Then Spring came in full bloom, and

Then Spring came in full bloom, and the fields and orchards at the edge of Melton stretched green and beautiful to the far horizon. Cora remembered her own Spring, twenty years ago, and a great sympathy and pain welled up in her heart for Jessie, who was the same age that Josephine would have been, had she lived. Sitting on the kitchen porch shelling peas, Cora thought back over her own life -- years and years of working for the Studevants; years and years of going home to nobody but Ma and Pa; little Josephine dead; only Jessie to keep her heart warm. And she knew that Jessie was the dearest thing she had in the world. All the time the girl was gone now, she worried.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาแล้ว ฤดูใบไม้ผลิบาน และฟิลด์และสวนผลไม้ริม Melton ยืดสีเขียว และสวยงามไปไกลโพ้น Cora จำตนเองฤดูใบไม้ผลิ 20 ปี และเห็นใจมากและปวด welled ขึ้นในใจของเธอสำหรับเจสซี ที่มีอายุเดียวกันที่จะได้รับ Josephine มีเธออยู่ นั่งอยู่บนระเบียงห้องครัวเก็บเปลือกหอยถั่ว Cora คิดกลับมากกว่าชีวิตของเธอเอง - ปีและปีการทำงานสำหรับ Studevants ปี และปีไปบ้านใครแต่ม้าและป่า น้อย Josephine ตาย เฉพาะเจสซีให้อบอุ่นหัวใจของเธอ และเธอรู้ว่า เจสซี่เป็นสิ่งรักยิ่งเธอมีในโลก เวลาทั้งหมดที่สาวได้หายไปขณะนี้ เธอกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนั้นก็เดินเข้ามาในฤดูใบไม้ผลิบานเต็มและสาขาและสวนผลไม้ที่ขอบของแจ๊กเก็ตยืดสีเขียวและสีที่สวยงามให้ขอบฟ้าไกล คอร่าจำของเธอเองฤดูใบไม้ผลิยี่สิบปีที่ผ่านมาและความเห็นอกเห็นใจที่ดีและความเจ็บปวดซึมขึ้นมาในหัวใจของเธอสำหรับเจสซีซึ่งเป็นวัยเดียวกับที่โจเซฟินจะได้รับมีเธออาศัยอยู่ นั่งอยู่บนระเบียงห้องครัวปลอกกระสุนถั่วคอร่าคิดว่ากลับไปชีวิตของเธอเอง - ปีและปีของการทำงานสำหรับ Studevants; ปีและปีที่จะกลับบ้านไปไม่มีใคร แต่พ่อกับแม่; เล็ก ๆ น้อย ๆ โจเซฟินตาย เจสซี่เดียวที่จะทำให้หัวใจของเธออย่างอบอุ่น และเธอก็รู้ว่าเจสซีเป็นสิ่งที่รักที่เธอมีอยู่ในโลก ตลอดเวลาที่หญิงสาวก็หายไปตอนนี้เธอกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วฤดูใบไม้ผลิมาเต็มบาน และไร่และสวนผลไม้ที่ขอบของ Melton ยืดสีเขียวและสวยงาม ขอบฟ้าไกล คอร่าจำฤดูใบไม้ผลิของเธอเอง เมื่อ 20 ปีก่อน และเห็นใจมาก และความเจ็บปวดที่เอ่อขึ้นในใจของเธอ เจสซี่ ที่อายุเท่ากันที่โจเซฟีนคงจะมีเธออยู่ นั่งอยู่ในครัว ระเบียง เปลือกถั่วคอร่า คิดว่ากลับมามากกว่าชีวิตของเธอเอง -- ปีและปีของการทำงานสำหรับ studevants ; ปีและปีของการกลับบ้าน ไม่มีใคร แต่แม่และป้าโจเซฟิน ; น้อยตาย แต่เจสซี่ให้หัวใจเธออบอุ่น และเธอก็รู้ว่าเจสซี่สุดที่รักที่เธอมีในโลก ตลอดเวลา หญิงสาวก็หายไปแล้ว เธอกังวล