3. ResultsFig. 1a shows the percent

3. Results
Fig. 1a shows the percent (%) hatching success of the different
electroporation protocols used to treat egg batches which differed in
combinations of voltage (V), pulse number and current duration (ms).
The solid line indicates the proportion of fluorescent eggs compared to
the control group after exposure to the electroporation protocols. The
arrow indicates the selected protocol with the highest number of pulses
(3), current duration (10 ms) and voltage (30 V) that was not signifi-
cantly (P N 0.05) different in hatching success from the controls but
was very significant (P b 0.01) in the proportion of eggs incorporating
the fluorescent dye (Fig. 1b).
The taurine content (Table 1) of the taurine electroporated eggs was
6.2× higher (P b 0.05) than the control eggs (4.36 ± 2.24 and 0.7 ±
0.02 mg g−1 DW, respectively). The taurine level of the treatment
eggs dropped considerably after hatching but was still significantly
higher than the control pre-larvae (1.11 ± 0.07 and 0.87 ±
0.04 mg g−1 DW, respectively) while the taurine level in the control
and treatment 10 dph larvae were not significantly (P N 0.05) differen.
Nevertheless, larvae from the taurine treated eggs exhibited a signifi-
cantly (P b 0.01) lower incidence of urinary calculi (Fig. 2a and Fig.
2b), which were identified as calcium phosphate deposits (Fig. 2c), at
4, 6, 8 and 10 dph compared to the control fish. In addition, the control
larvae demonstrated a higher frequency (P b 0.01) of the larger calculi
than the taurine treatment fish (Fig. 3). Moreover, the control larvae
tended to ingest less rotifers, which was significant (P b 0.05) at
4 dph, than the taurine larvae (Fig. 4). Interestingly, larvae from either
the control or taurine treatment having large calculi ingested signifi-
cantly (P b 0.01) less rotifers (mastax no.) at 4 dph than cohorts
exhibiting small calculi or no calculi at all in the urinary tract (Fig. 5).
Survival rates and total length in 10 dph larvae were found to be independent
of the experimental treatments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์รูป 1a แสดงเปอร์เซ็นต์ (%) ฟักสำเร็จของต่าง ๆelectroporation โพรโทคอลที่ใช้ในการรักษาชุดไข่ที่ขัดแย้งกันในชุด ของแรงดันไฟฟ้า (V), ชีพจรระยะเวลาปัจจุบัน (ms)เส้นทึบแสดงสัดส่วนของไข่เรืองแสงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมหลังจากโพรโทคอ electroporation การลูกศรบ่งชี้ว่า โพรโทคอลที่เลือก ด้วยหมายเลขสูงของพัลส์(3), ช่วงเวลาปัจจุบัน (10 ms) และแรงดันไฟฟ้า (30 V) ที่ไม่พลาดหรือ (P N 0.05) ฟักสำเร็จจากตัวควบคุมที่แตกต่าง แต่สำคัญมาก (P b 0.01) ในสัดส่วนของไข่เพจการย้อมการเรืองแสง (รูปที่ 1b)เนื้อหา taurine (ตาราง 1) ของไข่ taurine electroporated6.2 ×สูง (P b 0.05) กว่าไข่ควบคุม (4.36 ± 2.24 และ 0.7 ±DW g−1 0.02 มิลลิกรัม ตามลำดับ) การรักษาระดับ taurineไข่ลดลงอย่างมากหลังจากการฟักไข่ แต่ก็ยังมีสูงกว่าตัวควบคุมก่อนอ่อน (1.11 ± 0.07 และ 0.87 ±DW g−1 0.04 มิลลิกรัม ตามลำดับ) ในขณะที่ระดับ taurine ในการควบคุมและตัวอ่อนดีพีเอช 10 การรักษาไม่มาก differen (P N 0.05)อย่างไรก็ตาม ตัวอ่อนจากไข่บำบัด taurine แสดงความ-หรือ (P b 0.01) ลดอุบัติการณ์ของ calculi ปัสสาวะ (รูป 2a และรูป2b), ซึ่งระบุเป็นเงินฝากแคลเซียมฟอสเฟต (รูป 2 c), ที่4, 6, 8 และ 10 ดีพีเอชเมื่อเทียบกับปลาที่ควบคุม นอกจากนี้ การควบคุมตัวอ่อนจะแสดงให้เห็นความถี่สูง (P b 0.01) ของ calculi ใหญ่กว่าการรักษา taurine ปลา (3 รูป) นอกจากนี้ ตัวควบคุมแนวโน้มที่จะ กินน้อยกว่า rotifers ซึ่งเป็นอย่างมีนัยสำคัญ (P b 0.05) ที่4 ดีพีเอช กว่าอ่อน taurine (4 รูป) น่าสนใจ ตัวอ่อนจากควบคุมหรือรักษา taurine มี calculi ใหญ่กินพลาดหรือ (P b 0.01) น้อยกว่า rotifers (เลขที่ mastax) ที่ดีพีเอช 4 กว่ารุ่นแสดง calculi เล็กหรือไม่มี calculi ที่ทั้งหมดในระบบทางเดินปัสสาวะ (5 รูป)อัตราการอยู่รอดและความยาวที่รวมในตัวอ่อนดีพีเอช 10 ที่พบจะเป็นอิสระบริการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการค้นหา
รูป 1a แสดงร้อยละ (%) ฟักความสำเร็จของการที่แตกต่างกัน
โปรโตคอล electroporation ใช้ในการรักษาสำหรับกระบวนการไข่ที่แตกต่างใน
การรวมกันของแรงดันไฟฟ้า (V) จำนวนชีพจรและระยะเวลาในปัจจุบัน (MS).
สายแข็งแสดงให้เห็นสัดส่วนของไข่เรืองแสงเมื่อเทียบกับ
กลุ่มควบคุมหลังจากที่สัมผัสกับโปรโตคอล electroporation
ลูกศรแสดงโปรโตคอลที่เลือกที่มีจำนวนสูงสุดของพัลส์
(3) ระยะเวลาปัจจุบัน (10 มิลลิวินาที) และแรงดันไฟฟ้า (30 V) ที่ไม่ได้มีนัยสำคัญ
อย่างมี (PN 0.05) แตกต่างกันในการฟักไข่ที่ประสบความสำเร็จจากการควบคุม แต่
ก็มีความสำคัญมาก ( B 0.01 P) ในสัดส่วนของไข่ผสมผสาน
สีย้อมเรืองแสง (รูปที่ 1b.).
เนื้อหาทอรีน (ตารางที่ 1) ของไข่ทอรีน electroporated เป็น
6.2 ×สูงขึ้น (P B 0.05) กว่าไข่ควบคุม (4.36 ± 2.24 และ 0.7 ±
0.02 มิลลิกรัม G-1 ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ตามลำดับ) ระดับทอรีนของการรักษา
ไข่ลดลงมากหลังจากฟักออก แต่ก็ยังคงมีนัยสำคัญ
สูงกว่าการควบคุมก่อนตัวอ่อน (1.11 ± 0.07 และ 0.87 ±
0.04 มิลลิกรัม G-1 ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ตามลำดับ) ในขณะที่ระดับทอรีนในการควบคุม
และการรักษา 10 DPH ตัวอ่อน ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (PN 0.05) แตกต่างกัน.
แต่ตัวอ่อนจากไข่ทอรีนได้รับการรักษาแสดงนัยสำคัญ
นัย (P B 0.01) อุบัติการณ์ที่ลดลงของนิ่วทางเดินปัสสาวะ (รูป. 2A และรูป.
2B) ซึ่งถูกระบุว่าเป็นเงินฝากแคลเซียมฟอสเฟต ( รูป. 2C), ที่
4, 6, 8 และ 10 DPH เมื่อเทียบกับปลาควบคุม นอกจากนี้การควบคุม
ตัวอ่อนแสดงให้เห็นถึงความถี่สูง (P B 0.01) ของนิ่วมีขนาดใหญ่
กว่าปลารักษาทอรีน (รูปที่. 3) นอกจากนี้ตัวอ่อนควบคุม
มีแนวโน้มที่จะกินโรติเฟอร์น้อยลงซึ่งมีนัยสำคัญ (P B 0.05) ที่
4 DPH กว่าตัวอ่อนทอรีน (รูปที่. 4) ที่น่าสนใจตัวอ่อนจาก
การควบคุมหรือทอรีนที่มีการรักษานิ่วขนาดใหญ่ติดเครื่องนัยสำคัญ
นัย (P B 0.01) โรติเฟอร์น้อย (mastax no.) วันที่ 4 DPH กว่าผอง
exhibiting นิ่วขนาดเล็กหรือไม่มีนิ่วที่ทุกคนในระบบทางเดินปัสสาวะ (รูปที่ 5. ).
อัตราการรอดตายและความยาวรวม 10 DPH ตัวอ่อนพบว่ามีความเป็นอิสระ
ในการรักษาที่ทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลลัพธ์รูปที่ 1 แสดงเปอร์เซ็นต์การสำเร็จของต่าง ๆโปรโตคอลที่ใช้ในการรักษาไข่ชุด electroporation ซึ่งแตกต่างในชุดของแรงดันไฟฟ้า ( V ) จำนวนพัลส์และปัจจุบันระยะเวลา ( MS )เส้นทึบแสดงสัดส่วนของไข่เรืองแสงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมหลังจากการสัมผัสกับ electroporation โปรโตคอล ที่ลูกศรแสดงโปรโตคอลเลือกที่มีตัวเลขสูงสุดของกะพริบ( 3 ) ระยะเวลาปัจจุบัน ( 10 ms ) และแรงดัน ( 30 V ) ที่ไม่ได้ signifi -ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ ( P N 0.05 ) แตกต่างจากการควบคุม แต่ความสำเร็จในการเป็นสำคัญ ( P B 0.01 ) ในสัดส่วนของไข่ที่ผสมผสานสีเรืองแสง ( รูปที่ 1A )น ( ตารางที่ 1 ) โดยเนื้อหาของ electroporated นไข่6.2 ×สูงกว่า ( P B 0.05 ) มากกว่าไข่ควบคุม ( 4.36 ± 2.24 และ 0.7 ±0.02 mg G − 1 DW ตามลำดับ ) นที่ระดับการรักษาไข่ลดลงมากหลังจากฟักแต่ยังอย่างมากสูงกว่าการควบคุมก่อนวัย ( 1.11 ± 0.07 และ 0.87 ±0.04 mg G − 1 DW ตามลำดับ ) ในขณะที่ระดับทอรีนในการควบคุมและการรักษา 10 ตัวอ่อน Inc ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p ( + ) คิด .อย่างไรก็ตาม ตัวอ่อนจากไข่มี signifi - ไม่ปฏิบัติลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ ( P B 0.01 ) ลดอุบัติการณ์ของนิ่วในทางเดินปัสสาวะ ( รูปที่ 2A และมะเดื่อ2B ) ซึ่งถูกระบุว่าเป็นเงินฝากแคลเซียมฟอสเฟต ( รูปที่ 2 ) ที่4 , 6 , 8 และ 10 Inc เมื่อเทียบกับปลาที่ควบคุม นอกจากนี้ การควบคุมตัวอ่อนแสดงความถี่สูง ( P B 0.01 ) ของนิ่วขนาดใหญ่กว่า taurine รักษาปลา ( ภาพที่ 3 ) นอกจากนี้ ปริมาณการควบคุมมีแนวโน้มที่จะกินโรติเฟอร์น้อย ซึ่งเป็นทางสถิติ ( P + B )4 ดีพีเอชสูงกว่านตัวอ่อน ( รูปที่ 4 ) น่าสนใจ ตัวอ่อนจากการควบคุมหรือไม่มีขนาดใหญ่กิน signifi - รักษานิ่วลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ ( P B 0.01 ) โรติเฟอร์น้อย ( mastax หมายเลข 4 Inc กว่าสมุนจัดแสดงขนาดเล็กที่สุดหรือไม่มีนิ่วในทางเดินปัสสาวะทั้งหมด ( รูปที่ 5 )อัตราการอยู่รอดและความยาวทั้งหมด 10 ตัวอ่อน Inc พบเป็นอิสระในการทดลองรักษา