Gene duplications, and whole (or la

Gene duplications, and whole (or larger parts of) genome duplications in particular, are considered to be the main force by which gene repertoires increase; because of a duplication event, one of the two gene copies can, on occasion, acquire a new function, whereas the other copy remains to fulfil the ‘original’ task. In general, if the two paralogues fail to differentiate their functions or their spatial or temporal expression patterns , one of the two paralogues will disappear as a result of redundancy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Duplications ยีน และทั้งหมด (หรือส่วนใหญ่) กลุ่ม duplications เฉพาะ จะถือเป็นกำลังหลักที่ยีน repertoires เพิ่ม เนื่องจากเหตุการณ์ซ้ำ หนึ่งสองย่อย ๆ ในบางโอกาส สามารถ รับฟังก์ชันใหม่ ขณะคัดลอกอื่น ๆ ยังคงจะ ตอบสนองงาน 'ต้นฉบับ' ทั่วไป ถ้า paralogues สองไม่แตกต่างกันหรือรูปแบบของนิพจน์ปริภูมิ หรือขมับ paralogues สองหนึ่งจะหายไปจากความซ้ำซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลียนยีนและทั้งหมด (หรือส่วนใหญ่) เลียนจีโนมโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะถือเป็นกำลังหลักโดยที่ repertoires ยีนเพิ่มขึ้น; เพราะเหตุการณ์ซ้ำซ้อนซึ่งเป็นหนึ่งในสองชุดยีนสามารถในโอกาสได้รับฟังก์ชั่นใหม่ในขณะที่สำเนาอื่น ๆ ยังคงอยู่เพื่อตอบสนองงาน 'ต้นฉบับ' โดยทั่วไปถ้าสอง paralogues ล้มเหลวที่จะแยกความแตกต่างของพวกเขาฟังก์ชั่นหรือรูปแบบการแสดงออกเชิงพื้นที่หรือชั่วของพวกเขาเป็นหนึ่งในสอง paralogues จะหายไปเป็นผลมาจากความซ้ำซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยีนการเลียนและทั้งหมด ( หรือส่วนใหญ่ ) จีโนมการโดยเฉพาะ ถือว่าเป็นแรงหลักโดยยีน repertoires เพิ่มขึ้น เนื่องจากมีเหตุการณ์จำลอง หนึ่งใน 2 ยีน ฉบับ ในโอกาสได้รับหน้าที่ใหม่ ส่วนอีกร่างยังคงเติมเต็มงาน ' ต้นฉบับ ' โดยทั่วไปถ้าสอง paralogues ล้มเหลวในการแยกของพวกเขาฟังก์ชั่นหรือเชิงพื้นที่ หรือขมับการแสดงออกรูปแบบหนึ่งของทั้งสอง paralogues จะหายไปเป็นผลจากความซ้ำซ้อน