Public Square in Montcada, Barcelon

Public Square in Montcada, Barcelona.
The Nicaragua square is at the end of a pedestrian street, a Rambla. In continuity with this walk there is the square and at the other end there is a sport field area with a public park. The aim of this project is to connect these two boundaries: the Nicaragua square becomes the space in between the Rambla and the sports area, and it is defined in relation to these two extremes.

Because the square is quite small, the movement along it is in zig-zag, avoiding a quick cross of the space, and slowing down the inertia of the promenade along the Rambla, anticipating the trespass of the city into the park.

The presence of a primary school in one of the corners of the piazza makes it work as an enlargement of the school playground, when classes are over. There is a mountain of colours waiting for the kids when they go out of classes, offering multiple places to play and slide. At the same time, this mountain is a visual reclaim for the people approaching the square from the pedestrian street.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สี่เหลี่ยมกลางใน Montcada บาร์เซโลนาสแควร์นิการากัวเป็นที่สิ้นสุดของถนนคนเดิน การรัมบลา ต่อเนื่องด้วยการเดินนี้มีตาราง และด้านบน มีพื้นที่ฟิลด์กีฬากับสวนสาธารณะ จุดมุ่งหมายของโครงการนี้คือการ เชื่อมต่อขอบเขตเหล่านี้สอง: สแควร์นิการากัวกลายเป็น พื้นที่ระหว่าง Rambla ตั้ง และมีกำหนดให้สัมพันธ์กับเหล่านี้ทั้งสองสุดขั้วเพราะค่อนข้างเล็กคือ การเคลื่อนไหวตามมันกำลังในแซก หลีกเลี่ยงข้ามอย่างรวดเร็วของการ และช้าเฉื่อยของเดอะพรอเมอเนดพร้อมรัมบลา คาดการณ์บุกรุกเมืองในสวนของโรงเรียนประถมในมุมของเปียช่วยให้งานเป็นการเพิ่มขึ้นของสนามเด็กเล่นโรงเรียน เมื่อเรียนผ่าน มีเขาสีรอเด็กเมื่อพวกเขาไปจากชั้นเรียน การนำเสนอหลายสถานในการเล่น และภาพนิ่ง ในเวลาเดียวกัน ภูเขานี้เป็นจุดภาพสำหรับคนที่มาถึงจัตุรัสจากถนนคนเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จัตุรัสสาธารณะใน Montcada, บาร์เซโลนา.
นิการากัวตารางเป็นที่สิ้นสุดของถนนคนเดินเป็น Rambla ในความต่อเนื่องกับการเดินนี้มีตารางและในส่วนอื่น ๆ มีพื้นที่สนามกีฬาที่มีสวนสาธารณะ เป้าหมายของโครงการนี้คือการเชื่อมต่อทั้งสองขอบเขต: ตารางนิการากัวกลายเป็นพื้นที่ในระหว่าง Rambla และพื้นที่การกีฬาและมันถูกกำหนดไว้ในความสัมพันธ์กับทั้งสองสุดขั้ว. เพราะตารางที่มีขนาดเล็กค่อนข้างเคลื่อนไหวตามมันคือ ในซิกแซ็กหลีกเลี่ยงการข้ามอย่างรวดเร็วของพื้นที่และการชะลอตัวลงความเฉื่อยของการเดินเล่นไปตาม Rambla ที่คาดการณ์ไว้ในการละเมิดของเมืองเข้าไปในสวน. การปรากฏตัวของโรงเรียนประถมในมุมหนึ่งของการทำให้จัตุรัส มันทำงานตามการขยายตัวของสนามเด็กเล่นโรงเรียนที่เมื่อเรียนมากกว่า มีภูเขาสีรอสำหรับเด็กเมื่อพวกเขาออกจากการเรียนไปเป็นที่นำเสนอหลายสถานที่ในการเล่นและภาพนิ่ง ในเวลาเดียวกัน, ภูเขานี้เป็นภาพกลับคืนสำหรับคนที่ใกล้ตารางจากถนนคนเดิน