Prolonged pregnancy is associated w

Prolonged pregnancy is associated with increased perinatal
morbidity and mortality1
. The risk increases from the
expected date of confinement (40 weeks of gestation) such
that placental insufficiency and postmaturity (greater than
42 weeks of gestation) are associated with an exponential
increase in the risk of perinatal death2
. Delivery beyond
42 weeks is associated with a fourfold increase in death
in utero, as well as a threefold increase in neonatal death
compared with delivery at term3
. In addition to mortality,
there is an increased risk of meconium aspiration syndrome,
neonatal seizures and long term handicap4
. In
1995, at the John Radcliffe Hospital, 1.1% of neonates
who were delivered after their estimated date of delivery
(EDD) experienced a serious adverse outcome (perinatal
death, birth asphyxia or meconium aspiration).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งครรภ์นานที่สัมพันธ์กับเพิ่มปริกำเนิดmorbidity และ mortality1. เพิ่มความเสี่ยงจากการวันคาดไว้ของเข้า (ของครรภ์ 40 สัปดาห์) ดังกล่าวที่ไม่เพียงพอรกลอกและ postmaturity (มากกว่าสัปดาห์ที่ 42 ของครรภ์) เกี่ยวข้องกับการเนนเพิ่มความเสี่ยงของปริกำเนิด death2. นอกเหนือจากที่จัดส่ง42 สัปดาห์ที่สัมพันธ์กับการเพิ่ม fourfold ตายในคลื่น ตลอดจนเพิ่ม threefold ในทารกแรกเกิดตายเมื่อเทียบกับการจัดส่งที่ term3. นอกจากการตายมีการสำลัก เสี่ยงชมน์ทารกแรกเกิดและระยะยาว handicap4. ใน1995 โรงพยาบาลจอห์นแรดคลิฟฟ์ 1.1% ของ neonatesที่ถูกจัดส่งหลังจากวันจัดส่งโดยประมาณ(EDD) ประสบผลร้ายรุนแรง (ปริกำเนิดตาย เกิด asphyxia หรือ meconium ปณิธาน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตั้งครรภ์เป็นเวลานานมีความเกี่ยวข้องกับปริกำเนิดที่เพิ่มขึ้นการเจ็บป่วยและการmortality1 เพิ่มความเสี่ยงจากวันที่คาดว่าการคุมขัง (40 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์) เช่นว่าไม่เพียงพอรกและpostmaturity (มากกว่า42 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์) จะเกี่ยวข้องกับการชี้แจงการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยงของปริdeath2 การจัดส่งสินค้าเกิน42 สัปดาห์ที่ผ่านมามีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นสี่เท่าในการตายในมดลูกเช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นสามเท่าในการตายของทารกแรกเกิดเมื่อเทียบกับการส่งมอบที่term3 นอกเหนือไปจากการตายมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของโรคความทะเยอทะยาน meconium, ชักทารกแรกเกิดและ handicap4 ระยะยาว ในปี 1995 ที่จอห์นคลิฟโรงพยาบาล 1.1% ของทารกแรกเกิดที่ถูกจัดส่งหลังจากวันโดยประมาณของการจัดส่ง(EDD) ประสบการณ์ผลข้างเคียงที่รุนแรง (ปริตายสำลักเกิดหรือการสำลักขี้เทา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตั้งครรภ์นานนั้นเกี่ยวข้องกับการเพิ่มระดับการ mortality1

ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นจาก
วันกำหนดคลอด 40 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ ) เช่น
ที่คนไทยไม่ postmaturity ( มากกว่า
42 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ ) เกี่ยวข้องกับเพิ่มขึ้นชี้แจงในความเสี่ยงของทารก death2

ส่งเกิน
42 สัปดาห์เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นสี่เท่าในความตาย
ตอนอยู่ในครรภ์ ตลอดจนการเพิ่มเป็นสามเท่าในการตายของทารกแรกเกิด
เมื่อเทียบกับการจัดส่งที่ term3

นอกจากตาย
มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของการเกิดภาวะสูดสำลักขี้เทาของทารกแรกเกิด

ชัก , และ handicap4 ในระยะยาว ใน
1995 ที่โรงพยาบาลจอห์นแรดคลิฟฟ์ 1.1 % ของทารกแรกเกิดที่ถูกส่งตาม

ประมาณวันที่จัดส่ง( EDD ) ที่มีผลรุนแรงต่อ ( ปริ
ตาย เกิดการขาดออกซิเจนหรือขี้เทาความทะเยอทะยาน )