DenosumabDenosumab, a new fully hum

Denosumab
Denosumab, a new fully human monoclonal antibody targets and binds with high affinity and specificity to RANK ligand and prevents activation of RANK receptors found on osteoclast precursors and osteoclasts. Denosumab inhibits the development and activity of osteoclasts, decreases bone resorption and increases bone density. A study of 7868 women (60 to 90 years; mean 72 + 5.2) included 32% of women 75 years and over with bone mineral density confirmed osteoporosis with or without prevalent fractures. In the mixed age cohort, vertebral fractures were reduced by 61% at one year and 68% by three years (p < 0.001 for both). Non-vertebral fractures were reduced by 20% (HR 0.8; 95%CI 0.7–0.95; p = 0.01) and hip fractures were reduced by 40% (HR 0.6; 95%CI 0.4–0.97; p = 0.04) by three years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DenosumabDenosumab แอนติบอดี monoclonal มนุษย์อย่างเต็มใหม่เป้าหมาย และผูกกับความสัมพันธ์ที่สูงและมีความจำเพาะกับลิแกนด์อันดับ และป้องกันไม่ให้เปิดใช้งานของตัวรับอันดับที่พบในสารตั้งต้นชั่น osteoclast และ osteoclasts Denosumab ยับยั้งการพัฒนาและกิจกรรมของ osteoclasts ลดสลายตามกระดูก และเพิ่มความหนาแน่นของกระดูก การศึกษาของผู้หญิง 7868 (60-90 ปี หมายถึง 72 + 5.2) รวม 32% ของผู้หญิง 75 ปี และยืนยันผ่านแร่กระดูกพรุนมี หรือไม่ มีกระดูกหักที่พบบ่อย ในศึกษาอายุผสม กระดูกสันหลังหักลด 61% ในหนึ่งปีและ 68% โดย 3 ปี (p < 0.001 สำหรับทั้งสอง) ไม่ใช่กระดูกสันหลังหักลด 20% (HR 0.8; 95% CI 0.7 – 0.95; p = 0.01) และกระดูกสะโพกหักลดลง 40% (HR 0.6; 95% CI 0.4 – 0.97; p = 0.04) โดยสามปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

denosumab
denosumab ใหม่ของมนุษย์อย่างเต็มที่เป้าหมายแอนติบอดีและผูกกับความสัมพันธ์กันสูงและความจำเพาะในการจัดอันดับแกนด์และป้องกันไม่ให้เปิดใช้งานของผู้รับอันดับที่พบในสารตั้งต้น osteoclast และ osteoclasts denosumab ยับยั้งการพัฒนาและกิจกรรมของ osteoclasts ลดการสลายของกระดูกและเพิ่มความหนาแน่นของกระดูก การศึกษาของผู้หญิง 7868 (60-90 ปีเฉลี่ย 72 + 5.2) รวม 32% ของผู้หญิง 75 ปีขึ้นไปที่มีความหนาแน่นของกระดูกได้รับการยืนยันโรคกระดูกพรุนมีหรือไม่มีกระดูกหักที่แพร่หลาย ในช่วงอายุผสมกระดูกสันหลังหักลดลง 61% ในหนึ่งปีและ 68% จากปีที่สาม (p <0.001 สำหรับทั้งสอง) กระดูกหักที่ไม่ใช่กระดูกสันหลังลดลง 20% (HR 0.8; 95% CI 0.7-0.95; p = 0.01) และสะโพกหักลดลง 40% (HR 0.6; 95% CI 0.4-0.97; p = 0.04) โดยสามปี .