โสเภณีนั้นมีมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยซึ่งถือเป็นอาชีพที่สังคมไทยยอมรับไม่ได้ผิดศีลธรรมอันดีงาม โสเภณีมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ไม่แตกต่างจากคนธรรมดามากนัก ผู้หญิงที่ประกอบอาชีพโสเภณีส่วนใหญ่นั้นมักจะมีปัญหาในเรื่องการเงิน มีฐานะที่ยากจน ไม่มีงานทําและมีค่านิยมความชอบที่ความฟุ่มเฟือยส่วนลักษณะภายนอกนั้นไม่แตกต่างจากผู้หญิงทั่วไปแต่การแต่งกายในเวลาทํางานอาจสังเกตได้บ้างจากการนุ่งน้อยห่มน้อยแต่งหน้าสีฉูดฉาดอยู่ในสถานที่ที่ไม่สมควรอยู่ ก็สันนิษฐานได้ว่าเป็นผู้หญิงที่ประกอบอาชีพนี้ อาชีพขายบริการมักจะถูกมองจากคนในสังคมว่าเป็นอาชีพที่น่ารังเกียจ และเป็นอาชีพที่ต่ำต้อย
การแปล กรุณารอสักครู่..
