านข้าง.
ผมสงสัยว่าทำไมผู้คนมักจะพบว่ามันสงบเงียบเพื่อที่จะดูไฟ?
ที่คิดอยากรู้อยากเห็นอย่างกระทันหันเข้าไปในหัวนาราชิกามารุ.
มันอาจจะเป็นสิ่งที่ได้เริ่มต้นชั่วคนแล้วกลับเมื่อคน ก็ยังคงรอในอารยธรรมที่จะเกิดขึ้น ในวันนั้นไฟได้เสมอสหายอย่างต่อเนื่องเพื่อคน.
ไฟได้สว่างสภาพแวดล้อมของพวกเขาและจัดความมืดของคืนที่อ่าว มันได้รับการปกป้องผู้คนจากทั้งผู้รุกรานที่หนาวเย็นและต่างประเทศ นอกจากนี้ยังได้รับการใช้เป็นสัญญาณที่จะหาสถานที่ตั้งของสหายของคุณและทางกลับบ้าน.
ปีและปีของกิจกรรมเหล่านั้นได้เลือดเข้าไปในยีนของผู้คนและก็ถูกส่งผ่านไปยังชิกามารุตัวเอง นั่นคือเหตุผลว่าทำไมนั่งอยู่ในด้านหน้าของเปลวไฟที่อบอุ่นเขารู้สึกเช่นความรู้สึกผ่อนคลาย.
ความรู้สึกที่ถูกส่งผ่านในโคโนฮะของ 'Will of Fire ".
จากแม่สู่ลูก จากเด็กหลาน จากครูกับนักเรียน จากเพื่อนให้เพื่อน.
ความรู้สึกของคุณถูกผูกติดอยู่กับแต่ละอื่น ๆ เชื่อมต่อ.
บางทีที่จะไฟได้เริ่มต้นจากการเป็นเปลวไฟเล็ก ๆ ที่ทุกคนสามารถนำออกได้อย่างง่ายดาย.
แต่มันก็ไม่ได้หายไป แม้ตอนนี้มันก็ยังถูกส่งต่อจากคนสู่คนและยังคงเผาไหม้สดใส.
มันเป็นการเชื่อมต่อผู้คนรุ่นที่ทำให้เกิดไฟไหม้เพื่อผ่อนคลายทอด ไม่ว่าเท่าใดเวลาที่ผ่านไปทุกเซลล์เดียวในร่างกายของชิกามารุถูกทำเครื่องหมายกับความทรงจำของผู้ที่ได้มาก่อนหน้าเขาและพบว่าไฟไหม้เป็นเช่นความสะดวกสบาย.
คนจะใช้ไฟในการปรุงอาหารและนั่งรอบ ๆ มันจ้องเข้าไปใน เปลวไฟที่พวกเขากิน ก่อนที่พวกเขาตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นพวกเขาจะรวมตัวกันรอบ ๆ มันอยู่ในกลุ่มของคนที่รัก.
กลับมาแล้วและตอนนี้ที่เป็นสายตาที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ในความเป็นจริงในขณะนี้ชิกามารุก็นั่งอยู่หน้ากองไฟอบอุ่นและการรับประทานอาหารกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา Akimichi Chouji.
แช็ท เสียงหัวเราะ เสียงของเสียงกริ๊กบนโต๊ะอาหาร ส่วนใหญ่ของทุกเสียงของเนื้อร้อนในขณะที่มันสุก.
Yakiniku Q.
มันเป็นสถานที่ปกติสำหรับชิกามารุและส่วนที่เหลือ.
เมื่อมันมาถึงร้านอาหารบาร์บีคิวเช่นนี้คนมักจะคาดว่าพวกเขาจะแออัดในเวลากลางคืนเท่านั้นและจะไม่ ทุกสิ่งที่ไม่ว่างในช่วงวัน Q Yakiniku เป็นข้อยกเว้นเสมอคึกคักไปด้วยผู้คนในช่วงเที่ยงวันและคืน เนื้อของพวกเขาคือราคาถูกและด้านบนของที่มีคุณภาพสูงเพื่อให้ร้านอาหารเป็นที่นิยมมาก.
และนั่นหมายความว่าตอนนี้ในเวลากลางวันอย่างนี้ Yakiniku Q ก็ไม่แตกต่างจากสนามรบ.
คำสั่งซื้อที่ถูกเรียกว่าออกมาจากที่นั่ง ทุกด้านเรียกร้องให้เบียร์หรืออูหลงชาหรือช้อนส้อมทั้งหมดจะถูกพบโดยคนงานร้านอาหารรีบ พวกเขากำลังรีบไปรอบ ๆ ร้าน, วงรอบลูกค้าทั้งหมดในการวิ่ง สถานที่ที่เป็นที่น่าตื่นเต้น.
ชิกามารุได้ดูสถานะคลั่งของคนงานออกจากมุมของตาของเขาในขณะที่เขาใส่ชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์ลงบนตะแกรง.
สีแดงเข้มของเนื้อเกือบดูเหมือนจะส่องแสงไขมันวาววับเหมือน ไข่มุก พิสูจน์ให้เห็นว่ามันเป็นความสดใหม่ ปากรดน้ำเสียงร้อนผสมกับกลิ่นอร่อยโชยผ่านร้านอาหาร.
ชิกามารุและ Chouji ได้ตัดสินใจที่จะได้รับประทานอาหารกลางวันที่นี่ที่สถานที่ตามปกติ.
การตัดสินใจที่ตัวเองเพิ่งเกิดขึ้นในขณะที่ที่ผ่านมา.
ชิกามารุได้มุ่งหน้าออกไปทำบางช้อปปิ้ง, และชนเข้ากับ Chouji ในช่วงกลางของถนน พวกเขาต้องการอากาศในการพูดคุย.
แล้ว Chouji กล่าวว่า "มันเป็นเรื่องของการที่จะมีอาหารกลางวันอยู่แล้วดังนั้นวิธีการเกี่ยวกับการกินเนื้อสัตว์ด้วยกัน?" และที่นี่พวกเขาอยู่ที่แฮงเอาท์ปกติของพวกเขา Yakiniku Q.
ชิกามารุได้เข้ามาที่ร้านด้วยความตั้งใจของการหยุด โดยในเวลาสั้น ๆ เช่นใครจะทำที่ร้านน้ำชา แต่ Chouji เสมอทำอย่างนี้.
'บางเนื้อ' เขาต้องการ said- ราวกับว่า! Chouji ไม่เคยนั่งลงโดยไม่ได้ตั้งใจที่จะอุทิศตัวเองเพื่อการกินทุกอย่างที่เขาสามารถทำได้.
ชิ้นชิกามารุของเนื้อย่างก็เริ่มที่จะได้รับความสุขและฉ่ำ เขาเอื้อมมือออกไปกับเขาตะเกียบและพลิกมันมากกว่า ด้านล่างได้รับการย่างสวยงาม.
หากได้เนื้อย่างนานเกินไปก็จะได้รับยากเกินไป คุณต้องคอยเฝ้าระวังเพื่อให้แน่ใจว่ามันไม่ได้รับมากกว่าที่ปรุงสุก.
คนส่วนใหญ่ชอบที่จะให้เนื้อปรุงอาหารสำหรับระยะเวลาการตัดสินใจโดยสัญชาตญาณเพียงอย่างเดียว แต่การศึกษาวิจัยล่าสุดได้ข้อสรุปว่าคนเหล่านั้นมักจะจบลงด้วยการปรุงอาหาร เนื้อของพวกเขานานเกินไป.
... หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ Chouji ได้บอกชิกามารุในขณะที่พวกเขากำลังพูด.
Chouji ตัวเองที่จะอยู่ในช่วงกลางของการวิจารณ์เหล่านั้นมากกว่าหม้อหุงให้กินชิ้นเนื้อออกย่างที่ไม่ได้ดู ทุกที่ใกล้สุกยัง.
Chouji มีแนวโน้มที่จะกินเนื้อเมื่อมันก็ยังคงอยู่ใกล้เกินไปดิบสำหรับความสะดวกสบาย ชิกามารุคิดว่ามันเป็นดีกว่าที่จะเนื้อย่างอีกเล็กน้อย.
ชิ้นของเขาบนตะแกรงดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับพร้อมที่จะกิน เช่นเดียวกับชิกามารุถึงออกไปกับเขาตะเกียบเนื้อของเขาถูกกระชากออกไปต่อหน้าต่อตาของเขา.
Chouji เขาได้คว้าชิ้นส่วนและยัดมันเข้าไปในปากของเขาด้วยเสียงมากเนื้อหา.
"นั่นคือ ... เนื้อของฉัน ... "
"หือ? Ohhhh ขอโทษชิกามารุ ฉันเห็นมันก็พร้อมที่จะกินและก่อนที่ผมจะตระหนักถึงแม้มือของฉันเพียงแค่ ... "Chouji มองเป็นเชิงขอโทษเขาตระหนักว่าเขาต้องการคว้าผิดฉัน