Plastic debris is a prolific contam

Plastic debris is a prolific contaminant effecting
freshwater and marine ecosystems across the globe. Of growing
environmental concern are “microplastics”and “nanoplastics”
encompassing tiny particles of plastic derived from manufacturing
and macroplastic fragmentation. Pelagic zooplankton are
susceptible to consuming microplastics, however the threat
posed to larvae of commercially important bivalves is currently
unknown. We exposed Pacific oyster (Crassostrea gigas) larvae
(3−24 d.p.f.) to polystyrene particles spanning 70 nm-20 μm
in size, including plastics with differing surface properties, and
tested the impact of microplastics on larval feeding and growth.
The frequency and magnitude of plastic ingestion over 24 h
varied by larval age and size of polystyrene particle (ANOVA, P
< 0.01), and surface properties of the plastic, with aminated
particles ingested and retained more frequently (ANOVA, P < 0.01). A strong, significant correlation between propensity for
plastic consumption and plastic load per organism was identified (Spearmans, r = 0.95, P < 0.01). Exposure to 1 and 10 μm PS
for up to 8 days had no significant effect on C. gigas feeding or growth at

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศษพลาสติกจะมีผลต่อสิ่งปลอมปนที่อุดมสมบูรณ์ระบบนิเวศน้ำจืด และทะเลทั่วโลก ของการเติบโตสิ่งแวดล้อมกังวลคือ "microplastics" และ "nanoplastics"อนุภาคเล็ก ๆ ของพลาสติกครอบคลุมที่ได้จากการผลิตและการกระจายตัวของ macroplastic มีปล้องแพลงตอนสัตว์ต่อการบริโภค microplastics อย่างไรก็ตามการคุกคามถูกวางให้ตัวอ่อนของในเชิงพาณิชย์แยกสำคัญอยู่ในขณะนี้ไม่ทราบ เราเปิดเผยตัวอ่อนหอยนางรมแปซิฟิก (Crassostrea gigas)(3−24 d.p.f.) อนุภาคสไตทอด 70 nm-20 ไมครอนขนาด รวมทั้งพลาสติกที่ มีคุณสมบัติของพื้นผิวที่แตกต่างกัน และทดสอบผลกระทบของ microplastics ให้อาหารตัวอ่อนและเจริญเติบโตความถี่และขนาดของการบริโภคพลาสติกกว่า 24 ชมแตกต่างกัน โดยตัวอ่อนอายุและขนาดของอนุภาคสไต (ANOVA, P< 0.01), และพื้นผิวคุณสมบัติของพลาสติก aminatedอนุภาคกิน และเก็บบ่อยมาก (ANOVA, P < 0.01) ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง สำคัญระหว่างกลั่นสำหรับพบปริมาณการใช้พลาสติกและพลาสติกโหลดต่อสิ่งมีชีวิต (Spearmans, r = 0.95, P < 0.01) แสง 1 และ 10 ไมครอน PSไม่มีผลกระทบให้อาหาร C. gigas หรือเจริญเติบโตที่มีถึง 8 วัน < 100 microplastics mL−1 ในสรุป ไมโคร - ยุ่งยาก และnanoplastics พร้อมถูกกิน โดยหอยนางรมอ่อน แสงความเข้มข้นพลาสติกเกินผู้สังเกตในทางทะเลสภาพแวดล้อมส่งผลให้ไม่สามารถวัดผลผลิตพัฒนาหรือให้อาหารของตัวอ่อนระยะเวลาของการการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศษพลาสติกเป็นสารปนเปื้อนที่อุดมสมบูรณ์มีผลกระทบต่อ
น้ำจืดและระบบนิเวศทางทะเลทั่วโลก ของการเจริญเติบโต
ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม "microplastics" และ "nanoplastics"
ครอบคลุมอนุภาคเล็ก ๆ ของพลาสติกที่ได้มาจากการผลิต
และการกระจายตัว macroplastic แพลงก์ตอนสัตว์ทะเลที่มี
ความอ่อนไหวต่อการบริโภค microplastics แต่ภัยคุกคาม
ถูกวางให้ตัวอ่อนของหอยสองฝาที่สำคัญในเชิงพาณิชย์เป็นอยู่ในปัจจุบัน
ที่ไม่รู้จัก เราสัมผัสแปซิฟิกหอยนางรม (Crassostrea gigas) ตัวอ่อน
(3-24 DPF) อนุภาคสไตรีนซึ่งประกอบไปด้วย 70 นาโนเมตร-20 ไมครอน
ในขนาดรวมทั้งพลาสติกที่แตกต่างกันด้วยคุณสมบัติของพื้นผิวและ
การทดสอบผลกระทบของ microplastics ให้อาหารตัวอ่อนและการเจริญเติบโต.
ความถี่และขนาด การกลืนกินพลาสติกกว่า 24 ชั่วโมงที่
แตกต่างกันตามอายุตัวอ่อนและขนาดของอนุภาคสไตรีน (ANOVA, p
<0.01) และคุณสมบัติของพื้นผิวของพลาสติกที่มี aminated
อนุภาคและเก็บไว้กินบ่อยครั้งมากขึ้น (ANOVA, p <0.01) แข็งแรงความสัมพันธ์กับนิสัยชอบสำหรับ
ปริมาณการใช้พลาสติกและโหลดพลาสติกต่อสิ่งมีชีวิตที่ถูกระบุ (spearmans, r = 0.95, p <0.01) การสัมผัสกับที่ 1 และ 10 ไมโครเมตร PS
นานถึง 8 วันไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการให้อาหารซี gigas หรือการเจริญเติบโตที่ <100 microplastics ML-1 ในการสรุป whil ไมโครและ
nanoplastics ถูกกินได้อย่างง่ายดายโดยตัวอ่อนหอยนางรมสัมผัสกับความเข้มข้นเกินพลาสติกที่พบในทะเล
สภาพแวดล้อมที่ส่งผลให้ไม่มีผลที่วัดได้ในการพัฒนาหรือความจุในการให้อาหารของตัวอ่อนในช่วงระยะเวลาของ
การศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศษพลาสติกเป็นสารปนเปื้อนที่ส่งผลต่อความอุดมสมบูรณ์ระบบนิเวศน้ำจืดทั่วโลกทางทะเลและ ของการเติบโตความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม " microplastics " และ " nanoplastics "ซึ่งรวมไปถึงอนุภาคเล็ก ๆของพลาสติกที่ได้จากการผลิตmacroplastic และกระจายตัว ทะเลสัตว์เป็นเสี่ยงต่อการบริโภค microplastics อย่างไรก็ตามการคุกคามวางตัวอ่อนหอยสองฝาที่สำคัญในเชิงพาณิชย์ในปัจจุบันที่ไม่รู้จัก เราเปิดเผยหอยนางรมแปซิฟิก ( กรามดำ Crassostrea ปลาบึกวัยอ่อน3 − 24 d.p.f. ) พอลิสไตรีนอนุภาคสแป 70 nm-20 μม.ขนาด รวมทั้งพลาสติกที่มีคุณสมบัติและพื้นผิวที่แตกต่างการทดสอบผลกระทบของ microplastics กินหนอนและการเจริญเติบโตความถี่และขนาดของการบริโภคพลาสติกกว่า 24 ชั่วโมงแตกต่างกันตามอายุและขนาดของอนุภาคและพอลิสไตรีน ( ANOVA , p< 0.01 ) และสมบัติของพลาสติก กับ aminatedอนุภาคที่ได้รับและเก็บรักษาบ่อย ( ANOVA , P < 0.01 ) ที่แข็งแกร่ง , ความสัมพันธ์ระหว่างความโน้มเอียงสำหรับการใช้พลาสติกและพลาสติกต่อสิ่งมีชีวิตที่ถูกระบุโหลด ( spearmans , r = 0.95 , p < 0.01 ) เปิดรับ 1 และ 10 μ M ปล .นานถึง 8 วัน ไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญต่อ C . ศึกษาการกินอาหารหรือการ microplastics < 100 ml − 1 สรุป ขณไมโคร - และnanoplastics ถูกพร้อมกลืนกินหนอน หอยนางรม แสงพลาสติกความเข้มข้นเกินเหล่านั้นที่พบในทะเลสิ่งแวดล้อม ส่งผลให้ยังไม่มีการวัดผลในการพัฒนาหรือเลี้ยงความจุของตัวอ่อนมากกว่าระยะเวลาของการศึกษา