ea is an aromatic beverage commonly

ea is an aromatic beverage commonly prepared by pouring hot or boiling water over cured leaves of the Camellia sinensis, an evergreen shrub native to Asia.[3] After water, it is the most widely consumed drink in the world.[4] There are many different types of tea; some teas, like Darjeeling and Chinese greens, have a cooling, slightly bitter, and astringent flavour,[5] while others have vastly different profiles that include sweet, nutty, floral or grassy notes.

Tea originated in southwestern China, where it was used as a medicinal drink.[6] It was popularized as a recreational drink during the Chinese Tang dynasty, and tea drinking spread to other East Asian countries. Portuguese priests and merchants introduced it to the West during the 16th century.[7] During the 17th century, drinking tea became fashionable among Britons, who started large-scale production and commercialization of the plant in India to bypass a Chinese monopoly at that time.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ea เป็นเครื่องดื่มกลิ่นหอมมักจัดทำ โดยเทน้ำร้อน หรือต้มน้ำผ่านใบหายของชา ไม้พุ่มป่ามีถิ่นกำเนิดในเอเชีย [3] หลังจากน้ำ มันเป็นเครื่องดื่มที่บริโภคกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลก [4] มีหลายชนิดชา ชาบาง เช่นสีเขียว ดาร์จีลิ่งและจีนมีการทำความเย็น ขมเล็กน้อย และฝาดรส, [5] มีโปรไฟล์ที่แตกต่างอย่างมากมายที่มีการบันทึกหวาน มัน ดอกไม้ หรือหญ้าชาที่มีถิ่นกำเนิดในจีน ซึ่งถูกใช้เป็นเครื่องดื่มสมุนไพร [6]นิยมเป็นเครื่องดื่มเชิญราชวงศ์จีน และชาดื่มกระจายไปประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออก พระสงฆ์โปรตุเกสและร้านค้าแนะนำให้ตะวันตกในระหว่างศตวรรษที่ 16 [7] ในช่วงศตวรรษที่ 17 ดื่มชากลายเป็นแฟชั่นในอังกฤษ ที่เริ่มต้นผลิตขนาดใหญ่และ commercialization ของโรงงานในอินเดียเพื่อหลีกเลี่ยงการผูกขาดจีนเวลานั้น [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอเป็นเครื่องดื่มที่มีกลิ่นหอมจัดทำกันทั่วไปโดยการเทน้ำร้อนหรือเดือดใบหายของ sinensis Camellia เป็นไม้พุ่มป่าดิบพื้นเมืองไปยังเอเชีย. [3] หลังจากที่น้ำก็เป็นเครื่องดื่มส่วนใหญ่บริโภคกันอย่างแพร่หลายในโลก. [4] นอกจากนี้ หลายประเภทของชา บางชาเช่นดาร์จีลิงและสีเขียวของจีนมีการระบายความร้อนที่มีรสขมเล็กน้อยและรสฝาด [5] ในขณะที่คนอื่นมีรูปแบบที่แตกต่างกันอย่างมากมายที่มีหวานบ๊องบันทึกดอกไม้หรือหญ้า. ชามาในทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีนซึ่งจะถูกนำมาใช้ เป็นเครื่องดื่มสมุนไพร. [6] มันเป็นที่นิยมเป็นเครื่องดื่มที่พักผ่อนหย่อนใจในช่วงราชวงศ์ถังจีน, และการดื่มชาแพร่กระจายไปยังประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออก พระสงฆ์โปรตุเกสและร้านค้าที่แนะนำไปทางทิศตะวันตกในช่วงศตวรรษที่ 16. [7] ในช่วงศตวรรษที่ 17 การดื่มชากลายเป็นแฟชั่นในหมู่ชาวอังกฤษที่เริ่มต้นการผลิตขนาดใหญ่และการค้าของโรงงานในประเทศอินเดียที่จะหลีกเลี่ยงการผูกขาดของจีนในเวลานั้น . [8]