THE MONOPOLY’S PROFIT: A SOCIAL COS

THE MONOPOLY’S PROFIT: A SOCIAL COST?
It is tempting to decry monopolies for “profiteering” at the expense of the public.
And, indeed, a monopoly firm does earn a higher profit by virtue of its market
power. According to the economic analysis of monopoly, however, the firm’s profit
is not in itself necessarily a problem for society.
Welfare in a monopolized market, like all markets, includes the welfare of both
consumers and producers. Whenever a consumer pays an extra dollar to a producer
because of a monopoly price, the consumer is worse off by a dollar, and the producer
is better off by the same amount. This transfer from the consumers of the good to the
owners of the monopoly does not affect the market’s total surplus—the sum of consumer
and producer surplus. In other words, the monopoly profit itself does not
represent a shrinkage in the size of the economic pie; it merely represents a bigger
slice for producers and a smaller slice for consumers. Unless consumers are for some
reason more deserving than producers—a judgment that goes beyond the realm of
economic efficiency—the monopoly profit is not a social problem.
The problem in a monopolized market arises because the firm produces and
sells a quantity of output below the level that maximizes total surplus. The deadweight
loss measures how much the economic pie shrinks as a result. This inefficiency
is connected to the monopoly’s high price: Consumers buy fewer units
when the firm raises its price above marginal cost. But keep in mind that the profit
earned on the units that continue to be sold is not the problem. The problem stems
from the inefficiently low quantity of output. Put differently, if the high monopoly
price did not discourage some consumers from buying the good, it would raise
producer surplus by exactly the amount it reduced consumer surplus, leaving total
surplus the same as could be achieved by a benevolent social planner.
There is, however, a possible exception to this conclusion. Suppose that a monopoly
firm has to incur additional costs to maintain its monopoly position. For
example, a firm with a government-created monopoly might need to hire lobbyists
to convince lawmakers to continue its monopoly. In this case, the monopoly may
use up some of its monopoly profits paying for these additional costs. If so, the social
loss from monopoly includes both these costs and the deadweight loss resulting
from a price above marginal cost.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การผูกขาดกำไร: ทุนทางสังคมหรือไม่จึงดึงดูด decry monopolies สำหรับ "profiteering" ค่าใช้จ่ายของประชาชนและ แน่นอน เป็นบริษัทผูกขาดได้รับกำไรสูงขึ้นแต่ผู้เดียวของตลาดพลังงาน ตามการวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์การผูกขาด ไร กำไรของบริษัทไม่ได้ในตัวเองจำเป็นต้องเป็นปัญหาสังคมสวัสดิการในตลาด monopolized เช่นตลาดทั้งหมด รวมถึงสวัสดิการของทั้งสองผู้บริโภคและผู้ผลิต เมื่อใดก็ตามผู้บริโภคจ่ายเงินดอลลาร์เพิ่มให้เป็นโปรดิวเซอร์เนื่องจากราคาผูกขาด ผู้บริโภคจะหนักไปปิดดอลลาร์ และผู้ผลิตได้ดีกว่า ด้วยจำนวนเดียวกัน การโอนย้ายจากผู้บริโภคของดีที่นี้เจ้าของผูกขาดส่งผลกระทบต่อส่วนเกินทั้งหมดของตลาดคือผลรวมของผู้บริโภคและส่วนเกินผู้ผลิต ในคำอื่น ๆ กำไรผูกขาดตัวเองไม่ได้แสดงการหดตัวในขนาดของวงกลมเศรษฐกิจ เพียงแสดงเป็นใหญ่ชิ้นชิ้นเล็กสำหรับผู้บริโภคและผู้ผลิต เว้นแต่ผู้บริโภคจะบางเหตุผลสมควรเพิ่มเติมมากกว่าผู้ผลิต — พิพากษาที่เกินขอบเขตของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจคือกำไรผูกขาดไม่ใช่ปัญหาสังคมตลาด monopolized ปัญหาเกิดขึ้นเนื่องจากบริษัทผลิต และจำหน่ายปริมาณของผลผลิตต่ำกว่าระดับที่วางส่วนเกินรวม การ deadweightขาดทุนมาตรการลดขนาดจำนวนวงกลมเศรษฐกิจดังนั้น Inefficiency นี้เชื่อมต่อกับการผูกขาดสูงราคา: ผู้บริโภคซื้อน้อยลงหน่วยเมื่อบริษัทปรับขึ้นราคาสูงกว่าต้นทุนกำไร แต่โปรดทราบที่กำไรได้รับสำหรับหน่วยที่ยังขายไม่ได้ปัญหา ลำต้นปัญหาจากปริมาณต่ำทิ้งไปอย่างสิ้นเปลืองของผลผลิต ใส่แตก ถ้าผูกขาดสูงราคาไม่ได้กีดกันผู้บริโภคบางจากซื้อดี มันจะเพิ่มส่วนเกินผู้ผลิต โดยตรงยอดลดส่วนเกินผู้บริโภค การปล่อยรวมส่วนเกินเหมือนสามารถทำได้ โดยการวางแผนสังคมกลายได้ แต่ ยกเว้นเป็นการสรุปนี้ สมมติว่า การผูกขาดบริษัทมีกำไรต้นทุนเพิ่มเติมเพื่อรักษาตำแหน่งผูกขาด สำหรับตัวอย่าง บริษัท ด้วยการผูกขาดสร้างรัฐบาลอาจจำเป็นต้องจ้าง lobbyistsการโน้มน้าวใจร่างกฎหมายการผูกขาดของ ในกรณีนี้ อาจผูกขาดใช้ค่าของกำไรผูกขาดของการจ่ายเงินสำหรับค่าใช้จ่ายเหล่านี้เพิ่มเติม ถ้าเป็นเช่นนั้น สังคมขาดทุนจากการผูกขาดรวมทั้งต้นทุนเหล่านี้และผลขาดทุน deadweightจากราคาข้างต้นทุนกำไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของการผูกขาดกำไร : ต้นทุนทางสังคม ?
คือรุ่นที่สมควรประณาม การผูกขาด " ค้ากำไรเกินควร " ที่ค่าใช้จ่ายของประชาชน .
และแน่นอนบริษัทผูกขาดทำรายได้สูงโดยอาศัยอำนาจตลาด
. อย่างไรก็ตามจากการวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจของการผูกขาด , ,
กำไรของบริษัทไม่ได้อยู่ในตัวเองเป็นปัญหาให้กับสังคม สวัสดิการใน
ผูกขาดตลาด เหมือนตลาดรวมถึงสวัสดิการของทั้ง
ผู้บริโภคและผู้ผลิต เมื่อใดก็ตามที่ผู้บริโภคจ่ายเป็นเงินพิเศษเพื่อผลิต
เพราะการผูกขาดราคา ผู้บริโภคที่แย่ลง โดยค่าเงินดอลลาร์ และโปรดิวเซอร์
จะดีกว่า โดยปริมาณที่เท่ากัน นี้รับจากผู้บริโภคดี
เจ้าของของการผูกขาดจะไม่ส่งผลกระทบต่อตลาดรวมเกินผลรวมของผู้บริโภค
และส่วนเกินผู้ผลิตในคำอื่น ๆกำไรผูกขาดตัวเองไม่ได้
แสดงการหดตัวในขนาดของเศรษฐกิจวงกลม มันแค่เป็นผู้ผลิตใหญ่
ชิ้นและชิ้นเล็กสำหรับผู้บริโภค นอกจากผู้บริโภคจะบางกว่า producers-a
เหตุผลสมควรพิพากษานอกเหนือไปจากขอบเขตของ
ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจผูกขาดกำไรไม่ใช่ปัญหาทางสังคม .
ปัญหาในตลาดผูกขาดเกิดขึ้น เพราะบริษัทผลิตและ
ขายปริมาณของผลผลิตต่ำกว่าระดับที่เพิ่มส่วนเกินทั้งหมด โดยการสูญเสียเงิน
มาตรการเท่าใดพายเศรษฐกิจหดตัวเป็นผล นี้ครู
เชื่อมต่อกับการผูกขาดของราคาสูง ผู้บริโภคซื้อน้อยลงหน่วย
เมื่อบริษัทเพิ่มของราคาสูงกว่า ต้นทุนเพิ่ม แต่เก็บไว้ในใจว่าผลกำไร
ได้รับในหน่วยที่ยังขายไม่ได้เป็นปัญหา ปัญหาต้น
จากปริมาณต่ำไม่ได้ผลของผลผลิต ใส่แตกต่างกัน ถ้าราคาผูกขาด
สูงไม่ได้กีดกันผู้บริโภคบางส่วนจากการซื้อดี มันจะเพิ่ม
ส่วนเกินผู้ผลิตโดยตรงจำนวนเงินส่วนเกินของผู้บริโภคก็ลดลง เหลือรวม
ส่วนเกินเหมือนได้โดยสังคมเมตตา
วางแผนอย่างไรก็ตามยังมีข้อยกเว้นที่เป็นไปได้กับข้อสรุปนี้ สมมติว่า บริษัท จะต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม
มีการผูกขาด เพื่อรักษาตำแหน่งผูกขาด สำหรับ
ตัวอย่าง บริษัทกับรัฐบาลสร้างการผูกขาด อาจจะต้องจ้างนักวิ่งเต้น
โน้มน้าวฝ่ายนิติบัญญัติที่จะยังคงผูกขาด ในกรณีนี้ผูกขาดอาจ
ใช้บางส่วนของการผูกขาดกำไรจ่ายค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมเหล่านี้ ถ้าเป็นเช่นนั้นสังคม
สูญเสียจากการผูกขาดทั้งเหล่านี้รวมถึงค่าใช้จ่ายและเงินขาดทุนที่เกิด
จากราคาต้นทุนเพิ่ม