Step 1: Is the Carrying Amount of a

Step 1: Is the Carrying Amount of a Reporting Unit More Than Its Fair Value?
In the first step of impairment testing, the consolidated entity calculates fair values for each of its reporting units with allocated goodwill. Each reporting unit's fair value is then compared with its carrying amount (including goodwill). If an individual reporting unit's fair value exceeds its carrying amount, its goodwill is not considered impaired, and the second step in testing is not performed-goodwill remains at its current carrying amount. However, if the fair value of a reporting unit has fallen below its carrying amount, a potential for goodwill impairment exists. In this case, a second step must be performed to determine whether goodwill has been impaired and to measure the amount of impairment.

Step 2: Is Goodwill's Implied Value Less Than Its Carrying Amount?
If Step 1 indicates potential goodwill impairment, Step 2 then compares the fair value of goodwill to its carrying amount. Because, by definition, goodwill is not separable from other assets, it is not possible to directly observe its fair value. Therefore, an implied fair value for goodwill is calculated in a similar manner to the determination of goodwill in a business combination. As stated in the FASB ASC (Para. 350-20-35-14):

The implied fair value of goodwill shall be determined in the same manner as the amount of goodwill recognized in a business combination...That is, an entity shall assign the fair value of a reporting unit to all of the assets and liabilities of that unit (including any unrecognized intangible assets) as if the reporting unit had been acquired in a business combination...
The current fair value of the reporting unit is allocated across that unit's identifiable assets and liabilities with any remaining excess considered as the implied value of goodwill. If the implied value of goodwill is less than its carrying amount, impairment has occurred and a loss is recognized. The loss equals the excess of the carrying amount of the reporting unit's goodwill over its implied fair value.

illustration-Accounting and Reporting for a Goodwill impairment Loss

To illustrate the testing procedures for goodwill impairment, assume that on January 1, 2014, investors form Newcall Corporation to consolidate the telecommunications operations of DSM, Inc., and Vision Talk Company in a deal valued at $2.2 billion. Newcall organizes each former firm as an operating segment. Additionally, DSM comprises two divisions-DSM Wired and DSM Wireless-that along with Vision Talk are treated as independent reporting units for internal performance evaluation and management reviews. Newcall recognizes $215 million as goodwill at the merger date and allocates this entire amount to its reporting units. That information and each reporting unit's acquisition-date fair values are as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนที่ 1: คือจำนวนหน่วยที่รายงานการถือครองมากกว่าเป็นธรรม ในขั้นตอนแรกของผลการทดสอบ เอนทิตีรวมคำนวณค่างานสำหรับแต่ละหน่วยของรายงานด้วยค่าความนิยมที่ปันส่วน มูลค่ายุติธรรมของแต่ละหน่วยรายงานแล้วได้รับการเปรียบเทียบกับจำนวนการถือครอง (รวมถึงค่าความนิยม) ถ้ามูลค่ายุติธรรมของหน่วยรายงานแต่ละเกินจำนวนถือครอง ค่าความนิยมไม่ถือว่าเป็นความบกพร่องทางด้าน และขั้นตอนสองในการทดสอบไม่ยังคงดำเนินการค่าความนิยมที่ปัจจุบันถือครองจำนวนเงิน อย่างไรก็ตาม ถ้ามูลค่ายุติธรรมของหน่วยรายงานลดลงต่ำกว่าจำนวนเงินถือครอง ศักยภาพการด้อยค่าค่าความนิยมแล้ว ในกรณีนี้ ขั้นตอนที่สองต้องดำเนินการ เพื่อกำหนดว่า ค่าความนิยมได้ลด และวัดผลขั้นตอนที่ 2: เป็นค่าโดยนัยของค่าความนิยมน้อยกว่าจำนวนเงินถือครองหรือไม่ ถ้าขั้นตอนที่ 1 แสดงผลเป็นค่าความนิยม ขั้นตอนที่ 2 แล้วเปรียบเทียบมูลค่ายุติธรรมของค่าความนิยมจำนวนการถือครอง เนื่องจาก ด้วยข้อกำหนด ค่าความนิยมไม่ separable จากสินทรัพย์อื่น มันไม่ได้สังเกตของมูลค่ายุติธรรมโดยตรง ดังนั้น มีคำนวณค่าธรรมโดยนัยสำหรับค่าความนิยมในลักษณะคล้ายกันเพื่อกำหนดค่าความนิยมในการรวมธุรกิจ ตามที่ระบุไว้ใน ASC FASB (Para 350-20-35-14): ธรรมโดยนัยสูงจะถูกกำหนดในลักษณะเดียวกันเป็นยอดเงินของค่าความนิยมในการรับรู้ในการรวมธุรกิจ... นั่นคือ ทิจะกำหนดมูลค่ายุติธรรมของหน่วยรายงานทั้งหมดของสินทรัพย์และหนี้สินของหน่วย (รวมถึงสินทรัพย์ไม่มีตัวตนใด ๆ ไม่รู้จัก) เป็นหน่วยรายงานได้มาร่วมธุรกิจ... ธรรมปัจจุบันหน่วยรายงานมีการปันส่วนของหน่วยที่ระบุสินทรัพย์และหนี้สินกับใด ๆ เกินเหลือที่ถือว่าเป็นค่าของค่าความนิยมโดยนัย ถ้าค่าโดยนัยของค่าความนิยมจะน้อยกว่าจำนวนเงินถือครอง เกิดผล และการรับรู้ การสูญเสียเท่ากับเกินจำนวนถือครองของหน่วยรายงานสูงกว่าธรรมโดยนัยของภาพประกอบบัญชี และการรายงานผลค่าความนิยมขาดทุน การแสดงขั้นตอนการทดสอบการด้อยค่าค่าความนิยม สมมติว่า บน 1 มกราคม 2014 นักลงทุนแบบ บริษัท Newcall รวมการดำเนินการโทรคมนาคมของ DSM, Inc. และ บริษัทที่พูดวิสัยทัศน์ในการจัดการมูลค่าที่ 2.2 พันล้านเหรียญ Newcall จัดแต่ละบริษัทที่อดีตเป็นส่วนปฏิบัติการ นอกจากนี้ DSM ประกอบด้วยสองส่วน DSM สายและไร้สาย DSM-ที่พร้อมพูดคุยวิสัยทัศน์เป็นหน่วยอิสระรายงานสำหรับรีวิวจากการประเมินและการจัดการประสิทธิภาพภายใน Newcall รู้จัก 215 ล้านดอลลาร์เป็นค่าความนิยม ณวันควบรวมกิจการ และจัดสรรเงินนี้ทั้งหมดเป็นหน่วยรายงาน ข้อมูลและค่าธรรมวันซื้อของแต่ละหน่วยรายงานมีดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนที่ 1:
เป็นราคาตามบัญชีของหน่วยการรายงานมากกว่ามูลค่ายุติธรรมในขั้นตอนแรกของการทดสอบการด้อยค่านิติบุคคลรวมคำนวณมูลค่ายุติธรรมของแต่ละหน่วยงานรายงานที่มีค่าความนิยมที่ได้รับการจัดสรร แต่ละหน่วยมูลค่ายุติธรรมของการรายงานแล้วเมื่อเทียบกับมูลค่าตามบัญชีของ บริษัท (รวมถึงค่าความนิยม) หากมูลค่ายุติธรรมของหน่วยการรายงานของแต่ละบุคคลเกินกว่ามูลค่าตามบัญชีของค่าความนิยมของมันจะไม่ถือว่าเป็นความบกพร่องและขั้นตอนที่สองในการทดสอบไม่ได้ดำเนินการ-ค่าความนิยมยังคงอยู่ที่ราคาตามบัญชีในปัจจุบัน แต่ถ้ามูลค่ายุติธรรมของหน่วยการรายงานได้ลดลงต่ำกว่ามูลค่าตามบัญชีของตนมีศักยภาพสำหรับการด้อยค่าความนิยมที่มีอยู่ ในกรณีนี้เป็นขั้นตอนที่สองจะต้องดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่าค่าความนิยมที่ได้รับการด้อยค่าและการวัดปริมาณของการด้อยค่า. ขั้นตอนที่ 2: มูลค่านัยค่าความนิยมของน้อยกว่ามูลค่าตามบัญชีได้อย่างไรหากขั้นตอนที่1 แสดงให้เห็นจากการด้อยค่าของค่าความนิยมที่อาจเกิดขึ้นขั้นตอนที่ 2 จากนั้นเปรียบเทียบ มูลค่ายุติธรรมของค่าความนิยมราคาตามบัญชีของ เพราะโดยความหมายของค่าความนิยมไม่ได้แยกกันไม่ออกจากสินทรัพย์อื่น ๆ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสังเกตโดยตรงมูลค่ายุติธรรม ดังนั้นมูลค่ายุติธรรมโดยนัยของค่าความนิยมที่มีการคำนวณในลักษณะที่คล้ายกับความมุ่งมั่นของค่าความนิยมจากการรวมธุรกิจ ตามที่ระบุไว้ใน FASB ASC (Para 350-20-35-14.) มูลค่ายุติธรรมโดยนัยของค่าความนิยมจะถูกกำหนดในลักษณะเดียวกับจำนวนเงินที่ได้รับการยอมรับของค่าความนิยมในการรวมธุรกิจ ... นั่นคือกิจการจะ กำหนดมูลค่ายุติธรรมของหน่วยที่รายงานทั้งหมดของสินทรัพย์และหนี้สินของหน่วยงานที่ (รวมถึงสินทรัพย์ไม่มีตัวตนใด ๆ ที่ไม่รู้จัก) เช่นถ้าหน่วยรายงานที่ได้รับจากการรวมธุรกิจ ... มูลค่ายุติธรรมในปัจจุบันของหน่วยที่รายงานจะถูกจัดสรร ข้ามสินทรัพย์ที่ระบุได้ของหน่วยงานที่มีหนี้สินและส่วนเกินที่เหลือถือเป็นค่าของค่าความนิยมโดยนัย ถ้าค่าโดยนัยของค่าความนิยมน้อยกว่ามูลค่าตามบัญชีของการด้อยค่าเกิดขึ้นและรับรู้ผลขาดทุน การสูญเสียเท่ากับส่วนที่เกินจากมูลค่าตามบัญชีของค่าความนิยมหน่วยรายงานของกว่ามูลค่ายุติธรรมโดยนัย. ภาพประกอบ-บัญชีและการรายงานการด้อยค่าของค่าความนิยมการสูญเสียเพื่อแสดงให้เห็นขั้นตอนการทดสอบการด้อยค่าของค่าความนิยมสมมติว่าวันที่ 1 มกราคม 2014 นักลงทุนในรูปแบบ Newcall คอร์ปอเรชั่นที่จะรวมการดำเนินงานด้านการสื่อสารโทรคมนาคมของ DSM อิงค์และ บริษัท พูดคุยวิสัยทัศน์ในการจัดการมูลค่า $ 2200000000 Newcall จัดแต่ละ บริษัท ที่อดีตเป็นส่วนปฏิบัติการ นอกจากนี้ DSM ประกอบด้วยสองฝ่าย-DSM แบบมีสายและไร้สาย DSM-ว่าพร้อมกับวิสัยทัศน์พูดคุยจะถือว่าเป็นหน่วยงานอิสระที่ใช้สำหรับการรายงานการประเมินผลงานภายในและการบริหารจัดการความคิดเห็น Newcall ตระหนักถึง $ 215,000,000 เป็นค่าความนิยม ณ วันที่การควบรวมกิจการและการจัดสรรจำนวนเงินทั้งหมดนี้ไปยังหน่วยงานรายงาน ว่าข้อมูลแต่ละหน่วยและรายงานการเข้าซื้อกิจการของวันที่มูลค่ายุติธรรมดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนที่ 1 : การด้อยค่าของรายงานหน่วยมากกว่ามูลค่ายุติธรรมของ
ในขั้นตอนแรกของการทดสอบการด้อยค่า , นิติบุคคลรวมคํานวณค่ายุติธรรมสำหรับแต่ละของหน่วยงานรายงานกับปันส่วนค่าความนิยม แต่ละหน่วยมีมูลค่ายุติธรรมรายงานเปรียบเทียบกับการด้อยค่า ( รวมถึงค่าความนิยม ) หากมูลค่ายุติธรรมบุคคลรายงานหน่วยเกินแบกเงินค่าความนิยมไม่ถือว่าบกพร่อง และขั้นตอนที่สองในการทดสอบไม่แสดงความปรารถนาดียังคงอยู่ที่ปัจจุบันมีจำนวน อย่างไรก็ตาม หากมูลค่ายุติธรรมของการรายงานหน่วยลดลงด้านล่างของมันด้อยค่าค่าความนิยม , ศักยภาพในการมีอยู่ ในกรณีนี้ขั้นตอนที่สองจะต้องดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่ามีความบกพร่อง และความปรารถนาดีในการวัดปริมาณค่า

ขั้นตอนที่ 2 : เป็นค่าความนิยมเป็นนัยๆมีค่าน้อยกว่าการด้อยค่า ?
ถ้าขั้นตอนที่ 1 แสดงศักยภาพค่าความนิยมกระบวนการขั้นตอนที่ 2 แล้วเปรียบเทียบมูลค่ายุติธรรมของค่าความนิยมของแบกเงิน เพราะความ เมตตา ไม่ใช่แยกจากสินทรัพย์อื่นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะโดยตรงสังเกตมูลค่ายุติธรรมของ ดังนั้น ค่าธรรมโดยนัยสำหรับค่าความนิยมคำนวณในลักษณะที่คล้ายกับการกำหนดของค่าความนิยมในการรวมธุรกิจ ตามที่ระบุไว้ใน FASB ASC ( พารา 350-20-35-14 ) :

มูลค่ายุติธรรมโดยนัยของค่าความนิยมจะถูกกำหนดในลักษณะเดียวกันเป็นปริมาณของค่าความนิยมที่รู้จักในการรวมกัน . . . . . . . ธุรกิจที่เป็นองค์กรจะต้องกำหนดมูลค่ายุติธรรมของการรายงานหน่วยทั้งหมดของสินทรัพย์และหนี้สินของหน่วย ( รวมทั้งสินทรัพย์ไม่มีตัวตนที่ไม่รู้จักใด ๆ ) ถ้าเป็นรายงานหน่วยเคยได้รับในธุรกิจ
รวมกัน . . . . . . .มูลค่ายุติธรรมในปัจจุบันของรายงานหน่วยจัดสรรข้ามหน่วยบุคคล ทรัพย์สินและหนี้สินใด ๆเหลือเกิน ถือว่าเป็นค่าโดยนัยของค่าความนิยม ถ้าค่าโดยนัยของค่าความนิยมน้อยกว่าการด้อยค่า , การด้อยค่าเกิดขึ้นและการสูญเสียที่เป็นที่ยอมรับ