'Holmes!' I cried. 'Where have you

'Holmes!' I cried. 'Where have you been?'
'Don't worry, old fellow.' He sat down by the fire. 'I have been keeping Moriarty busy and playing games with him. He has chased me all over the country, but, as you see, I am still alive. I shall tell you my adventures some other time. Lestrade will be here in a minute to discuss tonight's plan.'
When Lestrade arrived, he did not seem at all pleased to see us.
'So, another of your clever little plans, Mr Holmes,' he said coldly. 'Do you really think we shall see the killer tonight?' 'He will be at work tonight,' Holmes replied. 'The only question is, shall we be ready for him? I suppose you have done everything that I ordered you to do?'
'We are ready for him.'
'Then let us go. We must not keep Jack the Ripper waiting.' It was a cold, windy night, and we were grateful for our thick coats as we sat in the cab. It took us to the big police station in Commercial Street. Hundreds of policemen were waiting there to begin the night's work. Holmes and I sat down to wait, too.
After some time I said to Holmes, 'This waiting is terrible. 1 wish we could do something.'
'We can,' he replied.
'When a crime is reported. Until then we can only wait. The murderer could be anywhere out there.'
Holmes picked up a piece of paper and a pencil. 'He could.
But I think I know where he is. Look at this.' This is what he showed me:
'The letters E, S, C and N are Eddowes, Stride, Chapman and Nicholl, the last four women he has
murdered,' Holmes said. 'The diagram shows the place where each died.'
'And X, I suppose, is some unknown woman, the one that he plans to kill tonight,' I said. 'But how do you know where to put the X on your diagram?'
'Look again, Watson,' Holmes said with a smile. Suddenly, I understood. 'It is a letter M!'
'Yes, Watson. M for murder, M for .. .' 'Moriarty! Holmes, do you mean to say ... ?'
'Yes. He is writing his name in blood upon the face of Whitechapel. And, as you see, I know where he will try to kill tonight, and where I shall go to meet him.'
'Not without me,' I said. 'I must come with you.' We left the police station just before midnight.
For the first time, 1 walked through the narrow streets of east London, streets that I had seen before only through the window of a cab. People think that murders happen in dark, empty streets. That is not always true. A strange and horrible fact about the streets where Jack the Ripper murdered women is that they were busier and better lit than most other London streets. They were full of pubs and cheap hotels. At all hours the streets were full of people who were too poor to find a bed anywhere, drunks looking for a bar that never closed, and all kinds of criminals. Finally, there were the women - those women who work only at night, when their more honest sisters are asleep.
I studied medicine in London, and while I was a student I saw something of the low-life of our capital. I was, after all, a healthy young man, and young men must amuse themselves. But I had never seen women like these. Holmes stopped several to question and to warn them, and I looked at their faces carefully. They were old at the age of twenty, dirty, diseased and hopeless. One thing was clear to me - they were not like other women. Does it matter, I began to think, if Jack the Ripper kills women like these? Death by his knife is quick. It cannot be worse than the slow and painful death from disease which most often ends their short lives.
We returned to the police station after one o'clock. I was tired and sick at heart. Lestrade did not stop talking, telling us that we should catch no murderers that night.
Suddenly, Holmes jumped up and walked out into the street.
I followed him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'โฮลมส์' ฉันร้องไห้ 'มา''ไม่ต้องกังวล เพื่อนเก่า' เขานั่งลง ด้วยไฟ ' ผมได้รับการรักษาในมุมไบวุ่นวาย และเล่นเกมกับเขา เขาได้ไล่ล่าผมทั่วประเทศ แต่ คุณดู ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ฉันจะบอกคุณผจญภัยของฉันบางครั้ง Lestrade จะอยู่ที่นี่แล้วเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนของคืนนี้ 'เมื่อมาถึง Lestrade เขาไม่ได้ดูเหมือนจะไม่ยินดีที่ได้เห็นเรา'ดังนั้น อีกอย่างหนึ่งของคุณฉลาดน้อยแผน นายโฮล์มส์ เขาบอกว่า จ้างงาน 'คุณจริง ๆ คิดว่า เราจะได้เห็นนักฆ่าคืนนี้' 'จะทำงานคืนนี้ โฮลมส์ตอบกลับ ' คำถามเดียวคือ เราจะพร้อมสำหรับเขา ผมคิดว่า คุณได้ทำทุกอย่างที่ฉันสั่งคุณทำได้ ''เราจะพร้อมสำหรับเขา'' จากนั้น ให้เราไป เราไม่ต้องให้แจ็ค Ripper รอ ' มันเป็นคืนเย็น ลมแรง และเราขอบคุณสำหรับเสื้อหนาของเราเรานั่งในห้องโดยสาร มันพาเราไปสถานีตำรวจใหญ่ในถนนการค้า ร้อยตำรวจได้รอมีการเริ่มการทำงานของคืน โฮล์มส์และนั่งลงรอ เกินไปบางเวลาผมพูดกับโฮล์มส์, ' รอนี้เป็นน่ากลัว 1 ต้องการเราสามารถทำ 'เขาตอบว่า 'เราสามารถ' รายงานเมื่ออาชญากรรม จนแล้ว เราสามารถเพียงรอ ฆาตกรอาจจะทุกมีไว้ 'โฮลมส์หยิบชิ้นส่วนของกระดาษและดินสอ ' เขาไม่ได้แต่ฉันคิดว่า ฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ดูที่นี้ ' นี่คือสิ่งที่เขาพบฉัน:' ตัวอักษร E, S, C และ N Eddowes ก้าว แชปแมน และ Nicholl ผู้หญิงสี่ครั้งสุดท้ายที่เขามีฆาตกรรม โฮล์มส์กล่าวว่า 'แผนผังแสดงสถานที่แต่ละชีวิต''และ X ฉันคิดว่า เป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักบาง เขาวางแผนฆ่าคืนนี้ ว่า 'แต่คุณรู้ได้อย่างไรที่จะนำ X ไดอะแกรมของคุณได้อย่างไร''ดูอีก วัตสัน โฮล์มส์กล่าว ด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้น ฉันเข้าใจ 'มันเป็นอักษร M '' ใช่ Watson M สำหรับฆาตกรรม M สำหรับ... .' ' ในมุมไบ โฮล์มส์ คุณหมายความ ว่า...?'' ใช่ เขาจะเขียนชื่อของเขาในเลือดตามใบหน้าของเจ็ต และ คุณเห็น รู้ว่าที่เขาจะพยายามฆ่าคืน และที่ฉันจะไปพบเขา 'กล่าว 'โดยไม่ฉัน ว่า เจ้า 'ฉันต้องมาพร้อมกับคุณ' เราสามารถทิ้งสถานีตำรวจก่อนเที่ยงคืนครั้งแรก 1 เดินผ่านถนนแคบ ๆ ของลอนดอนตะวันออก ถนนที่ผมเห็นก่อนผ่านหน้าต่างของห้องโดยสาร คนคิดว่า การฆาตกรรมเกิดขึ้นในมืด ว่างเปล่าถนน ที่ไม่ได้เสมอจริง ความจริงแปลก และน่ากลัวเกี่ยวกับถนนที่แจ็ค Ripper ที่ฆาตกรรมผู้หญิงคือเขาเซอร์วิส และแสงดีกว่าถนนลอนดอนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ พวกเขาก็เต็มไป ด้วยผับและโรงแรม ทุกชั่วโมงถนนได้เต็มที่จนเกินกว่าจะหาเตียงได้ ขี้เมาหาแถบที่ไม่เคยปิด และทุกชนิดของอาชญากร ในที่สุด มีผู้หญิง - ผู้หญิงที่ทำงานเฉพาะเวลากลางคืน เมื่อน้องสาวของพวกเขามากซื่อสัตย์กำลังนอนหลับผมเรียนแพทย์ในลอนดอน และในขณะที่ผมเรียน ผมเห็นสิ่งที่ low-life ทุนของเรา ผม,,ชายหนุ่มสุขภาพดี และชายหนุ่มต้องชอบใจตัวเอง แต่ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงเหล่านี้ โฮลมส์หยุดหลายคำถาม และเตือนเหล่านั้น และฉันมองไปที่ใบหน้าอย่างระมัดระวัง พวกเขามีอายุอายุยี่สิบ สกปรก เส้น และสิ้นหวัง สิ่งหนึ่งที่เป็นที่ชัดเจนกับฉัน- พวกเขาไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ มันไม่ได้เรื่อง เริ่มต้น ถ้าแจ็ค Ripper ที่ฆ่าผู้หญิงเช่นนี้ ตาย ด้วยมีดของเขาเป็นอย่างรวดเร็ว มันไม่ยิ่งกว่าความตาย ความเจ็บปวดจากโรคซึ่งส่วนใหญ่มักจะสิ้นสุดชีวิตสั้นเรากลับไปสถานีตำรวจหลังจากหนึ่งนาฬิกา ผมเหนื่อย และป่วยที่หัวใจ Lestrade ก็ไม่ได้หยุดพูด บอกเราว่า เราควรจับ murderers ไม่คืนทันใดนั้น โฮล์มส์ไปขึ้น และเดินออกไปที่ถนนฉันตามเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'โฮล์มส์' ฉันร้องไห้. "ที่ไหนที่คุณได้รับ? '
' ไม่ต้องกังวลเพื่อนเก่า. เขานั่งลงด้วยไฟ "ผมได้รับการรักษาอริอาร์ตี้ไม่ว่างและเล่นเกมกับเขา เขาได้ไล่ฉันทั่วประเทศ แต่เท่าที่ดูผมยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะบอกคุณผจญภัยของฉันบางเวลาอื่น ๆ เลสเตรดจะอยู่ที่นี่ในนาทีเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนคืนนี้. '
เมื่อเลสเตรดมาถึงเขาไม่ได้ดูเหมือนยินดีที่ทุกคนได้เห็นเรา.
' ดังนั้นอีกอย่างหนึ่งของแผนการเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉลาดของคุณนายโฮล์มส์ 'เขาพูดอย่างเย็นชา 'จริงๆคุณคิดว่าเราจะได้เห็นนักฆ่าคืนนี้?' 'เขาจะเป็นที่ทำงานคืนนี้' โฮล์มส์ตอบ 'คำถามเดียวก็คือเราจะพร้อมสำหรับเขา? ฉันคิดว่าคุณได้ทำทุกอย่างที่ผมสั่งคุณจะทำอย่างไร? '
' เรามีความพร้อมสำหรับเขา. '
' จากนั้นให้เราไป เราต้องไม่ให้แจ็คเดอะริปเปอร์รอ. มันเป็นเย็นคืนมีลมแรงและเราก็รู้สึกขอบคุณสำหรับเสื้อโค้ทหนาของเราในขณะที่เรานั่งอยู่ในรถแท็กซี่ มันพาเราไปสถานีตำรวจใหญ่ในถนนพาณิชย์ หลายร้อยตำรวจกำลังรอที่นั่นเพื่อเริ่มต้นการทำงานคืน โฮล์มส์และฉันนั่งลงเพื่อรอด้วย.
หลังจากที่บางครั้งผมพูดกับโฮล์มส์ 'รอนี้เป็นที่น่ากลัว 1 หวังว่าเราจะทำอะไรบางอย่าง. '
' เราทำได้ 'เขาตอบ.
' เมื่อมีรายงานการเกิดอาชญากรรม จนแล้วเราสามารถรอ ฆาตกรอาจจะเป็นที่ใดก็ได้ออกมี.
โฮล์มส์หยิบขึ้นมาชิ้นส่วนของกระดาษและดินสอ 'เขาจะทำได้.
แต่ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ดูนี่สิ.' นี่คือสิ่งที่เขาแสดงให้ฉัน:
'ตัวอักษร E, S, C และ N เป็น Eddowes, กางเกง, หาบเร่และ Nicholl สุดท้ายผู้หญิงทั้งสี่เขาได้
ฆ่า' โฮล์มส์กล่าวว่า 'แผนภาพแสดงสถานที่ที่แต่ละคนเสียชีวิต.'
'x และผมคิดว่าเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักบางคนหนึ่งที่เขาวางแผนที่จะฆ่าคืนนี้', 'ฉันกล่าวว่า ' แต่คุณจะทราบว่าจะนำ X บนแผนภาพของคุณหรือไม่'
'ดูอีกครั้งวัตสัน' โฮล์มส์กล่าวด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นผมเข้าใจ 'มันเป็นตัวอักษร M! Countdown'
'ใช่วัตสัน M สำหรับการฆาตกรรม, M สำหรับ .. . 'อริอาร์ตี้! โฮล์มส์ที่คุณหมายถึงจะบอกว่า ... ? '
' ใช่ เขาจะเขียนชื่อของเขาในเลือดบนพื้น Whitechapel และเป็นคุณเห็นฉันรู้ว่าเขาจะพยายามที่จะฆ่าในคืนนี้และที่ฉันจะไปพบเขา. '
' ไม่ได้โดยไม่มีผมว่า 'ผมบอกว่า 'ฉันจะต้องมากับคุณ. เราออกจากสถานีตำรวจก่อนเที่ยงคืน.
เป็นครั้งแรกที่ 1 เดินผ่านถนนสายแคบ ๆ ของลอนดอนตะวันออกถนนที่ฉันได้เห็นมาก่อนเพียงผ่านหน้าต่างของรถแท็กซี่ที่ คนคิดว่าการฆาตกรรมเกิดขึ้นในที่มืดถนนที่ว่างเปล่า ว่าไม่เป็นความจริงเสมอ ความจริงที่แปลกและน่ากลัวเกี่ยวกับถนนที่แจ็คเดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิงเป็นว่าพวกเขายุ่งและสว่างกว่ามากที่สุดถนนอื่น ๆ ที่ดีกว่าลอนดอน พวกเขาเต็มไปด้วยผับและโรงแรมราคาถูก ที่ทุกชั่วโมงถนนเต็มไปด้วยผู้คนที่ยากจนเกินไปที่จะหาเตียงทุกที่ขี้เมามองหาบาร์ที่ไม่เคยปิดและทุกชนิดของอาชญากร ในที่สุดก็มีเป็นผู้หญิง. - สตรีผู้ที่ทำงานเฉพาะในเวลากลางคืนเมื่อน้องสาวซื่อสัตย์มากขึ้นของพวกเขากำลังนอนหลับ
ผมเรียนแพทย์ในกรุงลอนดอนและในขณะที่ผมยังเป็นนักศึกษาผมเห็นอะไรบางอย่างของชีวิตต่ำของเงินทุนของเรา ผมเป็นหลังจากทั้งหมดเป็นชายหนุ่มที่มีสุขภาพดีและคนหนุ่มต้องชอบใจตัวเอง แต่ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงเช่นนี้ โฮล์มส์หยุดหลายที่จะตั้งคำถามและการเตือนพวกเขาและผมมองไปที่ใบหน้าของพวกเขาอย่างระมัดระวัง พวกเขาอายุที่อายุยี่สิบสกปรกที่เป็นโรคและสิ้นหวัง สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดกับฉัน - พวกเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงคนอื่น ๆ มันไม่สำคัญผมเริ่มที่จะคิดว่าถ้าแจ็คเดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิงชอบเหล่านี้หรือไม่ ตายด้วยมีดของเขาได้อย่างรวดเร็ว มันไม่สามารถจะเลวร้ายยิ่งกว่าตายช้าและเจ็บปวดจากโรคซึ่งส่วนใหญ่มักจะลงท้ายชีวิตสั้นของพวกเขา.
เรากลับมาที่สถานีตำรวจหลังจาก 01:00 ผมเหนื่อยและป่วยที่หัวใจ เลสเตรดไม่หยุดพูดบอกเราว่าเราควรจะจับฆาตกรไม่มีคืนนั้น.
ทันใดนั้นโฮล์มส์กระโดดขึ้นและเดินออกไปที่ถนน.
ผมทำตามเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" " โฮล์มส์ ! ฉันร้องไห้ . . . คุณไปไหนมา ?ไม่ต้องห่วง เพื่อน เขานั่งลงข้างกองไฟ . . . ผมได้รับการรักษา มอริอาตี้ ไม่ว่าง และเล่นเกมกับเขา เขาไล่ฉันไปทั่วประเทศ แต่อย่างที่คุณเห็น ฉันยังมีชีวิตอยู่ ผมจะบอกคุณ การผจญภัย เวลาอื่น เลสเตรดจะมาที่นี่ในอีกหนึ่งนาทีเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการคืนนี้ .เมื่อเลสตราดมา เขาไม่ได้ดูยินดีที่เห็นเรางั้น อีกแผนของคุณฉลาดน้อยโฮมส์ , " " เขากล่าวเสียงเย็นชา คุณคิดว่าเราจะเห็นฆาตกรคืนนี้ ? " " เขาจะต้องทำงานคืนนี้ " " โฮลมส์ตอบ คำถามคือ เราจะต้องพร้อมสำหรับเขา ฉันคิดว่าเธอต้องทำทุกอย่างที่ฉันสั่งให้คุณทำ ?" เราพร้อมแล้วสำหรับเขา" งั้นเราไปกันเถอะ เราต้องไม่เก็บ แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ รอ มันก็เย็น กลางคืนลมแรงและเรารู้สึกขอบคุณสำหรับเสื้อโค้ทหนาของเราในขณะที่เรานั่งอยู่ในรถ มันจะพาเรา ตำรวจใหญ่ในถนนการค้า ร้อยตำรวจรออยู่ที่นั่นเพื่อเริ่มต้นในคืนงาน โฮล์มส์และฉันนั่งรอด้วยหลังจากบางเวลาฉันบอกว่าโฮล์มส์ " รอแย่แล้ว 1 ต้องการเราสามารถทำบางสิ่งบางอย่าง . "" เรา " เขาตอบเมื่ออาชญากรรมมีรายงาน จนกว่าจะถึงตอนนั้น เราทำได้เพียงแต่รอ ฆาตกรน่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งข้างนอกนั่น . . .โฮล์มส์หยิบชิ้นส่วนของกระดาษและดินสอ . เขาอาจจะแต่ฉันก็คิดว่าฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ดูสิ นี่คือสิ่งที่เขาพบฉัน" ตัวอักษร E , S , C และ N eddowes , กางเกง , แชปแมนและนิเคิล สุดท้ายผู้หญิงสี่เขามีฆ่า " " โฮล์มส์กล่าว แผนภาพแสดงสถานที่ที่แต่ละตาย’" X , ฉันคิดว่าคงเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จัก คนที่เขาคิดจะฆ่า คืนนี้ " ผมพูด " แต่อย่างไรคุณรู้ว่าต้องใส่ X บนแผนภาพของคุณ ?" " ดูอีกครั้ง วัตสันโฮล์มส์กล่าวด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้น ผมเข้าใจ . . . มันเป็นจดหมาย !" ใช่ วัตสัน สำหรับการฆาตกรรม , M . . . " " โมริอาร์ตี้ ! โฮล์มส์ คุณหมายถึง . . . . . . . ?" ครับ เขาเขียนชื่อของเขาในเลือดบนใบหน้าของฆาตกร . และอย่างที่คุณเห็น ฉันรู้ว่าเขาพยายามจะฆ่า คืนนี้ และที่ฉันต้องไปพบเขา" ถ้าไม่มีฉัน " " ฉันพูด ฉันต้องไปกับคุณ เราออกจากสถานีตำรวจ ก่อนเที่ยงคืนเป็นครั้งแรก ที่ 1 เดินผ่านถนนแคบ ๆของลอนดอนตะวันออก , ถนนที่ฉันเคยเห็นมาก่อนเท่านั้น ผ่านทางหน้าต่างของรถ คนคิดว่าการฆาตกรรมเกิดขึ้นในที่มืด ถนนว่างเปล่า ที่ไม่เป็นจริงเสมอไป ที่แปลกและน่ากลัวจริง เรื่องถนนที่แจ็คเดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิงที่พวกเขากำลังยุ่งและดีกว่าสว่างกว่าถนนลอนดอนมากที่สุดอื่น ๆ เขาเต็มไปด้วยผับและโรงแรมราคาถูก ทั้งหมดชั่วโมงถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนที่ยากจนเกินไปที่จะหาเตียงไหน ขี้เมามองหาบาร์ที่ไม่เคยปิด และทุกชนิดของอาชญากร ในที่สุดก็มีผู้หญิง - ผู้หญิงทำงานกลางคืน เมื่อเที่ยงตรงมากกว่าน้องหลับอยากเรียนแพทย์ในกรุงลอนดอน และในขณะที่ผมเป็นนักศึกษาผมเห็นบางอย่างของชีวิตต่ำของเมืองหลวงของเรา ฉันเป็น , หลังจากทั้งหมด , สุขภาพของชายหนุ่ม และชายหนุ่มก็ขำตัวเอง แต่ผมไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้ โฮมส์หยุดหลายคำถาม และเตือนพวกเขา และผมมองที่ใบหน้าของพวกเขาอย่างระมัดระวัง มันเก่าที่อายุยี่สิบ สกปรก ติดเชื้อ และสิ้นหวัง สิ่งหนึ่งที่เป็นที่ชัดเจนแก่ฉันมันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ยังไง ฉันก็เริ่มคิดว่า ถ้า แจ็ค เดอะริปเปอร์ฆ่าผู้หญิงพวกนี้น่ะ ตายด้วยมีดของเขาอย่างรวดเร็ว มันไม่สามารถจะเลวร้ายยิ่งกว่าความตายช้าและเจ็บปวดจากโรคซึ่งมักจบลงของชีวิตสั้น .เรากลับมาที่สถานีตำรวจ หลังบ่ายโมง ฉันเหนื่อยและไม่สบายใจ เลสตราดไม่หยุดพูด บอกเราว่า เราไม่ควรจับฆาตกรในคืนนั้นทันใดนั้น โฮล์ม กระโดดขึ้นและเดินออกไปสู่ถนนฉันตามเขาไป