Tea is an aromatic beverage commonl

Tea is an aromatic beverage commonly prepared by pouring hot or boiling water over cured leaves of theCamellia sinensis, an evergreen shrub native to Asia. After water, it is the most widely consumed drink in the world. There are many different types of tea; some teas, like Darjeeling and Chinese greens, have a cooling, slightly bitter, and astringent flavour, while others have vastly different profiles that include sweet, nutty, floral or grassy notes.
Tea originated in southwestern China, where it was used as a medicinal drink. It was popularized as a recreational drink during the Chinese Tang dynasty, and tea drinking spread to other East Asian countries. Portuguese priests and merchants introduced it to the West during the 16th century. During the 17th century, drinking tea became fashionable among Britons, who started large-scale production and commercialization of the plant in India to bypass a Chinese monopoly at that time.
The phrase herbal tea usually refers to infusions of fruit or herbs made without the tea plant, such as steeps of rosehip, chamomile, or rooibos. These are also known as tisanes or herbal infusions to distinguish them from "tea" as it is commonly construed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาเป็นเครื่องดื่มกลิ่นหอมมักจัดทำ โดยเทน้ำร้อน หรือต้มน้ำผ่านใบหายของ theCamellia sinensis ไม้พุ่มป่ามีถิ่นกำเนิดในเอเชีย หลังจากน้ำ มันเป็นเครื่องดื่มที่บริโภคกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลก มีหลายประเภทของชา ชาบาง เช่นสีเขียว ดาร์จีลิ่งและจีนมีรสเย็น รสขมเล็กน้อย และฝาด มีโปรไฟล์ที่แตกต่างอย่างมากมายที่มีการบันทึกหวาน มัน ดอกไม้ หรือหญ้าชาที่มีถิ่นกำเนิดในจีน ซึ่งถูกใช้เป็นเครื่องดื่มสมุนไพร มันนิยมเป็นเครื่องดื่มเชิญราชวงศ์จีน และชาดื่มกระจายไปประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออก พระสงฆ์โปรตุเกสและร้านค้าแนะนำให้ตะวันตกในระหว่างศตวรรษที่ 16 ในศตวรรษที่ 17 ดื่มชากลายเป็นแฟชั่นในอังกฤษ ที่เริ่มต้นผลิตขนาดใหญ่และ commercialization ของโรงงานในอินเดียเพื่อหลีกเลี่ยงการผูกขาดจีนเวลานั้น ชาสมุนไพรวลีมักจะหมายถึงเงินทุนของผลไม้หรือสมุนไพรที่ผลิต โดยโรงงานชา เช่น steeps rosehip คาโมมายล์ หรือรอยบอส เหล่านี้จะเรียกว่า tisanes หรือสมุนไพรเงินทุนจะแตกต่างจาก "ชา" มักตีความว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาเป็นเครื่องดื่มที่มีกลิ่นหอมจัดทำกันทั่วไปโดยการเทน้ำร้อนหรือเดือดใบหายจาก theCamellia sinensis, ไม้พุ่มป่าดิบพื้นเมืองไปยังเอเชีย หลังจากที่น้ำมันเป็นเครื่องดื่มที่บริโภคกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลก มีหลายประเภทที่แตกต่างของชา; ชาบางอย่างเช่นดาร์จีลิงและสีเขียวของจีนมีการระบายความร้อนขมเล็กน้อยและรสฝาดในขณะที่คนอื่นมีรูปแบบที่แตกต่างกันอย่างมากมายที่มีหวานบ๊องบันทึกดอกไม้หรือหญ้า.
ชามาในทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีนที่มันถูกนำมาใช้เป็นยา ดื่ม. มันเป็นที่นิยมเป็นเครื่องดื่มที่พักผ่อนหย่อนใจในช่วงราชวงศ์ถังจีน, และการดื่มชาแพร่กระจายไปยังประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออก พระสงฆ์โปรตุเกสและร้านค้าที่แนะนำไปทางทิศตะวันตกในช่วงศตวรรษที่ 16 ในช่วงศตวรรษที่ 17 การดื่มชากลายเป็นแฟชั่นในหมู่ชาวอังกฤษที่เริ่มต้นการผลิตขนาดใหญ่และการค้าของโรงงานในประเทศอินเดียที่จะหลีกเลี่ยงการผูกขาดของจีนในเวลานั้น.
วลีชาสมุนไพรมักจะหมายถึงเงินทุนของผลไม้หรือสมุนไพรทำโดยไม่ต้องชา พืชเช่น steeps ของโรสฮิป, ดอกคาโมไมล์หรือ Rooibos เหล่านี้เป็นที่รู้จักกันเป็นชาสมุนไพรหรือ infusions สมุนไพรแตกต่างจาก "ชา" ตามที่มีการตีความกันทั่วไป